پیشتازان فضا یک مجموعه تلویزیونی علمی تخیلی آمریکایی استکه توسط Gene Roddenberry ساخته شده و ماجراهای کشتی فضایی USS Enterprise (NCC-1701) و خدمه آن را دنبال می‌کند.نام متداول Star Trek: The Original Series ( TOS ) را به دست آوردتا نمایش را در فرانچایز رسانه ای که شروع کرده بود متمایز کند . [3]
این نمایش در کهکشان راه شیری ، c. 2266-2269. کشتی و خدمه توسط کاپیتان جیمز تی کرک ( ویلیام شتنر )، افسر اول و افسر علمی اسپاک ( لئونارد نیموی )، و افسر ارشد پزشکی لئونارد اچ. "بونز" مک کوی ( دفورست کلی ) هدایت می شوند. مقدمه صوتی شاتنر در طول تیتراژ ابتدایی هر قسمت هدف سفینه فضایی را بیان می کرد:
فضا: مرز نهایی. اینها سفرهای کشتی فضایی Enterprise هستند . ماموریت پنج ساله آن: کشف دنیاهای جدید عجیب و غریب، جستجوی زندگی جدید و تمدن های جدید، جسورانه رفتن به جایی که هیچ کس قبلاً نرفته است.
نروژ پروداکشنز و دیسیلو پروداکشنز این سریال را از سپتامبر 1966 تا دسامبر 1967 تولید کردند. تلویزیون پارامونت این سریال را از ژانویه 1968 تا ژوئن 1969 تولید کرد. پیشتازان فضا از 8 سپتامبر 1966 تا 3 ژوئن 1969 از NBC پخش شد. [4] اولین بار بود. پخش در 6 سپتامبر 1966 از شبکه CTV کانادا . [5] در NBC، رتبه‌بندی Nielsen از Star Trek کم بود و شبکه آن را پس از سه فصل و 79 قسمت لغو کرد. در بریتانیا این سریال تا 12 ژوئیه 1969 پخش نشد که مصادف با ماموریت آپولو 11 برای فرود اولین انسان ها روی ماه بود. [6] از طریق سندیکای پخش، در دهه 1970 به یک موفقیت بین المللی تبدیل شد و به جایگاه کلاسیک فرقه دست یافت و تأثیر رو به رشدی بر فرهنگ عامه داشت . پیشتازان فضا در نهایت یک امتیاز رسانه ای متشکل از 11 سریال تلویزیونی، 13 فیلم بلند و کتاب ها، بازی ها و اسباب بازی های متعدد ایجاد کرد و اکنون به طور گسترده به عنوان یکی از محبوب ترین و تاثیرگذارترین سریال های تلویزیونی در تمام دوران ها شناخته می شود. [7]
در 11 مارس 1964، جین رودنبری ، یکی از طرفداران قدیمی داستان های علمی تخیلی ، پیش نویس درمان کوتاهی را برای یک مجموعه تلویزیونی علمی-تخیلی که آن را Star Trek نامید، تهیه کرد . [8] این قرار بود در سفینه ای بزرگ به نام SS Yorktown در قرن 23 نصب شود [9] [10] که خدمه ای را برای کاوش کهکشان راه شیری اختصاص داده بود .
رودنبری به تعدادی از تأثیرات بر ایده خود اشاره کرد که برخی از آنها شامل داستان های AE van Vogt در مورد سفینه فضایی بیگل ، مجموعه داستان های ماراتون اریک فرانک راسل و فیلم سیاره ممنوعه (1956) می شود. برخی نیز با مجموعه تلویزیونی Rocky Jones، Space Ranger (1954)، یک اپرای فضایی که شامل بسیاری از عناصر جدایی ناپذیر از Star Trek بود، مانند سازمان، روابط خدمه، مأموریت‌ها، بخشی از طرح پل و برخی فناوری‌ها، تشبیه کرده‌اند . [7] : 24 رودنبری همچنین به شدت از رمان‌های هوراسیو هورنبلور CS Forester که کاپیتان دریایی جسوری را به تصویر می‌کشد که در مأموریت‌های دریایی دور و با اهداف نجیب اقتدار گسترده‌ای اعمال می‌کند، اقتباس کرده است. او اغلب با طنز از کاپیتان کرک به عنوان "هوراتیو هورنبلور در فضا" یاد می کرد. [11]
رودنبری تجربه زیادی در نوشتن سریال هایی درباره غرب قدیم داشت که در دهه های 1950 و 1960 در تلویزیون محبوب بودند. با داشتن این پیشینه، او نمایش جدید را در اولین پیش نویس خود با عنوان " قطار واگن به سمت ستاره ها" توصیف کرد. [8] [12] مانند قطار آشنای واگن ، هر قسمت باید یک داستان ماجراجویی مستقل باشد، که در ساختار یک سفر ادامه دار در فضا اتفاق می‌افتد.
