هومر

نویسنده ایلیاد و ادیسه

هومر ( / ˈ h oʊ m ər / ؛ یونانی باستان : Ὅμηρος [ hómɛːros ] ، Hómēros ؛ متولد حدود  قرن هشتم پ .​ ​آثار اساسی ادبیات یونان باستان . هومر را یکی از معتبرترین و تأثیرگذارترین نویسندگان تاریخ می دانند. ^[2]

ایلیاد هومر بر نزاع شاه آگاممنون و آشیل جنگجو در آخرین سال جنگ تروا تمرکز دارد . اودیسه سفر ده ساله ادیسه ، پادشاه ایتاکا ، بازگشت به خانه خود پس از سقوط تروا را شرح می دهد. حماسه ها مبارزه انسان را به تصویر می کشند، اودیسه به ویژه به طوری که اودیسه در مجازات خدایان استقامت می کند. ^[3] اشعار به یونانی هومری ، همچنین به عنوان یونانی حماسی شناخته می شود، زبان ادبی است که ترکیبی از ویژگی های گویش های یونی و آئولیکی از قرون مختلف را نشان می دهد. تأثیر غالب یونی شرقی است. ^{[4] [5]} بیشتر محققان معتقدند که این اشعار در اصل به صورت شفاهی منتقل شده است . ^[6] اشعار هومری علیرغم اینکه بیشتر به خاطر مضامین تراژیک و جدی اش شناخته می شوند، حاوی نمونه هایی از کمدی و خنده نیز هستند. ^[7]

اشعار حماسی هومر جنبه هایی از فرهنگ و آموزش یونان باستان را شکل دادند و آرمان های قهرمانی، شکوه و افتخار را پرورش دادند. ^[8] از نظر افلاطون ، هومر صرفاً کسی بود که «یونان را آموخته است» ( τὴν Ἑλλάδα πεπαίδευκεν , tēn Helláda pepaídeuken ). ^{[9] [10]} در کمدی الهی دانته آلیگری ، ویرژیل از هومر به عنوان "فرهنگ شاعر"، پادشاه همه شاعران یاد می کند. ^[11] در مقدمه ترجمه خود از ایلیاد ، الکساندر پوپ تصدیق می کند که هومر همیشه "بزرگترین شاعر" در نظر گرفته شده است. ^[12] از دوران باستان تا به امروز، حماسه های هومری الهام بخش بسیاری از آثار مشهور ادبیات، موسیقی، هنر و فیلم بوده است. ^[13]

این سوال که ایلیاد و ادیسه توسط چه کسی، کی، کجا و تحت چه شرایطی ساخته شده اند همچنان مورد بحث است. محققان عموماً این دو شعر را آثار نویسندگان جداگانه ای می دانند. گمان می رود که این اشعار در حدود اواخر قرن هشتم یا اوایل قرن هفتم قبل از میلاد سروده شده است. ^[14] بسیاری از گزارش های زندگی هومر در دوران باستان کلاسیک منتشر شده است ، شایع ترین آنها این است که او یک مرد نابینا از ایونیا ، منطقه ای از آناتولی ساحلی مرکزی در ترکیه کنونی بود. ^[15] محققان مدرن این گزارش ها را افسانه ای می دانند . ^[16]

آثار منسوب به هومر

هومر و راهنمای او (1874) اثر ویلیام آدولف بوگرو

امروزه فقط ایلیاد و ادیسه با نام «هومر» پیوند خورده اند . در عهد باستان، گاه شمار زیادی از آثار دیگر به او نسبت داده می‌شد، از جمله سرودهای هومری ، مسابقه هومر و هزیود ، چندین نقوش ، ایلیاد کوچک ، نوستوی ، تبائید ، سیپریا ، اپیگونی ، مینی طنز. حماسه Batrachomyomachia ("جنگ قورباغه و موش")، Margites ، تسخیر Oechalia ، و Phocais . این ادعاها امروزه معتبر تلقی نمی شوند و در جهان باستان پذیرفته نشده بودند. همانند بسیاری از افسانه های پیرامون زندگی هومر، آنها چیزی بیش از محوریت هومر در فرهنگ یونان باستان را نشان می دهند. ^{[17] [18] [19]}

سنت های زندگی نامه باستانی

برخی از روایت های باستانی درباره هومر در اوایل ایجاد شده و اغلب تکرار شده اند. آنها عبارتند از اینکه هومر نابینا بود (به عنوان خود ارجاع بخشی در توصیف دمودوکوس بارد نابینا ) ^{[20] [21]} که او در خیوس اقامت داشت ، اینکه او پسر رودخانه ملس و پوره کریتیس بود ، که او بود. یک بارد سرگردان، که فهرست متفاوتی از آثار دیگر ("Homerica") ساخته است، که یا در Ios یا پس از ناکامی در حل معمای تنظیم شده توسط ماهیگیران مرده است، و توضیحات مختلف برای نام "Homer" ( Ὅμηρος , Hómēros) ). ^[20] روایت دیگری از دوران هادریان امپراتور روم می گوید که اپیکاست (دختر نستور ) و تله ماکوس (پسر اودیسه ) والدین هومر بودند. ^{[22] [23]}

دو زندگینامه باستانی شناخته شده هومر عبارتند از: زندگی هومر توسط شبه هرودوت و مسابقه هومر و هزیود . ^{[1] [24]}

در اوایل قرن چهارم قبل از میلاد آلسیداماس گزارشی تخیلی از مسابقه شعری در کالکیس با هومر و هزیود ساخت . انتظار می رفت هومر برنده شود و به تمام سوالات و معماهای هزیود به راحتی پاسخ داد. سپس از هر یک از شاعران دعوت شد تا بهترین قطعه از اثر خود را بخوانند. هزیود شروع کارها و روزها را انتخاب کرد : "وقتی که Pleiades از اطلس متولد شد  ... همه در فصل مناسب". هومر توصیفی از جنگجویان یونانی در شکل گیری، رو به رو شدن با دشمن را برگرفته از ایلیاد انتخاب کرد . اگرچه جمعیت پیروز هومر را تحسین کردند، قاضی این جایزه را به هزیود داد. شاعری که دامداری را می‌ستود ، بزرگ‌تر از آن است که داستان‌های جنگ و کشتار می‌گفت. ^[25]

تاریخچه مطالعات هومری

باستانی

بخشی از یک نسخه خطی قرن یازدهمی، "تاونلی هومر". نوشته های بالا و سمت راست اسکولیا هستند .

مطالعه هومر یکی از قدیمی ترین موضوعات در پژوهش است که به دوران باستان باز می گردد. ^{[26] [27] [28]} با این وجود، اهداف مطالعات هومری در طول هزاره تغییر کرده است. ^[26] اولین نظرات حفظ شده در مورد هومر مربوط به رفتار او با خدایان است که منتقدان متخاصم مانند گزنوفانس شاعر کولوفون آن را غیراخلاقی محکوم کردند. ^[28] گفته می‌شود که تمثیل‌نویس Theagenes of Rhegium از هومر با این استدلال که اشعار هومری تمثیلی هستند، دفاع کرده است . ^[28] ایلیاد و ادیسه به طور گسترده به عنوان متون مدرسه در یونان باستان و فرهنگ هلنیستی استفاده می شد . ^{[26] [28] [29]} آنها اولین آثار ادبی بودند که به همه دانشجویان آموزش داده شد. ^[29] ایلیاد ، به ویژه چند کتاب اول آن، بسیار بیشتر از اودیسه در دوره هلنیستی و رومی مورد مطالعه قرار گرفت . ^[29]

