stringtranslate.com

لیبرالیسم

لیبرالیسم یک فلسفه سیاسی و اخلاقی است که مبتنی بر حقوق فرد ، آزادی ، رضایت حاکمان ، برابری سیاسی ، حق مالکیت خصوصی و برابری در برابر قانون است . [1] [2] لیبرال ها بسته به درک آنها از این اصول، از دیدگاه های مختلف و اغلب متضاد متقابل حمایت می کنند، اما عموماً از مالکیت خصوصی ، اقتصاد بازار ، حقوق فردی (از جمله حقوق مدنی و حقوق بشر )، لیبرال دموکراسی ، سکولاریسم ، حاکمیت قانون حمایت می کنند . آزادی اقتصادی و سیاسی , آزادی بیان , آزادی مطبوعات , آزادی اجتماعات و آزادی مذهب . [3] لیبرالیسم اغلب به عنوان ایدئولوژی غالب تاریخ مدرن ذکر می شود . [4] [5] : 11 

لیبرالیسم در عصر روشنگری به جنبشی متمایز تبدیل شد و در میان فیلسوفان و اقتصاددانان غربی محبوبیت یافت . لیبرالیسم در پی آن بود که هنجارهای امتیازات ارثی ، مذهب دولتی ، سلطنت مطلقه ، حق الهی پادشاهان و محافظه کاری سنتی را با دموکراسی نمایندگی ، حاکمیت قانون و برابری تحت قانون جایگزین کند. لیبرال‌ها همچنین به سیاست‌های مرکانتیلیستی ، انحصارات سلطنتی و سایر موانع تجاری پایان دادند و در عوض تجارت آزاد و بازاریابی را ترویج کردند. [6] فیلسوف جان لاک اغلب به بنیانگذار لیبرالیسم به عنوان یک سنت متمایز بر اساس قرارداد اجتماعی نسبت داده می شود و استدلال می کند که هر انسانی حق طبیعی زندگی ، آزادی و مالکیت دارد و دولت ها نباید این حقوق را نقض کنند . [7] در حالی که سنت لیبرال بریتانیا بر گسترش دموکراسی تأکید کرده است، لیبرالیسم فرانسوی بر رد اقتدارگرایی تأکید کرده و با ملت سازی پیوند دارد . [8]

رهبران انقلاب شکوهمند بریتانیا در سال 1688، [9] انقلاب آمریکا در سال 1776، و انقلاب فرانسه در سال 1789 از فلسفه لیبرال برای توجیه سرنگونی مسلحانه حاکمیت سلطنتی استفاده کردند . قرن نوزدهم شاهد تشکیل دولت های لیبرال در اروپا و آمریکای جنوبی بود و در کنار جمهوری خواهی در ایالات متحده به خوبی تثبیت شد . [10] در بریتانیای ویکتوریایی ، از آن برای انتقاد از تشکیلات سیاسی استفاده می‌شد و از طرف مردم به علم و عقل متوسل می‌شد. [11] در طول قرن 19 و اوایل قرن 20، لیبرالیسم در امپراتوری عثمانی و خاورمیانه بر دوره‌های اصلاحات، مانند تنظیمات و النهضه ، و ظهور مشروطیت ، ملی‌گرایی و سکولاریسم تأثیر گذاشت . این تغییرات در کنار عوامل دیگر به ایجاد احساس بحران در اسلام کمک کرد که تا امروز ادامه دارد و به تجدید حیات اسلامی منجر شده است . قبل از 1920، مخالفان اصلی ایدئولوژیک لیبرالیسم ، کمونیسم ، محافظه کاری و سوسیالیسم بودند . [12] لیبرالیسم سپس با چالش های ایدئولوژیک عمده ای از سوی فاشیسم و ​​مارکسیسم-لنینیسم به عنوان مخالفان جدید مواجه شد. در طول قرن بیستم، ایده‌های لیبرال حتی بیشتر گسترش یافت، به‌ویژه در اروپای غربی، زیرا دموکراسی‌های لیبرال خود را در هر دو جنگ جهانی [13] و جنگ سرد برنده می‌دانستند . [14] [15]

لیبرالها به دنبال و ایجاد یک نظم قانونی بودند که آزادیهای فردی مهمی مانند آزادی بیان و آزادی تشکل را ارج می نهد . قوه قضائیه مستقل و محاکمه علنی توسط هیئت منصفه ؛ و لغو امتیازات اشرافی . [6] امواج بعدی تفکر و مبارزه لیبرال مدرن به شدت تحت تأثیر نیاز به گسترش حقوق مدنی قرار گرفت. [16] لیبرال ها از برابری جنسیتی و نژادی در تلاش خود برای ارتقای حقوق مدنی حمایت کرده اند و جنبش های جهانی حقوق مدنی در قرن بیستم به اهداف متعددی در جهت هر دو هدف دست یافتند. اهداف دیگری که اغلب توسط لیبرال ها پذیرفته می شود شامل حق رای همگانی و دسترسی همگانی به آموزش است . در اروپا و آمریکای شمالی، استقرار سوسیال لیبرالیسم (که اغلب در ایالات متحده به سادگی لیبرالیسم نامیده می شود) جزء کلیدی در گسترش دولت رفاه شد . [17] امروز، احزاب لیبرال همچنان به قدرت و نفوذ خود در سراسر جهان ادامه می دهند . عناصر بنیادی جامعه معاصر ریشه لیبرالی دارند. امواج اولیه لیبرالیسم، فردگرایی اقتصادی را رواج داد و در عین حال حکومت مشروطه و اختیارات پارلمانی را گسترش داد . [6]

ریشه شناسی و تعریف

لیبرال ، لیبرتی ، لیبرتارین و لیبرتین همگی ریشه شناسی خود را به liber ، ریشه ای از لاتین به معنای «آزاد» می دانند. [18] یکی از اولین نمونه های ثبت شده لیبرال در سال 1375 رخ داد که از آن برای توصیف هنرهای لیبرال در زمینه آموزش مطلوب برای یک مرد آزاد استفاده شد . [18] ارتباط اولیه این کلمه با آموزش کلاسیک یک دانشگاه قرون وسطی به زودی جای خود را به تکثیر معانی و معانی مختلف داد. لیبرال می‌توانست به «آزاد در اعطا» در اوایل سال 1387، «بدون وقفه» در سال 1433، «مجاز آزاد» در سال 1530، و «بدون محدودیت» - اغلب به‌عنوان یک اظهارنظر تحقیرآمیز - در قرن‌های 16 و 17 اشاره کند. [18]

در پادشاهی انگلستان در قرن شانزدهم ، لیبرال می‌توانست ویژگی‌های مثبت یا منفی در اشاره به سخاوت یا بی‌احتیاطی کسی داشته باشد. [18] ویلیام شکسپیر در کتاب «هیاهوی زیادی درباره هیچ چیز » درباره «یک شرور لیبرال» نوشت که «برخوردهای پست خود را اعتراف کرده است». [18] با ظهور روشنگری ، این کلمه به طور قاطعانه‌ای رنگ‌های مثبت بیشتری پیدا کرد که به عنوان «عاری از تعصب محدود» در سال 1781 و «عاری از تعصب» در سال 1823 تعریف شد. [18] در سال 1815، اولین استفاده از لیبرالیسم در انگلیسی. [19] در اسپانیا، لیبرال‌ها ، اولین گروهی که از برچسب لیبرال در زمینه سیاسی استفاده کردند، [20] دهه‌ها برای اجرای قانون اساسی اسپانیا در سال 1812 مبارزه کردند . از سال 1820 تا 1823، در طول ترینیو لیبرال ، پادشاه فردیناند هفتم توسط لیبرال ها مجبور شد سوگند یاد کند که از قانون اساسی 1812 حمایت کند. در اواسط قرن نوزدهم، لیبرال به عنوان یک اصطلاح سیاسی برای احزاب و جنبش ها در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفت. [21]

با گذشت زمان، معنای لیبرالیسم در نقاط مختلف جهان شروع به واگرایی کرد. طبق دایره المعارف بریتانیکا : «در ایالات متحده، لیبرالیسم با سیاست‌های دولت رفاه برنامه نیو دیل دولت دموکرات رئیس جمهور فرانکلین دی . سیاست‌های اقتصادی محدود دولت و لاسه‌فر ». [22] در نتیجه، ایده‌های فردگرایی و اقتصاد لسه‌فر که قبلاً با لیبرالیسم کلاسیک مرتبط بودند ، مؤلفه‌های کلیدی محافظه‌کاری مدرن آمریکایی و محافظه‌کاری جنبش هستند و مبنایی برای مکتب نوظهور تفکر آزادی‌خواهانه مدرن آمریکایی شدند . [23] [ منبع بهتر مورد نیاز است ] در این زمینه آمریکایی، لیبرال اغلب به عنوان تحقیر آمیز استفاده می شود. [24]

زرد رنگ سیاسی است که بیشتر با لیبرالیسم مرتبط است. [25] [26] [27] در اروپا و آمریکای لاتین، لیبرالیسم به معنای شکل معتدل لیبرالیسم کلاسیک است و شامل لیبرالیسم محافظه کار ( لیبرالیسم راست میانه ) و لیبرالیسم اجتماعی ( لیبرالیسم چپ میانه ) می شود. [28] در آمریکای شمالی، لیبرالیسم تقریباً منحصراً به لیبرالیسم اجتماعی اشاره دارد. حزب غالب کانادا حزب لیبرال است و حزب دموکرات معمولاً در ایالات متحده لیبرال در نظر گرفته می شود. [29] [30] [31] در ایالات متحده، لیبرال‌های محافظه‌کار معمولاً محافظه‌کار به معنای وسیع نامیده می‌شوند. [32] [33]

فلسفه

لیبرالیسم - هم به عنوان یک جریان سیاسی و هم به عنوان یک سنت فکری - عمدتاً یک پدیده مدرن است که در قرن هفدهم آغاز شد، اگرچه برخی از ایده های فلسفی لیبرال پیش درآمدهایی در دوران باستان کلاسیک و چین امپراتوری داشتند . [34] [35] امپراتور روم، مارکوس اورلیوس ، «ایده حکومتی را که با توجه به حقوق برابر و آزادی بیان برابر اداره می‌شود، و ایده یک حکومت پادشاهی که بیش از همه به آزادی افراد حکومت‌شده احترام می‌گذارد، تمجید کرد». [36] محققان همچنین بسیاری از اصول آشنا برای لیبرال های معاصر را در آثار چندین سوفسطایی و مراسم تشییع جنازه پریکلس تشخیص داده اند . [37] فلسفه لیبرال نقطه اوج یک سنت فکری گسترده است که برخی از مهم ترین و بحث برانگیزترین اصول دنیای مدرن را مورد بررسی و رواج قرار داده است. تولیدات علمی عظیم آن به عنوان حاوی «غنا و تنوع» توصیف شده است، اما این تنوع اغلب به این معنی است که لیبرالیسم در فرمول‌بندی‌های متفاوتی ارائه می‌شود و برای هرکسی که به دنبال تعریف روشنی است، چالش ایجاد می‌کند. [38]

موضوعات اصلی

اگرچه همه دکترین های لیبرال دارای یک میراث مشترک هستند، محققان اغلب تصور می کنند که این دکترین ها حاوی "جریان های فکری جداگانه و اغلب متناقض" هستند. [38] اهداف نظریه پردازان و فیلسوفان لیبرال در زمان ها، فرهنگ ها و قاره های مختلف متفاوت بوده است. تنوع لیبرالیسم را می توان از ویژگی های متعددی که متفکران و جنبش های لیبرال برای اصطلاح «لیبرالیسم» ضمیمه کرده اند، از جمله کلاسیک ، برابری خواهانه ، اقتصادی ، اجتماعی ، دولت رفاه ، اخلاقی ، انسان گرایانه ، دین شناختی ، کمال گرا ، دموکراتیک و نهادی دریافت کرد. ، به نام چند مورد. [39] علیرغم این تغییرات، اندیشه لیبرال چند مفهوم قطعی و اساسی را نشان می دهد.

جان گری، فیلسوف سیاسی، رشته های مشترک در اندیشه لیبرال را فردگرا ، برابری خواه، ارزش گرا و جهانشمول گرا معرفی کرد . عنصر فردگرا از تقدم اخلاقی انسان در برابر فشارهای جمع گرایی اجتماعی بیزار است . عنصر برابری طلب ارزش و جایگاه اخلاقی یکسانی را برای همه افراد قائل است. عنصر ملیوریست ادعا می کند که نسل های متوالی می توانند ترتیبات اجتماعی-سیاسی خود را بهبود بخشند، و عنصر جهانی گرایی وحدت اخلاقی گونه انسانی را تأیید می کند و تفاوت های فرهنگی محلی را به حاشیه می برد . [40] عنصر ملیوریسم موضوع بحث‌های زیادی بوده است، که توسط متفکرانی مانند امانوئل کانت ، که به پیشرفت بشری معتقد بودند، از آن دفاع می‌کردند، در حالی که متفکرانی مانند ژان ژاک روسو ، که در عوض معتقد بودند تلاش‌های انسان برای بهبود خود از طریق انتقاد می‌شد. همکاری اجتماعی شکست خواهد خورد. [41]

سنت فلسفی لیبرال از طریق چندین پروژه فکری به دنبال اعتبار و توجیه بوده است. مفروضات اخلاقی و سیاسی لیبرالیسم مبتنی بر سنت هایی مانند حقوق طبیعی و نظریه منفعت طلبی بوده است ، اگرچه گاهی اوقات لیبرال ها حتی از محافل علمی و مذهبی حمایت می کنند. [40] از طریق تمام این رشته‌ها و سنت‌ها، محققان جنبه‌های مشترک عمده تفکر لیبرال را شناسایی کرده‌اند:

کلاسیک و مدرن

جان لاک و توماس هابز

به فیلسوفان روشنگری برای شکل دادن به ایده های لیبرال اعتبار داده می شود. این ایده‌ها ابتدا توسط فیلسوف انگلیسی جان لاک که عموماً پدر لیبرالیسم مدرن شناخته می‌شود، به‌عنوان یک ایدئولوژی متمایز جمع‌آوری و نظام‌مند شدند . [43] [44] توماس هابز تلاش کرد تا هدف و توجیه اقتدار حاکم در انگلستان پس از جنگ داخلی را تعیین کند. او با به کارگیری ایده وضعیت طبیعی - یک سناریوی فرضی جنگ مانند قبل از دولت - ایده یک قرارداد اجتماعی را ساخت که افراد برای تضمین امنیت خود منعقد می کنند و با این کار دولت را تشکیل می دهند و به این نتیجه رسیدند که فقط یک حاکمیت مطلق به طور کامل قادر به حفظ چنین امنیتی خواهد بود. هابز مفهوم قرارداد اجتماعی را توسعه داده بود که بر اساس آن افراد در وضعیت آنارشیک و بی رحمانه طبیعت گرد هم آمدند و داوطلبانه برخی از حقوق خود را به یک مرجع دولتی تثبیت شده واگذار کردند، که قوانینی را برای تنظیم تعاملات اجتماعی برای کاهش یا میانجیگری درگیری ها ایجاد می کرد. و اجرای عدالت در حالی که هابز از یک مشترک المنافع سلطنتی قوی ( لویاتان ) حمایت می کرد، لاک این تصور رادیکال را در آن زمان توسعه داد که دولت از حکومت شوندگان رضایت می گیرد ، که باید دائماً حضور داشته باشد تا دولت مشروع بماند . [45] در حالی که لاک ایده هابز را در مورد وضعیت طبیعت و قرارداد اجتماعی پذیرفت، با این وجود استدلال کرد که وقتی پادشاه ظالم می شود ، قرارداد اجتماعی را نقض می کند که از زندگی، آزادی و مالکیت به عنوان یک حق طبیعی محافظت می کند. او به این نتیجه رسید که مردم حق دارند یک ظالم را سرنگون کنند. لاک با قرار دادن امنیت جان، آزادی و دارایی به عنوان ارزش عالی قانون و اقتدار، اساس لیبرالیسم را بر اساس نظریه قرارداد اجتماعی تدوین کرد. برای این متفکران اولیه روشنگری، تأمین امکانات ضروری زندگی - آزادی و مالکیت خصوصی - مستلزم تشکیل یک مرجع "مستقل" با صلاحیت جهانی بود. [46]

دو رساله تأثیرگذار او (1690)، متن بنیادی ایدئولوژی لیبرال، ایده های اصلی او را تشریح کرد. زمانی که انسان ها از حالت طبیعی خود خارج شدند و جوامعی را تشکیل دادند ، لاک استدلال کرد: "آنچه که آغاز می شود و در واقع هر جامعه سیاسی را تشکیل می دهد چیزی نیست جز رضایت هر تعداد از آزادگان که قادر به اکثریت هستند برای اتحاد و ادغام در چنین جامعه ای." این و تنها آن است که شروعی برای هر حکومت قانونی در جهان بود یا می توانست آغاز کند.» [47] : 170  اصرار شدید مبنی بر اینکه حکومت قانونی مبنایی ماوراء طبیعی ندارد، گسست شدیدی با نظریه‌های غالب حکومت بود که از حق الهی پادشاهان دفاع می‌کرد [48] و تفکر قبلی ارسطو را منعکس می‌کرد . دکتر جان زوسپر این تفکر جدید را چنین توصیف کرد: «در درک لیبرال، هیچ شهروندی در درون رژیم وجود ندارد که بتواند ادعا کند که بر اساس حق طبیعی یا فراطبیعی حکومت می‌کند، بدون رضایت حکومت‌شدگان». [49]

لاک غیر از هابز مخالفان فکری دیگری هم داشت. در رساله اول ، لاک استدلال های خود را در درجه اول معطوف به یکی از رجال فلسفه محافظه کار قرن هفدهم انگلیسی کرد: رابرت فیلمر . پدرسالار فیلمر (1680) با توسل به آموزه های کتاب مقدس برای حق الهی پادشاهان استدلال کرد و مدعی شد که اقتداری که خداوند به آدم اعطا کرده است به جانشینان آدم در نسب مرد حق سلطه بر همه انسان ها و مخلوقات دیگر در جهان داده است. . [50] با این حال، لاک چنان کاملاً و با وسواس با فیلمر مخالف بود که رساله اول تقریباً یک جمله به جمله رد پاتریارکا است . لاک با تقویت احترام خود به اجماع استدلال کرد که "جامعه زناشویی از یک قرارداد داوطلبانه بین زن و مرد ساخته شده است". [51] لاک معتقد بود که اعطای سلطه در پیدایش به مردان بر زنان نیست ، همانطور که فیلمر معتقد بود، بلکه به انسان ها بر حیوانات است. [51] لاک بر اساس معیارهای مدرن یک فمینیست نبود ، اما اولین متفکر لیبرال بزرگ در تاریخ، وظیفه ای به همان اندازه مهم را در مسیر کثرت گرا کردن جهان به انجام رساند: ادغام زنان در نظریه اجتماعی . [51]

آرئوپاژیتیکا جان میلتون ( 1644) برای اهمیت آزادی بیان استدلال کرد .