در مفهوم اصلی رودنبری، قهرمان داستان کاپیتان رابرت آپریل از کشتی فضایی SS Yorktown بود . این شخصیت به کاپیتان کریستوفر پایک تبدیل شد که اولین بار توسط جفری هانتر به تصویر کشیده شد . آوریل در Star Trek Chronology ، The Star Trek Encyclopedia ، و در startrek.com به عنوان اولین افسر فرمانده اینترپرایز ، قبل از کاپیتان پایک ذکر شده است . [13] [14] [15] تنها حضور تلویزیونی/فیلم این شخصیت در Star Trek: The Animated Series قسمت " The Counter-Clock Incident " بود، [16] تا Star Trek: Strange New Worlds ، جایی که او توسط او به تصویر کشیده شد. آدریان هلمز .
به لوید بریجز پیشنهاد شد که در فیلمی که به Star Trek تبدیل شد، بازی کند . [17] بریجز نپذیرفت و گفت که در سطح شخصی با رودنبری به خوبی کنار آمد اما تمایلی به کار در داستان های علمی تخیلی نداشت.
در آوریل 1964، رودنبری پیش نویس Star Trek را به Desilu Productions، یک شرکت تولید تلویزیون مستقل پیشرو ارائه کرد. [18] او با Herbert F. Solow ، مدیر تولید Desilu ملاقات کرد. سولو در این ایده امیدوار بود و یک قرارداد توسعه برنامه سه ساله با رودنبری امضا کرد. [19] لوسیل بال ، رئیس Desilu، با ماهیت پروژه آشنا نبود، اما او در تولید پایلوت نقش داشت. [20]
این مفهوم در طول این مدت به طور گسترده مورد بازبینی قرار گرفت و شکل گرفت - خلبان " قفس " که در اواخر سال 1964 فیلمبرداری شد، از بسیاری جهات با فیلم مارس 1964 متفاوت است. برای مثال سولو مفهوم « تاریخ ستاره » را اضافه کرد. [19] Desilu Productions یک قرارداد ظاهری با CBS داشت . [21] اسکار کاتز، معاون تولید Desilu، همراه با رودنبری برای ارائه سریال به شبکه رفت. [22] آنها از خرید نمایش امتناع کردند، زیرا قبلاً برنامه مشابهی در حال توسعه داشتند، سریال گمشده در فضا در سال 1965 ایروین آلن . [23]
در ماه مه 1964، سولو، که قبلا در NBC کار می کرد ، با گرانت تینکر ، رئیس وقت بخش برنامه نویسی این شبکه در ساحل غربی ملاقات کرد. تینکر اولین خلبان را سفارش داد - که به "قفس" تبدیل شد. [18] [24] NBC خلبان حاصل را رد کرد و اظهار داشت که این خلبان "بیش از حد مغزی" است. [25] با این حال، مدیران NBC هنوز تحت تاثیر این مفهوم بودند، و آنها فهمیدند که خطاهای درک شده آن تا حدی به دلیل فیلمنامه ای است که خودشان انتخاب کرده بودند. [11]
NBC با استفاده از فیلمنامه ای به نام « Where No Man Has Gone Before » تصمیم غیرمعمولی برای پرداخت هزینه خلبان دوم گرفت . [25] فقط شخصیت اسپاک ، با بازی لئونارد نیموی ، از اولین خلبان باقی ماند و تنها دو بازیگر، ماجل بارت و نیموی، وارد سریال شدند. این خلبان دوم برای NBC رضایت بخش بود و شبکه Star Trek را در برنامه تلویزیونی آینده خود برای پاییز 1966 انتخاب کرد.
خلبان دوم بیشتر شخصیت های اصلی دیگر را معرفی کرد : کاپیتان کرک ( ویلیام شتنر )، مهندس ارشد، ستوان فرمانده اسکات ( جیمز دوهان ) و ستوان سولو ( جرج تاکی )، که در خلبان دوم به عنوان فیزیکدان در کشتی خدمت می کرد. اما متعاقباً در بقیه سریال ها سکاندار شد. پل فیکس در خلبان دوم نقش دکتر مارک پایپر را بازی کرد. دکتر کشتی، لئونارد مک کوی ( دفورست کلی ) با شروع فیلمبرداری فصل اول به گروه بازیگران پیوست و او تا پایان سریال باقی ماند و به عنوان ستاره سوم سریال دست یافت. همچنین در طول فصل اول، افسر ارتباطات، ستوان نیوتا اوهورا ( نیشل نیکولز )، اولین زن آفریقایی-آمریکایی که چنین نقش مهمی در یک سریال تلویزیونی آمریکایی داشت، به خدمه دائمی کشتی پیوستند . [26] یومن کاپیتان ، جانیس رند ( گریس لی ویتنی )، که در نیمه راه فصل اول رفت. و کریستین چپل (ماجل بارت)، پرستار کشتی و دستیار مک کوی. والتر کونیگ در نقش پاول چکوف در فصل دوم سریال به بازیگران پیوست .