در نتیجه برجستگی اشعار در آموزش کلاسیک یونانی ، تفسیرهای گسترده ای بر آنها توسعه یافت تا بخش هایی را توضیح دهد که از نظر فرهنگی یا زبانی دشوار بود. ^{[26] [28]} در طول دوره های هلنیستی و رومی، بسیاری از مفسران، به ویژه رواقیون ، که معتقد بودند اشعار هومری آموزه های رواقی را منتقل می کند، آنها را تمثیلی می دانستند که حاوی حکمت پنهان است. ^[28] شاید تا حدی به دلیل استفاده گسترده از اشعار هومر در آموزش، بسیاری از نویسندگان معتقد بودند که هدف اصلی هومر آموزش بوده است. ^[28] حکمت هومر چنان مورد ستایش قرار گرفت که او شروع به به دست آوردن تصویر تقریباً یک فیلسوف اولیه کرد. ^{[28] دانشمندان} بیزانسی مانند Eustatius of thesalonica و John Tzetzes تفسیرها، الحاقات و مکتبی به هومر، به ویژه در قرن دوازدهم، ارائه کردند. ^{[30] [28]} تفسیر یوستاتیوس بر روی ایلیاد به تنهایی گسترده است، بیش از 4000 صفحه بزرگ در نسخه چاپی قرن 21 و تفسیر او بر ادیسه نزدیک به 2000 صفحه دیگر. ^[28]

مدرن

صفحه ای از اولین نسخه چاپی ( editio princeps ) مجموعه آثار هومر با ویرایش دمتریوس چالکوکوندیلز . فلورانس، 1489. Bibliothèque Nationale de France

در سال 1488، محقق یونانی دمتریوس چالکوکوندیلز در فلورانس ویرایش پرنسس اشعار هومری را منتشر کرد. ^{[28] [31]} اولین دانشمندان هومری مدرن با همان رویکردهای اساسی نسبت به اشعار هومری شروع کردند که محققان در دوران باستان. ^{[28] [27] [26]} تفسیر تمثیلی از اشعار هومری که در دوران باستان بسیار رایج بود، بازگشت و تبدیل به دیدگاه غالب رنسانس شد . ^[28] اومانیست‌های رنسانس هومر را به‌عنوان شاعر خردمند کهن‌الگو، که نوشته‌هایش حاوی حکمت پنهانی است که در قالب تمثیل پنهان شده است، ستودند. ^[28] در اروپای غربی در دوران رنسانس ، ویرژیل بیشتر از هومر خوانده می شد و هومر اغلب از دریچه ویرجیلیایی دیده می شد. ^[32]

در سال 1664، فرانسوا هدلن، ابه ابینیاک، برخلاف ستایش گسترده هومر به عنوان مظهر خرد، حمله شدیدی به اشعار هومر نوشت و اعلام کرد که آنها غیر منسجم، غیراخلاقی، بی مزه و بدون سبک هستند و هومر هرگز وجود نداشته است. و اینکه اشعار با عجله توسط ویراستاران نالایق از ترانه های شفاهی نامرتبط به هم ریخته شده است. ^[27] پنجاه سال بعد، محقق انگلیسی ریچارد بنتلی به این نتیجه رسید که هومر وجود داشته است، اما او یک شاعر شفاهی مبهم و ماقبل تاریخ است که سروده‌هایش ارتباط چندانی با ایلیاد و ادیسه ندارند . ^[27] به گفته بنتلی، هومر «دنباله‌ای از آهنگ‌ها و راپسودی‌ها را نوشت تا توسط خودش برای کسب درآمد ناچیز و شادی خوب در جشنواره‌ها و دیگر روزهای شادی خوانده شود؛ ایلیاهایی که برای مردان نوشته و اودیسه‌ها برای جنس دیگر. این ترانه‌های آزاد تا زمان پیسیستراتوس ، حدود 500 سال بعد، در قالب یک شعر حماسی گردآوری نشدند . ^[27]

Prolegomena ad Homerum اثر فردریش آگوست ولف ، که در سال 1795 منتشر شد، استدلال کرد که بسیاری از مطالبی که بعداً در ایلیاد و ادیسه گنجانده شد ، در ابتدا در قرن دهم قبل از میلاد در قالب ترانه‌های شفاهی کوتاه و جداگانه ساخته شد ^{[33] [34 ] ] [27]} که تقریباً چهارصد سال از سنت شفاهی گذشت تا اینکه در قرن ششم قبل از میلاد توسط نویسندگان باسواد در نسخه های اولیه ایلیاد و ادیسه جمع آوری شد. ^{[33] [34] [27]} پس از نوشتن، وولف اظهار داشت که این دو شعر به طور گسترده ویرایش، مدرن شده و در نهایت به حالت فعلی خود به عنوان واحدهای هنری شکل گرفتند. ^{[33] [34] [27]} ولف و مکتب «تحلیلگر»، که در قرن نوزدهم این حوزه را رهبری می‌کردند، به دنبال بازیابی اشعار اصلی و معتبر بودند که گمان می‌رفت در آثار بعدی پنهان شده بودند. ^{[33] [34] [27] [35]}

در مکتب تحلیلگر دو گروه وجود داشت: طرفداران «نظریه غیر روحانی»، که معتقد بودند ایلیاد و ادیسه از تعداد زیادی آهنگ کوتاه و مستقل کنار هم قرار گرفته اند، ^[27] و طرفداران «نظریه هسته» که معتقد بود که هومر در اصل نسخه‌های کوتاه‌تری از ایلیاد و ادیسه را سروده بود که شاعران بعدی آن‌ها را بسط و اصلاح کردند. ^[27] گروه کوچکی از دانشمندان مخالف تحلیل‌گران، به نام «وحدت‌گرایان»، افزوده‌های بعدی را برتر می‌دانستند، کار یک شاعر الهام‌گرفته. ^{[33] [34] [27]} در حدود سال 1830، مشغله های اصلی دانشمندان هومری، پرداختن به اینکه آیا "هومر" واقعا وجود داشته یا نه، کی و چگونه اشعار هومری سرچشمه گرفته اند، چگونه منتقل شده اند، در نهایت کی و چگونه بوده اند. نوشته شده بود، و وحدت کلی آنها، "مسئله هومری" نامیده شد. ^[27]

پس از جنگ جهانی اول ، مکتب تحلیلگر در میان دانشمندان هومری از بین رفت. ^[27] به طور کامل از بین نرفت، اما به طور فزاینده ای به عنوان یک بن بست بی اعتبار شناخته شد. ^[27] از حدود سال 1928، میلمن پری و آلبرت لرد ، پس از مطالعات خود در مورد باردهای عامیانه در بالکان، "نظریه شفاهی فرمولیک" را توسعه دادند که اشعار هومری در اصل از طریق اجراهای شفاهی بداهه سروده شده است، که بر لقب های سنتی متکی است و فرمول های شاعرانه ^{[36] [35] [27]} این نظریه مقبولیت علمی بسیار گسترده ای یافت ^{[36] [35] [27]} و بسیاری از ویژگی های پیش از این گیج کننده اشعار هومری، از جمله زبان غیرمعمول باستانی آنها، استفاده گسترده آنها از القاب سهام، و دیگر ویژگی های "تکراری" آنها. ^[35] بسیاری از محققان به این نتیجه رسیدند که "مسئله هومری" سرانجام پاسخ داده شده است. ^[27]

