stringtranslate.com

اودیسه

در اساطیر یونانی و رومی ، ادیسه ( / ə ˈ d ɪ s i ə s / ə- DISS -ee-əs ؛ [1] یونانی : Ὀδυσσεύς, Ὀδυσεύς , ترجمه شده.  Odysseús , Odyseús [ody , IPA :) .sěu̯s] ، همچنین با نوع لاتین Ulysses ( / juː ˈ l ɪ s iː z / yoo- LISS -eez , UK also / ˈ juː l ɪ s iː z / YOO -liss-eez ؛ لاتین : Ulysses , Ulysses . پادشاه افسانه ای یونانی ایتاکا و قهرمان شعر حماسی هومر به نام اودیسه است . اودیسه همچنین نقش کلیدی در ایلیاد هومر و سایر آثار در همان چرخه حماسی ایفا می کند . [2]

اودیسه به‌عنوان پسر لائرتس و آنتیکلیا ، شوهر پنه‌لوپه ، و پدر تلماخوس ، آکوسیلوس و تلگونوس ، [3] به خاطر درخشش فکری، حیله‌گری و تطبیق‌پذیری‌اش ( پلی‌تروپوس ) شهرت دارد و از این رو با لقب اودیسه شناخته می‌شود. حیله گر (به یونانی: μῆτις , translit.  mêtis , lit.  "هوش حیله گر" [4] ). او بیش از همه به خاطر نوستوس یا «بازگشت به خانه» شهرت دارد که ده سال پس از یک دهه جنگ تروا برای او به طول انجامید . [5]

نام، ریشه شناسی و القاب

شکل Ὀδυσ(σ)εύς Odys(s)eus از دوره حماسی و تا دوره کلاسیک استفاده می شود، اما اشکال مختلف دیگری نیز یافت می شود. در کتیبه‌های گلدان ، انواع اولیسیوس ( Ὀλισεύς )، اولیسئوس ( Ὀλυσεύς ) ، اولیسه (Ὀλυσσεύς)، اولیتئوس ( Ὀλυτεύς )، اولیتئوس ( Ὀλυττεύς ) و Ōλυσσεύς ( Ὠλυσσεύς ) را می یابیم . شکل Oulixēs ( Οὐλίξης ) در منبع اولیه در Magna Graecia گواهی شده است ( Ibycus ، به گفته Diomedes Grammaticus )، در حالی که دستور زبان یونانی Aelius Herodianus دارای Oulixeus ( Οὐλιξεύς ) است. [6] در لاتین ، او به عنوان Ulixēs یا (کمتر صحیح تلقی می شود) Ulyssēs شناخته می شد . برخی گمان کرده‌اند که «ممکن است در ابتدا دو شخصیت مجزا وجود داشته باشند، یکی چیزی شبیه اودیسه و دیگری چیزی شبیه اولیکس، که در یک شخصیت پیچیده ترکیب شده‌اند». [7] با این حال، تغییر بین d و l در برخی از نام‌های هندواروپایی و یونانی نیز رایج است، [8] و فرض بر این است که شکل لاتین از Uthuze اتروسکی گرفته شده باشد (به زیر مراجعه کنید)، که شاید برخی از نام‌های آن را به حساب آورد. نوآوری های آوایی

ریشه شناسی نام نامشخص است. نویسندگان باستان این نام را به افعال یونانی odussomai ( ὀδύσσομαι ) «خشمگین بودن، نفرت کردن»، [9] به oduromai ( ὀδύρομαι ) «نالیدن، ناله کردن»، [10] [11] یا حتی به ollumi ( ὄλλυμι) مرتبط می کردند. ) «از بین رفتن، گم شدن». [12] [13] هومر آن را به اشکال مختلف این فعل در ارجاعات و جناس ربط می دهد. در کتاب 19 ادیسه ، جایی که دوران کودکی اودیسه بازگو می‌شود، اوریکلا از پدربزرگ پسر، اتولیکوس می‌خواهد تا نام او را بگذارد. به نظر می رسد Euryclea نامی مانند Polyaretos را پیشنهاد می کند ، "زیرا برای او بسیار دعا شده است " ( πολυάρητος ) اما Autolycus "ظاهراً در حالت طعنه آمیز" تصمیم گرفت نام دیگری به یادگاری "تجربه خود در زندگی" به کودک بگذارد: [14] «از آنجایی که ( ὀδυσσάμενος odyssamenos ) با بسیاری از مردان و زنان خشمگین شده ام ، بگذارید نام فرزند اودیسه باشد». [15] اودیسه اغلب لقب نام خانوادگی Laertiades ( Λαερτιάδης ) را دریافت می کند، "پسر Laertes ".

همچنین گفته شده است که این نام ریشه غیر یونانی دارد، احتمالاً حتی هند و اروپایی نیست ، با ریشه شناسی ناشناخته. [16] رابرت اس پی بیکس منشا پیش از یونانی را پیشنهاد کرده است . [17] در دین اتروسکی نام (و داستان‌های) اودیسه با نام Uthuze ( Uθuze ) اقتباس شده است، که به عنوان وام گیری موازی از شکل مینوی قبلی این نام (احتمالا *Oduze ، تلفظ شده /'ot͡θut͡se/) تفسیر شده است . ) این نظریه قرار است ناامنی واج‌شناسی‌ها ( d یا l ) را نیز توضیح دهد، زیرا قرابت /t͡θ/ که برای یونانیان آن زمان ناشناخته بود، مشابه‌های مختلفی را پدید آورد (یعنی δ یا λ در یونانی، θ در اتروسکی). . [18]

در ایلیاد و ادیسه هومر از چندین القاب برای توصیف ادیسه استفاده می‌کند، که از آغازین شروع می‌شود، جایی که او به عنوان «مرد بسیاری از وسایل» توصیف می‌شود (در ترجمه موری 1919). کلمه یونانی مورد استفاده polytropos است که به معنای واقعی کلمه مرد بسیاری از چرخش ها است، و مترجمان دیگر ترجمه های انگلیسی جایگزینی را پیشنهاد کرده اند، از جمله "مرد پیچ ​​و تاب" (Fagles 1996) و "یک مرد پیچیده" (Wilson 2018).

توضیحات

در روایت دارس فریگیایی ، ادیسه به عنوان «سخت، حیله گر، شاد، با قد متوسط، فصیح و دانا» معرفی شده است. [19]

شجره نامه

از پیشینه داستانی اودیسه نسبتاً اندکی به دست آمده است، به غیر از این که به گفته شبه آپولودور، پدربزرگ یا پدربزرگ پدری او آرسیوس ، پسر سفالوس و نوه آئولوس است ، در حالی که پدربزرگ مادری او دزد اتولیکوس ، پسر هرمس است [20]. ] و Chione . از این رو، اودیسه نوه هرمس خدای المپیک بود .

بر اساس ایلیاد و اودیسه ، پدرش لائرتس [21] و مادرش آنتیکلیا نام دارد ، اگرچه سنت غیر هومری [22] [23] وجود داشت که سیزیف پدر واقعی او بود. [24] شایعه شد که Laertes اودیسه را از پادشاه همکار خرید. [25] گفته می‌شود که اودیسه یک خواهر کوچک‌تر به نام Ctimene دارد که برای ازدواج به سامه رفت و در کتاب 15 اودیسه توسط Eumaeus یک دامدار خوک که در کنار او بزرگ شد نام برده است . [26] خود اودیسه، تحت پوشش یک گدای پیر، شجره نامه ای ساختگی به دامدار خوک در ایتاکا می دهد: "از کرت گسترده اعلام می کنم که من از اصل و نسب آمده ام، پسر مردی ثروتمند. و بسیاری از پسران دیگر نیز به دنیا آمدند. و در تالارهای او، پسران واقعی یک همسر قانونی پرورش یافت، اما مادری که من را به دنیا آورد، یک صیغه خریده بود، اما کاستور ، پسر هیلاکس ، که من اعلام می‌کنم از او به‌وجود آمده‌ام، مرا به‌عنوان پسران واقعی خود گرامی داشت . " [27]

اساطیر

قبل از جنگ تروا

اکثر منابع برای استثمارهای فرضی پیش از جنگ ادیسه - به طور عمده اسطوره شناسان شبه آپولودوروس و هیجینوس - قرن ها بعد از هومر را نشان می دهند. دو داستان به طور خاص شناخته شده است:

هنگامی که هلن تروا ربوده می شود، منلائوس از دیگر خواستگاران می خواهد تا به سوگندهای خود احترام بگذارند و به او کمک کنند تا او را پس بگیرد، تلاشی که منجر به جنگ تروا می شود . اودیسه سعی می‌کند با تظاهر به دیوانگی از آن دوری کند، زیرا یک پیشگو پیش‌بینی کرده بود که اگر او برود، با تاخیر طولانی به خانه بازگردد. او یک الاغ و یک گاو را به گاوآهن خود قلاب می کند (چون طول گام های آنها متفاوت است که مانع کارایی گاوآهن می شود) و (برخی منابع مدرن اضافه می کنند) شروع به کاشت نمک در مزارع خود می کند . پالامدس ، به دستور آگاممنون ، برادر منلائوس ، به دنبال رد جنون اودیسه است و تله ماکوس ، پسر نوزاد اودیسه را در مقابل گاوآهن قرار می دهد. اودیسه گاوآهن را از پسرش دور می کند و بدین ترتیب مکر او را آشکار می کند. [28] اودیسه در طول جنگ از پالامدس کینه‌ای داشت که او را از خانه‌اش دور کرد.