لاک همچنین مفهوم جدایی کلیسا و دولت را به وجود آورد . [52] بر اساس اصل قرارداد اجتماعی، لاک استدلال کرد که دولت فاقد اقتدار در قلمرو وجدان فردی است، زیرا این چیزی است که افراد منطقی نمی توانند به دولت واگذار کنند تا دولت یا دیگران آن را کنترل کنند. برای لاک، این یک حق طبیعی برای آزادی وجدان ایجاد کرد، که او استدلال کرد که باید از هر مقام دولتی محافظت شود. [53] او همچنین در نامه‌های خود در مورد تساهل ، دفاعی کلی برای تساهل مذهبی تنظیم کرد . سه استدلال محوری هستند:

  1. قضات زمینی، دولت به ویژه، و انسان ها به طور کلی، نمی توانند به طور قابل اعتمادی ادعاهای حقیقت دیدگاه های مذهبی رقیب را ارزیابی کنند.
  2. حتی اگر می‌توانستند، اجرای یک « دین حقیقی » تأثیر مطلوبی نخواهد داشت، زیرا اعتقاد را نمی‌توان با خشونت وادار کرد .
  3. اجبار به یکنواختی مذهبی بیش از اجازه دادن به تنوع منجر به بی نظمی اجتماعی می شود. [54]

لاک همچنین تحت تأثیر ایده‌های لیبرال سیاستمدار و شاعر پروتستان، جان میلتون ، که مدافع سرسخت آزادی در همه اشکال آن بود، قرار گرفت. [55] میلتون برای از هم پاشیدن به عنوان تنها راه مؤثر برای دستیابی به تحمل گسترده استدلال می کرد . به جای اجبار به وجدان مرد، دولت باید نیروی متقاعدکننده انجیل را بشناسد. [56] به عنوان دستیار الیور کرامول ، میلتون همچنین پیش‌نویس قانون اساسی مستقل‌ها را تهیه کرد ( توافق مردم ، 1647) که به شدت بر برابری همه انسان‌ها در نتیجه تمایلات دموکراتیک تأکید داشت. [57] میلتون در Areopagitica خود یکی از اولین استدلال‌ها را برای اهمیت آزادی بیان ارائه کرد - «آزادی دانستن، بیان کردن، و آزادانه استدلال کردن بر اساس وجدان، بالاتر از همه آزادی‌ها». بحث اصلی او این بود که فرد می تواند از عقل برای تشخیص درست از نادرست استفاده کند. برای استفاده از این حق، هر کس باید دسترسی نامحدودی به عقاید همنوعان خود در یک «برخورد آزاد و آزاد » داشته باشد، که اجازه می دهد استدلال های خوب پیروز شود.

لیبرال‌ها استدلال می‌کردند که در وضعیت طبیعی امور، انسان‌ها توسط غرایز بقا و حفظ خود هدایت می‌شوند و تنها راه فرار از چنین موجود خطرناکی، تشکیل یک قدرت مشترک و عالی است که قادر به داوری بین خواسته‌های رقیب انسانی باشد. [58] این قدرت می تواند در چارچوب یک جامعه مدنی شکل گیرد که به افراد اجازه می دهد تا یک قرارداد اجتماعی داوطلبانه با مقام حاکمیتی منعقد کنند و در ازای حمایت از جان، آزادی و دارایی، حقوق طبیعی خود را به آن مقام منتقل کنند. [58] این لیبرال های اولیه اغلب در مورد مناسب ترین شکل حکومت اختلاف نظر داشتند، اما همه معتقد بودند که آزادی طبیعی است و محدودیت آن نیاز به توجیه قوی دارد. [58] لیبرال ها عموماً به حکومت محدود اعتقاد داشتند، اگرچه چندین فیلسوف لیبرال به طور کامل حکومت را محکوم کردند، با نوشته توماس پین ، "دولت حتی در بهترین حالتش یک شر ضروری است". [59]

جیمز مدیسون و منتسکیو

به عنوان بخشی از پروژه محدود کردن اختیارات دولت، نظریه پردازان لیبرال مانند جیمز مدیسون و مونتسکیو مفهوم تفکیک قوا را تصور کردند ، سیستمی که برای توزیع مساوی اختیارات دولتی بین قوه مجریه ، مقننه و قضاییه طراحی شده است . [59] لیبرال‌ها معتقد بودند که دولت‌ها باید متوجه می‌شدند که حکومت مشروع تنها با رضایت حکومت‌شوندگان وجود دارد ، بنابراین حکومت‌داری ضعیف و نادرست به مردم این اختیار را می‌دهد که نظم حاکم را از هر طریق ممکن، حتی از طریق خشونت و انقلاب آشکار، سرنگون کنند . در صورت نیاز [60] لیبرال های معاصر، به شدت تحت تأثیر لیبرالیسم سوسیال، از دولت محدود قانون اساسی حمایت کرده اند و در عین حال از خدمات و مقررات دولتی برای تضمین حقوق برابر حمایت می کنند. لیبرال‌های مدرن ادعا می‌کنند که تضمین‌های رسمی یا رسمی حقوق فردی زمانی که افراد فاقد ابزارهای مادی برای بهره‌مندی از این حقوق هستند و خواستار نقش بیشتر دولت در اداره امور اقتصادی هستند، بی‌اهمیت است. [61] لیبرال های اولیه نیز زمینه جدایی کلیسا و دولت را فراهم کردند. به عنوان وارثان روشنگری، لیبرال ها معتقد بودند که هر نظم اجتماعی و سیاسی معین از تعاملات انسانی ناشی می شود ، نه از اراده الهی . [62] بسیاری از لیبرال‌ها آشکارا با اعتقادات مذهبی دشمنی داشتند ، اما اکثر آنها مخالفت خود را با اتحاد اقتدار مذهبی و سیاسی متمرکز کردند، و استدلال کردند که ایمان می‌تواند به طور مستقل بدون حمایت رسمی یا اداره دولت پیشرفت کند. [62]

لیبرال ها فراتر از تعیین نقش روشن دولت در جامعه مدرن، بر سر معنا و ماهیت مهم ترین اصل در فلسفه لیبرال یعنی آزادی نیز بحث کرده اند. از قرن هفدهم تا قرن نوزدهم، لیبرال ها (از آدام اسمیت تا جان استوارت میل ) آزادی را به عنوان عدم مداخله دولت و سایر افراد تصور می کردند و ادعا می کردند که همه مردم باید آزادی داشته باشند تا توانایی ها و ظرفیت های منحصر به فرد خود را بدون خرابکاری توسعه دهند. توسط دیگران [63] میل در مورد آزادی (1859)، یکی از متون کلاسیک در فلسفه لیبرال، اعلام کرد، "تنها آزادی که شایسته این نام است، این است که به دنبال خیر خودمان به روش خودمان باشیم". [63] حمایت از سرمایه داری آزاد اغلب با این اصل همراه است، به طوری که فردریش هایک در راه بردگی (1944) استدلال می کند که اتکا به بازارهای آزاد مانع از کنترل توتالیتر توسط دولت می شود. [64]

Coppet Group و Benjamin Constant

مادام دو استال

توسعه به بلوغ کلاسیک مدرن در مقابل لیبرالیسم باستان قبل و بلافاصله پس از انقلاب فرانسه اتفاق افتاد. یکی از مراکز تاریخی این پیشرفت در قلعه کوپت در نزدیکی ژنو بود ، جایی که گروه کوپت به سرپرستی نویسنده تبعیدی و سالنی ، مادام دو استال ، در دوره بین تأسیس اولین امپراتوری ناپلئون (1804) گرد هم آمدند. و بازسازی بوربن 1814-1815. [65] [66] [67] [68] تمرکز بی‌سابقه متفکران اروپایی که در آنجا ملاقات کردند، تأثیر قابل‌توجهی بر توسعه لیبرالیسم قرن نوزدهم و اتفاقاً رمانتیسم داشت . [69] [70] [71] آنها شامل ویلهلم فون هومبولت ، ژان دو سیزموندی ، چارلز ویکتور دو بونشتتن ، پروسپر د بارانته ، هنری بروگام ، لرد بایرون ، آلفونس دو لامارتین ، سر جیمز مکینتاش ، ژولیت رکامیر و آگوست ویلهلم بودند . [72]

بنجامین کنستانت ، فعال سیاسی و نظریه پرداز فرانسوی-سوئیسی

در میان آنها همچنین یکی از اولین متفکرانی بود که به نام "لیبرال"، پروتستان سوئیسی تحصیل کرده در دانشگاه ادینبورگ ، بنجامین کنستانت ، که به جای روم باستان به دنبال الگوی عملی آزادی در یک فضای بزرگ بود، به پادشاهی متحده نگاه می کرد. جامعه بازرگانی او بین "آزادی باستان" و "آزادی مدرنان" تمایز قائل شد. [73] آزادی پیشینیان یک آزادی جمهوری مشارکتی بود، [74] که به شهروندان این حق را می داد که مستقیماً از طریق مناظره ها و رأی گیری در مجامع عمومی بر سیاست تأثیر بگذارند. [73] به منظور حمایت از این درجه از مشارکت، شهروندی یک تعهد اخلاقی سنگین بود که مستلزم سرمایه گذاری قابل توجهی در زمان و انرژی بود. به طور کلی، این امر مستلزم یک گروه فرعی از بردگان بود تا بیشتر کار تولیدی را انجام دهند و شهروندان را آزاد بگذارند تا در مورد امور عمومی مشورت کنند. آزادی باستانی همچنین محدود به جوامع نسبتاً کوچک و همگن مردانه بود، جایی که آنها می توانستند در یک مکان برای انجام امور عمومی جمع شوند. [73]

در مقابل، آزادی مدرن‌ها مبتنی بر داشتن آزادی‌های مدنی ، حاکمیت قانون و آزادی از دخالت بیش از حد دولت بود. مشارکت مستقیم محدود خواهد بود: پیامد ضروری بزرگی دولت‌های مدرن و نتیجه اجتناب‌ناپذیر ایجاد یک جامعه بازرگانی که در آن برده‌ای وجود نداشت، اما تقریباً همه باید از طریق کار امرار معاش می‌کردند. در عوض، رای دهندگان نمایندگانی را انتخاب می کنند که به نمایندگی از مردم در پارلمان به بحث می پردازند و شهروندان را از دخالت سیاسی روزمره نجات می دهند. [73] اهمیت نوشته‌های کنستان در مورد آزادی افراد باستان و «مدرن‌ها»، و همچنین نقد او از انقلاب فرانسه، درک لیبرالیسم را نشان می‌دهد. [75] فیلسوف و مورخ اندیشه های بریتانیایی، سر آیزایا برلین ، به بدهی به کنستانت اشاره کرده است. [76]

لیبرالیسم بریتانیا

لیبرالیسم در بریتانیا مبتنی بر مفاهیم اصلی مانند اقتصاد کلاسیک ، تجارت آزاد ، دولت آزاد با حداقل مداخله و مالیات و بودجه متعادل بود . لیبرال های کلاسیک به فردگرایی، آزادی و حقوق برابر متعهد بودند. نویسندگانی مانند جان برایت و ریچارد کابدن با امتیازات و مالکیت اشرافی مخالف بودند که آن را مانعی برای توسعه طبقه ای از کشاورزان یومن می دانستند. [77]

TH Green ، یک فیلسوف لیبرال با نفوذ که در Prolegomena to Ethics (1884) اولین پایه های اصلی را برای آنچه که بعدها به عنوان آزادی مثبت شناخته شد، پایه گذاری کرد و در چند سال، ایده های او به سیاست رسمی حزب لیبرال در بریتانیا تبدیل شد و باعث افزایش سرعت شد. لیبرالیسم اجتماعی و دولت رفاه مدرن

با آغاز در اواخر قرن نوزدهم، مفهوم جدیدی از آزادی وارد عرصه روشنفکری لیبرال شد. این نوع جدید آزادی به عنوان آزادی مثبت شناخته شد تا آن را از نسخه منفی قبلی متمایز کند و اولین بار توسط فیلسوف بریتانیایی T. H. Green توسعه یافت . گرین این ایده را رد کرد که انسان ها صرفاً بر اساس منفعت شخصی هدایت می شوند و در عوض بر شرایط پیچیده ای که در تکامل شخصیت اخلاقی ما دخیل هستند تأکید کرد . [78] : 54-55  در گامی بسیار عمیق برای آینده لیبرالیسم مدرن، او همچنین جامعه و نهادهای سیاسی را موظف کرد که آزادی و هویت فردی را تقویت کنند و شخصیت اخلاقی، اراده و عقل و دولت را ایجاد کنند. شرایطی که موارد فوق را امکان پذیر می کند و امکان انتخاب واقعی را فراهم می کند . [78] : 54-55  گرین با پیش‌بینی آزادی جدید به عنوان آزادی عمل به جای اجتناب از رنج بردن از اعمال دیگران، چنین نوشت:

اگر معقول بود آرزو کنیم که ای کاش استفاده از کلمات غیر از آن چیزی باشد که بوده است... می توان تمایل داشت که ای کاش اصطلاح «آزادی» محدود به ... قدرت انجام آنچه می خواهد بود. [79]

به جای تصورات لیبرال قبلی که جامعه را پر از افراد خودخواه می دانستند، گرین جامعه را به عنوان یک کل ارگانیک در نظر می گرفت که در آن همه افراد موظف به ترویج خیر عمومی هستند . [78] : 55  ایده های او به سرعت گسترش یافت و توسط متفکران دیگری مانند لئونارد ترلاونی هابهاوس و جان آ. هابسون توسعه یافت . در چند سال، این لیبرالیسم جدید به برنامه اساسی اجتماعی و سیاسی حزب لیبرال در بریتانیا تبدیل شد، [78] : 58  و در قرن بیستم بیشتر جهان را در بر گرفت. لیبرال‌ها علاوه بر بررسی آزادی مثبت و منفی، سعی کرده‌اند تا رابطه مناسب بین آزادی و دموکراسی را درک کنند. با تلاش برای گسترش حق رأی ، لیبرال ها به طور فزاینده ای دریافتند که افرادی که از فرآیند تصمیم گیری دموکراتیک کنار گذاشته می شوند، در معرض « ظلم اکثریت » هستند، مفهومی که در کتاب میل در مورد آزادی و دموکراسی در آمریکا (1835) توسط الکسیس دی توضیح داده شد. توکویل . [80] در پاسخ، لیبرال ها شروع به درخواست تدابیر مناسب برای خنثی کردن اکثریت ها در تلاش برای سرکوب حقوق اقلیت ها کردند . [80]