در همین حال، «نو تحلیلگران» به دنبال پر کردن شکاف بین «تحلیلگران» و «وحد گرایان» بودند. ^{[37] [38]} نو تحلیلگران به دنبال یافتن روابط بین اشعار هومری و سایر اشعار حماسی بودند که اکنون از بین رفته اند، اما دانشمندان مدرن دارای دانش ناهمواری هستند. ^[27] نو تحلیلگران معتقدند که دانش نسخه های قبلی حماسه ها را می توان از ناهنجاری های ساختار و جزئیات در نسخه های باقی مانده از ایلیاد و ادیسه به دست آورد . این ناهنجاری‌ها به نسخه‌های قبلی ایلیاد اشاره می‌کنند که در آن آژاکس نقش برجسته‌تری داشت، که در آن سفارت آخاییان در آشیل شخصیت‌های مختلفی را شامل می‌شد و در آن پاتروکلوس در واقع توسط تروجان‌ها با آشیل اشتباه گرفته شد. آنها به نسخه های قبلی ادیسه اشاره می کنند که در آن تله ماکوس در جستجوی اخبار پدرش نه به منلائوس در اسپارت، بلکه به ایدومنئوس در کرت، که در آن تله ماکوس با پدرش در کرت ملاقات کرد و با او توطئه کرد تا با لباس مبدل به ایتاکا بازگردد. فالگیر Theoclymenus، و در آن پنه لوپه اودیسه را خیلی زودتر در روایت شناخت و با او در نابودی خواستگاران دسیسه کرد. ^[39]

معاصر

اکثر محققان معاصر، اگرچه در مورد سؤالات دیگر در مورد پیدایش اشعار اختلاف نظر دارند، اما موافقند که ایلیاد و ادیسه توسط نویسنده واحدی تولید نشده اند، بر اساس «تفاوت های فراوان شیوه روایت، الهیات، اخلاق، واژگان و جغرافیا. چشم انداز، و با شخصیت ظاهراً تقلیدی بخش های خاصی از ادیسه در رابطه با ایلیاد ." ^{[40] [41] [42] [27]} تقریباً همه محققان موافقند که ایلیاد و ادیسه اشعار یکپارچه هستند، زیرا هر شعر طرح کلی واضحی را نشان می دهد و این که آنها صرفاً از ترانه های نامرتبط به هم متصل نشده اند. ^[27] همچنین به طور کلی توافق شده است که هر شعر عمدتا توسط یک نویسنده سروده شده است، که احتمالاً به شدت بر سنت های شفاهی قدیمی اتکا داشته است. ^[27] تقریباً همه محققین موافقند که دولونیا در کتاب X ایلیاد بخشی از شعر اصلی نیست، بلکه یک درج بعدی توسط شاعر دیگری است. ^[27]

برخی از محققان باستانی معتقد بودند که هومر شاهد عینی جنگ تروا بوده است . دیگران فکر می کردند که او تا 500 سال پس از آن زندگی کرده است. ^[43] دانشمندان معاصر همچنان به بحث در مورد تاریخ اشعار ادامه می دهند. ^{[44] [45] [27]} تاریخ طولانی انتقال شفاهی در پس سرایش اشعار نهفته است که جستجو برای تاریخ دقیق را پیچیده می کند. ^[46] در یک افراط، ریچارد یانکو تاریخ هر دو شعر را به قرن هشتم قبل از میلاد بر اساس تحلیل و آمار زبانی پیشنهاد کرده است. ^{[44] [45]} بری بی پاول بر اساس بیانیه هرودوت که در اواخر قرن پنجم قبل از میلاد می زیسته است که هومر چهارصد سال قبل از میلاد می‌زیسته است ، تاریخ ساخت ایلیاد و ادیسه را بین 800 تا 750 قبل از میلاد می‌داند. زمان خودش «و نه بیشتر» ( καὶ οὐ πλέοσι ) و از این بابت که در اشعار از تاکتیک‌های نبرد هوپلیتی ، تنزیه یا سواد یاد نمی‌شود . ^[47]

مارتین لیچفیلد وست استدلال کرده است که ایلیاد بازتاب اشعار هزیود است و باید در حدود 660 تا 650 قبل از میلاد و با ادیسه تا یک نسل بعد سروده شده باشد. ^{[48] ​​[49] [27]} او همچنین قسمت‌هایی از ایلیاد را به عنوان نشان‌دهنده آگاهی از رویدادهای تاریخی که در خاور نزدیک باستان در اواسط قرن هفتم قبل از میلاد رخ داده است، از جمله تخریب بابل توسط سناخریب در سال 689 قبل از میلاد و غارت تبس توسط آشوربانیپال در ۶۶۳/۴ ق.م. ^[27] از سوی دیگر، تعداد کمی از محققان آمریکایی مانند گرگوری ناگی، «هومر» را سنتی در حال تکامل می‌دانند که با پیشرفت سنت بسیار پایدارتر می‌شد، اما تا همین اواخر به طور کامل تغییر و تحول را متوقف نکرد. به عنوان اواسط قرن دوم قبل از میلاد. ^{[44] [45] [27]}

«هومر» نامی است با ریشه ریشه‌شناختی ناشناخته که در دوران باستان نظریه‌های زیادی پیرامون آن مطرح شده است. یکی از این پیوندها به یونانی ὅμηρος ( hómēros « گروگان » یا « ضمانت » بود . توضيحات پيشنهاد شده توسط محققان مدرن، منعکس کننده موضع آنها در مورد مسئله کلي هومر است. نقی آن را چنین تعبیر می کند: «کسی که (آهنگ) را با هم جور می کند». غرب هر دو ریشه ممکن یونانی و فنیقی را پیش برده است. ^{[50] [51]}

تاریخچه حماسه های هومری و جامعه هومری

یونان بر اساس ایلیاد

محققان همچنان به بحث در مورد سؤالاتی مانند اینکه آیا جنگ تروا واقعاً رخ داده است - و اگر چنین است چه زمانی و کجا - و تا چه اندازه جامعه ترسیم شده توسط هومر بر اساس جامعه او یا جامعه ای است که حتی در زمان سرودن اشعار وجود داشته است. ، که فقط به عنوان افسانه شناخته می شود. حماسه‌های هومری عمدتاً در شرق و مرکز مدیترانه ، با برخی ارجاعات پراکنده به مصر ، اتیوپی و دیگر سرزمین‌های دور، در جامعه‌ای جنگ‌جویانه که کمی قبل از تاریخ فرضی سرودن اشعار شبیه به جامعه یونانی است، می‌گذرد. ^{[52] [53] [54] [55]}

در گاهشماری یونان باستان، غارت تروا به 1184 قبل از میلاد مربوط می شود. در قرن نوزدهم، شک و تردیدهای علمی گسترده ای وجود داشت که جنگ تروا هرگز رخ داده است و تروا حتی وجود داشته است، اما در سال 1873 هاینریش شلیمان به جهان اعلام کرد که ویرانه های تروی هومر را در هیسارلیک در ترکیه مدرن کشف کرده است. برخی از محققان معاصر فکر می کنند نابودی تروی VIIa c. 1220 قبل از میلاد منشأ اسطوره جنگ تروا بود، برخی دیگر که این شعر از محاصره های مشابه متعددی الهام گرفته شده است که در طول قرن ها اتفاق افتاده است. ^[56]