اودیسه و دیگر فرستادگان آگاممنون به اسکایروس سفر می‌کنند تا آشیل را به خدمت بگیرند ، زیرا پیش‌گویی می‌کرد که تروا بدون او نمی‌تواند تصرف شود. طبق بسیاری از گزارش ها، تتیس ، مادر آشیل، جوان را به عنوان یک زن پنهان می کند تا او را از استخدام کنندگان پنهان کند، زیرا یک اوراکل پیش بینی کرده بود که آشیل یا زندگی طولانی بدون حادثه خواهد داشت یا در حالی که جوان می میرد به شکوه ابدی دست می یابد. اودیسه با زیرکی متوجه می شود که کدام یک از زنان پیش از او آشیل است، در حالی که جوان تنها کسی است که به بررسی سلاح های پنهان شده در میان مجموعه ای از هدایای زینتی برای دختران میزبان خود علاقه نشان می دهد. اودیسه ترتیب بیشتری برای به صدا درآوردن یک بوق جنگی می دهد که آشیل را وادار می کند تا سلاحی را در دست بگیرد و حالت آموزش دیده خود را نشان دهد. در حالی که لباس مبدلش خنثی شده، لو می‌رود و به دعوت آگاممنون در میان هلنی‌ها می‌پیوندد . [29]

در طول جنگ تروا

راایلیاد

منلائوس و مریونس جسد پاتروکلوس را روی گاری بلند می کنند در حالی که ادیسه به آن نگاه می کند، کوزه سنگی اتروسکی از Volterra ، ایتالیا، قرن دوم قبل از میلاد

اودیسه به عنوان یکی از تأثیرگذارترین قهرمانان یونانی در طول جنگ تروا در روایت هومر معرفی شده است. او در کنار نستور و ایدومنئوس یکی از قابل اعتمادترین مشاوران و مشاوران است. او همیشه از آرمان آخائیان دفاع می کند، به ویژه هنگامی که دیگران فرمان آگاممنون را زیر سوال می برند، مانند زمانی که ترسیتس علیه او صحبت می کند. هنگامی که آگاممنون، برای آزمایش روحیه آخایی ها، قصد خود را برای ترک تروا اعلام می کند، ادیسه نظم را به اردوگاه یونانی باز می گرداند. [30] بعدها، پس از اینکه بسیاری از قهرمانان به دلیل جراحات (از جمله اودیسه و آگاممنون) میدان نبرد را ترک کردند، ادیسه بار دیگر آگاممنون را متقاعد کرد که عقب نشینی نکند. او به همراه دو فرستاده دیگر در سفارت شکست خورده انتخاب می شود تا آشیل را متقاعد کند که به نبرد بازگردد. [31]

اودیسه و دیومدس در حال دزدیدن اسب‌های رزوس پادشاه تراکیا که به تازگی کشته شده‌اند. سیتولا قرمز شکل آپولیایی، از رووو

هنگامی که هکتور یک دوئل رزمی را پیشنهاد می‌کند، ادیسه یکی از دانایی‌هایی است که با اکراه برای نبرد با او داوطلب شد. آژاکس تلامونی ("بزرگتر")، با این حال، داوطلبی است که در نهایت با هکتور مبارزه می کند. [32] اودیسه در طول عملیات شبانه برای کشتن رزوس به دیومدس کمک می‌کند ، زیرا پیش‌بینی شده بود که اگر اسب‌هایش از رودخانه اسکامندر بنوشند ، تروی را نمی‌توان گرفت. [33]

پس از کشته شدن پاتروکلوس ، این ادیسه است که به آشیل توصیه می‌کند که به مردان آخایی اجازه دهد غذا بخورند و استراحت کنند، نه اینکه به دنبال تمایل خشم‌محور او برای بازگشت فوری به حمله و کشتن تروجان‌ها باشد. در نهایت (و با اکراه) رضایت می دهد. [34] در طول بازی های تشییع جنازه پاتروکلوس، ادیسه در یک مسابقه کشتی با آژاکس "بزرگتر" و مسابقه پا با آژاکس "کوچکتر" پسر اویلئوس و پسر نستور آنتیلوخوس شرکت می کند . او مسابقه کشتی را قرعه کشی می کند و با کمک الهه آتنا برنده مسابقه می شود. [35]

ادیسه به طور سنتی به عنوان نقطه مقابل آشیل در ایلیاد در نظر گرفته می شود : [36] در حالی که خشم آشیل همه چیز را فرا می گیرد و ماهیتی خود ویرانگر دارد، اودیسه اغلب به عنوان مردی پست، صدای عقل، مشهور است. خویشتنداری و مهارت های دیپلماتیک او. او همچنین از برخی جهات با آژاکس تلامونی (آژاکس «گوشت گوساله» شکسپیر مخالف است): در حالی که دومی فقط می‌تواند او را توصیه کند، ادیسه نه تنها مبتکر است (همانطور که ایده او برای اسب تروا نشان می‌دهد)، بلکه سخنوری است. سخنران، مهارتی که شاید به بهترین شکل در سفارت آشیل در کتاب 9 ایلیاد نشان داده شد . این دو نه تنها به صورت انتزاعی فویل هستند، بلکه اغلب در عمل با هم مخالف هستند، زیرا دوئل ها و کشمکش های زیادی دارند.

موزاییک رومی که اودیسه را در اسکایروس در حال پرده برداری از آشیل مبدل نشان می دهد . [37] از La Olmeda ، Pedrosa de la Vega ، اسپانیا، قرن 5 پس از میلاد

از آنجایی که پیشگویی نشان می‌دهد که جنگ تروا بدون آشیل پیروز نمی‌شود ، اودیسه و چندین رهبر دیگر آخایی در آشیلید توصیف شده‌اند که برای یافتن او به اسکایروس رفته‌اند . اودیسه آشیل را با تقدیم هدایا، زیور آلات و آلات موسیقی و همچنین اسلحه به دختران پادشاه کشف کرد و سپس از همراهانش خواست تا صداهای حمله دشمن به جزیره را تقلید کنند (به ویژه صدای شیپور شنیده می شود) آشیل را وادار کرد تا با انتخاب یک سلاح برای مقابله با خود، خود را نشان دهد و آنها با هم عازم جنگ تروا شدند. [38]

داستان مرگ پالامدس نسخه های زیادی دارد. به عقیده برخی، ادیسه هرگز پالامدس را به خاطر آشکار ساختن جنون ساختگی خود نمی بخشد و در سقوط او نقش دارد. یک روایت می گوید که ادیسه یک اسیر تروا را متقاعد می کند که نامه ای بنویسد که وانمود می کند از طرف پالامدس است. ذکر شده است که مبلغی طلا به عنوان پاداش خیانت پالامدس فرستاده شده است. سپس ادیسه زندانی را می کشد و طلاها را در چادر پالامدس پنهان می کند. او اطمینان می‌دهد که نامه توسط آگاممنون پیدا شده و به دست می‌آید، و همچنین نکاتی را برای هدایت آرگیوها به طلا ارائه می‌دهد. این شواهد کافی برای یونانیان است و آنها پالامدس را سنگسار کرده اند. منابع دیگر می‌گویند که ادیسه و دیومدس، پالامدس را به پایین رفتن از چاهی تشویق می‌کنند تا گنج در ته آن وجود داشته باشد. هنگامی که پالامدس به پایین می رسد، آن دو اقدام به دفن او با سنگ می کنند و او را می کشند. [39]