علاوه بر آزادی، لیبرال ها چندین اصل دیگر را که برای ساخت ساختار فلسفی خود مهم است، توسعه داده اند، مانند برابری، کثرت گرایی و مدارا. ولتر با برجسته کردن سردرگمی در مورد اصل اول، اظهار داشت: "برابری در یک زمان طبیعی ترین و گاهی اوقات واهی ترین چیزها است". [81] همه اشکال لیبرالیسم به معنایی اساسی فرض می کنند که افراد برابر هستند. [82] لیبرال‌ها با حفظ این موضوع که مردم طبیعتاً برابر هستند، فرض می‌کنند که همه آنها دارای یک حق آزادی هستند. [83] به عبارت دیگر، هیچ کس ذاتاً بیش از دیگران حق بهره مندی از مزایای جامعه لیبرال را ندارد و همه مردم در برابر قانون تابع یکسان هستند . [84] فراتر از این تصور اساسی، نظریه پردازان لیبرال در درک خود از برابری اختلاف دارند. جان رالز ، فیلسوف آمریکایی، بر لزوم تضمین برابری تحت قانون و توزیع برابر منابع مادی که افراد برای توسعه آرزوهای خود در زندگی نیاز دارند، تأکید کرد. [84] متفکر آزادیخواه رابرت نوزیک با رالز مخالف بود و از نسخه قبلی برابری لاکی دفاع می کرد . [84]

لیبرال ها برای کمک به توسعه آزادی، مفاهیمی مانند کثرت گرایی و مدارا را نیز ترویج کرده اند. لیبرال ها با کثرت گرایی به تکثیر عقاید و باورهایی اشاره می کنند که مشخصه یک نظم اجتماعی باثبات است . [85] برخلاف بسیاری از رقبا و پیشینیان خود، لیبرال ها به دنبال انطباق و همگونی در نحوه تفکر مردم نیستند . تلاش‌های آن‌ها در جهت ایجاد یک چارچوب حاکم است که دیدگاه‌های متضاد را هماهنگ و به حداقل می‌رساند ، اما همچنان به آن دیدگاه‌ها اجازه وجود و شکوفایی می‌دهد. [86] برای فلسفه لیبرال، پلورالیسم به راحتی به مدارا می انجامد. لیبرال ها استدلال می کنند که از آنجایی که افراد دیدگاه های متفاوتی دارند، باید از حق مخالفت یکدیگر حمایت کرده و به آنها احترام بگذارند. [87] از دیدگاه لیبرال، مدارا در ابتدا با مدارای مذهبی مرتبط بود ، باروخ اسپینوزا "حماقت آزار و اذیت مذهبی و جنگ های ایدئولوژیک" را محکوم کرد. [87] مدارا همچنین نقشی اساسی در ایده‌های کانت و جان استوارت میل داشت. هر دو متفکر معتقد بودند که جامعه دارای مفاهیم متفاوتی از یک زندگی اخلاقی خوب است و مردم باید اجازه داشته باشند تا بدون دخالت دولت یا افراد دیگر، انتخاب‌های خود را انجام دهند. [87]

نظریه اقتصادی لیبرال

بنای یادبود لیبرال‌های قرن نوزدهم در محله آگرا دل اورزان، لاکرونیا ، گالیسیا ، ( اسپانیا )

کتاب ثروت ملل آدام اسمیت که در سال 1776 منتشر شد و به دنبال آن ژان باتیست سی ، اقتصاددان لیبرال فرانسوی در مورد اقتصاد سیاسی منتشر شد و در سال 1803 منتشر شد و در سال 1830 با کاربردهای عملی گسترش یافت، بیشتر ایده های اقتصاد را ارائه می کرد تا اینکه انتشار اصول جان استوارت میل در سال 1848. [88] : 63، 68  اسمیت به انگیزه فعالیت اقتصادی، علل قیمت ها و توزیع ثروت و سیاست هایی که دولت باید برای به حداکثر رساندن ثروت دنبال کند، پرداخت . [88] : 64 

اسمیت نوشت تا زمانی که عرضه، تقاضا ، قیمت‌ها و رقابت از مقررات دولتی رها شود، به‌جای نوع‌دوستی، تعقیب منافع شخصی مادی، ثروت جامعه را از طریق تولید کالاها و خدمات مبتنی بر سود به حداکثر می‌رساند . یک « دست نامرئی » افراد و شرکت‌ها را هدایت کرد تا به‌عنوان یک پیامد ناخواسته تلاش‌ها برای به حداکثر رساندن منفعت خود در جهت خیر و صلاح کشور تلاش کنند. این یک توجیه اخلاقی برای انباشت ثروت، که برخی قبلاً آن را گناه تلقی می کردند، ارائه کرد. [88] : 64 

اسمیت فرض می‌کرد که کارگران می‌توانند به اندازه‌ای که برای بقایشان لازم است دستمزد دریافت کنند، که بعداً دیوید ریکاردو و توماس رابرت مالتوس آن را به « قانون آهنین دستمزد » تبدیل کردند. [88] : 65  تأکید اصلی او بر بهره مندی از تجارت آزاد داخلی و بین المللی بود که به نظر او می تواند از طریق تخصص در تولید، ثروت را افزایش دهد. [88] : 66  او همچنین با ترجیحات تجاری محدود کننده ، اعطای کمک های دولتی به انحصارها و سازمان های کارفرمایی و اتحادیه های کارگری مخالفت کرد . [88] : 67  دولت باید به دفاع، کارهای عمومی و اجرای عدالت محدود شود که از طریق مالیات بر درآمد تأمین می شود . [88] : 68  اسمیت یکی از ابداع کنندگان این ایده بود که مدتها در لیبرالیسم کلاسیک مرکزیت داشت و در ادبیات جهانی سازی اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم دوباره ظاهر شد، مبنی بر اینکه تجارت آزاد باعث ترویج صلح می شود. [90] اقتصاد اسمیت در قرن نوزدهم با کاهش تعرفه‌ها در دهه 1820، لغو قانون امداد فقرا که تحرک نیروی کار را در سال 1834 محدود کرده بود و پایان حکومت شرکت هند شرقی بر آن، به مرحله عمل در آمد. هند در 1858. [88] : 69 

سی در رساله خود (Traité d'économie politique) بیان می کند که هر فرآیند تولیدی مستلزم تلاش، دانش و «کاربرد» کارآفرین است. او کارآفرینان را واسطه‌هایی در فرآیند تولید می‌داند که عوامل تولیدی مانند زمین، سرمایه و نیروی کار را برای برآوردن خواسته‌های مصرف‌کنندگان ترکیب می‌کنند. در نتیجه، آنها از طریق عملکرد هماهنگ کننده خود نقشی مرکزی در اقتصاد ایفا می کنند. او همچنین ویژگی‌های ضروری برای کارآفرینی موفق را برجسته می‌کند و بر قضاوت تمرکز می‌کند، زیرا آنها به ارزیابی نیازهای بازار و ابزارهای برآورده کردن آنها ادامه داده‌اند. این امر مستلزم "حس بازار اشتباه" است. Say درآمد کارآفرینی را عمدتاً به عنوان درآمد بالایی می‌داند که برای جبران مهارت‌ها و دانش تخصصی آنها پرداخت می‌شود. او این کار را با تقابل کارکردهای شرکت و عرضه سرمایه انجام می دهد و درآمد کارآفرین از یک سو و پاداش سرمایه از سوی دیگر متمایز می شود. این نظریه او را از نظریه جوزف شومپیتر متمایز می کند ، که اجاره کارآفرینی را به عنوان سود کوتاه مدت توصیف می کند که ریسک بالا را جبران می کند (اجاره شومپیتر). خود Say نیز به ریسک و عدم قطعیت همراه با نوآوری اشاره می کند بدون اینکه آنها را به تفصیل تجزیه و تحلیل کند.

Say همچنین به قانون Say یا قانون بازارها نسبت داده می شود که ممکن است به طور خلاصه به صورت " عرضه کل تقاضای کل خود را ایجاد می کند " و " عرضه تقاضای خود را ایجاد می کند " یا "عرضه تقاضای خود را تشکیل می دهد" و "ذاتی در عرضه" خلاصه می شود. نیاز به مصرف خود است». عبارت مرتبط «عرضه تقاضای خود را ایجاد می‌کند» توسط جان مینارد کینز ابداع شد که فرمول‌بندی‌های جداگانه Say را به عنوان یک چیز مورد انتقاد قرار داد. برخی از طرفداران قانون سی که با کینز موافق نیستند، ادعا کرده اند که قانون سی را می توان با دقت بیشتری به این صورت خلاصه کرد که «تولید بر مصرف مقدم است» و آنچه که سی بیان می کند این است که برای اینکه مصرف اتفاق بیفتد، باید چیزی با ارزش تولید کرد تا بتوان آن را معامله کرد. برای پول یا مبادله برای مصرف بعد. [91] [92] Say استدلال می‌کند، "محصولات با محصولات پرداخت می‌شوند" (1803، ص 153) یا "غذا تنها زمانی رخ می‌دهد که منابع زیادی برای ساخت یک محصول استفاده شود و برای محصول دیگر کافی نباشد" (1803، pp. 178-179). [93]

استدلال مرتبط در کار جان استوارت میل و پیش از آن در استدلال پدر اقتصاددان کلاسیک اسکاتلندی او، جیمز میل (1808) ظاهر می شود. میل ارشد قانون سی را در سال 1808 بازگو می کند: "تولید کالاها ایجاد می کند و علت واحد و جهانی است که بازاری را برای کالاهای تولید شده ایجاد می کند". [94]

علاوه بر میراث اسمیت و سی، نظریه‌های جمعیتی توماس مالتوس و قانون آهنین دستمزد دیوید ریکاردو به آموزه‌های اصلی اقتصاد کلاسیک تبدیل شدند. [88] : 76  در همین حال، ژان باپتیست سی نظریه ارزش کار اسمیت را به چالش کشید و معتقد بود که قیمت ها بر اساس مطلوبیت تعیین می شود و همچنین بر نقش حیاتی کارآفرین در اقتصاد تأکید کرد. با این حال، هیچ یک از این مشاهدات توسط اقتصاددانان بریتانیایی در آن زمان پذیرفته نشد. مالتوس در سال 1798 مقاله ای در مورد اصل جمعیت نوشت، [88] : 71-72  که تأثیر عمده ای بر لیبرالیسم کلاسیک داشت. مالتوس ادعا می‌کرد که رشد جمعیت از تولید غذا پیشی می‌گیرد، زیرا جمعیت از نظر هندسی رشد می‌کند در حالی که تولید غذا به صورت حسابی رشد می‌کند. از آنجایی که مردم با غذا تامین می شدند، تا زمانی که رشد آنها از عرضه غذا پیشی می گرفت، تولید مثل می کردند. سپس طبیعت برای رشد در اشکال بدبختی و بدبختی کنترلی فراهم می کند. هیچ سودی در درآمد نمی تواند از این امر جلوگیری کند، و هر گونه رفاه برای فقرا خود ویرانگر خواهد بود. فقرا در واقع مسئول مشکلات خود بودند که می توانست با خویشتن داری از آنها جلوگیری کند. [88] : 72 

چندین لیبرال، از جمله آدام اسمیت و ریچارد کابدن ، استدلال کردند که مبادله آزاد کالا بین کشورها به صلح جهانی منجر می شود. [95] اسمیت استدلال کرد که با پیشرفت جوامع، غنایم جنگ افزایش می یابد، اما هزینه های جنگ بیشتر می شود و جنگ را برای کشورهای صنعتی دشوار و پرهزینه می کند. [96] کابدن معتقد بود که مخارج نظامی رفاه ایالت را بدتر می کند و به نفع یک اقلیت نخبگان کوچک اما متمرکز است و عقاید انگلیسی کوچک خود را با مخالفت با محدودیت های اقتصادی سیاست های مرکانتیلیستی ترکیب می کند. برای کابدن و بسیاری از لیبرال‌های کلاسیک، کسانی که از صلح حمایت می‌کنند باید از بازار آزاد نیز حمایت کنند. [97]

منفعت گرایی به عنوان یک توجیه سیاسی برای اجرای لیبرالیسم اقتصادی توسط دولت های بریتانیا در نظر گرفته می شد، ایده ای که از دهه 1840 بر سیاست اقتصادی حاکم بود. اگرچه فایده‌گرایی موجب اصلاحات قانونی و اداری شد و نوشته‌های بعدی جان استوارت میل پیش‌بینی دولت رفاه بود، اما عمدتاً به‌عنوان مقدمه‌ای برای رویکرد لاسه‌فر استفاده می‌شد . [98] : 32  مفهوم اصلی فایده گرایی، که توسط جرمی بنتام ایجاد شد ، این بود که سیاست عمومی باید به دنبال ارائه "بیشترین خوشبختی از بیشترین تعداد" باشد. در حالی که این می تواند به عنوان توجیهی برای اقدام دولت برای کاهش فقر تعبیر شود ، لیبرال های کلاسیک از آن برای توجیه عدم اقدام با این استدلال استفاده کردند که سود خالص برای همه افراد بیشتر خواهد بود. [88] : 76  فلسفه او بر سیاست دولت بسیار تأثیرگذار بود و منجر به افزایش تلاش‌های بنتامیت برای کنترل اجتماعی دولت ، از جمله پلیس متروپولیتن رابرت پیل ، اصلاحات زندان ، خانه‌های کار و آسایشگاه‌های بیماران روانی شد.

اقتصاد کینزی

جان مینارد کینز ، یکی از تأثیرگذارترین اقتصاددانان دوران مدرن و ایده‌های او که هنوز به طور گسترده احساس می‌شود ، سیاست اقتصادی لیبرال مدرن را رسمیت بخشید.
رکود بزرگ ، با دوره‌های سختی اقتصادی در سراسر جهان، پس‌زمینه‌ای را تشکیل داد که انقلاب کینزی در آن رخ داد (تصویر مادر مهاجر دوروتیا لانگ است که در کالیفرنیا به تصویر کشیده شده است که در مارس 1936 گرفته شده است).

در طول رکود بزرگ ، اقتصاددان انگلیسی جان مینارد کینز (1883-1946) پاسخ لیبرال قطعی به بحران اقتصادی داد. کینز به عنوان یک لیبرال کلاسیک "پرورش" شده بود، اما به ویژه پس از جنگ جهانی اول، به طور فزاینده ای به یک لیبرال رفاهی یا اجتماعی تبدیل شد. [99] نویسنده ای پرکار، در میان بسیاری از آثار دیگر، او کار نظری را آغاز کرده بود که رابطه بین بیکاری، پول و قیمت ها را در دهه 1920 بررسی می کرد. [100] کینز به شدت از اقدامات ریاضتی دولت بریتانیا در طول رکود بزرگ انتقاد کرد . او معتقد بود کسری بودجه چیز خوبی است، محصول رکود است . او نوشت: «از این جهت که وام‌گیری دولت از هر نوع، درمان طبیعی است، به اصطلاح، برای جلوگیری از زیان کسب‌وکار، در رکود شدیدی مانند رکود کنونی، به طوری که تولید را به طور کلی متوقف می‌کند». [101] در اوج رکود بزرگ در سال 1933، کینز کتاب «وسیله‌ای برای رفاه» را منتشر کرد که حاوی توصیه‌های سیاستی خاصی برای مقابله با بیکاری در یک رکود جهانی بود که عمدتاً در مقابله با مخارج عمومی دوره‌ای بود. ابزاری برای سعادت شامل یکی از اولین اشاره‌ها به اثر چند برابری است . [102]

کار بزرگ کینز ، نظریه عمومی اشتغال، بهره و پول ، در سال 1936 منتشر شد [103] و به عنوان یک توجیه نظری برای سیاست های مداخله جویانه کینز برای مقابله با رکود عمل کرد. تئوری عمومی پارادایم اقتصادی نئوکلاسیک قبلی را به چالش کشید ، که معتقد بود بازار به طور طبیعی تعادل اشتغال کامل را برقرار می کند اگر تحت دخالت دولت نباشد. اقتصاددانان کلاسیک به قانون Say معتقد بودند که می گوید « عرضه تقاضای خود را ایجاد می کند » و در بازار آزاد ، کارگران همیشه مایلند دستمزد خود را به سطحی کاهش دهند که کارفرمایان بتوانند به طور سودآوری به آنها شغل ارائه دهند. یک نوآوری از کینز مفهوم چسبندگی قیمت بود ، یعنی تشخیص این که، در واقعیت، کارگران اغلب از کاهش تقاضای دستمزد خودداری می کنند، حتی در مواردی که یک اقتصاددان کلاسیک ممکن است استدلال کند که انجام این کار برای آنها منطقی است. تا حدی به دلیل چسبندگی قیمت، مشخص شد که تعامل « تقاضای کل » و « عرضه کل » ممکن است به تعادل بیکاری پایدار منجر شود و در این موارد، این دولت است و نه بازار که اقتصادها باید به آن وابسته باشند. رستگاری این کتاب از سیاست‌های اقتصادی فعال دولت برای تحریک تقاضا در مواقع بیکاری بالا حمایت می‌کرد، به عنوان مثال، از طریق هزینه کردن در کارهای عمومی. او در سال 1928 نوشت: "بیایید بیدار باشیم و کار کنیم و از منابع بیهوده خود برای افزایش ثروت خود استفاده کنیم... در حالی که مردان و گیاهان بیکار هستند، مضحک است که بگوییم ما نمی توانیم این تحولات جدید را تحمل کنیم. دقیقاً با این موارد است. گیاهان و این انسانها که ما آنها را خواهیم داد.» [101] در جایی که بازار نتوانست منابع را به درستی تخصیص دهد، دولت موظف بود اقتصاد را تحریک کند تا زمانی که وجوه خصوصی دوباره جریان پیدا کند - یک نوع استراتژی "پرایم پمپ" که برای تقویت تولید صنعتی طراحی شده است . [104]