اکثر محققان اکنون موافق هستند که اشعار هومری آداب و رسوم و عناصری از جهان مادی را نشان می دهد که از دوره های مختلف تاریخ یونان گرفته شده است. ^{[35] [57] [58]} برای مثال، قهرمانان در اشعار از سلاح‌های برنزی استفاده می‌کنند که مشخصه‌ی عصر مفرغ است که در آن شعرها تنظیم شده‌اند، به جای عصر آهن متأخر که در طی آن سروده شده‌اند. ^{[35] [57] [58]} با این حال همان قهرمانان به جای دفن (مانند عصر برنز) سوزانده می شوند (یک تمرین عصر آهن). ^{[35] [57] [58]} در برخی از بخش‌های اشعار هومری، قهرمانان به‌عنوان سپرهای بزرگی مانند سپرهایی که جنگجویان در دوره میسنی استفاده می‌کردند، توصیف می‌شوند ، ^[35] اما در جاهای دیگر، آنها را حامل سپرهای کوچک‌تر توصیف می‌کنند. سپرهایی که معمولاً در زمان سروده شدن اشعار در اوایل عصر آهن استفاده می شد. ^[35] در ایلیاد 10.260-265، اودیسه به عنوان کلاه ایمنی ساخته شده از عاج گراز توصیف شده است . چنین کلاه ایمنی در زمان هومر استفاده نمی شد، اما معمولاً توسط جنگجویان اشرافی بین سال های 1600 تا 1150 قبل از میلاد استفاده می شد. ^{[59] [60] [61]}

رمزگشایی خط B در دهه 1950 توسط مایکل ونتریس و ادامه تحقیقات باستان شناسی، درک دانشمندان مدرن از تمدن اژه عصر برنز را افزایش داده است ، تمدنی که از بسیاری جهات بیشتر به خاور نزدیک باستانی شبیه است تا جامعه توصیف شده توسط هومر. ^[62] برخی از جنبه های جهان هومری به سادگی ساخته شده است. ^[35] به عنوان مثال، ایلیاد 22.145-56 دو ​​چشمه را توصیف می کند که در نزدیکی شهر تروا جریان دارد، یکی که بخار گرم و دیگری سرد یخی است. ^[35] اینجاست که هکتور آخرین موضع خود را در برابر آشیل اتخاذ می کند. ^[35] با این حال، باستان شناسان هیچ مدرکی مبنی بر وجود چشمه هایی از این توصیف کشف نکرده اند. ^[35]

سبک و زبان

جزئیات پارناسوس (نقاشی 1509-1510) توسط رافائل ، که هومر را با تاجی از لور بر فراز کوه پارناسوس ، با دانته آلیگری در سمت چپ و ویرژیل در سمت راست نشان می دهد.

حماسه‌های هومری به زبان ادبی مصنوعی یا «Kunstsprache» نوشته شده‌اند که فقط در شعر شش‌متری حماسی استفاده می‌شود . یونانی هومری ویژگی‌های گویش‌ها و دوره‌های یونانی متعدد منطقه‌ای را نشان می‌دهد، اما اساساً بر اساس یونانی یونی است ، مطابق با این سنت که هومر اهل ایونیا بود. تحلیل زبان‌شناختی نشان می‌دهد که ایلیاد کمی قبل از ادیسه سروده شده است و فرمول‌های هومری ویژگی‌های قدیمی‌تر از سایر بخش‌های شعر را حفظ می‌کنند. ^{[63] [64]}

اشعار در هگزامتر داکتیلیک بدون قافیه سروده شده است . متر یونانی باستان بر اساس کمیت بود تا استرس. ^{[65] [66]} هومر اغلب از عبارات مجموعه ای مانند القاب (" اودیسه حیله گر"، " سپیده دم با انگشت گلگون "، " آتنا چشم جغد " و غیره)، فرمول های هومری ("و سپس به او پاسخ داد" استفاده می کند. ، آگاممنون، پادشاه مردان، «وقتی سپیده دم با انگشت گل سرخ متولد شد»، «اینطور او صحبت کرد»)، تشبیه ، صحنه‌های تایپ، ترکیب حلقه و تکرار. این عادات به بارد اغتشاشگر کمک می کند و از ویژگی های شعر شفاهی است. به عنوان مثال، کلمات اصلی یک جمله هومری معمولاً در ابتدا قرار می گیرند، در حالی که شاعران باسوادی مانند ویرژیل یا میلتون از ساختارهای نحوی طولانی تر و پیچیده تری استفاده می کنند. سپس هومر این ایده ها را در بندهای بعدی بسط می دهد. این تکنیک پاراتاکسی نامیده می شود . ^[67]

والتر آرند در سال 1933 به‌اصطلاح « صحنه‌های نوع » ( typische Szenen ) نام‌گذاری کرد. او خاطرنشان کرد که هومر اغلب، هنگام توصیف فعالیت‌های مکرر مانند غذا خوردن، دعا کردن ، دعوا کردن و لباس پوشیدن، از عبارات مجموعه‌ای به ترتیب استفاده می‌کرد. سپس توسط شاعر شرح داده شد. مکتب «تحلیلگر» این تکرارها را غیر هومری می‌دانست، در حالی که آرند آن‌ها را فلسفی تفسیر می‌کرد. پری و لرد خاطرنشان کردند که این قراردادها در بسیاری از فرهنگ های دیگر یافت می شود. ^{[68] [69]}

«ترکیب حلقه» یا ساختار شیاستیک (زمانی که یک عبارت یا ایده هم در ابتدا و هم در انتهای یک داستان تکرار می‌شود، یا مجموعه‌ای از این ایده‌ها ابتدا به ترتیب A، B، C ... ظاهر می‌شوند قبل از اینکه به صورت .. معکوس شوند. ج، ب، الف) در حماسه های هومری مشاهده شده است. در مورد اینکه آیا این اتفاقات یک ابزار هنری آگاهانه، کمک یادگاری یا ویژگی خود به خودی داستان سرایی انسان هستند، نظرات متفاوت است. ^{[70] [71]}

هر دو شعر هومری با فراخوانی به میوز آغاز می شوند . ^[72] در ایلیاد ، شاعر از او التماس می‌کند که «خشم آشیل» را بخواند ^[72] و در ادیسه از او می‌خواهد که از «مرد راه‌های گوناگون» بگوید. ^[72] افتتاحیه مشابهی بعداً توسط ویرژیل در Aeneid خود به کار گرفت . ^[72]

انتقال متنی

خواندنی از هومر (1885) توسط لارنس آلما تادما

اشعار هومری که به صورت شفاهی منتقل شده اند در برخی از مقاطع بین قرن هشتم و ششم قبل از میلاد به صورت مکتوب قرار گرفتند. برخی از محققان بر این باورند که آنها توسط شاعر به یک کاتب دیکته شده اند و نسخه های موروثی ما از ایلیاد و ادیسه در اصل متون دیکته شفاهی بوده است. ^[73] آلبرت لرد خاطرنشان کرد که باردهای بالکان که او در حال مطالعه آنها بود، آهنگهای خود را در فرآیند دیکته کردن اصلاح و گسترش دادند. ^[74] برخی از محققان فرض می کنند که فرآیند مشابهی از بازنگری و بسط زمانی رخ داد که اولین بار اشعار هومری نوشته شد. ^{[75] [76]}

برخی دیگر از محققان معتقدند که پس از خلق اشعار در قرن هشتم، این اشعار همچنان به صورت شفاهی با تجدید نظر قابل توجهی تا زمانی که در قرن ششم نوشته شدند، ادامه یافت. ^[77] پس از متن سازی، شعرها هر کدام به 24 راپسود تقسیم شدند که امروزه به عنوان کتاب شناخته می شوند و با حروف الفبای یونانی برچسب گذاری می شوند . اکثر محققان تقسیم بندی کتاب را به دانشمندان هلنیستی اسکندریه در مصر نسبت می دهند. ^[78] برخی این تقسیم‌بندی‌ها را به دوره کلاسیک بازمی‌گردانند. ^[79] تعداد بسیار کمی از خود هومر در تقسیم بندی ها اعتبار دارند. ^[80]