Oinochoe، حدود 520 قبل از میلاد، مبارزه اودیسه و آژاکس بر سر زره آشیل

هنگامی که آشیل در نبرد توسط پاریس کشته می شود ، این ادیسه و آژاکس هستند که بدن و زره جنگجوی سقوط کرده را در انبوه نبردهای سنگین پس می گیرند. در طول بازی های تشییع جنازه آشیل، اودیسه بار دیگر با آژاکس رقابت می کند. تتیس می گوید که بازوهای آشیل به دلیرترین یونانی ها خواهد رفت، اما فقط این دو جنگجو جرات ادعای این عنوان را دارند. دو آرگیو درگیر مشاجره سنگینی در مورد شایستگی های یکدیگر برای دریافت پاداش شدند. یونانی‌ها از ترس در تعیین برنده دچار تردید می‌شوند، زیرا نمی‌خواستند به یک نفر توهین کنند و او از تلاش جنگ دست بردارد. نستور پیشنهاد می کند که به تروجان های اسیر اجازه دهند تا برنده را تعیین کنند. [40] گزارش‌های اودیسه با هم موافق نیستند، و نشان می‌دهد که خود یونانی‌ها رای مخفیانه برگزار می‌کنند. [41] در هر صورت اودیسه برنده است. آژاکس خشمگین و تحقیر شده توسط آتنا دیوانه می شود. وقتی به هوش می‌آید، در شرمساری از اینکه چگونه دام‌ها را در جنون خود سلاخی کرده است، آژاکس با شمشیری که هکتور پس از دوئل آنها به او داده بود، خود را می‌کشد. [42]

اودیسه به همراه دیومدس، پسر آشیل، پیروس را می‌آورد تا به کمک آخایی‌ها بیاید، زیرا یک پیشگویی گفته بود که تروا بدون او نمی‌تواند تصرف شود. پیرهوس که یک جنگجوی بزرگ است، نئوپتولموس (به یونانی به معنای "جنگجوی جدید") نیز نامیده می شود. پس از موفقیت در ماموریت، ادیسه زره آشیل را به او می دهد.

معلوم می شود که جنگ بدون تیرهای سمی هراکلس که متعلق به فیلوکتتس رها شده است، به دست نمی آید . اودیسه و دیومدس (یا طبق برخی روایت ها، ادیسه و نئوپتولموس ) برای بازیابی آنها ترک می کنند. به محض ورود آنها، فیلوکتتس (هنوز از زخم رنج می برد) دیده می شود که هنوز در مقابل دانان ها ، به ویژه در ادیسه، به خاطر ترک او خشمگین است. اگرچه اولین غریزه او تیراندازی به ادیسه است، اما خشم او در نهایت با قدرت متقاعدسازی اودیسه و نفوذ خدایان پراکنده می شود. اودیسه با فیلوکتتس و تیرهایش به اردوگاه آرگیو باز می گردد. [43]

شاید مشهورترین کمک اودیسه به تلاش های جنگی یونان، ابداع استراتژی اسب تروا باشد که به ارتش یونان اجازه می دهد تا زیر پوشش تاریکی به داخل تروا نفوذ کند. این بنا توسط اپیوس ساخته شده و پر از جنگجویان یونانی به رهبری اودیسه است. [44] اودیسه و دیومدس پالادیوم را که در داخل دیوارهای تروا قرار داشت می دزدند، زیرا به یونانیان گفته شد که بدون آن نمی توانند شهر را غارت کنند. برخی منابع متأخر رومی نشان می دهد که ادیسه نقشه کشی شریک زندگی خود را در راه بازگشت داشت، اما دیومدس این تلاش را خنثی می کند.

اودیسه ( کلاه پیلئوس ) با کمک دیومدس ، پالادیون را از تروا در برابر مقاومت کاساندرا و سایر تروجان ها بیرون می آورد . نقاشی دیواری عتیقه از پمپئی.

"Ulixes ظالم و فریبکار" رومیان

ایلیاد و ادیسه هومر، ادیسه را به عنوان یک قهرمان فرهنگی به تصویر می‌کشند ، اما رومی‌ها که خود را وارث شاهزاده آئنیاس تروا می‌دانستند، او را یک ابطال‌گر شرور می‌دانستند. در آئنید ویرژیل که بین 29 و 19 قبل از میلاد نوشته شده است، دائماً از او به عنوان "اودیسه بی رحم" ( لاتین dirus Ulixes ) یا "اودیسه فریبکار" ( pellacis , fandi fictor ) یاد می شود. تورنوس در آئنید ، کتاب 9، اسکانیوس تروا را با تصاویری از فضایل لاتین ناهموار و صریح سرزنش می کند و اعلام می کند (در ترجمه جان درایدن )، "در اینجا پسران آترئوس را نخواهید یافت، و نیازی به تقلب های ترس از اولیس حیله گر ندارید. " در حالی که یونانیان حیله گری و فریب او را تحسین می کردند، اما این ویژگی ها خود را به رومی ها توصیه نمی کردند، که دارای حس شرافتی سفت و سختی بودند. در تراژدی اوریپید ایفیگنیا در اولیس ، آگاممنون که آگاممنون را متقاعد کرده بود که به قربانی کردن دخترش، ایفیگنیا، برای دلجویی از الهه آرتمیس رضایت دهد ، اودیسه با گفتن به مادر ایفیگنیا، کلیتمنسترا ، که ما را به آهیلیس می‌دهیم، تسلیم شدن را تسهیل می‌کند . تلاش‌های ادیسه برای اجتناب از سوگند مقدسش برای دفاع از منلائوس و هلن ، تصورات رومی از وظیفه را آزار می‌داد، و نیرنگ‌ها و ترفندهای زیادی که او برای رسیدن به راه خود به کار می‌برد، مفاهیم افتخار رومی را آزار می‌داد.

سفر به خانه به ایتاکا

اودیسه احتمالاً بیشتر به عنوان قهرمان همنام اودیسه شناخته می شود . این حماسه زحمات او را توصیف می کند که 10 سال طول کشید، زیرا او سعی می کند پس از جنگ تروا به خانه بازگردد و جایگاه خود را به عنوان پادشاه واقعی ایتاکا حفظ کند.

Odysseus and Polyphemus (1896) اثر آرنولد بوکلین : اودیسه و خدمه اش از Cyclops Polyphemus فرار می کنند .

پس از یورش به ایسماروس در سرزمین سیکون ها ، که از تروا به خانه می رود ، او و دوازده کشتی اش توسط طوفان از مسیر خارج می شوند. آنها به دیدار نیلوفرهای بی حال نیلوفر می روند و هنگام بازدید از جزیره او توسط Cyclops Polyphemus اسیر می شوند . پس از اینکه پولیفموس چندین نفر از مردانش را می خورد، او و ادیسه با هم بحث می کنند و اودیسه به پولیفموس می گوید که نام او اوتیس ("هیچ کس") است. اودیسه یک بشکه شراب می گیرد و سیکلوپ آن را می نوشد و به خواب می رود. اودیسه و افرادش یک چوب چوبی می گیرند و با شراب باقی مانده آن را آتش می زنند و او را کور می کنند. در حالی که آنها فرار می کنند، پولیفموس از درد گریه می کند و سایر سیکلوپ ها از او می پرسند چه مشکلی دارد. پولیفموس فریاد می زند: "هیچ کس مرا کور نکرده است!" و سایر سیکلوپ ها فکر می کنند که او دیوانه شده است. اودیسه و خدمه اش فرار می کنند، اما اودیسه با عجله نام واقعی خود را فاش می کند و پولیفموس برای انتقام از پوزیدون، پدرش دعا می کند. آنها با آئولوس ، ارباب بادها می مانند، که به اودیسه کیسه ای چرمی می دهد که شامل تمام بادها، به جز باد غرب است، هدیه ای که باید بازگشت امن به خانه را تضمین می کرد. با این حال، ملوانان به طرز احمقانه ای کیسه را در حالی که اودیسه می خوابد باز می کنند و فکر می کنند که در آن طلا وجود دارد. همه بادها خارج می شوند و طوفان ناشی از آن کشتی ها را از مسیری که آمده بودند به عقب می راند، درست همانطور که ایتاکا در معرض دید قرار می گیرد.