نظریه فمینیستی لیبرال

مری ولستون کرافت ، که به طور گسترده به عنوان پیشگام فمینیسم لیبرال شناخته می شود

فمینیسم لیبرال ، سنت غالب در تاریخ فمینیستی ، شکلی فردگرایانه از نظریه فمینیستی است که بر توانایی زنان برای حفظ برابری خود از طریق اعمال و انتخاب هایشان تمرکز دارد. فمینیست‌های لیبرال امیدوارند که همه موانع برابری جنسیتی را ریشه کن کنند و ادعا می‌کنند که ادامه وجود چنین موانعی حقوق و آزادی‌های فردی را که ظاهراً توسط نظم اجتماعی لیبرال تضمین شده است، از بین می‌برد. [105] آنها استدلال می کنند که جامعه معتقد است زنان به طور طبیعی از نظر فکری و جسمی کمتر از مردان هستند. بنابراین، تمایل به تبعیض علیه زنان در آکادمی ، انجمن و بازار دارد . فمینیست های لیبرال بر این باورند که "فرعیت زن ریشه در مجموعه ای از محدودیت های عرفی و قانونی دارد که ورود و موفقیت زنان را در دنیای به اصطلاح عمومی مسدود می کند". آنها برای برابری جنسی از طریق اصلاحات سیاسی و قانونی تلاش می کنند. [106]

فیلسوف بریتانیایی مری ولستون کرافت (1759-1797) به طور گسترده ای به عنوان پیشگام فمینیسم لیبرال در نظر گرفته می شود، با A Vindication of the Rights of Woman (1792) مرزهای لیبرالیسم را برای گنجاندن زنان در ساختار سیاسی جامعه لیبرال گسترش داد. [107] ولستونکرافت در نوشته‌های خود، مانند «حقوق زنان » درباره دیدگاه جامعه درباره زنان اظهار نظر کرد و زنان را تشویق کرد تا از صدای خود در تصمیم‌گیری جدا از تصمیم‌هایی که قبلاً برای آنها گرفته شده است استفاده کنند. ولستون کرافت "منکر این بود که زنان ذاتاً بیشتر از مردان لذت جویی و لذت بخش هستند. او استدلال می کرد که اگر آنها در همان قفس هایی که زنان را به دام می اندازند محبوس شوند، مردان همان شخصیت های معیوب را ایجاد می کنند. چیزی که ولستون کرافت بیشتر برای زنان می خواست شخصیت بود. ". [106]

جان استوارت میل نیز از طرفداران اولیه فمینیسم بود. میل در مقاله خود تحت عنوان «انقیاد زنان» (1861، منتشر شده در 1869) تلاش کرد ثابت کند که انقیاد قانونی زنان اشتباه است و باید جای خود را به برابری کامل بدهد. [108] [109] او معتقد بود که هر دو جنس باید تحت قانون از حقوق مساوی برخوردار باشند و "تا زمانی که شرایط برابری وجود نداشته باشد، هیچ کس نمی تواند تفاوت های طبیعی بین زن و مرد را که تحریف شده است ارزیابی کند. این دو جنس را تنها با اجازه دادن به هر دو برای توسعه و استفاده آزادانه از توانایی های خود می توان کشف کرد. [110] میل مکرراً از این عدم تعادل صحبت می کرد و به این فکر می کرد که آیا زنان می توانند همان «بی خودخواهی واقعی» را که مردان در تأمین مخارج خانواده خود انجام می دادند، احساس کنند. این بی‌خودی که میل از آن حمایت می‌کرد، همان چیزی است که "مردم را به در نظر گرفتن خیر جامعه و همچنین خیر فرد یا واحد کوچک خانواده برمی‌انگیزد". [106] مانند مری ولستون کرافت، میل نابرابری جنسی را با برده داری مقایسه کرد و استدلال کرد که شوهران آنها اغلب به اندازه اربابان بدرفتار هستند و یک انسان تقریباً تمام جنبه های زندگی را برای یک انسان دیگر کنترل می کند. میل در کتاب خود تحت عنوان «موضوع زنان » استدلال می‌کند که سه بخش عمده از زندگی زنان مانع آنها می‌شود: جامعه و ساختار جنسیتی، آموزش و ازدواج. [111]

فمینیسم برابری شکلی از فمینیسم لیبرال است که از دهه 1980 مورد بحث قرار گرفته است، [112] [113] به طور خاص نوعی فمینیسم لیبرال یا لیبرتارین کلاسیک. [114] استیون پینکر ، روانشناس تکاملی ، فمینیسم برابری را به عنوان "دکترین اخلاقی در مورد رفتار برابر که هیچ تعهدی در مورد مسائل تجربی باز در روانشناسی یا زیست شناسی ندارد" تعریف می کند. [115] بری کوهل ادعا می کند که فمینیسم برابر با روانشناسی تکاملی در مقابل فمینیسم جنسیتی سازگار است . [116]

نظریه سوسیال لیبرال

سیسموندی که اولین نقد بازار آزاد را از دیدگاه لیبرال در سال 1819 نوشت.

اصول جدید اقتصاد سیاسی ژان چارلز لئونارد سیموند دو سیموندی (به فرانسوی: Nouveaux principes d'economie politique, ou de la richesse dans ses rapports avec la community ) (1819) نشان دهنده اولین نقد جامع لیبرال سرمایه داری اولیه و اولیه است. اقتصاد، و نوشته‌های او، که توسط جان استوارت میل و کارل مارکس در میان بسیاری دیگر مورد مطالعه قرار گرفت، تأثیر عمیقی بر واکنش‌های لیبرال و سوسیالیستی به شکست‌ها و تضادهای جامعه صنعتی گذاشت. [117] [118] [119] در پایان قرن نوزدهم، اصول لیبرالیسم کلاسیک به طور فزاینده ای به دلیل رکود در رشد اقتصادی ، درک فزاینده از شرارت فقر ، بیکاری و محرومیت نسبی موجود در شهرهای صنعتی مدرن به چالش کشیده شد . و همچنین تحریک کار سازمان یافته . ایده‌آل فردی خودساخته که می‌توانست با تلاش و استعداد، جایگاه خود را در جهان بسازد، به‌طور فزاینده‌ای غیرقابل قبول به نظر می‌رسید. یک واکنش سیاسی عمده در برابر تغییرات ایجاد شده توسط صنعتی شدن و سرمایه داری آزاد از جانب محافظه کارانی بود که نگران تعادل اجتماعی بودند، اگرچه سوسیالیسم بعدها به نیروی مهم تری برای تغییر و اصلاح تبدیل شد. برخی از نویسندگان دوره ویکتوریا ، از جمله چارلز دیکنز ، توماس کارلایل و متیو آرنولد ، به اولین منتقدان تأثیرگذار بی عدالتی اجتماعی تبدیل شدند. [98] : 36-37 

لیبرال های جدید شروع به تطبیق زبان قدیمی لیبرالیسم برای رویارویی با این شرایط دشوار کردند، که معتقد بودند تنها از طریق یک برداشت گسترده تر و مداخله جویانه تر از دولت قابل حل است. حق برابر آزادی را نمی توان صرفاً با حصول اطمینان از عدم مداخله فیزیکی افراد با یکدیگر یا با تدوین و اعمال قوانین بی طرفانه ایجاد کرد. اقدامات مثبت و پیشگیرانه تری مورد نیاز بود تا اطمینان حاصل شود که هر فرد از فرصت برابر برای موفقیت برخوردار است . [120]

جان استوارت میل که درباره آزادی او تأثیر زیادی بر لیبرالیسم قرن 19 گذاشت

جان استوارت میل با ترکیب عناصر لیبرالیسم کلاسیک با آنچه در نهایت به لیبرالیسم جدید معروف شد، کمک زیادی به تفکر لیبرال کرد. میل در سال 1859 درباره آزادی به ماهیت و محدودیت های قدرتی می پردازد که می تواند به طور مشروع توسط جامعه بر فرد اعمال شود . [121] او با این استدلال که گفتمان آزاد شرط لازم برای پیشرفت فکری و اجتماعی است ، دفاع پرشور از آزادی بیان داشت . میل « آزادی اجتماعی » را حفاظت از «ظلم حاکمان سیاسی» تعریف کرد. او مفاهیم مختلفی را از شکلی که استبداد می تواند به خود بگیرد معرفی کرد که از آن به عنوان استبداد اجتماعی و استبداد اکثریت یاد می شود . آزادی اجتماعی به معنای محدود کردن قدرت حاکم از طریق به رسمیت شناختن آزادی ها یا حقوق سیاسی و ایجاد یک سیستم " بررسی قانون اساسی " بود. [122]

تعریف او از آزادی، تحت تأثیر جوزف پریستلی و جوزیا وارن ، این بود که فرد باید آزاد باشد تا هر کاری که می‌خواهد انجام دهد، مگر اینکه به دیگران آسیب برساند. [123] با این حال، اگرچه فلسفه اقتصادی اولیه میل از بازارهای آزاد حمایت می‌کرد و استدلال می‌کرد که مالیات تصاعدی کسانی را که سخت‌تر کار می‌کردند مجازات می‌کرد، [124] او بعداً دیدگاه‌های خود را به سمت یک گرایش سوسیالیستی تغییر داد و فصل‌هایی را به اصول اقتصاد سیاسی خود در دفاع از دیدگاه سوسیالیستی و دفاع از برخی دلایل سوسیالیستی، [125] از جمله پیشنهاد رادیکال که کل سیستم دستمزد به نفع یک سیستم دستمزد تعاونی لغو شود.

یکی دیگر از لیبرال های اولیه که به مداخله بیشتر دولت گرویده بود، تی.اچ گرین بود . او با دیدن اثرات الکل، معتقد بود که دولت باید محیط های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را که در آن افراد بهترین شانس را برای عمل مطابق با وجدان خود داشته باشند، پرورش داده و از آن محافظت کند. دولت فقط باید در جایی مداخله کند که گرایش آشکار، اثبات شده و قوی آزادی به بردگی افراد وجود داشته باشد. [126] گرین دولت ملی را تنها در حدی مشروع می‌دانست که از سیستمی از حقوق و تکالیف حمایت می‌کند که به احتمال زیاد باعث تقویت خودآگاهی فردی می‌شود.

جنبش لیبرالیسم جدید یا سوسیال لیبرالیسم در حدود سال 1900 در بریتانیا ظهور کرد. [127] لیبرال های جدید، از جمله روشنفکرانی مانند LT Hobhouse و John A. Hobson ، آزادی فردی را چیزی می دانستند که تنها در شرایط اجتماعی و اقتصادی مطلوب قابل دستیابی است. [5] : 29  به نظر آنها، فقر، فلاکت و جهل که بسیاری از مردم در آن زندگی می کردند، شکوفایی آزادی و فردیت را غیرممکن کرد. لیبرال های جدید معتقد بودند که این شرایط را می توان تنها از طریق اقدام جمعی که توسط یک دولت مداخله گر و قوی، رفاه محور هماهنگ شده است، بهبود بخشید. [128] از اقتصاد مختلط حمایت می کند که شامل مالکیت عمومی و خصوصی در کالاهای سرمایه ای می شود . [129] [130]

اصولی که می توان آنها را به عنوان لیبرال اجتماعی توصیف کرد بر اساس یا توسط فیلسوفانی مانند جان استوارت میل، ادوارد برنشتاین ، جان دیویی ، کارلو روسلی ، نوربرتو بابیو و شانتال موفه توسعه یافته است . [131] دیگر چهره‌های لیبرال اجتماعی مهم عبارتند از گیدو کالوژرو، پیرو گوبتی ، لئونارد ترلاونی هابهاوس و آر.اچ تاونی . [132] سوسیالیسم لیبرال به ویژه در سیاست بریتانیا و ایتالیا برجسته بوده است. [132]

نظریه آنارکو-سرمایه داری

گوستاو دو مولیناری
ژولیوس فاچر

لیبرالیسم کلاسیک از تجارت آزاد تحت حاکمیت قانون حمایت می کند . آنارکوکاپیتالیسم یک گام فراتر می رود، با اجرای قانون و دادگاه ها توسط شرکت های خصوصی. نظریه پردازان مختلف از فلسفه های حقوقی مشابه آنارکو-سرمایه داری حمایت کرده اند. یکی از اولین لیبرال هایی که در مورد امکان خصوصی سازی حمایت از آزادی و مالکیت فردی بحث کرد، Jakob Mauvillon فرانسوی در قرن 18 بود. بعدها در دهه 1840، ژولیوس فاچر و گوستاو دو مولیناری از همین موضوع حمایت کردند. مولیناری در مقاله خود با عنوان «تولید امنیت » استدلال می‌کند: «هیچ دولتی نباید حق داشته باشد که مانع رقابت دولت دیگری با آن شود یا از مصرف‌کنندگان امنیت بخواهد که منحصراً برای این کالا به سراغ آن بیایند». مولیناری و این نوع جدید لیبرال ضد دولت استدلال خود را بر اساس آرمان های لیبرال و اقتصاد کلاسیک بنا کردند. رالف رایکو ، تاریخ‌دان و آزادی‌خواه، استدلال می‌کرد که آنچه این فیلسوفان لیبرال «به آن دست یافته‌اند، نوعی آنارشیسم فردگرا یا، همانطور که امروز نامیده می‌شود، آنارکوکاپیتالیسم یا آنارشیسم بازار بود». [133] بر خلاف لیبرالیسم لاک که دولت را تکامل یافته از جامعه می دانست، لیبرال های ضد دولت تضاد اساسی بین تعاملات داوطلبانه مردم، یعنی جامعه، و نهادهای زور، یعنی دولت می دیدند. این ایده جامعه در مقابل دولت به طرق مختلفی بیان شد: جامعه طبیعی در مقابل جامعه مصنوعی، آزادی در مقابل اقتدار، جامعه قراردادی در مقابل جامعه اقتدار و جامعه صنعتی در مقابل جامعه ستیزه جو، برای نام بردن از چند مورد. [134] سنت لیبرال ضد دولتی در اروپا و ایالات متحده پس از مولیناری در نوشته های اولیه هربرت اسپنسر و متفکرانی مانند پل امیل دو پوید و اوبرون هربرت ادامه یافت . با این حال، اولین کسی که از اصطلاح آنارکو-سرمایه داری استفاده کرد موری روثبارد بود . در اواسط قرن بیستم، روتبارد عناصری از مکتب اقتصاد اتریش ، لیبرالیسم کلاسیک و آنارشیست‌های فردگرای آمریکایی قرن نوزدهم ، لیساندر اسپونر و بنجامین تاکر را ترکیب کرد (در حالی که نظریه کار ارزش و هنجارهایی را که از آن استخراج می‌کردند رد کرد). [135] آنارکوکاپیتالیسم از حذف دولت به نفع حاکمیت فردی ، مالکیت خصوصی و بازارهای آزاد حمایت می کند . آنارکو-سرمایه داران معتقدند که در غیاب قانون (قانون با فرمانیا قانون )، جامعه خود را از طریق نظم و انضباط بازار آزاد (یا آنچه که طرفداران آن به عنوان " جامعه داوطلبانه " توصیف می کنند، بهبود می بخشد. [136] [137]

در یک جامعه آنارکو-سرمایه داری نظری ، مجریان قانون ، دادگاه ها و سایر خدمات امنیتی به جای اینکه به صورت متمرکز از طریق مالیات انجام شود، توسط رقبای خصوصی اداره می شوند . پول و سایر کالاها و خدمات به صورت خصوصی و رقابتی در بازار آزاد ارائه می شود . آنارکو-سرمایه داران می گویند فعالیت های شخصی و اقتصادی تحت آنارکو سرمایه داری توسط سازمان های حل اختلاف مبتنی بر قربانی تحت قانون شکنجه و قرارداد تنظیم می شود و نه توسط قانون از طریق مجازات تعیین شده متمرکز تحت آنچه آنها به عنوان "انحصارات سیاسی" توصیف می کنند. [138] یک جامعه آنارکو-سرمایه داری روتباردی تحت یک قانون آزادی خواهانه مورد توافق دوجانبه عمل خواهد کرد که مورد توافق دوجانبه قرار می گیرد «قانونی که عموماً پذیرفته می شود و دادگاه ها متعهد می شوند از آن پیروی کنند». [139] اگرچه روش های اجرایی متفاوت است، این پیمان مالکیت خود و اصل عدم تهاجم (NAP) را به رسمیت می شناسد.