در دوران باستان، به طور گسترده ای بر این باور بودند که اشعار هومری در اواخر قرن ششم پیش از میلاد در آتن توسط پیسیستراتوس (متوفی 528/7 پ. ^{[81] [28]} این ایده که اشعار هومری در اصل به صورت شفاهی منتقل شده و برای اولین بار در طول سلطنت پیسیستراتوس نوشته شده است توسط خطیب رومی قرن اول پیش از میلاد سیسرو ارجاع داده شده است و همچنین در تعدادی دیگر از منابع باقی مانده از جمله دو مورد اشاره شده است. زندگی باستانی هومر . ^[28] از حدود 150 پیش از میلاد، متون اشعار هومری که در قطعات پاپیروس یافت می‌شوند، تنوع بسیار کمتری را نشان می‌دهند و به نظر می‌رسد متن نسبتاً پایدار شده است. پس از تأسیس کتابخانه اسکندریه ، دانشمندان هومری مانند زنودوت افسوسی، آریستوفان بیزانسی و به ویژه آریستارخوس ساموتراکی به ایجاد یک متن متعارف کمک کردند. ^[82]

اولین نسخه چاپی هومر در سال 1488 در میلان ایتالیا توسط دمتریوس چالکوکوندیلز تولید شد . امروزه محققان از نسخه های خطی قرون وسطایی، پاپیروس ها و منابع دیگر استفاده می کنند. برخی به جای جستجوی یک متن قطعی، برای دیدگاه «چند متنی» استدلال می کنند. نسخه قرن نوزدهمی آرتور لودویچ عمدتاً از آثار آریستارخوس پیروی می کند، در حالی که نسخه ون تیل (1991، 1996) از ولگات قرون وسطی پیروی می کند. ^{[ توضیحات مورد نیاز ]} دیگران، مانند مارتین وست (1998-2000) یا تی دبلیو آلن ، جایی بین این دو افراط هستند. ^[82]

همچنین ببینید

• پورتال یونان باستان
• پورتال شعر
• پورتال ادبیات

• آخائیان (هومر)
• کتابشناسی
• کاتالوگ کشتی ها
• کرئوفیلوس ساموس
• شاعران چرخه ای
• فریب زئوس
• کیهان شناسی یونانی اولیه
• جغرافیای ادیسه
• اساطیر یونانی
• روانشناسی هومری
• ایتاکای هومر
• فهرست شخصیت های هومری
• Sortes Homericae
• Tabulae Iliacae
• تله ماشی
• شاخه طلایی
• دستور نبرد تروجان
• جنگ تروا در ادبیات و هنر
• Venetus یک نسخه خطی

یادداشت ها

1. لفکوویتز، مری آر. (2013). زندگی شاعران یونانی. A&C مشکی. صص 14-30. شابک 978-1472503077.
2. «درباره ایلیاد و ادیسه هومر بیاموزید». دایره المعارف بریتانیکا . بازبینی شده در 31 اوت 2021 .
3. «اودیسه: اولین انسان غربی». 16 آوریل 2021 . بازبینی شده در 13 اکتبر 2024 .
4. شیلنگ، مارتین؛ شنکر، دیوید (2015). همراهی با ادبیات یونانی. جان وایلی و پسران ص 445. شابک 978-1118885956.
5. میلر، دی. گری (2013). گویش‌های یونان باستان و نویسندگان اولیه: مقدمه‌ای بر ترکیب گویش در هومر، با یادداشت‌هایی درباره غزل و هرودوت. والتر دو گروتر. ص 351. شابک 978-1614512950. بازبینی شده در 23 نوامبر 2016 .
6. اهل، فردریک؛ رویزمن، هانا (1996). اودیسه دوباره شکل گرفت. انتشارات دانشگاه کرنل. شابک 978-0801483356. بازبینی شده در 23 نوامبر 2016 .
7. بل، رابرت اچ. «طنز هومر: خنده در ایلیاد». دست 1 (2007): 596.
8. رادرفورد، RB (2010). هومر: راهنمای تحقیقات آنلاین کتابشناسی آکسفورد. انتشارات دانشگاه آکسفورد ص 31. شابک 978-0-19-980510-5.
9. همچنین، یون لی (2010). ایده کتابخانه در دنیای باستان. OUP آکسفورد. ص 86. شابک 978-0199577804. بازبینی شده در 22 نوامبر 2016 .
10. مک دونالد، دنیس آر (1994). مسیحی کردن هومر: ادیسه، افلاطون و اعمال اندرو. انتشارات دانشگاه آکسفورد ص 17. شابک 978-0195358629. بایگانی شده از نسخه اصلی در 30 ژوئن 2017 . بازبینی شده در 22 نوامبر 2016 .
11. کمدی الهی، دوزخ، کانتو چهارم، ۸۶–۸۸ (ترجمه لانگ فلو):

    او با آن شاهین در دست می بیند
    که پیش از آن سه می آید، حتی به عنوان ارباب آنها.
    آن یکی هومر است، حاکم شاعر.