پس از درخواست بیهوده از آئولوس برای کمک دوباره به آنها، آنها دوباره سوار می شوند و با لاستریگونی های آدمخوار روبرو می شوند . کشتی اودیسه تنها کشتی است که می تواند فرار کند. او به سفر می رود و الهه جادوگر سیرس را ملاقات می کند . او نیمی از مردانش را بعد از خوردن پنیر و شراب به خوک تبدیل می کند. هرمس به اودیسه در مورد سیرس هشدار می دهد و دارویی به نام مولی به او می دهد که در برابر جادوی سیرس مقاومت می کند. سیرس که جذب مقاومت اودیسه شده بود، عاشق او می شود و افرادش را آزاد می کند. اودیسه و خدمه اش به مدت یک سال با او در جزیره می مانند، در حالی که می نوشند و می نوشند. سرانجام افراد اودیسه او را متقاعد می کنند که به ایتاکا برود.

اودیسه و خدمه‌اش با راهنمایی‌های سیرس، از اقیانوس عبور می‌کنند و به بندری در لبه غربی جهان می‌رسند، جایی که اودیسه برای مردگان قربانی می‌کند و روح پیامبر پیر تیرسیاس را برای مشاوره فرا می‌خواند. بعدی اودیسه با روح مادر خود ملاقات می کند که در غیبت طولانی او از اندوه مرده بود. از او، او برای اولین بار از اخبار خانواده خود مطلع می شود که از طمع خواستگاران پنه لوپه تهدید می شود . اودیسه همچنین با همرزمان جنگ زده خود و سایه فانی هراکلس صحبت می کند .

Odysseus and the Sirens ، موزاییک Ulixes در موزه ملی باردو در تونس ، تونس، قرن دوم پس از میلاد

اودیسه و مردانش به جزیره سیرس باز می گردند و او در مورد مراحل باقی مانده از سفر به آنها مشاوره می دهد. آنها از سرزمین Sirens عبور می کنند ، بین هیولای شش سر Scylla و گرداب Charybdis می گذرند ، جایی که مستقیماً بین آن دو پارو می زنند. با این حال، اسکیلا با گرفتن پاروها قایق را به سمت خود می کشد و شش مرد را می خورد.

آنها در جزیره Thrinacia فرود می آیند . در آنجا، مردان اودیسه هشدارهای تیرسیاس و سیرس را نادیده می گیرند و گاوهای مقدس خدای خورشید هلیوس را شکار می کنند . هلیوس به زئوس می‌گوید که چه اتفاقی افتاده است و از افراد اودیسه می‌خواهد که مجازات شوند وگرنه او خورشید را می‌گیرد و آن را در دنیای زیرین می‌تاباند. زئوس خواسته های هلیوس را با ایجاد یک کشتی غرق در طوفان رعد و برق که در آن همه به جز اودیسه غرق می شوند برآورده می کند. او در جزیره Ogygia به ساحل می‌آید ، جایی که کالیپسو او را مجبور می‌کند به مدت هفت سال به عنوان معشوق خود باقی بماند. او سرانجام فرار می کند که هرمس به کالیپسو می گوید که اودیسه را آزاد کند.

اودیسه کشتی غرق می شود و با فایاسی ها دوست می شود . پس از اینکه او داستان خود را برای آنها تعریف می کند، فایاکیان به رهبری پادشاه آلسینوس موافقت می کنند که به اودیسه کمک کنند تا به خانه برود. آنها او را شب هنگام در حالی که در خواب عمیق است به بندری پنهان در ایتاکا تحویل می دهند. او راه خود را به کلبه یکی از برده های سابق خود به نام اومائوس ، دامدار خوک، پیدا می کند و همچنین با تله ماکوس که از اسپارت باز می گردد ملاقات می کند . آتنا اودیسه را به عنوان یک گدای سرگردان در می آورد تا بداند اوضاع در خانه او چگونه است.

بازگشت اولیس، تصویرگری EM Synge از سری کتاب های کودکان داستان جهان در سال 1909 (کتاب 1: در سواحل دریای بزرگ )

هنگامی که اودیسه مبدل پس از 20 سال برمی گردد، تنها سگ وفادارش، آرگوس ، او را می شناسد . پنه لوپه در مصاحبه طولانی خود با قهرمان مبدل اعلام می کند که هرکس بتواند کمان سفت و سخت ادیسه را ببندد و تیری را از دوازده میل تبر پرتاب کند، ممکن است دست او را داشته باشد. به گفته برنارد ناکس ، "البته برای طرح ادیسه ، تصمیم او نقطه عطف است، حرکتی که پیروزی قهرمان بازگشته را که مدت ها پیش بینی می شد ممکن می کند." [45] هویت اودیسه توسط خانه دار، Eurycleia ، کشف می شود، هنگامی که او در حال شستن پاهای اوست و یک زخم قدیمی که اودیسه در طول شکار گراز دریافت کرده است، کشف می کند. اودیسه او را به مخفی کاری سوگند یاد می کند و تهدید می کند که اگر به کسی بگوید او را خواهد کشت.

وقتی مسابقه کمان شروع می شود، هیچ یک از خواستگاران قادر به سیم کشی کمان نیستند. پس از اینکه همه خواستگاران تسلیم شدند، ادیسه مبدل می خواهد که در آن شرکت کند. گرچه خواستگاران در ابتدا امتناع می‌کنند، پنه‌لوپه مداخله می‌کند و به «غریبه» (اودیسه مبدل) اجازه می‌دهد تا شرکت کند. اودیسه به راحتی کمان خود را به رشته تحریر در می آورد و در مسابقه برنده می شود. پس از انجام این کار، او با کمک تلماخوس و دو تن از خدمتکاران اودیسه، اومائوس گله خوک و فیلوتیوس گاودار، خواستگاران را سلاخی می کند (از آنتینووس که او را در حال نوشیدن از جام اودیسه می بیند شروع می شود) . اودیسه به زنان خدمتگزاری که با خواستگاران خوابیده بودند می‌گوید که اجساد را تمیز کنند و سپس آن زنان را با وحشت به دار آویختند. او به Telemachus می گوید که با حمله به جزایر مجاور، سهام خود را دوباره پر خواهد کرد. اودیسه اکنون خود را در تمام شکوه خود نشان داده است (با کمی تغییر توسط آتنا). با این حال پنه‌لوپه نمی‌تواند باور کند که شوهرش واقعاً بازگشته است - می‌ترسد که شاید خدایی در لباس مبدل باشد، مانند داستان آلکمن (مادر هراکلس) - و او را آزمایش می‌کند و به خدمتکارش Euryclea دستور می‌دهد که تخت را در عروسی‌شان جابجا کند. اتاقک اودیسه اعتراض می کند که این کار نمی تواند انجام شود، زیرا او تخت را خودش درست کرده و می داند که یکی از پاهای آن یک درخت زیتون زنده است . پنه‌لوپه در نهایت می‌پذیرد که او واقعاً شوهرش است، لحظه‌ای که هوموفروسینه («هم‌اندیشی») آن‌ها را برجسته می‌کند.

روز بعد اودیسه و تله ماخوس از مزرعه روستایی پدر پیرش لائرتس دیدن می کنند . شهروندان ایتاکا در جاده به دنبال اودیسه می روند و قصد دارند انتقام قتل خواستگاران، پسرانشان را بگیرند. الهه آتنا و خدای زئوس مداخله می کنند و هر دو طرف را متقاعد می کنند که صلح کنند.

قصه های دیگر

بر اساس برخی منابع متأخر، که اکثر آنها صرفاً نسب شناختی بودند، ادیسه علاوه بر تله ماکوس، فرزندان دیگری نیز داشت . بیشتر این شجره نامه ها با هدف پیوند دادن ادیسه با بنیاد بسیاری از شهرهای ایتالیایی انجام شده است. معروف ترین موجود:

او در پایان داستان تلفوس پادشاه میسیا نقش می بندد .