تاریخچه

جان لاک اولین کسی بود که یک فلسفه لیبرال از جمله حق مالکیت خصوصی و رضایت حاکمان را توسعه داد .

رشته های مجزای تفکر لیبرال در فلسفه شرق از دوره بهار و پاییز چین [140] و فلسفه غرب از زمان یونانیان باستان وجود داشته است . موری روثبارد ، اقتصاددان، پیشنهاد کرد که فیلسوف تائوئیست چینی ، لائوزی، اولین آزادی خواه [140] بود، [140] ایده های لائوزی درباره دولت را به نظریه نظم خود به خودی فردریش هایک تشبیه کرد . [141] این ایده ها برای اولین بار توسط فیلسوف انگلیسی جان لاک ، که عموماً به عنوان پدر لیبرالیسم مدرن شناخته می شود، به صورت یک ایدئولوژی متمایز گردآوری و نظام مند شدند . [43] [44] [35] [34] اولین نشانه های عمده سیاست لیبرال در دوران مدرن پدیدار شد. این ایده ها در زمان جنگ داخلی انگلیس شروع به ادغام کردند . Levelers ، یک جنبش سیاسی اقلیت عمدتاً نادیده گرفته شده و عمدتاً از پیوریتان‌ها، پرسبیتری‌ها و کویکرها تشکیل می‌شد ، خواستار آزادی مذهب ، تشکیل مکرر پارلمان و برابری تحت قانون بود. انقلاب شکوهمند 1688 حاکمیت پارلمانی و حق انقلاب را در بریتانیا تثبیت کرد و توسط نویسنده استیون پینکوس به عنوان "نخستین انقلاب لیبرال مدرن" یاد شد . [142] توسعه لیبرالیسم در طول قرن 18 با آرمان های روشنگری عصر روشنگری ادامه یافت. این دوره از نشاط فکری عمیق سنت‌های قدیمی را زیر سؤال برد و چندین سلطنت اروپایی را در طول قرن هجدهم تحت تأثیر قرار داد. تنش سیاسی بین انگلستان و مستعمرات آمریکایی آن پس از سال 1765 و جنگ هفت ساله بر سر موضوع مالیات بدون نمایندگی افزایش یافت که در جنگ انقلابی آمریکا و در نهایت اعلامیه استقلال به اوج خود رسید . پس از جنگ، رهبران در مورد چگونگی حرکت به جلو بحث کردند. اصول کنفدراسیون که در سال 1776 نوشته شد، اکنون برای تأمین امنیت یا حتی یک دولت کارآمد ناکافی به نظر می رسید. کنگره کنفدراسیون در سال 1787 یک کنوانسیون قانون اساسی نامید که منجر به نوشتن قانون اساسی جدید ایالات متحده شد که یک فدرال ایجاد کرد.دولت در شرایط زمانه، قانون اساسی یک سند جمهوری خواه و لیبرال بود. [143] [144] این سند قدیمی ترین سند حاکمیت لیبرال در سراسر جهان است.

مونتسکیو ، که برای جدایی قوای حکومت استدلال می کرد

دو رویداد کلیدی که پیروزی لیبرالیسم در فرانسه را رقم زد، لغو فئودالیسم در فرانسه در شب 4 اوت 1789 بود که نشان دهنده فروپاشی حقوق و امتیازات و محدودیت های سنتی فئودالی و قدیمی و همچنین تصویب اعلامیه بود . کتاب حقوق بشر و شهروندی در ماه اوت ، که خود بر اساس اعلامیه استقلال ایالات متحده در سال 1776 است . خاتمه حقوق دولتی ، لغو اصناف ، قانونی شدن طلاق ، از هم پاشیدگی گتوهای یهودی ، فروپاشی تفتیش عقاید ، پایان امپراتوری مقدس روم ، حذف دادگاه های کلیسا و اقتدار مذهبی، استقرار سیستم متریک و برابری تحت قانون برای همه مردان. [146] ماندگارترین دستاورد او، قانون مدنی ، به عنوان "موضوع تقلید در سراسر جهان" [147] عمل کرد ، اما همچنین تبعیض بیشتر علیه زنان را تحت عنوان "نظم طبیعی" تداوم بخشید. [148]

توسعه لیبرالیسم کلاسیک به بلوغ قبل و بعد از انقلاب فرانسه در بریتانیا صورت گرفت. [77] ثروت ملل آدام اسمیت که در سال 1776 منتشر شد، قرار بود بیشتر ایده های اقتصاد را ارائه دهد، حداقل تا زمان انتشار اصول جان استوارت میل در سال 1848. [88] : 63، 68  اسمیت به آن پرداخت. انگیزه فعالیت اقتصادی، علل قیمت ها و توزیع ثروت و سیاست هایی که دولت باید برای به حداکثر رساندن ثروت دنبال کند. [88] : 64  جنبش لیبرال رادیکال در دهه 1790 در انگلستان آغاز شد و بر اصلاحات پارلمانی و انتخاباتی متمرکز شد و بر حقوق طبیعی و حاکمیت مردمی تأکید داشت . رادیکال‌هایی مانند ریچارد پرایس و جوزف پریستلی اصلاحات پارلمانی را اولین گام برای رسیدگی به نارضایتی‌های متعدد خود، از جمله برخورد با مخالفان پروتستان ، تجارت برده، قیمت‌های بالا و مالیات‌های بالا می‌دانستند. [149] [ نیازمند استناد کامل ]

در آمریکای لاتین ، ناآرامی های لیبرال به قرن هجدهم برمی گردد، زمانی که تحریکات لیبرال در آمریکای لاتین منجر به استقلال از قدرت امپریالیستی اسپانیا و پرتغال شد. رژیم‌های جدید عموماً در نگرش سیاسی لیبرال بودند و از فلسفه پوزیتیویسم ، که بر حقیقت علم مدرن تأکید داشت، برای تقویت مواضع خود استفاده می‌کردند. [150] در ایالات متحده، یک جنگ وحشیانه یکپارچگی ملت و لغو برده داری در جنوب را تضمین کرد . مورخ دان اچ. دویل استدلال کرده است که پیروزی اتحادیه در جنگ داخلی آمریکا (1861-1865) سیر لیبرالیسم را بسیار تقویت کرد. [151] [ صفحه مورد نیاز ]

در قرن نوزدهم، فیلسوفان سیاسی لیبرال انگلیسی بیشترین تأثیر را در سنت جهانی لیبرالیسم داشتند. [152]

در طول قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، در امپراتوری عثمانی و خاورمیانه، لیبرالیسم بر دوره‌های اصلاحات مانند تنظیمات و النهضه تأثیر گذاشت . ظهور سکولاریسم، مشروطیت و ناسیونالیسم؛ و روشنفکران و گروه ها و جنبش های مذهبی مختلف مانند عثمانیان جوان و مدرنیسم اسلامی . رفاعه التحطاوی ، نامیک کمال و ابراهیم شیناسی از سرشناسان این دوره بودند . با این حال، ایده‌ها و گرایش‌های اصلاح‌طلبی با موفقیت به میان مردم عادی نرسید، زیرا کتاب‌ها، نشریات و روزنامه‌ها عمدتاً در دسترس روشنفکران و بخش‌هایی از طبقه متوسط ​​نوظهور بود. بسیاری از مسلمانان آنها را تأثیرات خارجی بر جهان اسلام می دانستند . این تصور تلاش‌های اصلاح‌طلبانه دولت‌های خاورمیانه را پیچیده کرد. [153] [154] این تغییرات در کنار عوامل دیگر به ایجاد احساس بحران در اسلام کمک کرد که تا امروز ادامه دارد. این امر منجر به تجدید حیات اسلامی شد . [155]

تابلوی نمادین آزادی رهبری مردم اثر یوژن دلاکروا ، تابلویی از انقلاب ژوئیه در سال 1830

جنبش های لغو و حق رأی همراه با آرمان های نمایندگی و دموکراتیک گسترش یافت. فرانسه در دهه 1870 یک جمهوری ماندگار تأسیس کرد. با این حال، ناسیونالیسم نیز به سرعت پس از 1815 گسترش یافت. ترکیبی از احساسات لیبرال و ملی گرایانه در ایتالیا و آلمان باعث اتحاد دو کشور در اواخر قرن 19 شد. یک رژیم لیبرال در ایتالیا به قدرت رسید و به قدرت سکولار پاپ ها پایان داد. با این حال، واتیکان جنگی ضد صلیبی علیه لیبرالیسم به راه انداخت. پاپ پیوس نهم در سال 1864 برنامه درسی خطاها را صادر کرد و لیبرالیسم را در تمام اشکال آن محکوم کرد. در بسیاری از کشورها، نیروهای لیبرال با اخراج فرمان یسوعی پاسخ دادند . در پایان قرن نوزدهم، اصول لیبرالیسم کلاسیک به طور فزاینده ای به چالش کشیده شد و ایده آل فرد خودساخته به طور فزاینده ای غیرقابل قبول به نظر می رسید. نویسندگان دوره ویکتوریا مانند چارلز دیکنز ، توماس کارلایل و متیو آرنولد از منتقدان اولیه بی عدالتی اجتماعی بودند. [98] : 36-37 

به عنوان یک ناسیونالیست لیبرال ، [156] کی جی استالبرگ (1865-1952)، رئیس جمهور فنلاند ، دولت را در لیبرال دموکراسی لنگر انداخت ، از جوانه شکننده حاکمیت قانون محافظت کرد و اصلاحات داخلی را آغاز کرد. [157]

لیبرالیسم در آغاز قرن بیستم شتاب گرفت. سنگر استبداد , تزار روسیه , در مرحله اول انقلاب روسیه سرنگون شد . به نظر می‌رسید که پیروزی متفقین در جنگ جهانی اول و فروپاشی چهار امپراتوری نشان‌دهنده پیروزی لیبرالیسم در سراسر قاره اروپا بود، نه فقط در میان متحدان پیروز ، بلکه در آلمان و دولت‌های تازه تأسیس اروپای شرقی . نظامی گری، همانطور که آلمان نشان می دهد، شکست خورد و بی اعتبار شد. همانطور که بلین‌هورن استدلال می‌کند، مضامین لیبرال از نظر «کثرت‌گرایی فرهنگی، تساهل مذهبی و قومیتی، خودمختاری ملی ، اقتصاد بازار آزاد، دولت نماینده و مسئول، تجارت آزاد، اتحادیه‌گرایی، و حل و فصل مسالمت‌آمیز اختلافات بین‌المللی از طریق راه‌حلی جدید» رو به رشد بودند. بدنه، جامعه ملل ».

در خاورمیانه، لیبرالیسم به دوره‌های مشروطه منتهی شد، مانند دوران مشروطیت اول و دوم عثمانی و دوره مشروطه ایران ، اما در اواخر دهه 1930 به دلیل رشد و مخالفت اسلام‌گرایی و ناسیونالیسم پان عرب ، رو به افول گذاشت . [158] [159] [160] [161] [155] با این حال، بسیاری از روشنفکران از ارزش ها و ایده های لیبرال حمایت می کردند. لیبرال های برجسته عبارتند از طه حسین ، احمد لطفی السید ، توفیق الحکیم ، عبدالرزاق السنهوری و محمد مندور . [162]

فرانکلین دی. روزولت

در ایالات متحده، لیبرالیسم مدرن تاریخچه خود را به ریاست جمهوری فرانکلین دی . روزولت ردیابی می کند که در واکنش به رکود بزرگ، نیو دیل را آغاز کرد و در چهار انتخابات بی سابقه پیروز شد . ائتلاف نیو دیل که توسط روزولت ایجاد شد، میراثی قوی بر جای گذاشت و بر بسیاری از روسای جمهور آینده آمریکا، از جمله جان اف کندی، تأثیر گذاشت . [163] در همین حال، پاسخ قطعی لیبرال به رکود بزرگ توسط اقتصاددان بریتانیایی جان مینارد کینز ارائه شد که در دهه 1920 کار نظری را برای بررسی رابطه بین بیکاری، پول و قیمت ها آغاز کرده بود. [164] رکود بزرگ جهانی، که از سال 1929 شروع شد، بی‌اعتبار کردن اقتصاد لیبرال را تسریع کرد و درخواست‌ها برای کنترل دولت بر امور اقتصادی را تقویت کرد. مشکلات اقتصادی باعث ناآرامی های گسترده در جهان سیاسی اروپا شد که منجر به ظهور فاشیسم به عنوان یک ایدئولوژی و جنبشی علیه لیبرالیسم و ​​کمونیسم ، به ویژه در آلمان نازی و ایتالیا شد . [165] ظهور فاشیسم در دهه 1930 در نهایت با جنگ جهانی دوم ، مرگبارترین درگیری در تاریخ بشر، به اوج خود رسید. متفقین تا سال 1945 در جنگ پیروز شدند و پیروزی آنها زمینه را برای جنگ سرد بین بلوک شرق کمونیست و بلوک لیبرال غرب فراهم کرد .

در ایران لیبرالیسم از محبوبیت زیادی برخوردار بود. در آوریل 1951، زمانی که محمد مصدق ، ملی‌گرای لیبرال، به‌عنوان نخست‌وزیر انتخاب شد، جبهه ملی به ائتلاف حکومتی تبدیل شد . با این حال، شیوه حکومت او با منافع غرب در تضاد بود و در کودتای 19 اوت 1953 از قدرت کنار گذاشته شد . کودتا به سلطه لیبرالیسم در سیاست کشور پایان داد. [166] [167] [168] [169] [170]

در میان جنبش‌های مختلف منطقه‌ای و ملی، جنبش حقوق مدنی در ایالات متحده در دهه 1960 به شدت تلاش‌های لیبرال برای حقوق برابر را برجسته کرد . [171] پروژه جامعه بزرگ که توسط پرزیدنت لیندون بی. جانسون راه اندازی شد ، بر ایجاد مدیکر و مدیکید ، تاسیس Head Start و Job Corps به عنوان بخشی از جنگ علیه فقر و تصویب قانون برجسته حقوق مدنی در سال 1964 نظارت داشت . مجموعه ای کاملاً سریع از رویدادها که برخی از مورخان آن را "ساعت لیبرال" نامیده اند. [172]

اعتراضات 2017-2018 روسیه توسط اپوزیسیون لیبرال روسیه سازماندهی شد.

جنگ سرد دارای رقابت ایدئولوژیک گسترده و چندین جنگ نیابتی بود ، اما جنگ جهانی سوم که بین اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده بسیار ترسناک بود هرگز رخ نداد. در حالی که دولت‌های کمونیستی و دموکراسی‌های لیبرال با یکدیگر رقابت می‌کردند، یک بحران اقتصادی در دهه 1970 باعث دور شدن از اقتصاد کینزی شد ، به ویژه در دوران مارگارت تاچر در بریتانیا و رونالد ریگان در ایالات متحده. این روند که به عنوان نئولیبرالیسم شناخته می شود ، یک تغییر پارادایم از اجماع کینزی پس از جنگ بود که از سال 1945 تا 1980 ادامه یافت . و لیبرال دموکراسی را به عنوان تنها اشکال اصلی حکومت در غرب باقی می گذارد.

در آغاز جنگ جهانی دوم، تعداد دموکراسی‌ها در سراسر جهان تقریباً به اندازه چهل سال قبل بود. [175] پس از سال 1945، دموکراسی های لیبرال خیلی سریع گسترش یافتند اما پس از آن عقب نشینی کردند. لری دایموند در کتاب روح دموکراسی استدلال می کند که تا سال 1974 "دیکتاتوری، نه دموکراسی، روش جهان بود" و "به سختی یک چهارم کشورهای مستقل دولت های خود را از طریق انتخابات رقابتی، آزاد و عادلانه انتخاب کردند". دایموند می‌گوید که دموکراسی دوباره برگشت و تا سال 1995 جهان «عمدتاً دموکراتیک» شد. [176] [177] با این حال، لیبرالیسم هنوز با چالش هایی مواجه است، به ویژه با رشد خارق العاده چین به عنوان ترکیبی از دولت مستبد و لیبرالیسم اقتصادی. [178]

لیبرالیسم غالباً به عنوان ایدئولوژی غالب عصر مدرن ذکر می شود . [4] [5] : 11 

انتقاد و حمایت

اعدام خوزه ماریا د توریخوس یوریارته و افرادش در سال 1831 هنگامی که پادشاه اسپانیا فردیناند هفتم اقدامات سرکوبگرانه ای را علیه نیروهای لیبرال در کشورش انجام داد .
رایف بدوی ، نویسنده عربستانی و خالق وب‌سایت آزادی لیبرال‌های سعودی که در سال 2014 به اتهام «توهین به اسلام» به ده سال زندان و 1000 ضربه شلاق محکوم شد.