در فوریه 1966، قبل از پخش اولین قسمت، پیشتازان فضا توسط Desilu Productions تقریباً لغو شد. دسیلو از ساخت تنها یک نمایش نیم ساعته ( نمایش لوسی ) به تامین مالی بخشی از دو نمایش گران قیمت یک ساعته، Mission: Impossible و Star Trek ، تبدیل شده بود . [27] سولو توانست لوسیل بال را متقاعد کند که هر دو نمایش باید ادامه یابد. [21]
هنگامی که سریال توسط NBC انتخاب شد، تولید به محلی که در آن زمان Desilu Productions در خیابان Gower بود نقل مکان کرد. قبلاً مجموعه اصلی استودیو مورد استفاده RKO Pictures بود و اکنون بخشی از مجموعه Paramount Pictures است . این مجموعه از مراحلی که اکنون مراحل 31 و 32 هستند استفاده می‌کرد. [21] کارکنان تولید نمایش شامل کارگردان هنری مت جفریس بودند که کشتی ستاره‌ای Enterprise و بیشتر فضای داخلی آن را طراحی کرد. [28] مشارکت‌های او در این مجموعه به نام « لوله جفریز »، شفت تجهیزاتی که در مجموعه‌های مختلف پیشتازان فضا به تصویر کشیده می‌شود، تجلیل شد . جفریز علاوه بر همکاری با برادرش، جان جفریز، برای ساخت سلاح‌های فازر دستی Star Trek ، طراحی صحنه پل اینترپرایز را نیز توسعه داد (که بر اساس طرح قبلی پاتو گوزمن بود ). جفریز از تجربه عملی خود به عنوان یک خلبان در طول جنگ جهانی دوم و دانش خود در مورد طراحی هواپیما برای طراحی یک طرح پل عملکردی و ارگونومیک استفاده کرد . [29]
طراح لباس Star Trek ، Bill Theiss ، ظاهر لباس‌های Starfleet را برای Enterprise ، لباس‌های ستاره‌های مهمان زن، و برای بیگانگان مختلف ، از جمله کلینگون‌ها ، Vulcans ، Romulans ، Tellarites ، Andorians و Gideonites ایجاد کرد. [ نیازمند منبع ]
هنرمند و مجسمه‌ساز واه چانگ که برای والت دیزنی پروداکشنز کار می‌کرد ، برای طراحی و ساخت وسایل به کار گرفته شد: او یک ارتباط تلنگر باز را ایجاد کرد که اغلب به عنوان تأثیرگذار بر پیکربندی نسخه قابل حمل تلفن همراه شناخته می‌شود . [30] چانگ همچنین دستگاه قابل حمل حسگر، ضبط، محاسبات "تری کوردر"، و دستگاه های ساختگی مختلف را برای خدمه مهندسی کشتی ستاره ای و خلیج بیمار آن طراحی کرد. با پیشرفت سریال، او به خلق بیگانگان به یاد ماندنی مختلفی مانند Gorn و Horta کمک کرد .
NBC 16 قسمت از Star Trek را سفارش داد ، علاوه بر "Where No Man Has Gone Before". [25] اولین قسمت عادی از Star Trek ، " The Man Trap "، [31] در روز پنجشنبه، 8 سپتامبر 1966، از ساعت 8:30 تا 9:30 به عنوان بخشی از بلوک "پیش نمایش دزدکی" NBC پخش شد. نظرات متفاوت بود. در حالی که The Philadelphia Inquirer و San Francisco Chronicle نمایش جدید را دوست داشتند، نیویورک تایمز و بوستون گلوب چندان مطلوب نبودند، [32] و Variety پیش بینی کرد که "کار نخواهد کرد" و آن را "یک آشفتگی باورنکردنی و وحشتناک از سردرگمی" نامید. و پیچیدگی ها». [33] پیشتازان فضا که در برابر اغلب تکرارها شروع به کار کرد، به راحتی در زمان خود با سهم 40.6 برنده شد. [34] با این حال، هفته بعد در برابر برنامه های جدید، نمایش به دومین (29.4 سهم) پس از CBS سقوط کرد. در طی دو هفته آینده رتبه 33 (از 94 برنامه) را به خود اختصاص داد، سپس دو قسمت بعدی در رتبه 51 قرار گرفتند. [35] [36]
من از طرفداران پر و پا قرص Star Trek هستم و اگر پخش شود به سادگی میمیرم. به نظر من بهترین برنامه تلویزیونی است.