آخرین شعر در چرخه حماسه تلهگونی نام دارد و اکنون گم شده است. بر اساس قطعات باقی مانده، داستان آخرین سفر اودیسه به سرزمین تسپروتی ها را روایت می کند. در آنجا با ملکه کالیدیس ازدواج کرد . سپس تسپروتی ها را در جنگ با همسایگان خود بریگوی (بریگی، بریگیان) رهبری کرد و در نبرد مردم همسایه را که به او حمله کردند شکست داد. هنگامی که کالیدیس درگذشت، ادیسه به خانه خود به ایتاکا بازگشت و پسرشان، پولی پوئتس را برای حکومت بر تسپروتیا گذاشت. او در جزیره به دست تلگونوس ، پسرش با سیرس، پس از یک سوء تفاهم با مرگ خود مواجه شد. تلگونوس با نیزه ای مسموم که توسط سیرس به پدرش داده شده بود به پدرش حمله کرد. اودیسه قبل از مرگ پسرش را شناخت. سپس تلگونوس جسد پدرش را به همراه پنه لوپه و پسر اودیسه، تله ماکوس، به آئه آورد. پس از دفن اودیسه، سیرس سه نفر دیگر را جاودانه کرد. سیرسه با تله ماخوس ازدواج کرد و تلگونوس با توصیه آتنا با پنه لوپه [48] ازدواج کرد. [49]

طبق آنچه به نظر می رسد سنت بعدی، ادیسه پس از مرگش به دست تلگونوس توسط سیرس زنده شد. پس از آن، او با تلماخوس با کاسیفون ، دختری که اودیسه با سیرس داشت ازدواج کرد. [50] [51]

در آتن قرن پنجم قبل از میلاد ، داستان های جنگ تروا موضوع محبوب تراژدی ها بود . اودیسه به طور مرکزی یا غیرمستقیم در تعدادی از نمایشنامه‌های موجود از آیسخلوس ، سوفوکل ( آژاکس ، فیلوکتتس ) و اوریپید ( هکوبا ، رزوس ، سیکلوپ ) نقش‌آفرینی می‌کند و در نمایشنامه‌های دیگری نیز نقش آفرینی می‌کند که باقی نمانده‌اند. سوفوکل در آژاکس خود ، اودیسه را در مقایسه با قدمت سفت و سخت شخصیت عنوان، به عنوان یک صدای استدلال مدرن به تصویر می کشد.

افلاطون در دیالوگ خود هیپیاس مینور به بررسی یک پرسش ادبی می پردازد که هومر قصد داشت چه کسی را به عنوان انسان بهتر، آشیل یا ادیسه معرفی کند.

سر اودیسه با پوشیدن یک ستون که روی یک سکه قرن سوم قبل از میلاد از ایتاکا به تصویر کشیده شده است.

پاوسانیاس در شرح یونان می نویسد که در فنئوس مجسمه برنزی پوزئیدون به نام هیپیوس ( یونانی باستان : Ἵππιος ) به معنای اسب وجود داشت که طبق افسانه ها توسط اودیسه وقف شده بود و همچنین پناهگاه آرتمیس که هیوریپا نام داشت. ( یونانی باستان : Εὑρίππα )، به معنای یاب اسب ، و توسط اودیسه تأسیس شد. [52] طبق افسانه ها، ادیسه مادیان های خود را از دست داد و در جستجوی آنها از یونان گذشت. او آنها را در آن سایت در Pheneus پیدا کرد. [52] پاوسانیاس می افزاید که به گفته مردم فنئوس، هنگامی که ادیسه مادیان های خود را پیدا کرد، تصمیم گرفت در سرزمین فنئوس اسب نگهداری کند، همانطور که گاوهای خود را پرورش می داد. مردم فنئوس همچنین به او اشاره کردند که نوشتن، و ادعا می کردند که دستورات اودیسه به کسانی است که از مادیان هایش مراقبت می کنند. [53]

او به‌عنوان اولیس به طور مرتب در « آینید » ویرژیل که بین سال‌های 29 و 19 قبل از میلاد نوشته شده است، ذکر می‌شود و قهرمان شعر، آئنیاس ، یکی از خدمه اولیس را که در جزیره سیکلوپ رها شده بود، نجات می‌دهد. او به نوبه خود گزارشی اول شخص از برخی از همان رویدادهایی که هومر نقل می کند ارائه می دهد، که در آن اولیس به طور مستقیم ظاهر می شود. اولیس ویرژیل دیدگاه او را نسبت به یونانی ها نشان می دهد: او حیله گر اما بی شرف و در نهایت بدخواه و لذت طلب است.

اوید بخش‌هایی از سفرهای اولیس را بازگو می‌کند و بر درگیری‌های عاشقانه‌اش با سیرس و کالیپسو تمرکز می‌کند و او را به قول هارولد بلوم «یکی از زنان سرگردان بزرگ» می‌سازد. اوید همچنین شرح مفصلی از رقابت بین اولیس و آژاکس برای زره ​​آشیل ارائه می دهد.

افسانه یونانی از اولیس به عنوان بنیانگذار لیسبون پرتغال می گوید که آن را Ulisipo یا Ulisseya می نامد ، در طول ماموریت بیست ساله خود در دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس. اولیسیپو نام لیسبون در امپراتوری روم بود. این ریشه شناسی عامیانه توسط استرابون بر اساس سخنان Asclepiades of Myrlea ، توسط Pomponius Mela ، توسط Gaius Julius Solinus (قرن سوم پس از میلاد) بازگو شده است و بعداً توسط Camões در شعر حماسی Os Lusíadas (اولین بار در 1572 چاپ شد) تکرار می شود . [ نیازمند منبع ]

در یکی از نسخه های پایان اودیسه، او در نهایت توسط آتنا به اسب تبدیل می شود. [54]

در سنت پس از کلاسیک

اودیسه یکی از تکراری ترین شخصیت های فرهنگ غرب است .

قرون وسطی و رنسانس

دانته آلیگیری ، در Canto XXVI از بخش دوزخ کمدی الهی خود (1308-1320)، با اودیسه ("Ulisse" به ایتالیایی) در نزدیکی ته جهنم روبرو می شود: با دیومدس ، او در حلقه هشتم در شعله راه می رود. مشاوران تقلب ) حلقه هشتم ( گناهان بدخواهی )، به عنوان مجازات برای نقشه ها و توطئه های او که در جنگ تروا پیروز شد. در قطعه‌ای معروف، دانته از اودیسه می‌خواهد که روایت متفاوتی از سفر و مرگ خود را با آنچه هومر گفته است، بیان کند. او می گوید که چگونه با مردانش از جزیره سیرس برای سفری اکتشافی راهی آن سوی ستون های هرکول و دریای غرب شد تا دریابد که چه ماجراهایی در انتظار آنهاست. اولیسه می‌گوید مردان برای زندگی مانند بی‌رحمانه‌ها ساخته نشده‌اند، بلکه برای پیروی از فضیلت و دانش ساخته شده‌اند. [55]

پس از سفر به غرب و جنوب به مدت پنج ماه، آنها در دوردست کوه بزرگی را می بینند که از دریا بلند شده است (این برزخ در کیهان شناسی دانته است) قبل از اینکه طوفانی آنها را غرق کند. دانته به متون یونانی اصلی حماسه‌های هومری دسترسی نداشت، بنابراین دانش او از موضوع آنها فقط بر اساس اطلاعات منابع بعدی، عمدتاً آئنید ویرژیل و همچنین اووید بود . از این رو اختلاف بین دانته و هومر وجود دارد. [56]

او در ترویلوس و کرسیدا شکسپیر (1602) ظاهر می شود که در طول جنگ تروا اتفاق می افتد.

ادبیات مدرن

شعر

در شعرشسایت قلعه اولیس. (منتشر شده در سال 1836)، لتیتیا الیزابت لاندون نسخه خود از آواز آژیرها را با توضیح هدف، ساختار و معنای آن ارائه می دهد. این نقاشی نقاشی چارلز بنتلی را نشان می دهد که توسط R. Sands حکاکی شده است و کوه های سیاه سفالونیا را در پس زمینه نشان می دهد. [57] یک تصویر شاعرانه دیگر، همچنین در کتاب ضایعات اتاق نشیمن فیشر، 1837، به حکاکی از نقاشی چارلز بنتلی است .شهر و بندر ایتاکا. و به جزیره "جایی که اولیس پادشاه بود" بازگشت. [58]

آلفرد، شعر لرد تنیسون " اولیس " (منتشر شده در سال 1842) پادشاه سالخورده ای را نشان می دهد که بیش از حد جهان را دیده است و نمی تواند خوشحال باشد که بر تختی نشسته و روزهایش را بیکار می گذراند. او با سپردن وظیفه متمدن کردن مردمش به پسرش، گروهی از رفقای قدیمی را گرد هم می‌آورد تا «به آن سوی غروب آفتاب حرکت کنند».

ادیسه: یک دنباله مدرن (1938) اثر نیکوس کازانتزاکیس ، یک شعر حماسی 33333 بیتی، با پاکسازی بدنش از خون خواستگاران پنه لوپه آغاز می شود. اودیسه به زودی ایتاکا را در جستجوی ماجراهای جدید ترک می کند. او قبل از مرگ هلن را می رباید، در کرت و مصر انقلاب می کند ، با خدا ارتباط برقرار می کند و با نمایندگانی از شخصیت های مشهور تاریخی و ادبی مانند ولادیمیر لنین ، دن کیشوت و عیسی ملاقات می کند.