لیبرالیسم در طول تاریخ خود مورد انتقاد و حمایت گروه های ایدئولوژیک مختلف قرار گرفته است. علیرغم این روابط پیچیده، برخی از محققان استدلال کرده اند که لیبرالیسم در واقع "تفکر ایدئولوژیک" را به طور کامل "رد می کند"، عمدتاً به این دلیل که چنین تفکری می تواند منجر به انتظارات غیر واقعی برای جامعه بشری شود. [179]

محافظه کاری

اولین حامی اصلی تفکر محافظه کار مدرن، ادموند برک ، با حمله به ادعاهای لیبرال در مورد قدرت عقلانیت و برابری طبیعی همه انسان ها، انتقادی تاول برانگیز از انقلاب فرانسه ارائه کرد. [180] محافظه کاران همچنین به آنچه که به عنوان تعقیب بی پروا لیبرال برای پیشرفت و دستاوردهای مادی تلقی می کنند، حمله کرده اند و استدلال می کنند که چنین مشغله هایی ارزش های اجتماعی سنتی را که ریشه در اجتماع و تداوم دارد، تضعیف می کند. [181] با این حال، چند گونه از محافظه کاری، مانند محافظه کاری لیبرال ، برخی از همان ایده ها و اصول مورد حمایت لیبرالیسم کلاسیک، از جمله "دولت کوچک و سرمایه داری در حال رشد" را بیان می کند. [180]

در کتاب چرا لیبرالیسم شکست (2018)، پاتریک دنین استدلال کرد که لیبرالیسم به نابرابری درآمد ، افول فرهنگی، اتمیزه شدن، نیهیلیسم ، فرسایش آزادی ها و رشد بوروکراسی های قدرتمند و متمرکز منجر شده است. [182] [183] ​​کتاب همچنین استدلال می کند که لیبرالیسم ارزش های قدیمی جامعه، مذهب و سنت را با منافع شخصی جایگزین کرده است. [183]

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه معتقد است که "لیبرالیسم منسوخ شده است" و ادعا می کند که اکثریت قریب به اتفاق مردم در جهان مخالف چندفرهنگی، مهاجرت و حقوق دگرباشان هستند. [184]

کاتولیک

یکی از سرسخت ترین منتقدان اولیه لیبرالیسم ، کلیسای کاتولیک روم بود که منجر به جنگ های طولانی قدرت بین دولت های ملی و کلیسا شد. [185]

جنبشی مرتبط با دموکراسی مدرن، دموکراسی مسیحی ، امیدوار است که افکار اجتماعی کاتولیک را گسترش دهد و در برخی از کشورهای اروپایی طرفداران زیادی به دست آورد. [186] ریشه های اولیه دموکراسی مسیحی به عنوان واکنشی در برابر صنعتی شدن و شهرنشینی مرتبط با لیبرالیسم آزاد در قرن 19 توسعه یافت. [187]

آنارشیسم

آنارشیست‌ها از قرارداد اجتماعی لیبرال انتقاد می‌کنند و استدلال می‌کنند که این قرارداد دولتی ایجاد می‌کند که «سرکوبگر، خشن، فاسد، و دشمن آزادی» است. [188]

مارکسیسم

کارل مارکس جنبه های بنیادی نظریه لیبرال را رد کرد و امیدوار بود که هم دولت و هم تمایز لیبرال بین جامعه و فرد را از بین ببرد و در عین حال این دو را در یک کل جمعی که برای سرنگونی نظم سرمایه داری در حال توسعه قرن نوزدهم طراحی شده بود، در هم آمیخت. [189]

ولادیمیر لنین اظهار داشت که - برخلاف مارکسیسم - علم لیبرال از بردگی مزدی دفاع می کند . [190] [191] با این حال، برخی از طرفداران لیبرالیسم، مانند توماس پین ، جورج هنری ایوانز ، و سیلویو گزل ، منتقد بردگی مزدی بودند. [192] [193]

دنگ شیائوپینگ انتقاد کرد که لیبرالیزاسیون ثبات سیاسی جمهوری خلق چین و حزب کمونیست چین را از بین می برد و توسعه را دشوار می کند و ذاتاً سرمایه داری است. او آن را لیبرالیزاسیون بورژوایی نامید . [194] بنابراین برخی از سوسیالیست‌ها دکترین‌های اقتصادی لیبرالیسم، مانند آزادی اقتصادی فردی را متهم می‌کنند که نظام استثماری را به وجود می‌آورد که در تضاد با اصول دموکراتیک لیبرالیسم است، در حالی که برخی از لیبرال‌ها با بردگی مزدی که اقتصاد اقتصادی است مخالفند. آموزه های سرمایه داری اجازه می دهد. [195]

فمینیسم

برخی از فمینیست ها استدلال می کنند که تأکید لیبرالیسم بر تمایز بین حوزه خصوصی و عمومی در جامعه "به شکوفایی تعصب و عدم تحمل در حوزه خصوصی اجازه می دهد و نیاز به رعایت برابری فقط در حوزه عمومی دارد" و "لیبرالیسم را در برابر جامعه آسیب پذیر می کند." حمله پوپولیستی دست راستی، لیبرالیسم سیاسی دعوت فمینیستی را برای تشخیص اینکه امر شخصی سیاسی است، رد کرده و بر نهادها و فرآیندهای سیاسی به عنوان موانعی در برابر غیرلیبرالیسم تکیه کرده است. [196]

سوسیال دموکراسی

سوسیال دموکراسی ، یک ایدئولوژی که از اصلاح سرمایه داری در راستای خطوط مترقی حمایت می کند، در قرن بیستم ظهور کرد و تحت تأثیر سوسیالیسم قرار گرفت. [197] سوسیال دموکراسی که به طور کلی به عنوان پروژه ای تعریف می شود که هدف آن اصلاح آن چیزی است که از طریق اصلاحات دولتی به عنوان نقص های ذاتی سرمایه داری، با کاهش نابرابری، [197] اصلاح می شود. چندین مفسر به شباهت‌های قوی بین سوسیال لیبرالیسم و ​​سوسیال دموکراسی اشاره کرده‌اند، به طوری که یکی از دانشمندان علوم سیاسی لیبرالیسم آمریکایی را به دلیل فقدان یک سنت سوسیال دمکراتیک قابل توجه در ایالات متحده، «سوسیال دموکراسی غیرقانونی» نامیده است. [198]

فاشیسم

فاشیست ها لیبرالیسم را به ماتریالیسم و ​​فقدان ارزش های معنوی متهم می کنند. [199] به ویژه، فاشیسم با لیبرالیسم به دلیل ماتریالیسم ، عقل گرایی ، فردگرایی و سودگرایی مخالف است . [200] فاشیست ها معتقدند که تأکید لیبرال بر آزادی فردی باعث ایجاد تفرقه ملی می شود، [199] اما بسیاری از فاشیست ها با لیبرال ها در حمایت از حقوق مالکیت خصوصی و اقتصاد بازار موافق هستند . [200]