12. پیشگفتار الکساندر پوپ بر ترجمه خود از ایلیاد:
    "به طور جهانی به هومر اجازه داده شده است که بزرگترین اختراع هر نویسنده ای را داشته باشد. ستایش داوری ویرژیل عادلانه با او مخالفت کرده است، و دیگران ممکن است ادعاهای خود را در مورد عالیات خاص داشته باشند. اختراع او همچنان بی‌رقیب باقی مانده است و تعجبی هم ندارد که آیا او تا به حال به عنوان بزرگترین شاعر شناخته شده است، کسی که در آن چیزی که اساس شعر است سرآمد بوده است.
13. لاتاکز، یواخیم (1996). هومر، هنر او و جهان او. انتشارات دانشگاه میشیگان شابک 978-0472083534. بازبینی شده در 22 نوامبر 2016 .
14. کروالی، نیل؛ هاید، روی (2011). ادبیات کلاسیک: مقدمه. راتلج. ص 26. شابک 978-1136736629. بازبینی شده در 23 نوامبر 2016 .
15. دیزی دان (22 ژانویه 2020). "هومر که بود؟" موزه بریتانیا . بازبینی شده در 7 مارس 2024 .
16. ویلسون، نایجل (2013). دایره المعارف یونان باستان. راتلج. ص 366. شابک 978-1136788000. بازبینی شده در 22 نوامبر 2016 .
    رومیلی، ژاکلین دی (1985). تاریخ کوتاهی از ادبیات یونانی. انتشارات دانشگاه شیکاگو ص 1. ISBN 978-0226143125. بازبینی شده در 22 نوامبر 2016 .
    گرازیوسی 2002، ص. 15
17. کلی، آدریان دی. «هومریکا». در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe0606
18. گرازیوسی، باربارا؛ هابولد، یوهانس (2005). هومر: طنین حماسه. A&C مشکی. ص 24-26. شابک 978-0715632826.
19. Graziosi 2002, pp. 165-168.
20. Graziosi 2002, p. 138
21. ادیسه ، ۸:۶۴ به بعد. ^{[ نیازمند استناد کامل ]}
22. «هسیود، سرودهای هومری و هومریکا» ( مسابقه هومر و هزیود )
23. پارک، هربرت ویلیام (1967). اوراکل های یونانی ص 136-137 به نقل از Certamen ، 12.
24. کلی، آدریان دی. "بیوگرافی های هومر". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe0243
25. West, ML Theogony & Works and Days . انتشارات دانشگاه آکسفورد ص xx
26. دیکی، النور. "بورسیه، باستان". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe1307
27. West, ML (دسامبر 2011). "مسئله هومری امروز". مجموعه مقالات انجمن فلسفی آمریکا . 155 (4): 383-393. JSTOR  23208780.
28. لامبرتون، رابرت (2010). "هومر". در گرافتون، آنتونی ؛ اکثر، گلن دبلیو . ستیس، سالواتوره (ویرایشگران). سنت کلاسیک . کمبریج، ماساچوست و لندن، انگلستان: انتشارات بلکنپ انتشارات دانشگاه هاروارد. صص 449-452. شابک 978-0-674-03572-0.
29. Hunter، Richard L. (2018). اندازه هومر: استقبال باستانی از ایلیاد و ادیسه. کمبریج، انگلستان: انتشارات دانشگاه کمبریج. ص 4-7. شابک 978-1-108-42831-6.
30. کالدلیس، آنتونی. "بورسیه، بیزانس". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe1308
31. «هومر ادیتو پرینسپس». کتابخانه چتهام بازیابی شده در 7 ژانویه 2021 .
32. هایدن، بروس. "بورس تحصیلی، رنسانس در قرن هفدهم". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe1310
33. هایدن، بروس. "بورسیه، قرن هجدهم". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe1311
34. هایدن، بروس. "بورسیه، قرن نوزدهم". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe1312
35. تاپلین، الیور (1986). "2: هومر". در بوردمن، جان; گریفین، جاسپر؛ موری، اسوین (ویرایشگران). تاریخ آکسفورد از جهان کلاسیک. آکسفورد، انگلستان: انتشارات دانشگاه آکسفورد. صص 50-77. شابک 978-0198721123.
36. فولی، جان مایلز (1988). نظریه ترکیب شفاهی: تاریخ و روش شناسی. انتشارات دانشگاه ایندیانا شابک 978-0253342607.
37. هایدن، بروس. "بورسیه، قرن بیستم". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe1313
38. ادواردز، مارک دبلیو «نئوآنالیز». در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe0968
39. ریس، استیو. "اودیسه کرت: دروغی درست تر از حقیقت". مجله آمریکایی فیلولوژی 115 (1994) 157-173. ادیسه_کرت
40. West, ML (1999). "اختراع هومر". فصلنامه کلاسیک . 49 (2): 364-382. doi :10.1093/cq/49.2.364. ISSN  0009-8388. JSTOR  639863.
41. وست، مارتین ال. «پرسش هومریک». در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe0605
42. لاتاکز، یواخیم؛ بیرل، آنتون؛ اولسون، اس. داگلاس (2015). «روندهای جدید در بورسیه هومری» در ایلیاد هومر: تفسیر بازل. دی گروتر. شابک 978-1614517375.
43. سعید، سوزان (2011). هومر و ادیسه. OUP آکسفورد. ص 14-17. شابک 978-0199542840.
44. Graziosi 2002, pp. 90-92
45. Fowler 2004، صفحات 220-232
46. برگس، جاناتان اس. (2003). سنت جنگ تروا در هومر و چرخه حماسی. مطبوعات JHU. ص 49-53. شابک 978-0801874819.
47. پاول، بری بی (1996). هومر و ریشه های الفبای یونانی. کمبریج، انگلستان: انتشارات دانشگاه کمبریج. ص 217-222. شابک 978-0-521-58907-9.
48. هال، جاناتان ام. (2002). یونانی: بین قومیت و فرهنگ. انتشارات دانشگاه شیکاگو ص 235-236. شابک 978-0226313290.
49. وست، مارتین ال. «تاریخ هومر». در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe0330
50. Graziosi 2002, pp. 51-89.
51. West, ML (1997). چهره شرقی هلیکن: عناصر غرب آسیا در شعر و اسطوره یونانی . آکسفورد: کلرندون چاپ. ص 622.
52. Raaflaub, Kurt A. "Historicity of Homer". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe0601
53. فینلی، موسی I. (1991). دنیای اودیسه. پنگوئن. شابک 978-0140136869.
54. ویس، هانس ون (2009). جنگ و خشونت در یونان باستان ISD LLC. شابک 978-1910589298.
55. موریس، ایان (1986). "استفاده و سوء استفاده از هومر". دوران باستان کلاسیک . 5 (1): 81-138. doi :10.2307/25010840. JSTOR  25010840.
56. داودن، کن؛ لیوینگستون، نایل (2011). همراهی با اساطیر یونانی. جان وایلی و پسران ص 440. شابک 978-1444396935.
57. Sacks, David; موری، اسوین؛ برودی، لیزا آر (2014). دایره المعارف دنیای یونان باستان. انتشارات پایگاه اطلاعات. ص 356. شابک 978-1438110202.
58. موریس و پاول 1997، صفحات 434-435
59. وود، مایکل (1996). در جستجوی جنگ تروا. برکلی، کالیفرنیا: انتشارات دانشگاه کالیفرنیا. ص 130. شابک 978-0-520-21599-3. بازبینی شده در 1 سپتامبر 2017 .
60. شوفیلد، لوئیز (2007). میسنی ها. لس آنجلس، کالیفرنیا: موزه جی پل گتی. ص 119. شابک 978-0-89236-867-9. بازبینی شده در 1 سپتامبر 2017 .
61. اورسون، تیم (2004). جنگ در یونان باستان: اسلحه و زره از قهرمانان هومر تا اسکندر کبیر. بندر بریمسکوم: انتشارات تاریخ. صص 9-10. شابک 978-0-7524-9506-4. بازبینی شده در 1 سپتامبر 2017 .
62. و پاول 1997، ص. 625.
63. ویلی، آندریاس. "زبان، هومری". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe0792
64. باکر، اگبرت جی. (2010). همراهی با زبان یونانی باستان. جان وایلی و پسران ص 401. شابک 978-1444317404.
65. ادواردز، مارک دبلیو. "متر". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe0913
66. Nussbaum، Gerry B. (1986). متر هومر: راهنمای عملی برای خواندن شعر هگزامتر یونانی. چاپ کلاسیک بریستول. شابک 978-0862921729.
67. ادواردز، مارک دبلیو. "سبک". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe1377
68. Reece، Steve T. "Type-Scenes". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe1488
69. ادواردز، مارک دبلیو (1992). "هومر و سنت شفاهی: نوع صحنه". سنت شفاهی . 7 : 284-330.
70. استانلی، کیث (2014). سپر هومر: ساختار روایی در ایلیاد. انتشارات دانشگاه پرینستون شابک 978-1400863372.
71. مینچین، الیزابت. "ترکیب حلقه". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe1287
72. Adler, Eve (2003). امپراتوری Vergil: اندیشه سیاسی در Aeneid. Lanham، Maryland: Rowman & Littlefield Publishers, Inc. p. 4. ISBN 978-0-7425-2167-4.
73. استیو ریس، «ایلیاد و ادیسه هومر: از اجرای شفاهی تا متن نوشتاری»، در مارک آمودیو (ویرایش)، جهت‌گیری‌های جدید در نظریه شفاهی (تمپ: مرکز مطالعات قرون وسطی و رنسانس، 2005) 43-89.
74. آلبرت بی لرد ، خواننده قصه ها (کمبریج، ماساچوست: انتشارات دانشگاه هاروارد، 1960).
75. کرک، جی اس (1976). هومر و سنت شفاهی. انتشارات دانشگاه کمبریج ص 117. شابک 978-0521213097.
76. فولی، جان مایلز. «متون دیکته شفاهی». در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe1029
77. ناگی، گریگوری (1996). شعر به عنوان اجرا: هومر و فراتر از آن. انتشارات دانشگاه کمبریج شابک 978-0521558488.
78. U. von Wilamowitz-Moellendorff, Homerische Untersuchungen (برلین، 1884) 369; R. Pfeiffer, History of Classical Scholarship (آکسفورد، 1968) 116-117.
79. وست، مارتین ال. "بخش کتاب". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe0253; S. West, The Ptolemaic Papyri of Homer (کلن، 1967) 18-25.
80. • P. Mazon, Introduction à l'Iliade (پاریس، 1912) 137–140.
    • سی‌چ ویتمن، هومر و سنت قهرمانانه (کمبریج [ماساچوست]، 1958) 282-283
    • جی پی گولد (1960). "هومر و الفبا". معاملات و مجموعه مقالات انجمن فیلولوژیک آمریکا . 91 : 272-291. doi :10.2307/283857. JSTOR  283857.
    • K. Stanley, The Shield of Homer (Princeton, 1993) 37, 249ff.
81. جنسن، مینا اسکافت (1980). پرسش هومری و نظریه شفاهی فرمولیک. موزه توسکولانوم چاپ. ص 128. شابک 978-8772890968.
82. هاسلم، مایکل. "متن و انتقال". در فینکلبرگ (2012). doi :10.1002/9781444350302.wbhe1413