در سال 1986، شاعر ایرلندی آیلین نی چویلیناین "سفر دوم" را منتشر کرد، شعری که در آن از داستان اودیسه استفاده می کند.

رمان ها

خلیج Palaiokastritsa در کورفو که از بلا ویستا Lakones دیده می شود، جایی است که ادیسه از کشتی پیاده شد و برای اولین بار با Nausicaa ملاقات کرد. صخره ای که در دریا نزدیک به افق در بالا وسط سمت چپ قرار دارد توسط مردم محلی به عنوان کشتی اسطوره ای سنگ شده ادیسه شناخته می شود.

«عجیب سرگردان » اثر فردریک رولف (1912) قهرمان نیکلاس کراب (بر اساس نویسنده) را نشان می‌دهد که به گذشته سفر می‌کند و متوجه می‌شود که او تناسخ اودیسه است، با هلن ازدواج می‌کند، خدایی می‌شود و در نهایت به عنوان یکی از این سه نفر در می‌آید. مجوس .

رمان اولیس جیمز جویس (برای اولین بار در سال های 1918-1920 منتشر شد) از ابزارهای ادبی مدرن برای روایت یک روز از زندگی یک تاجر دوبلینی به نام لئوپولد بلوم استفاده می کند . به نظر می رسد که روز بلوم شباهت های بسیار مفصلی با ده سال سرگردانی اودیسه دارد.

بازگشت به ایتاکا (1946) اثر ایویند جانسون ، بازگویی واقع‌گرایانه‌تری از وقایع است که مطالعه روان‌شناختی عمیق‌تری از شخصیت‌های اودیسه، پنه‌لوپه و تله‌ماچوس را اضافه می‌کند. از نظر موضوعی، از داستان و مبارزات اودیسه به عنوان استعاره ای برای پرداختن به عواقب پس از جنگ استفاده می کند (رمان بلافاصله پس از پایان جنگ جهانی دوم نوشته شده است). [59]

در فصل یازدهم از کتاب خاطرات پریمو لوی در سال 1947، " آخر این مرد است "، "کانتو اولیس"، نویسنده آخرین سفر اولیس را که دانته در "دوزخ" به یک زندانی در حین کار اجباری در نازی ها گفته است، توصیف می کند. اردوگاه کار اجباری آشویتس

اودیسه قهرمان شانس تروی (1961) اثر راجر لنسلین گرین است که عنوانش به سرقت پالادیوم اشاره دارد .

در «جزیره استرلینگ در دریای زمان » (1998)، اولین بخش از سری رمان‌های تاریخ متناوب Nantucket ، Odikweos («اودیسه» در یونانی میسینایی ) یک شخصیت «تاریخی» است که به اندازه افسانه‌اش حیله‌گر است. خود و یکی از معدود ساکنان عصر برنز است که پیشینه واقعی مسافران زمان را تشخیص می دهد. Odikweos ابتدا به قدرت رسیدن ویلیام واکر در آخائا کمک می کند و بعداً پس از اینکه مشاهده کرد که وطنش به یک ایالت پلیسی تبدیل شده است، به سرنگونی واکر کمک می کند .

پنه لوپیاد (2005) نوشته مارگارت اتوود داستان خود را از دیدگاه همسرش پنه لوپه بازگو می کند .

مجموعه رمان پرسی جکسون و المپیک ریک ریوردان ، که بر حضور اساطیر یونان در قرن بیست و یکم تمرکز دارد، چندین عنصر از داستان اودیسه را در خود جای داده است. رمان دوم به طور خاص، دریای هیولاها (2006)، اقتباسی آزاد از ادیسه است ، با قهرمانان داستان، پرسی و آنابث، که به دنبال نجات دوست طنزپرداز خود گروور از دست پولیفموس هستند، و با بسیاری از موانعی که ادیسه در طول دوره با آن مواجه شد، روبرو می شود. سفر

ولودیمیر یرمولنکو ، فیلسوف و مقاله‌نویس اوکراینی، Ocean Catcher: The Story of Odysseus ، Stary Lev، 2017 را نوشت که اقتباسی آزاد از The Odyssey است، جایی که پس از بازگشت به خانه به ایتاکا، جایی که او نمی‌تواند پنه‌لوپه یا تلماچوس را پیدا کند ، تصمیم می‌گیرد. یک سفر معکوس به تروی داشته باشید. [60] [61]

نقد ادبی

نظریه‌پرداز ادبی نوریا پرپینیا در مطالعه‌ای در سال 2008، بیست تفسیر مختلف از ادیسه ارائه کرد. [62]

تلویزیون و فیلم

بازیگرانی که نقش اودیسه را در فیلم های بلند ایفا کرده اند عبارتند از کرک داگلاس در فیلم اولیس ایتالیا (1955)، جان درو بریمور در اسب تروا (1961)، پیرو لولی در فیلم خشم آشیل (1962)، و شان بین در تروی (2004). .

او در مینی‌سریال‌های تلویزیونی توسط بکیم فهمیو در L'Odissea (1968)، آرماند آسانته در ادیسه (1997) و جوزف ماول در Troy: Fall of a City (2018) بازی کرده است .

اولیس 31 یک مجموعه تلویزیونی انیمیشن فرانسوی-ژاپنی (1981) است که اسطوره یونانی اودیسه را به قرن سی و یکم به روز می کند. [63]

موسیقی

گروه بریتانیایی Cream آهنگ " Tales of Brave Ulysses " را در سال 1967 ضبط کرد.

آهنگ سوزان وگا "Calypso" از آلبوم 1987 Solitude Standing اودیسه را از دیدگاه کالیپسو نشان می دهد و داستان آمدن او به جزیره و رفتنش را روایت می کند.

گروه پراگرسیو متال آمریکایی Symphony X اقتباسی 24 دقیقه ای از این داستان را در آلبوم سال 2002 خود The Odyssey منتشر کرد .

اودیسه در یک بیت از آهنگ "سفر مغ" در آلبوم " شعر عمل " فرانک ترنر در سال 2009 حضور دارد . [64]

رولف ریم اپرایی را بر اساس اسطوره ساخت، Sirenen – Bilder des Begehrens und des Vernichtens ( آژیرها – تصاویر هوس و نابودی ) که در سال 2014 در اپرا فرانکفورت به نمایش درآمد .

اساطیر تطبیقی ​​و فولکلوریسم

با گذشت زمان، مقایسه هایی بین اودیسه و سایر قهرمانان اساطیر و مذاهب مختلف انجام شده است. داستان مشابهی در اساطیر هندو با نالا و دامایانتی وجود دارد که در آن نالا از دامایانتی جدا شده و دوباره با او متحد می شود. [65] داستان بند زدن کمان شبیه به توصیف رامایانا است که راما برای به دست آوردن دست سیتا ، کمان را نخ می‌زند . [66]

ادیسه شباهت‌های آشکاری به آینید ویرژیل دارد . ویرژیل داستان آئنیاس و سفرهای او به جایی که به روم تبدیل خواهد شد را بیان می کند. او در سفر خود درگیری هایی را تحمل می کند که با اودیسه مقایسه می شود. با این حال، انگیزه های هر دو سفر آنها متفاوت است زیرا آئنیاس با احساس وظیفه ای که خدایان به او اعطا کرده بودند و باید از آنها تبعیت کند، هدایت می شد. او آینده مردمش را در نظر می‌گیرد که مناسب پدر آینده روم است .