همچنین ببینید

مراجع

یادداشت ها

  1. ↑ «لیبرالیسم به طور کلی، این باور که هدف سیاست حفظ حقوق فردی و به حداکثر رساندن آزادی انتخاب است». واژه نامه مختصر آکسفورد سیاست ، ایین مک لین و آلیستر مک میلان، ویرایش سوم 2009، ISBN  978-0-19-920516-5 .
  2. ↑ دان، جان (1993). نظریه سیاسی غرب در مواجهه با آینده . انتشارات دانشگاه کمبریج شابک 978-0-521-43755-4. عقل گرایی سیاسی، دشمنی با استبداد، بیزاری فرهنگی از محافظه کاری و به طور کلی نسبت به سنت، مدارا و ... فردگرایی.
  3. ^ به طور کلی پشتیبانی می کند:
    • هاشمی، نادر (1388). اسلام، سکولاریسم و ​​لیبرال دموکراسی: به سوی یک نظریه دموکراتیک برای جوامع مسلمان. انتشارات دانشگاه آکسفورد شابک 978-0-19-971751-4- از طریق Google Books . لیبرال دموکراسی برای حفظ خود نیازمند نوعی سکولاریسم است
    • Donohue, Kathleen G. (19 دسامبر 2003). آزادی از خواسته: لیبرالیسم آمریکایی و ایده مصرف کننده. مطالعات جدید در تاریخ فکری و فرهنگی آمریکا. انتشارات دانشگاه جان هاپکینز شابک 978-0-8018-7426-0. بازیابی شده در 31 دسامبر 2007 - از طریق Google Books . سه مورد از آنها - آزادی از ترس، آزادی بیان، و آزادی مذهب - برای مدت طولانی برای لیبرالیسم اساسی بوده است.
    • اکونومیست، جلد 341، شماره 7995-7997. اکونومیست ​1996 . بازیابی شده در 31 دسامبر 2007 - از طریق Google Books . زیرا هر سه به جامعه لیبرال همانطور که در بالا تعریف شد اعتقاد مشترک دارند: جامعه ای که حکومت قانون اساسی (حکومت قانون، نه توسط مردان) و آزادی مذهب، اندیشه، بیان و تعامل اقتصادی را فراهم می کند. جامعه ای که در آن ... .
    • وولین، شلدون اس. (2004). سیاست و چشم انداز: تداوم و نوآوری در اندیشه سیاسی غرب. انتشارات دانشگاه پرینستون شابک 978-0-691-11977-9. بازیابی شده در 31 دسامبر 2007 - از طریق Google Books . بیشترین موارد ذکر شده شامل آزادی بیان، مطبوعات، اجتماعات، مذهب، مالکیت و حقوق رویه ای بود
    • فیرماژ، ادوین براون؛ وایس، برنارد جی. ولش، جان وودلند (1990). دین و حقوق: دیدگاه های کتاب مقدس-یهودی و اسلامی. آیزنبراونز​ شابک 978-0-931464-39-3. بازیابی شده در 31 دسامبر 2007 - از طریق Google Books . نیازی به توضیح مبانی و اصول لیبرالیسم مدرن نیست که بر ارزش‌های آزادی وجدان و آزادی مذهب تأکید دارد.
    • لالور، جان جوزف (1883). دایره المعارف علوم سیاسی، اقتصاد سیاسی، و تاریخ سیاسی ایالات متحده. چاپ نابو. ص 760 . بازیابی شده در 31 دسامبر 2007 . دموکراسی خود را به شکلی از حکومت متصل می کند: لیبرالیسم، به آزادی و تضمین های آزادی. این دو ممکن است توافق کنند. آنها متناقض نیستند، اما نه یکسان هستند و نه لزوماً مرتبط هستند. در نظم اخلاقی، لیبرالیسم آزادی تفکر، شناخت و عمل است. این لیبرالیسم اولیه است، زیرا آزادی اندیشیدن خود اولین و اصیل ترین آزادی است. انسان اگر موجودی متفکر و دارای شعور نبود، در هیچ درجه و در هیچ حوزه ای آزاد نبود. آزادی عبادت، آزادی آموزش و آزادی مطبوعات مستقیماً از آزادی تفکر ناشی می شود.
    • "لیبرالیسم". دایره المعارف بریتانیکا . بازبینی شده در 16 ژوئن 2021 .دولت قانون اساسی و حقوق حریم خصوصی
    • رایت، ادموند، ویرایش. (2006). دایره المعارف میز تاریخ جهان . نیویورک: انتشارات دانشگاه آکسفورد . ص 374. شابک 978-0-7394-7809-7.
  4. ^ اب ولف، ص. 23.
  5. ^ abc Adams, Ian (2001). "2: لیبرالیسم و ​​دموکراسی" . ایدئولوژی سیاسی امروز سیاست امروز (ویرایش دوم). منچستر و نیویورک: انتشارات دانشگاه منچستر. شابک 0-7190-6019-2.
  6. ^ اب سی گولد، ص. 3.
  7. ^ لاک، جان . رساله دوم دولت . همه بشریت ... از آنجایی که همه برابر و مستقل هستند، هیچ کس نباید در زندگی، سلامتی، آزادی یا دارایی خود به دیگری آسیب برساند.
  8. ↑ کرشنر، ص. 3.
  9. ↑ پینکوس، استیون (2009). 1688: اولین انقلاب مدرن . انتشارات دانشگاه ییل . شابک 978-0-300-15605-8. بازبینی شده در 7 فوریه 2013 .
  10. ↑ زافیروفسکی، میلان (2007). مدرنیته لیبرال و مخالفان آن: آزادی، لیبرالیسم و ​​ضد لیبرالیسم در قرن بیست و یکم. بریل . ص 237. شابک 978-90-04-16052-1– از طریق Google Books .
  11. ↑ ادی، متیو دانیل (2017). "سیاست شناخت: لیبرالیسم و ​​ریشه های تکاملی آموزش ویکتوریا". مجله بریتانیایی برای تاریخ علم . 50 (4): 677-699. doi : 10.1017/S0007087417000863 . ISSN  0007-0874. PMID  29019300.
  12. ↑ کورنر، کرک اف (1985). لیبرالیسم و ​​منتقدان آن لندن: روتلج . شابک 978-0-429-27957-7– از طریق Google Books .
  13. ↑ کانوی، مارتین (2014). "محدودیت های اروپای ضد لیبرال". در Gosewinkel، Dieter (ویرایش). اروپای ضد لیبرال: داستان نادیده گرفته شده اروپایی شدن . کتاب های برگهن . ص 184. شابک 978-1-78238-426-7- از طریق Google Books . لیبرالیسم، ارزش‌های لیبرال و نهادهای لیبرال بخشی جدایی‌ناپذیر از آن فرآیند تحکیم اروپا را تشکیل می‌دهند. پانزده سال پس از پایان جنگ جهانی دوم، هویت لیبرال و دموکراتیک اروپای غربی تقریباً از همه طرف با تعریف غرب به عنوان مکان آزادی تقویت شده بود. در مقابله با ستم در شرق کمونیستی، با توسعه آهسته درک بیشتر از وحشت اخلاقی نازیسم، و با درگیری روشنفکران و دیگران با دولت های جدید (و نظام های اجتماعی و سیاسی) در حال ظهور در جهان غیر اروپایی. به سمت جنوب
  14. ↑ استرن، سول (زمستان، 2010) "باروهایی که تماشا کردم." مجله شهر.
  15. ↑ فوکویاما، فرانسیس (1989). "پایان تاریخ؟". منافع ملی (16): 3-18. ISSN  0884-9382. JSTOR  24027184.
  16. ^ ورل، جودیت. دایره المعارف زنان و جنسیت، جلد اول . Amsterdam: Elsevier, 2001. ISBN 0-12-227246-3 
  17. ↑ «لیبرالیسم در آمریکا: یادداشتی برای اروپایی‌ها» بایگانی‌شده در 12 فوریه 2018 در Wayback Machine اثر آرتور ام. شلزینگر جونیور (1956) از: سیاست امید (بوستون: انتشارات ریورساید، 1962). لیبرالیسم در کاربرد ایالات متحده با کلمه ای که در سیاست هر کشور دیگری به کار می رود، به جز بریتانیا، اشتراک چندانی ندارد.
  18. ^ abcdef Gross، ص. 5.
  19. ↑ کرشنر، ص 2-3.
  20. ^ پالمر و کولتون، ص. 479.
  21. ↑ کرشنر، امیل جی (1988). احزاب لیبرال در اروپای غربی انتشارات دانشگاه کمبریج. شابک 978-0-521-32394-9 . احزاب لیبرال از اولین احزاب سیاسی بودند که تشکیل دادند و سوابق دیرینه و تأثیرگذار آنها به عنوان شرکت کننده در پارلمان ها و دولت ها سؤالات مهمی را مطرح می کند...». 
  22. ↑ «لیبرالیسم». دایره المعارف بریتانیکا .
  23. ↑ روتبارد، موری (2006) [1973]. "میراث لیبرتارین: انقلاب آمریکا و لیبرالیسم کلاسیک". برای یک آزادی جدید: مانیفست آزادیخواهان . موسسه میزس بایگانی شده در 18 ژوئن 2015 در Wayback Machine . بازیابی شده در 18 ژوئن 2015 - از طریق LewRockewell.com
  24. ↑ «شکست سخنرانی سیاسی آمریکا». اکونومیست ​6 ژانویه 2012. ISSN  0013-0613 . بازیابی شده در 1 سپتامبر 2022 .
  25. ^ آدامز، شان؛ موریوکا، نورین؛ استون، تری لی (2006). کتاب کار طراحی رنگ: راهنمای دنیای واقعی برای استفاده از رنگ در طراحی گرافیک. گلوستر، ماساچوست: ناشران راکپورت. ص 86. شابک 1-59253-192-X. OCLC  60393965.
  26. ↑ کومار، روهیت ویشال؛ جوشی، رادیکا (اکتبر-دسامبر 2006). "رنگ، رنگ در همه جا: در بازاریابی نیز". مجله SCMS مدیریت هند . 3 (4): 40-46. ISSN  0973-3167. SSRN  969272.
  27. ↑ کسل پیکو، موریل «لیبرال دموکرات ها و علت سبز: از زرد تا سبز» در لیدیه، ژیل و مارتین، الکسیا (2013) مسائل زیست محیطی در گفتمان سیاسی در بریتانیا و ایرلند . انتشارات پژوهشگران کمبریج. p.105 بایگانی شده در 6 دسامبر 2022 در Wayback Machine . شابک 9781443852838 
  28. ↑ «محتوا». احزاب و انتخابات در اروپا 2020.
  29. ^ پودینگتون، ص. 142. «پس از دهها سال حکومت حزب لیبرال چپ میانه، حزب محافظه کار از انتخابات پارلمانی 2006 با کثرت بیرون آمد و یک دولت اقلیت شکننده را تأسیس کرد».
  30. ↑ گریگزبی، ص 106-07. [در مورد حزب دموکرات صحبت می کنیم] "لیبرالیسم آن، در بیشتر موارد، نسخه متأخر لیبرالیسم است - لیبرالیسم مدرن."
  31. ^ آرنولد، ص. 3. «لیبرالیسم مدرن چپ مرکز را در طیف سنتی سیاسی اشغال می کند و توسط حزب دموکرات در ایالات متحده نمایندگی می شود».
  32. ^ کایلا، دیوید، ویرایش. (2021). پوپولیسم و ​​نئولیبرالیسم راتلج . ص 62. شابک 9781000366709– از طریق Google Books .
  33. ^ اسلمپ، هانس، ویرایش. (2011). اروپا، یک نمایه سیاسی: یک همراه آمریکایی برای سیاست اروپا، جلد 1. ABC-CLIO . صص 106-108. شابک 9780313391811– از طریق Google Books .
  34. ^ ab Bevir, Mark (2010). دایره المعارف نظریه سیاسی: A–E، جلد 1. انتشارات SAGE . ص 164. شابک 978-1-4129-5865-3. بازیابی شده در 19 مه 2017 - از طریق Google Books .
  35. ↑ ab Fung، Edmund SK (2010). مبانی فکری مدرنیته چینی: اندیشه فرهنگی و سیاسی در عصر جمهوری انتشارات دانشگاه کمبریج ص 130. شابک 978-1-139-48823-5. بازیابی شده در 16 مه 2017 - از طریق Google Books .
  36. ^ آنتونینوس، ص. 3.
  37. ^ یانگ 2002، صص 25-26.
  38. ^ ab Young 2002, p. 24.
  39. ^ یانگ 2002، ص. 25.
  40. ^ اب گری، ص. xii.
  41. ^ ولف، ص 33-36.
  42. ^ یانگ 2002، ص. 45.
  43. ^ آب تاورن، ص. 18.
  44. ^ اب گادوین و همکاران، ص. 12.
  45. ↑ کاپلستون، فردریک. تاریخ فلسفه: جلد پنجم . New York: Doubleday, 1959. ISBN 0-385-47042-8 pp. 39-41. 
  46. ^ یانگ 2002، صفحات 30-31
  47. ↑ لاک، جان (1947). دو رساله حکومتی. نیویورک: شرکت انتشاراتی هافنر.
  48. ^ فورستر، ص. 219.
  49. ↑ زوسپر، دکتر جان (4 مارس 1993). طبیعت و آزادی . راتلج . ص 93. شابک 9780415089234.
  50. ↑ کاپلستون، فردریک. تاریخ فلسفه: جلد پنجم . New York: Doubleday, 1959. ISBN 0-385-47042-8 , p. 33. 
  51. ^ اب سی کربر، لیندا (1976). "مادر جمهوری خواه: زنان و روشنگری - دیدگاه آمریکایی". فصلنامه آمریکایی . 28 (2): 187-205. doi :10.2307/2712349. JSTOR  2712349.
  52. ↑ فلدمن، نوح (2005). تقسیم شده توسط خدا . فارار، اشتراوس و ژیرو، ص. 29 (" جان لاک طول کشید تا تقاضای آزادی وجدان را به استدلالی سیستماتیک برای تشخیص قلمرو حکومت از قلمرو دین ترجمه کند.")
  53. ↑ فلدمن، نوح (2005). تقسیم شده توسط خدا . فارار، اشتراوس و ژیرو، ص. 29
  54. ^ مک گرات، آلیستر . 1377. الهیات تاریخی، درآمدی بر تاریخ اندیشه مسیحی. آکسفورد: Blackwell Publishers. صص 214-15.
  55. ↑ Bornkamm، هاینریش (1962)، "Toleranz. In der Geschichte des Christentums"، Die Religion in Geschichte und Gegenwart (به آلمانی), 3. Auflage, Band VI, col. 942
  56. ↑ هانتر، ویلیام بریجز. دایره المعارف میلتون، جلد 8 (East Brunswick، NJ: Associated University Presses، 1980). ص 71، 72. ISBN 0-8387-1841-8 . 
  57. ↑ Wertenbruch، W (1960)، "Menschenrechte"، Die Religion in Geschichte und Gegenwart (به آلمانی)، Tübingen، DE{{citation}}: CS1 maint: location missing publisher (link), 3. Auflage, Band IV, col. 869
  58. ^ abc Young 2002, p. 30.
  59. ^ ab Young 2002, p. 31.
  60. ^ یانگ 2002، ص. 32.
  61. ^ یانگ 2002، صص 32-33.
  62. ^ آب گولد، ص. 4.
  63. ^ ab Young 2002, p. 33.
  64. ^ ولف، ص. 74.
  65. ↑ تننباوم، سوزان (1980). "حلقه کوپت. نقد ادبی به مثابه گفتمان سیاسی". تاریخ اندیشه سیاسی . 1 (2): 453-473.
  66. ↑ لوفور، آندره (2016). ترجمه، بازنویسی، و دستکاری شهرت ادبی . تیلور و فرانسیس ص 109.
  67. ↑ فیرودر، ماریا (2013). مادام دو استال . گروه کتاب کوچک، قهوه ای.
  68. ^ هافمن، اتین؛ روست، فرانسوا (2005). Le Groupe de Coppet. یک صورت فلکی روشنفکران اروپایی مطبوعات polytechniques et universitaires romandes.
  69. ↑ Jaume, Lucien (2000). Coppet، creuset de l'esprit liberal: Les idées politiques et constitutionnelles du Groupe de Madame de Staël . مطبوعات Universitaires d'Aix-Marseille. ص 10.
  70. ↑ دلون، میشل (1996). "Le Groupe de Coppet". در فرانسیلون، راجر (ویرایشگر). Histoire de la littérature en Suisse romande t.1 . پایوت.
  71. ↑ «خانه لیبرالیسم فرانسوی». موسسه Coppet . بازبینی شده در 20 فوریه 2020 .
  72. ↑ کیت، کاتلین (2012). ایجاد راهی برای نابغه: خود مشتاق در فرانسه از رژیم قدیمی تا جدید . انتشارات دانشگاه ییل شابک 978-0-300-17482-3.
  73. ↑ abcd "Constant, Benjamin, 1988, 'The Liberty of Ancient Compared with the Moderns' (1819)، در The Political Writings of Benjamin Constant, ed. Biancamaria Fontana, Cambridge, pp. 309-28". Uark.edu. بایگانی شده از نسخه اصلی در 5 اوت 2012 . بازبینی شده در 17 سپتامبر 2013 .
  74. ↑ برتوله، آگوست (۲۰۲۱). "کنستانت، سیزموندی و پولون". آنالس بنجامین کنستانت . 46 : 65-76.
  75. ^ هافمن، اتین، ویرایش. (1982). Benjamin Constant، Madame de Staël et le Groupe de Coppet: Actes du Deuxième Congrès de Lozanne à l'occasion du 150e anniversaire de la mort de Benjamin Constant Et Du Troisième Colloque de Coppet, 15–19 juilliet (فرانسوی 15–19). آکسفورد، بنیاد ولتر و لوزان، موسسه بنجامین کنستانت. شابک 0-7294-0280-0.
  76. ↑ روزن، فردریک (2005). سودمندی کلاسیک از هیوم تا میل . راتلج. ص 251.به گفته برلین، گویاترین مدافع آزادی و حریم خصوصی، بنجامین کنستان بود که دیکتاتوری ژاکوبین را فراموش نکرده بود.
  77. ^ اب وینسنت، اندرو (1992). ایدئولوژی های سیاسی مدرن آکسفورد، بریتانیا، و کمبریج، ایالات متحده: بلک ول. ص 29-30. شابک 0-631-16451-0.
  78. ^ abcd آدامز، ایان (1998). "لیبرال های جدید به لیبرال دموکرات ها" . ایدئولوژی و سیاست در بریتانیا امروز سیاست امروز. منچستر و نیویورک: انتشارات دانشگاه منچستر. شابک 0-7190-5055-3.
  79. ^ ویمپ، ص. 123.
  80. ^ ab Young 2002, p. 36.
  81. ^ ولف، ص. 63.
  82. ^ یانگ 2002، ص. 39.
  83. ^ یانگ 2002، صص 39-40.
  84. ^ abc Young 2002, p. 40.
  85. ^ یانگ 2002، صفحات 42-43.
  86. ^ یانگ 2002، ص. 43.
  87. ^ abc Young 2002, p. 44.
  88. ^ abcdefghijklmn میلز، جان (2002). تاریخ انتقادی اقتصاد. بیسینگ استوک: پالگریو مک میلان. شابک 0-333-97130-2.
  89. ↑ The Wealth of Nations بایگانی شده در ۶ دسامبر ۲۰۲۲ در Wayback Machine ، Strahan and Cadell، 1778
  90. به عنوان مثال، به دونالد مارکول ، جان مینارد کینز و روابط بین‌الملل: مسیرهای اقتصادی برای جنگ و صلح ، انتشارات دانشگاه آکسفورد، 2006، فصل 1 مراجعه کنید.
  91. ^ (Clower 2004, p. 92)
  92. ^ بیلوند، پر. "Say's Law (قانون بازارها)" در 8 مارس 2021 در Wayback Machine بایگانی شد .
  93. ↑ «اطلاعات درباره ژان باپتیست می‌گویند». بایگانی‌شده در 26 مارس 2009 در Wayback Machine
  94. ↑ میل، جیمز (1808). «VI: مصرف». بازرگانی دفاع کرد . ص 81. بایگانی شده از نسخه اصلی در 24 فوریه 2021.
  95. ↑ اریک گارتزکه، "آزادی اقتصادی و صلح"، در آزادی اقتصادی جهان: گزارش سالانه 2005 (ونکوور: موسسه فریزر، 2005). بایگانی شده در 27 دسامبر 2018 در Wayback Machine .
  96. ↑ مایکل دویل، راه‌های جنگ و صلح: رئالیسم، لیبرالیسم و ​​سوسیالیسم (نیویورک: نورتون، 1997)، ص. 237 ( ISBN 0-393-96947-9 ). 