منابع

• فینکلبرگ، مارگالیت ، ویرایش. (2012). دایره المعارف هومر . وایلی . doi :10.1002/9781444350302. شابک 9781405177689.
• فاولر، رابرت ، ویرایش. (2004). همنشین کمبریج برای هومر . کمبریج: انتشارات دانشگاه کمبریج. شابک 978-0-521-01246-1– از طریق اینترنت آرشیو .
• گرازیوسی، باربارا (2002). ابداع هومر: درک اولیه حماسه. مطالعات کلاسیک کمبریج. کمبریج: انتشارات دانشگاه کمبریج. شابک 978-0521809665.
• موریس، ایان ؛ پاول، بری بی. ، ویراستاران. (1997). همراهی جدید برای هومر . لیدن: بریل. شابک 978-90-04-09989-0.

کتابشناسی برگزیده

نسخه ها

متون به زبان یونانی هومری

• Demetrius Chalcondyles Editio princeps ، فلورانس، 1488
• نسخه های آلدین (1504 و 1517)
• ویرایش 1 با نظرات، Micyllus and Camerarius ، بازل، 1535، 1541 (متن بهبودیافته)، 1551 (شامل Batrachomyomachia )
• Th. رایدل، استراسبورگ، ج. 1572، 1588 و 1592.
• گرگ (هال، 1794-1795؛ لایپزیگ، 1804، 1807)
• اسپیتزنر (گوتا، 1832-1836)
• Bekker (برلین، 1843؛ بن، 1858)
• لا روش ( اودیسه ، 1867-1868؛ ایلیاد ، 1873-1876، هر دو در لایپزیگ)
• لودویچ ( اودیسه ، لایپزیگ، 1889-1891؛ ایلیاد ، 2 جلد، 1901 و 1907)
• W. Leaf ( ایلیاد ، لندن، 1886-1888؛ ویرایش دوم 1900-1902)
• ویلیام والتر مری و جیمز ریدل ( Odyssey i–xii., 2nd ed., Oxford, 1886)
• مونرو، دی بی ( اودیسه xiii–xxiv. با ضمائم، آکسفورد، 1901)
• مونرو، دی بی و آلن، تی دبلیو ( ایلیاد )، و آلن ( اودیسه ، 1908، آکسفورد).
• DB Monro و TW Allen 1917–1920، اپرای هومری (5 جلد: Iliad = ویرایش سوم، Odyssey = ویرایش دوم)، آکسفورد. شابک 0-19-814528-4 ، 0-19-814529-2 ، 0-19-814531-4 ، 0-19-814532-2 ، 0-19-814534-9 
• H. van Thiel 1991، Homeri Odyssea ، Hildesheim. ISBN 3-487-09458-4 , 1996, Homeri Ilias , Hildesheim. شابک 3-487-09459-2  
• P. von der Mühll 1993, Homeri Odyssea , Munich/Leipzig. شابک 3-598-71432-7 
• ML West 1998–2000، Homeri Ilias (2 جلد)، مونیخ/لایپزیگ. ISBN 3-598-71431-9 , 3-598-71435-1 
• ML West 2017، Homerus Odyssea ، برلین/بوستون. شابک 3-11-042539-4 

ترجمه های بین خطی

• Iliad of Homer a Parsed Interlinear , Handheldclassics.com (2008) متن ISBN 978-1-60725-298-6 

ترجمه های انگلیسی

این فهرست جزئی از ترجمه‌های ایلیاد و ادیسه هومر به انگلیسی است .

• رابرت فیتزجرالد (1910-1985)
  • ایلیاد ، فارار، استراوس و ژیرو (2004) ISBN 0-374-52905-1 
  • The Odyssey , Farrar, Straus and Giroux (1998) ISBN 0-374-52574-9 
• رابرت فاگلز (1933-2008)
  • The Iliad , Penguin Classics (1998) ISBN 0-14-027536-3 
  • The Odyssey , Penguin Classics (1999) ISBN 0-14-026886-3 
• استانلی لومباردو (متولد 1943)
  • Iliad , Hackett Publishing Company (1997) ISBN 0-87220-352-2 
  • Odyssey , Hackett Publishing Company (2000) ISBN 0-87220-484-7 
  • ایلیاد , (کتاب صوتی) پارمنیدس (2006) ISBN 1-930972-08-3 
  • Odyssey , (کتاب صوتی) پارمنیدس (2006) ISBN 1-930972-06-7 
  • The Essential Homer , (کتاب صوتی) پارمنیدس (2006) ISBN 1-930972-12-1 
  • ایلیاد اساسی ، (کتاب صوتی) پارمنیدس (2006) ISBN 1-930972-10-5 
• بری بی پاول (متولد 1942)
  • ایلیاد ، انتشارات دانشگاه آکسفورد (2013) ISBN 978-0-19-932610-5 
  • Odyssey , Oxford University PressI (2014) ISBN 978-0-19-936031-4 
  • ایلیاد هومر و ادیسه: کتابهای اساسی ، انتشارات دانشگاه آکسفورد (2014) ISBN 978-0-19-939407-4 
• ساموئل باتلر (1835-1902)
  • The Iliad , Red and Black Publishers (2008) ISBN 978-1-934941-04-1 
  • The Odyssey , Red and Black Publishers (2008) ISBN 978-1-934941-05-8 
• امیلی ویلسون (متولد 1971)
  • The Odyssey , WW Norton (2017) ISBN 978-0-393-08905-9 
  • The Iliad ، WW Norton (2023) ISBN 9781324001805 

آثار عمومی در مورد هومر

• کارلیر، پیر (1999). هومر (به فرانسوی). پاریس: Les éditions Fayard. شابک 978-2-213-60381-0.
• د رومیلی، ژاکلین (2005). هومر (ویرایش پنجم). پاریس: Presses Universitaires de France . شابک 978-2-13-054830-0.
• Latacz, J. (2004). تروی و هومر: به سوی راه حل یک راز قدیمی . ترجمه ویندل، کوین; ایرلند، روش. آکسفورد: انتشارات دانشگاه آکسفورد. شابک 978-0-19-926308-0.به زبان آلمانی، پنجمین نسخه به روز شده و توسعه یافته، لایپزیگ، 2005. به زبان اسپانیایی، 2003، ISBN 84-233-3487-2 . در یونانی جدید، 2005، ISBN 960-16-1557-1 .  
• مونرو، دیوید بینینگ (1911). "هومر"  . دایره المعارف بریتانیکا . جلد 12 (ویرایش یازدهم). صص 626-39.
• پاول، بری بی (2007). هومر (ویرایش دوم). مالدن، ماساچوست؛ آکسفورد، انگلستان؛ کارلتون، ویکتوریا: ویلی-بلکول. شابک 978-1-4051-5325-6.
• ویدال ناکه، پیر (2000). Le monde d'Homère (به فرانسوی). پاریس: پرین. شابک 978-2-262-01181-9.
• Wace، AJB ; FH Stubbings (1962). همنشینی برای هومر . لندن: مک میلان. شابک 978-0-333-07113-7.