در فرهنگ شناسی ، داستان سفر اودیسه به زادگاهش ایتاکا و همسرش پنه لوپه مطابق با نوع داستان ATU 974، "شوهر بازگشت به خانه"  [de] ، از فهرست بین المللی Aarne-Thompson-Uther برای طبقه بندی داستان های عامیانه است. [67] [68] [69] [70]

محراب - جزایر - شهرها

استرابون می نویسد که در جزیره منینکس ( یونان باستان : Μῆνιγξ )، جربای امروزی در تونس ، محرابی برای ادیسه وجود داشت. [71]

پلینی بزرگ می نویسد که در ایتالیا چند جزیره کوچک (توریسلا، پراکا، بریس و سایر صخره های امروزی) [72] وجود داشت که به دلیل برج مراقبتی که ادیسه در آنجا ساخته بود، Ithacesiae نامیده می شد. [73]

طبق سنت یونان باستان، ادیسه شهری را در ایبریا تأسیس کرد که به نام اودیسه (Ὀδύσσεια) [74] [75] یا اودیسه (Ὀδυσσεῖς) [76] نام داشت که دارای پناهگاه الهه آتنا بود . [74] [75] [77] نویسندگان باستان آن را با اولیسیپو ( لیسبون امروزی ) شناسایی کردند، اما محققان مدرن معتقدند که حتی وجود آن نیز نامشخص است. [77]

هلانیکوس از لسبوس نوشته است که روم توسط آئنیاس و اودیسه که در آنجا گرد هم آمدند تأسیس شد. سایر مورخان باستان، از جمله داماستس سیگئوم ، با او موافق بودند. [78] [79]