  97. ^ هاو، آنتونی؛ مورگان، سایمون (2006). بازاندیشی لیبرالیسم قرن نوزدهم: مقالات دویستمین سالگرد ریچارد کابدن. انتشارات اشگیت . ص 231، 239. شابک 978-0-7546-5572-5– از طریق Google Books .
  98. ↑ abc Richardson، James L. (2001). لیبرالیسم های متخاصم در سیاست جهانی: ایدئولوژی و قدرت . بولدر، کلرادو: ناشران لین رینر. شابک 155587939X.
  99. ^ به مطالعات کینز توسط روی هارود ، رابرت اسکیدلسکی ، دونالد موگریج و دونالد مارکول مراجعه کنید .
  100. ↑ پرسمن، استیون (1999). پنجاه اقتصاددان بزرگ لندن: روتلج . صص 96-100. شابک 978-0-415-13481-1.
  101. ↑ اب کسیدی، جان (10 اکتبر 2011). "دکتر تقاضا". نیویورکر .
  102. ↑ اسکیدلسکی، رابرت (2003). جان مینارد کینز: 1883-1946: اقتصاددان، فیلسوف، سیاستمدار . Pan MacMillan Ltd. pp. 494-500, 504, 509-510. شابک 978-0-330-48867-9.
  103. ↑ قبیله، کیت (1997). مشاغل اقتصادی: اقتصاد و اقتصاددانان در بریتانیا، 1930-1970 . ص 61.
  104. ^ پالمر و کولتون، ص. 808.
  105. ^ جنسن، ص. 2.
  106. ^ اب سی تانگ، رزماری. 1989. اندیشه فمینیستی: مقدمه ای جامع. Oxon، انگلستان: Unwin Human Ltd. Chapter 1
  107. ↑ فالکو، ص 47-48.
  108. ↑ جان استوارت میل: ارزیابی های انتقادی، جلد 4، نوشته جان کانینگهام وود
  109. ↑ Mill, JS (1869) The Subjection of Women بایگانی شده در 29 آوریل 2015 در Wayback Machine , Chapter 1
  110. ↑ میل، جان استوارت (1869). موضوع زنان (1869 چاپ اول). لندن: Longmans، Green، Reader & Dyer. بازبینی شده در 10 دسامبر 2012.
  111. ↑ برینک، دیوید (9 اکتبر 2007). «فلسفه اخلاقی و سیاسی میل». دانشگاه استنفورد . بازبینی شده در 1 اکتبر 2016 .
  112. ↑ بلک، نائومی (1989). سوسیال فمینیسم انتشارات دانشگاه کرنل . شابک 9780801422614– از طریق Google Books .
  113. ↑ هالفمن، جوست (1989). "3. تغییر اجتماعی و بسیج سیاسی در آلمان غربی". در Katzenstein، Peter J. (ed.). صنعت و سیاست در آلمان غربی: به سوی جمهوری سوم . انتشارات دانشگاه کرنل. ص 79. شابک 978-0-8014-9595-3- از طریق Google Books . برابری-فمینیسم با برابری-فمینیسم متفاوت است
  114. ↑ «فمینیسم لیبرال». دایره المعارف فلسفه استنفورد. 18 اکتبر 2007 . بازبینی شده در 24 فوریه 2016 .(بازبینی شده در 30 سپتامبر 2013)
  115. ↑ پینکر، استیون (2002). لوح خالی: انکار مدرن طبیعت انسان . وایکینگ ص 341. شابک 0-670-03151-8.
  116. ↑ Kuhle، Barry X. (2011). "روانشناسی تکاملی با فمینیسم برابری سازگار است". روانشناسی تکاملی . بایگانی شده از نسخه اصلی در 16 ژانویه 2012.{{cite journal}}: CS1 maint: unfit URL (link)
  117. ↑ استوارت، راس ای. (1984). "نقد اخلاقی فراموش شده سیسموندی از سرمایه داری اولیه". مجله اخلاق تجارت . 3 (3): 227-234. doi :10.1007/BF00382924. S2CID  154967384.
  118. ↑ اشپیگل، هنری ویلیام (۱۹۹۱). رشد اندیشه اقتصادی . انتشارات دانشگاه دوک. صص 302-303.
  119. ↑ استدمن جونز، گرت (2006). "سن سیمون و ریشه های لیبرال نقد سوسیالیستی از اقتصاد سیاسی". در آوریل، سیلوی; بنسیمون، فابریس (ویرایش‌ها). La France et l'Angleterre au XIXe siècle. تغییرات، بازنمایی ها، مقایسه ها . کرافیس. ص 21-47.
  120. ↑ ایتول، راجر؛ رایت، آنتونی (1999). ایدئولوژی های سیاسی معاصر گروه انتشارات بین المللی کانتینیوم . شابک 978-0-8264-5173-6.
  121. ↑ میل، جان استوارت (2006). در مورد آزادی کلاسیک پنگوئن. ص 90-91. شابک 978-0-14-144147-4.
  122. ↑ میل، جان استوارت (2006). در مورد آزادی کلاسیک پنگوئن. صص 10-11. شابک 978-0-14-144147-4.
  123. ↑ جان استوارت میل (۱۸۰۶–۱۸۷۳)، «مسابقه در آمریکا». ماهنامه جدید هارپر. جلد 24. مسأله 143. ص 683–684. هارپر و برادران نیویورک. آوریل 1862. Cornell.edu.
  124. ^ IREF | Pour la liberte economique et la concurrence fiscale (PDF) بایگانی شده در 27 مارس 2009 در Wayback Machine
  125. ^ میل، جان استوارت؛ بنتام، جرمی (2004). رایان، آلن (ویرایشگر). فایده گرایی و مقالات دیگر. لندن: کتاب های پنگوئن . ص 11. شابک 978-0-14-043272-5.
  126. ↑ نیکلسون، پی پی، «تحرک سبز و دولتی: قانونگذاری مشروب»، تاریخ اندیشه سیاسی ، 6 (1985)، 517-50. تجدید چاپ در A. Vincent, ed., The Philosophy of TH Green (Aldershot: Gower, 1986) pp. 76-103
  127. ↑ مایکل فریدن ، لیبرالیسم جدید: ایدئولوژی اصلاحات اجتماعی (آکسفورد UP، 1978).
  128. ↑ دایره المعارف فلسفه راتلج، ص. 599
  129. ↑ Pugliese, Stanislao G. (1999). کارلو روسلی: بدعت گذار سوسیالیست و تبعید ضد فاشیست. انتشارات دانشگاه هاروارد ص 99. شابک 9780674000537.
  130. ↑ تامپسون، نوئل دبلیو (2006). اقتصاد سیاسی و حزب کارگر: اقتصاد سوسیالیسم دموکراتیک، 1884-2005 (ویرایش دوم). آکسون، انگلستان؛ نیویورک، نیویورک: روتلج . صص 60-61.
  131. ↑ نادیا اوربیناتی. اندیشه سیاسی جی اس میل: ارزیابی مجدد دویست ساله در ۶ دسامبر ۲۰۲۲ در Wayback Machine بایگانی شد . کمبریج، انگلستان، انگلستان: انتشارات دانشگاه کمبریج ، 2007 ص. 101.
  132. ^ اب استیو باستو، جیمز مارتین. گفتمان راه سوم: ایدئولوژی های اروپایی در قرن بیستم بایگانی شده در 27 دسامبر 2018 در Wayback Machine . Edinburgh, Scotland, UK: Edinburgh University Press , Ltd, 2003. p. 72.
  133. ↑ Raico, Ralph (2004) لیبرالیسم معتبر آلمانی قرن 19 بایگانی شده در 10 ژوئن 2009 در Wayback Machine Ecole Polytechnique, Center de Recherce en Epistemologie Appliquee بایگانی شده در 10 ژوئن 2009 در Wayback Machine , UnitéN به عنوان CV
  134. ↑ مولیناری، گوستاو دی (1849) تولید امنیت بایگانی شده در 27 سپتامبر 2007 در Wayback Machine (ترجمه J. Huston McCulloch). بازبینی شده در 15 جولای 2006.
  135. ↑ «روتبارد که شاگرد و شاگرد اقتصاددان اتریشی لودویگ فون میزس بود، اقتصاد آزاد معلم خود را با دیدگاه‌های مطلق‌گرایانه حقوق بشر و رد دولتی که از مطالعه آنارشیست‌های فردگرای آمریکایی قرن نوزدهم جذب کرده بود، ترکیب کرد. در نقش لیساندر اسپونر و بنجامین تاکر." بلک ول دایره المعارف اندیشه سیاسی، 1987، ISBN 978-0-631-17944-3 ، ص. 290 
  136. ↑ موریس، اندرو (2008). "آنارکو کاپیتالیسم". در هامووی، رونالد (ویرایشگر). دایره المعارف آزادی گرایی . Thousand Oaks، CA: SAGE ; موسسه کاتو صص 13-14. doi :10.4135/9781412965811.n8. شابک 978-1-4129-6580-4. LCCN  2008009151. OCLC  750831024.
  137. ↑ ادوارد استرینگهام، آنارشی و قانون: اقتصاد سیاسی انتخاب، ص. 51 بایگانی شده در 6 دسامبر 2022 در Wayback Machine .
  138. ↑ «بررسی کتاب کوسانکه به جای سیاست – دان استیسی» بایگانی شده در ۱ اکتبر ۲۰۱۸ در Wayback Machine Libertarian Papers VOL. 3، هنر. نه 3 (2011)
  139. ↑ روتبارد، موری. برای یک آزادی جدید. 12 بخش عمومی، III: پلیس، قانون، و دادگاه‌ها در 13 دسامبر 2011 در Wayback Machine بایگانی شد.
  140. ↑ ab Rothbard، Murray (2005). گزیده ای از «مفاهیم نقش روشنفکران در تغییر اجتماعی به سوی Laissez Faire»، مجله مطالعات آزادیخواه ، جلد. IX، شماره 2 (پاییز 1990) در mises.org بایگانی شده در 8 نوامبر 2014 در Wayback Machine
  141. ↑ روتبارد، موری (2005). "سنت آزادیخواهانه چینی باستان"، میزس دیلی ، (5 دسامبر 2005) (منبع اصلی ناشناخته) در mises.org ذخیره شده در 8 نوامبر 2014 در ماشین راه برگشت
  142. ↑ پینکوس، استیون (2009). 1688: اولین انقلاب مدرن . انتشارات دانشگاه ییل . شابک 978-0-300-15605-8. بازبینی شده در 7 فوریه 2013 .
  143. ↑ رابرتز، جی.ام. تاریخچه پنگوئن جهان . New York: Penguin Group, 1992. ISBN 0-19-521043-3 p. 701. 
  144. ↑ زافیروفسکی، میلان (2007). مدرنیته لیبرال و مخالفان آن: آزادی، لیبرالیسم و ​​ضد لیبرالیسم در قرن بیست و یکم. بریل . صص 237-38. شابک 978-90-04-16052-1– از طریق Google Books .
  145. ↑ Meacham, Jon (2014). توماس جفرسون: رئیس جمهور و فیلسوف. رندوم هاوس ص 131. شابک 978-0-385-38751-4.
  146. ↑ پالمر و کولتون، ص 428-29.
  147. ^ لیون، ص. 94.
  148. ^ لیون، ص 98-102.
  149. ^ ترنر، ص. 86
  150. ↑ آردائو، آرتورو (1963). "همگون سازی و دگرگونی پوزیتیویسم در آمریکای لاتین" (PDF) . مجله تاریخ ایده ها . 24 (4): 515-522. doi :10.2307/2707981. JSTOR  2707981. بایگانی شده از نسخه اصلی در 12 فوریه 2015.
  151. ↑ دویل، دان اچ (2014). علت همه ملل: تاریخ بین المللی جنگ داخلی آمریکا .
  152. ^ کالدول، والاس ای. مریل، ادوارد اچ (1964). تاریخ جهان . جلد 1. ایالات متحده : انتشارات گری استون. ص 428.
  153. ↑ عبدالمولا، عزالدین (2015). الجزیره و دموکراتیزاسیون: ظهور حوزه عمومی عرب. راتلج . صص 50-52. شابک 978-1-317-51847-1. بازیابی شده در 7 مه 2017 - از طریق Google Books .
  154. ^ رودریک. اچ دیویسون، مقالاتی در تاریخ عثمانی و ترکیه، 1774–1923 – تأثیر غرب ، انتشارات دانشگاه تگزاس، 1990، صص 115-116.
  155. ^ آب لیندگرن، آلانا؛ راس، استفان (2015). جهان مدرنیست. راتلج . شابک 978-1-317-69616-2. بازیابی شده در 6 مه 2017 - از طریق Google Books .
  156. ↑ «Edustajamatrikkeli» (به زبان فنلاندی). ادوسکنتا. بایگانی شده از نسخه اصلی در 12 فوریه 2012.
  157. ↑ مونونن، جوها (2 فوریه 2009). "جنگ یا صلح برای فنلاند؟ مطالعه موردی رئالیستی نئوکلاسیک سیاست خارجی فنلاند در زمینه مداخله ضد بلشویکی در روسیه 1918-1920". دانشگاه تامپره بایگانی شده از نسخه اصلی در 7 ژوئن 2015 . بازبینی شده در 25 اوت 2020 .
  158. ↑ کورزمن، چارلز (1998). اسلام لیبرال: کتاب منبع. انتشارات دانشگاه آکسفورد ص 10. شابک 978-0-19-511622-9. بازبینی شده در 25 مه 2017 .
  159. ↑ معدل، منصور (1384). مدرنیسم اسلامی، ناسیونالیسم و ​​بنیادگرایی: اپیزود و گفتمان. انتشارات دانشگاه شیکاگو ص 4. ISBN 978-0-226-53333-9.
  160. ↑ لاپیدوس، ایرا ماروین (2002). تاریخ جوامع اسلامی. انتشارات دانشگاه کمبریج ص 496. شابک 978-0-521-77933-3.
  161. ↑ لورنتس، جان اچ. (2010). الف تا ض ایران. مترسک پرس. ص 224. شابک 978-1-4617-3191-7. بازبینی شده در 9 مه 2017 .
  162. ^ هانسن، ینس؛ ویس، مکس (2016). اندیشه عربی فراتر از عصر لیبرال: به سوی تاریخ فکری نهضت. انتشارات دانشگاه کمبریج ص 299. شابک 978-1-107-13633-5. بازبینی شده در 10 مه 2017 .
  163. ^ آلترمن، ص. 32.
  164. ↑ پرسمن، استیون (1999). پنجاه اقتصاددان بزرگ لندن: لندن: روتلج. صص 96-100. شابک 978-0-415-13481-1.
  165. ^ هیوود، ص 218-26.
  166. ↑ جیمز رایزن (16 آوریل 2000). «اسرار تاریخ: سیا در ایران». نیویورک تایمز . بازیابی شده در 3 نوامبر 2006 .
  167. ↑ تاریخچه خدمات مخفی: سرنگونی مصدق برتر ایران (مارس 1954). ص III.
  168. ↑ پایان امپریالیسم بریتانیا: تقلا برای امپراتوری، سوئز و استعمارزدایی. IBTauris. 2007. ص 775 از 1082. شابک 978-1-84511-347-6.
  169. ↑ براین، مالکوم (18 اوت 2013). سیا اعتراف کرد که پشت کودتای ایران بوده است. سیاست خارجی .
  170. ↑ تاریخچه سیا در مورد کودتای 1953 در ایران از اسناد زیر تشکیل شده است: یادداشت مورخ، مقدمه خلاصه، گزارش مفصلی که توسط دونالد ان. ویلبر نوشته شده است و به عنوان ضمیمه پنج سند برنامه ریزی که وی پیوست کرده است. منتشر شده در 18 ژوئن 2000 تحت عنوان "سیا در ایران" بایگانی شده در 25 ژانویه 2013 در Wayback Machine توسط نیویورک تایمز .
  171. ↑ مکنزی و وایزبروت، ص. 178.
  172. ↑ مکنزی و وایزبروت، ص. 5.
  173. ↑ پالی، توماس اول (5 مه 2004). "از کینزیسم به نئولیبرالیسم: تغییر پارادایم ها در اقتصاد". سیاست خارجی در کانون توجه بازبینی شده در 25 مارس 2017 .
  174. ↑ وینسنت، اندرو (2009). ایدئولوژی های سیاسی مدرن هوبوکن، نیوجرسی: ویلی-بلکول . ص 339. شابک 978-1-4051-5495-6.
  175. ↑ کولومر، جوزپ ماریا . امپراتوری های بزرگ، ملل کوچک . New York: Routledge, 2007. ISBN 0-415-43775-X , p. 62. 
  176. ↑ لری دایموند (2008). روح دموکراسی: مبارزه برای ایجاد جوامع آزاد در سراسر جهان. هنری هولت ص 7. ISBN 978-0-8050-7869-5.
  177. ↑ «آزادی در جهان ۲۰۱۶». خانه آزادی. 27 ژانویه 2016.
  178. ^ پیرنبوم، رندال. چین مدرن می شود . نیویورک: انتشارات دانشگاه آکسفورد، 2007. ISBN 0-19-920834-4 ، صفحات 7-8. 
  179. ^ ولف، ص. 116.
  180. ^ اب گریگزبی، ص. 108.
  181. ^ کورنر، ص. 14.
  182. ↑ دیمون لینکر، پیشگویی شوم برای لیبرالیسم، هفته ، 22 ژانویه 2018.
  183. ↑ اب برنز، نیک (8 آوریل 2020). "روشنفکران جدید راست آمریکا". نیو استیتمن . بازبینی شده در 10 اوت 2023 .
  184. ^ تیونین، مارگوت؛ هانن، تام، ویراستاران. (27 ژوئن 2019). لیبرالیسم "بیشتر از هدف خود ادامه داده است" - رئیس جمهور پوتین منحصراً با فایننشال تایمز صحبت می کند. فایننشال تایمز بازبینی شده در 23 اوت 2019 .
  185. ↑ گرو، ریموند (1997). "آزادی و کلیسای کاتولیک در قرن 19 اروپا". در Helmstadter, Richard (ویرایشگر). آزادی و دین در قرن نوزدهم . انتشارات دانشگاه استنفورد ص 201. شابک 978-0-8047-3087-7.
  186. ^ ریف، ص 34-36.
  187. ^ ریف، ص. 34.
  188. ↑ فیالا، اندرو (2021)، « آنارشیسم » ، در زالتا ، ادوارد ان .
  189. ↑ کورنر، ص 9-12.
  190. ^ سلسام، هاوارد ؛ مارتل، هری (1963). خواننده در فلسفه مارکسیستی . ناشران بین المللی ص 37. شابک 978-0-7178-0167-1. بازیابی شده در 1 ژوئن 2017 .
  191. ↑ لنین، ولادیمیر (2008). درباره فرهنگ و انقلاب فرهنگی. Wildside Press LLC. ص 34. شابک 978-1-4344-6352-4. بازیابی شده در 1 ژوئن 2017 .
  192. ↑ «صفحات تاریخ آنلاین تأمین اجتماعی». بایگانی شده از نسخه اصلی در 15 مارس 2015 . بازیابی شده در 1 ژوئن 2017 .
  193. ↑ رودریگز، جونیوس پی. (2007). برده داری در ایالات متحده: دایره المعارف اجتماعی، سیاسی و تاریخی. جلد 1. ABC-CLIO . ص 500. شابک 978-1-85109-544-5. بازیابی شده در 1 ژوئن 2017 .
  194. ↑ "《邓小平文选第三卷》《在党的十二届六中全会上的讲话》" (به زبان چینی). بایگانی شده از نسخه اصلی در 27 فوریه 2022 . بازیابی شده در 27 فوریه 2022.取消宪法中的关于"大鸣、大放、大辩论、大字报"这一条。为什么做这件事？因为有一股自由化思潮。搞自由化，就会破坏我们安定团由化思潮。搞自由化，就会破坏我们安定团由化个安定团结的政治局面，就不可能搞建设。自由化本身就是资产阶级的，无产阶级的、社会主义的自由化，自由化本身就是对我们现衹政策、现行政策、现行叫反对，或者叫修改。实际情况是，搞自由化就是要把我们引导到资本所以我们用反对资产阶级自由化这个提法。管什么这里用过、那里用过，那里用过，治要求我们在决议中写这个。我主张用。
  195. ↑ Beauchamp، Zack (9 سپتامبر 2019). "لحظه ضد لیبرالی". وکس . بازبینی شده در 6 مه 2021 .
  196. ↑ استوپلر، گیلا (8 مه 2021). "شخصی سیاسی است: نقد فمینیستی لیبرالیسم و ​​چالش پوپولیسم جناح راست". مجله بین المللی حقوق اساسی . 19 (2): 393-402. doi : 10.1093/icon/moab032 . بازبینی شده در 13 ژوئیه 2023 .
  197. ^ لایت فوت، ص. 17.
  198. ^ سوسر، ص. 110.
  199. ^ آب پری، ماروین؛ چیس، میرنا؛ یعقوب، مارگارت؛ جیکوب، جیمز آر (2009). تمدن غربی: ایده ها، سیاست و جامعه - از 1600 . جلد 2 (ویرایش نهم). بوستون، ماساچوست: شرکت انتشاراتی Houghton Mifflin Harcourt . ص 760.
  200. ^ اب استرنهل، زیو؛ Sznajder، Mario; آشری، مایا (1994). تولد ایدئولوژی فاشیستی: از شورش فرهنگی تا انقلاب سیاسی. پرینستون، نیوجرسی: انتشارات دانشگاه پرینستون . ص 7. ISBN 0691044864. بایگانی‌شده از نسخه اصلی در ۶ دسامبر ۲۰۲۲.

کتابشناسی و مطالعه بیشتر

بریتانیا
فرانسه

لینک های خارجی

منابع کتابخانه ای درباره
لیبرالیسم
  • منابع موجود در کتابخانه شما
  • منابع موجود در سایر کتابخانه ها