قرائت و تفسیرهای تأثیرگذار

• اورباخ، اریش (1953). "فصل 1". میمسیس: بازنمایی واقعیت در ادبیات غرب . پرینستون: انتشارات دانشگاه پرینستون. شابک 978-0-691-11336-4.(انتشار اصلی به آلمانی، 1946، برن)
• دی جونگ، ایرنه جی اف (2004). راویان و کانون‌ها: ارائه داستان در ایلیاد (چاپ دوم). لندن: بریستول کلاسیک چاپ. شابک 978-1-85399-658-0.
• ادواردز، مارک دبلیو (1987). هومر، شاعر ایلیاد . بالتیمور: انتشارات دانشگاه جان هاپکینز . شابک 978-0-8018-3329-8.
• فنیک، برنارد (1974). مطالعات در ادیسه . Hermes, Einzelschriften 30. Wiesbaden: Steiner.
• فینلی، موسی (2002). دنیای اودیسه . نیویورک: نقد کتاب نیویورک . شابک 978-1-59017-017-5.
• ناگی، گریگوری (1979). بهترین های آخایی ها: مفاهیم قهرمان در شعر یونان باستان . بالتیمور؛ لندن: انتشارات دانشگاه جان هاپکینز .
• ناگی، گریگوری (2010). هومر: پیش کلاسیک . برکلی: انتشارات دانشگاه کالیفرنیا. شابک 978-0-520-95024-5.
• ریس، استیو. استقبال غریبه: نظریه شفاهی و زیبایی شناسی صحنه مهمان نوازی هومری. آن آربور: انتشارات دانشگاه میشیگان، 1993.

تفسیرها

• ایلیاد :
  • پی وی جونز (ویرایش) 2003، ایلیاد هومر. تفسیری بر سه ترجمه ، لندن. شابک 1-85399-657-2 
  • جی اس کرک (ژنرال ویرایش) 1985-1993، Iliad: A Commentary (6 جلد)، کمبریج. شابک 0-521-28171-7 ، 0-521-28172-5 ، 0-521-28173-3 ، 0-521-28174-1 ، 0-521-31208-6 ، 0-521-31209- 
  • J. Latacz (General ed.) 2002 Homers Ilias. Gesamtkommentar. Auf der Grundlage der Ausgabe von Ameis-Hentze-Cauer (1868-1913) (6 جلد تا کنون منتشر شده، از حدود 15 جلد)، مونیخ/لایپزیگ. ISBN 3-598-74307-6 ، ISBN 3-598-74304-1  
  • N. Postlethwaite (ed.) 2000, Homer's Iliad: A Commentary on the Translation of Richmond Lattimore , Exeter. شابک 0-85989-684-6 
  • MW Willcock (ed.) 1976، A Companion to the Iliad ، شیکاگو. شابک 0-226-89855-5 
• اودیسه :
  • A. Heubeck (ژن. ed.) 1990-1993، A Commentary on Homer's Odyssey (3 جلد؛ انتشار اولیه 1981-1987 به ایتالیایی)، آکسفورد. ISBN 0-19-814747-3 , ISBN 0-19-872144-7 , ISBN 0-19-814953-0   
  • پی. جونز (ویرایش) 1988، ادیسه هومر: تفسیری بر اساس ترجمه انگلیسی ریچموند لاتیمور ، بریستول. شابک 1-85399-038-8 
  • IJF de Jong (ویرایش) 2001، تفسیر روایی بر ادیسه ، کمبریج. شابک 0-521-46844-2 

تاریخ گذاری اشعار هومری

• یانکو، ریچارد (1982). هومر، هزیود و سرودها: توسعه دیاکرونیک در دیکشنری حماسی . مطالعات کلاسیک کمبریج. کمبریج: انتشارات دانشگاه کمبریج. شابک 978-0-521-23869-4.

در ادامه مطلب

• باک، کارل دارلینگ (1928). لهجه های یونانی . شیکاگو: انتشارات دانشگاه شیکاگو.
• هزیود، سرودهای هومری و هومریکا. کتابخانه کلاسیک لوب ترجمه ی اولین وایت، هیو جرارد. لندن; نیویورک: هاینمن; مک میلن. 1914.
• فورد، اندرو (1992). هومر: شعر گذشته. ایتاکا، نیویورک: انتشارات دانشگاه کورنل. شابک 978-0-8014-2700-8.
• کرک، جی اس (1962). ترانه های هومر . کمبریج: انتشارات دانشگاه کمبریج.
• لیدل، هنری جورج ؛ اسکات، رابرت (1940). واژگان یونانی-انگلیسی (ویرایش اصلاح شده). آکسفورد: کلرندون چاپ; کتابخانه دیجیتال پرسئوس
• موری، گیلبرت (1960). ظهور حماسه یونانی (ویرایش کتابهای کهکشانی). نیویورک: انتشارات دانشگاه آکسفورد.
• شاین، ست ال. (1984). قهرمان فانی: مقدمه ای بر ایلیاد هومر. برکلی: انتشارات دانشگاه کالیفرنیا. شابک 978-0-520-05128-7.
• سیلک، مایکل (1987). هومر: ایلیاد . کمبریج : انتشارات دانشگاه کمبریج . شابک 978-0-521-83233-5.
• اسمیت، ویلیام، ویرایش. (1876). فرهنگ لغت زندگینامه و اساطیر یونان و روم . جلد I، II و III. لندن: جان موری.
• تورمن، جودیت (18 سپتامبر 2023). "زبان مادری: چگونه امیلی ویلسون هومر را مدرن می کند". نیویورکر (مقاله طولانی در مورد ترجمه های هومر امیلی ویلسون ). صص 46-53.

لینک های خارجی

• آثار هومر در کتابخانه دیجیتال پرسئوس
• آثار هومر به صورت کتاب الکترونیکی در کتاب‌های الکترونیکی استاندارد
• آثار هومر در پروژه گوتنبرگ
• آثار هومر یا درباره آن در آرشیو اینترنت
• آثار هومر در LibriVox (کتاب‌های صوتی با مالکیت عمومی)
• هومر; موری، آگوستوس تابر (1925). ایلیاد با ترجمه انگلیسی (به یونانی باستان و انگلیسی). جلد من، کتابهای I–XII. لندن; نیویورک: ویلیام هاینمن; GP Putnam's Sons – از طریق آرشیو اینترنتی .
• The Chicago Homer در 4 اکتبر 2014 در Wayback Machine بایگانی شد
• هومر در پایگاه اطلاعات داستان های گمانه زنی اینترنتی
• هیث، مالکوم (4 مه 2001). "CLAS3152 بیشتر ادبیات یونانی II: شعرهای ارسطو: یادداشت هایی درباره ایلیاد و ادیسه هومر". گروه کلاسیک، دانشگاه لیدز. بایگانی شده از نسخه اصلی در 8 سپتامبر 2008 . بازبینی شده در 7 نوامبر 2014 .
• باسینو، پائولا (2014). «هومر: راهنمای منابع منتخب». شاعران زنده: رویکردی نو به تاریخ باستان . دانشگاه دورهام بازبینی شده در 18 نوامبر 2014 .