نام ها

همچنین ببینید

مراجع

  1. ↑ «اودیسه». دیکشنری انگلیسی Lexico UK انتشارات دانشگاه آکسفورد بایگانی‌شده از نسخه اصلی در ۲۵ ژوئن ۲۰۲۱.
  2. ↑ «اودیسه». بایگانی شده از نسخه اصلی در 24 آوریل 2021 . بازبینی شده در 24 آوریل 2021 .
  3. ^ چرخه حماسی . Fragments on Telegony ، 2 بایگانی شده در 29 اوت 2020 در Wayback Machine همانطور که در Eustathias ، 1796.35 ذکر شده است.
  4. ↑ «μῆτις – واژگان یونانی-انگلیسی لیدل و اسکات». پروژه پرسئوس . بایگانی شده از نسخه اصلی در 4 سپتامبر 2018 . بازبینی شده در 18 آوریل 2018 .
  5. ↑ «اساطیر یونانی و رومی - هومر». www2.classics.upenn.edu . بازبینی شده در 30 ژوئیه 2024 .
  6. ↑ مدخل "Ὀδυσσεύς" بایگانی شده در 5 مارس 2008 در ماشین راه برگشت ، در: هنری جورج لیدل و رابرت اسکات: واژه نامه یونانی-انگلیسی ، 1940.
  7. ↑ استنفورد، ویلیام بدل (1968). موضوع اولیس. مطالعه ای در مورد سازگاری یک قهرمان سنتی . نیویورک: انتشارات بهار. ص 8.
  8. ^ مدخل «Ἀχιλλεύς» را در ویکی‌واژه ببینید. cfr. یونانی δάκρυ، dákru، در مقابل لاکریما "اشک".
  9. ↑ ورودی «ὀδύσσομαι» بایگانی شده در ۶ ژانویه ۲۰۲۱ در Wayback Machine در Liddell and Scott، A Greek-English Lexicon .
  10. ↑ مدخل «ὀδύρομαι» بایگانی شده در ۶ اوت ۲۰۲۰ در Wayback Machine در Liddell and Scott، A Greek–English Lexicon .
  11. ↑ هلموت ون تیل، ویرایش. (2009). هومر اودیسین . برلین: روشن. ص 194.
  12. ↑ ورودی «ὄλλυμι» بایگانی شده در ۶ اوت ۲۰۲۰ در Wayback Machine در Liddell and Scott، A Greek-English Lexicon .
  13. ↑ مارسی جورج-کوکیناکی (2008). انسان‌شناسی ادبی: رمزگشایی شخصیت‌های ادیسه هومر (PDF) . جلد 4. آنتروکم. صص 145-157. بایگانی شده (PDF) از نسخه اصلی در 22 آوریل 2018 . بازبینی شده در 4 مه 2017 .
  14. ↑ استنفورد، ویلیام بدل (1968). تم اولیس . ص 11.
  15. ↑ Odyssey 19.400–405 بایگانی شده در 17 ژوئن 2021 در Wayback Machine .
  16. ↑ دیله، آلبرشت (1994). تاریخ ادبیات یونان. از هومر تا دوره هلنیستی. ترجمه کلر کروزل. لندن و نیویورک: روتلج. ص 19. شابک 978-0-415-08620-2. بازبینی شده در 4 مه 2017 .
  17. ↑ رابرت اس پی بیکس، فرهنگ ریشه‌شناسی یونانی ، بریل، لیدن، 2009، ص. 1048.
  18. ↑ گلن گوردون، نامی پیش از یونانی برای ادیسه، منتشر شده در Paleoglot. زبان های باستانی تمدن های باستانی بازبینی شده در 4 مه 2017.
  19. ↑ Dares Phrygius ، History of the Fall of Troy 13 بایگانی شده در 7 آوریل 2023 در Wayback Machine
  20. ↑ Apollodorus, Bibliotheca Library 1.9.16 بایگانی شده در 31 دسامبر 2020 در Wayback Machine
  21. ↑ هومر لائرتس را یکی از آرگونات ها فهرست نمی کند .
  22. ↑ Scholium on Sophocles ' Aiax 190، ذکر شده در کارل کرنی ، قهرمانان یونانیان ، ۱۹۵۹:۷۷.
  23. ↑ "Spread by the power kings, // And by the child of the بدنام سیزیفی" (κλέπτουσι μύθους οἱ μεγάλοι βασιλῆς // ἢ τᾶς ἀσώτου Σισυφιδᾶν γενεᾶς): گروه کر در Ajax 189–190، ترجمه شده در 18 آوریل 2005 بایگانی شده است . ماشین توسط RC Trevelyan .
  24. ↑ «یک فنجان نوشیدنی به اصطلاح «هومریک» سیسیفوس را در اتاق خواب دختر میزبانش نشان می‌دهد. قهرمانان یونانیان 1959:77.
  25. ↑ «فروخته شده توسط پدرش سیزیف» (οὐδ᾽ οὑμπολητὸς Σισύφου Λαερτίῳ): Philoctetes در Philoctetes 417، ترجمه شده در 6 ژانویه 2011 در ماشین راه برگشت توسط توماس فرانکلین بایگانی شده است .
  26. ↑ «زنان در ادیسه هومر». Records.viu.ca. 16 سپتامبر 1997. بایگانی شده از نسخه اصلی در 4 اکتبر 2011 . بازبینی شده در 25 سپتامبر 2011 .
  27. ^ هوم اود. 14.199-200. به نقل از هومر. ادیسه با ترجمه انگلیسی توسط AT Murray, Ph.D. در دو جلد کمبریج، MA.، انتشارات دانشگاه هاروارد؛ لندن، ویلیام هاینمن، آموزشی ویبولیتین 1919.
  28. ↑ Hyginus, Fabulae 95 بایگانی شده در 12 فوریه 2017 در Wayback Machine . رجوع کنید به Apollodorus, Epitome 3.7 بایگانی شده در 3 ژوئیه 2007 در Wayback Machine .
  29. ↑ Hyginus, Fabulae 96 بایگانی شده در 12 فوریه 2017 در Wayback Machine .
  30. ^ ایلیاد 2.
  31. ^ ایلیاد 9.
  32. ^ ایلیاد 7.
  33. ^ ایلیاد 10.
  34. ↑ ایلیاد 19.
  35. ↑ ایلیاد ۲۳.
  36. ↑ D. Gary Miller (2014)، گویش‌های یونان باستان و نویسندگان اولیه ، De Gruyter ISBN 978-1-61451-493-0 . صص 120-121 
  37. ↑ مستندات مربوط به "Villa romana de Olmeda" بایگانی شده در 4 دسامبر 2016 در Wayback Machine ، با نمایش عکسی از کل موزاییک، با عنوان "Aquiles en el gineceo de Licomedes" (آشیل در لیکومدس 'seraglio').
  38. ^ آشیلید ، کتاب 1.
  39. ↑ Apollodorus، Epitome 3.8; Hyginus 105.
  40. ↑ Scholium to Odyssey 11.547.
  41. ↑ ادیسه 11.543-47.
  42. ↑ سوفوکل، آژاکس ۶۶۲، ۸۶۵.
  43. ↑ Apollodorus، Epitome 5.8.
  44. به عنوان مثال، اودیسه 8.493 را ببینید . آپولودوروس، مظهر 5.14-15.
  45. ↑ برنارد ناکس (1996): مقدمه ای بر ترجمه رابرت فاگلز از ادیسه ، ص. 55.
  46. ↑ «Chiliades، 5.23 خطوط 568–570». بایگانی شده از نسخه اصلی در 30 اکتبر 2018 . بازبینی شده در 29 اکتبر 2018 .
  47. ↑ «دیونیسیوس هالیکارناسوس، آثار باستانی رومی، 1.72.5». بایگانی شده از نسخه اصلی در 16 ژوئن 2022 . بازبینی شده در 20 فوریه 2021 .
  48. ↑ Cinaethon of Sparta ، خلاصه Telegony
  49. ↑ Hyginus ، Fabulae 127
  50. ↑ ویسر، ادزارد (2006). "کاسیفون". در Cancik، Hubert; اشنایدر، هلموث (ویرایش‌ها). بریلز نیو پالی . ترجمه کریستین اف سالازار. بازل: بریل مرجع آنلاین. doi :10.1163/1574-9347_bnp_e610200 . بازبینی شده در 30 مه 2024 .
  51. ↑ سالازار، کریستین (2002–2003). Brill's New Pauly Volume 2. The Netherlands: Brill Leiden Boston. ص 1164. شابک 9004122656.
  52. ↑ اب "پاوسانیاس، شرح یونان، 8.14.5". بایگانی شده از نسخه اصلی در 28 آوریل 2022 . بازبینی شده در 20 فوریه 2021 .
  53. ↑ «پاوسانیاس، شرح یونان، 8.14.6». بایگانی شده از نسخه اصلی در 28 آوریل 2022 . بازبینی شده در 20 فوریه 2021 .
  54. ↑ Servius ، Commentary on Virgil's Aeneid 2.44 بایگانی شده در 7 ژانویه 2023 در Wayback Machine
  55. ↑ دانته، کمدی الهی ، کانتو 26: "fatti non-foste a viver come bruti / ma per seguir virtute e conoscenza".
  56. ↑ مگناگی-دلفینو، پائولوآ؛ نوراندو، تولیا (2015). "اندازه و شکل برزخ کوه دانته". مجله تاریخ و میراث نجومی . 18 (2): 123-134. doi :10.3724/SP.J.1440-2807.2015.02.02. hdl : 11311/964116 .
  57. ↑ لاندون، لتیشیا الیزابت (1836). "تصویرسازی شاعرانه". کتاب ضایعات اتاق نشیمن فیشر، 1837. Fisher, Son & Co. بایگانی شده از نسخه اصلی در 5 دسامبر 2022 . بازبینی شده در 5 دسامبر 2022 .لاندون، لتیشیا الیزابت (1836). کتاب ضایعات اتاق نشیمن فیشر، 1837. Fisher, Son & Co. بایگانی شده از نسخه اصلی در 5 دسامبر 2022 . بازبینی شده در 5 دسامبر 2022 .
  58. ↑ لاندون، لتیشیا الیزابت (1836). "تصویر". کتاب ضایعات اتاق نشیمن فیشر، 1837. Fisher, Son & Co. بایگانی شده از نسخه اصلی در 9 دسامبر 2022 . بازیابی شده در 9 دسامبر 2022 .لاندون، لتیشیا الیزابت (1836). "تصویرسازی شاعرانه". کتاب ضایعات اتاق نشیمن فیشر، 1837. Fisher, Son & Co. بایگانی شده از نسخه اصلی در 9 دسامبر 2022 . بازیابی شده در 9 دسامبر 2022 .
  59. ↑ نوردگرن، الیزابت (14 ژوئیه 2004). "Sommarklassiker: Med fokus på det närvarande. Eyvind Johnson: Strändernas svall, Bonniers 2004". Lysmasken (به سوئدی). بایگانی شده از نسخه اصلی در 1 سپتامبر 2004.
  60. ↑ یرمولنکو، ولودیمیر (2017). Ловець океану : Історія Одіссея [ Ocean Catcher: The Story of Odysseus ] (به زبان اوکراینی). Lviv: Lviv: خانه انتشارات شیر ​​پیر. ص 216. شابک 9786176793717.
  61. ↑ "Lovece okeanu Wolodimir Єrmolenko buyti in VSL". Видавництво Старого Лева (به اوکراینی) . بازبینی شده در 23 مه 2024 .
  62. ↑ Núria Perpinyà (2008): The Crypts of Criticism: Twenty Readings of The Odyssey (اصلی اسپانیایی: Las criptas de la crítica: veinte lecturas de la Odisea , Madrid, Gredos).
  63. ↑ «صفحه وب اولیس 31». بایگانی شده از نسخه اصلی در 13 آوریل 2019 . بازبینی شده در 21 ژوئن 2016 .
  64. ↑ «متن آهنگ نابغه – فرانک ترنر، سفر مجوس». متن آهنگ نابغه . بایگانی شده از نسخه اصلی در 26 آوریل 2021 . بازبینی شده در 26 آوریل 2021 .
  65. ↑ وندی دونیگر (1999). تقسیم تفاوت: جنسیت و اسطوره در یونان و هند باستان . انتشارات دانشگاه شیکاگو شابک 978-0-226-15641-5.ص 157 به بعد
  66. ^ هری فوکنز; و همکاران (2008). "بریس یا دستبند؟ در مورد کارایی و معنای محافظ مچ دست Bell Beaker". مجموعه مقالات انجمن ماقبل تاریخ . 74 . دانشگاه لیدنص 122.
  67. ↑ کلارک، ریموند جی. "شوهر بازگشته و همسر منتظر: اقتباس های عامیانه در هومر، تنیسون و پرت". در: فولکلور 91، شماره. 1 (1980): 46-62. http://www.jstor.org/stable/1259818 بایگانی شده در 15 مارس 2022 در Wayback Machine .
  68. ↑ آماده، جاناتان ال. ATU 974 The Homecoming Husband , Returns of Odysseus, and the End of Odyssey 21. در: آرتوسا 47، شماره. 3 (2014): 265-85. https://www.jstor.org/stable/26314683 آرشیو شده در 15 مارس 2022 در Wayback Machine .
  69. ^ شاو، جان. "جنبه های اساطیری تم "آواز بازگشت" و همتایان آن در شمال غربی اروپا". در: Nouvelle Mythologie Comparée بایگانی شده در 8 دسامبر 2021 در Wayback Machine nº. 6 (2021).
  70. ↑ Hansen, William P. Ariadne's Thread: A Guide to Tales International Founded in Classical Literature بایگانی شده در 26 مارس 2023 در Wayback Machine . انتشارات دانشگاه کورنل، 2002. صفحات 202-210. شابک 9780801436703 . 
  71. ↑ «استرابو، جغرافیا، §17.3.17». بایگانی شده از نسخه اصلی در 6 اوت 2020 . بازبینی شده در 20 فوریه 2021 .
  72. ↑ «پلینی بزرگ، تاریخ طبیعی، 3.13، یادداشت 21». بایگانی شده از نسخه اصلی در 13 ژانویه 2022 . بازبینی شده در 13 ژانویه 2022 .
  73. ↑ «پلینی بزرگ، تاریخ طبیعی، 3.13». بایگانی شده از نسخه اصلی در 13 ژانویه 2022 . بازبینی شده در 13 ژانویه 2022 .
  74. ^ ab "Strabo, Geography, 3.2.13". بایگانی شده از نسخه اصلی در 24 اکتبر 2021 . بازبینی شده در 12 فوریه 2022 .
  75. ^ ab "Strabo, Geography, 3.4.3". بایگانی شده از نسخه اصلی در 24 اکتبر 2021 . بازبینی شده در 12 فوریه 2022 .
  76. ↑ «Stephanus of Byzantium, Ethnica, O484.7». بایگانی شده از نسخه اصلی در 10 آوریل 2021 . بازبینی شده در 12 فوریه 2022 .
  77. ↑ اب «فرهنگ جغرافیای یونان و روم (1854)، اودیسه». بایگانی شده از نسخه اصلی در 12 فوریه 2022 . بازبینی شده در 12 فوریه 2022 .
  78. ↑ «دیونیسیوس هالیکارناسوس، آثار باستانی رومی، کتاب اول، ۷۲». بایگانی شده از نسخه اصلی در 24 مارس 2021 . بازبینی شده در 10 آوریل 2022 .
  79. ↑ سولمسن، فردریش (1986). "آئنیاس رم را با اودیسه بنیان نهاد". مطالعات هاروارد در فیلولوژی کلاسیک . 90 : 93-110. doi :10.2307/311463. JSTOR  311463. بایگانی شده از نسخه اصلی در 10 آوریل 2022 . بازبینی شده در 10 آوریل 2022 .

در ادامه مطلب

لینک های خارجی

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی مربوط به اودیسه وجود دارد.