— MP، Oswego، نیویورک، 20 فوریه 1967 [37]
فردریک پول ، سردبیر مجله علمی تخیلی کهکشان ، در فوریه 1967 با شگفتی خود نوشت که «نمایش‌های معمولی « پیشتازان فضا » به اندازه قسمت‌های اولیه‌ای که در تریکن در سپتامبر جایزه گرفتند، خوب بودند. او با اعتقاد به اینکه این برنامه به زودی به دلیل رتبه‌بندی پایین لغو می‌شود، ابراز تاسف کرد که "این اشتباه را مرتکب شد که به یک گروه نسبتاً باسواد مراجعه کرد" و از خوانندگان خواست برای کمک به نجات برنامه نامه بنویسند. [38] رتبه‌بندی فصل اول Star Trek در سال‌های قبل احتمالاً باعث شده بود NBC برنامه را لغو کند. با این حال، این شبکه در اوایل دهه 1960 پیشگام تحقیق در مورد مشخصات جمعیتی بینندگان بود و تا سال 1967، این شبکه و سایر شبکه ها به طور فزاینده ای چنین داده هایی را هنگام تصمیم گیری در نظر گرفتند. [39] : برای مثال، 115 ، CBS در آن سال به طور موقت Gunsmoke را لغو کرد ، زیرا بینندگان مسن‌تر و بسیار کمتری داشت. [32] اگرچه رودنبری بعداً ادعا کرد که NBC از جمعیت‌شناسی مطلوب Star Trek بی‌اطلاع است ، [40] آگاهی از مخاطبان "کیفیت" Star Trek همان چیزی است که احتمالاً باعث شد این شبکه پس از فصل اول و دوم سریال را حفظ کند. [ 39] : 115 NBC در عوض تصمیم گرفت 10 قسمت جدید دیگر را برای فصل اول سفارش دهد و فصل دوم را در مارس 1967 سفارش دهد . ساعت 30 بعد از ظهر سه‌شنبه، اما در عوض زمانی که برنامه ان‌بی‌سی 1967-1968 منتشر شد، ساعت 8:30 تا 9:30 بعد از ظهر جمعه در نظر گرفته شد، [42] که باعث می‌شود برای بینندگان جوان جذابیت کمتری داشته باشد. [25]
رتبه بندی Star Trek در طول فصل دوم به کاهش ادامه داد. اگرچه شاتنر انتظار داشت که نمایش پس از دو فصل به پایان برسد و شروع به آماده‌سازی برای پروژه‌های دیگر کرد، [43] با این وجود NBC ممکن است هرگز به طور جدی به لغو نمایش فکر نکرده باشد. [44] [32] در اوایل ژانویه 1968، آسوشیتدپرس گزارش داد که شانس Star Trek برای تمدید برای فصل سوم "عالی" بود. این برنامه رتبه‌بندی بهتری برای NBC نسبت به Hondo رقیب ABC داشت و برنامه‌های رقیب CBS (شماره سه Gomer Pyle، USMC و نیم ساعت اول فیلم شماره 12 CBS Friday Night Movie ) در رتبه‌بندی نیلسن در 15 رتبه برتر قرار گرفتند. . [44] [45] دوباره، جمعیت شناسی به زنده ماندن Star Trek کمک کرد . [39] : 116 برخلاف تصور رایج در میان طرفدارانش، این برنامه در NBC بینندگان جوان بیشتری نسبت به رقبای خود نداشت. [32] تحقیقات این شبکه نشان داد که Star Trek دارای "مخاطبان با کیفیت" از جمله "مردان با درآمد بالا و تحصیلات بهتر" است، با این حال، و سایر برنامه های NBC رتبه بندی کلی پایین تری داشتند. [39] : 116 [44]
نگاه کن نگاه کن متوقف نمی شود! تا انتهای خیابان صف کشیده اند!
—نورمن لوننفلد، مدیر NBC، در کامیون های پستی که نامه های طرفداران Star Trek را تحویل می دهند [46]
شور و شوق بینندگان Star Trek NBC را شگفت زده کرد. [32] این نمایش در بحث جدی خود در مورد مسائل اجتماعی معاصر در یک زمینه آینده نگرانه غیرمعمول بود، بر خلاف Lost in Space که ماهیت کمپینگ‌تری داشت. [47] این شبکه قبلاً 29000 نامه طرفدار برای سریال در طول فصل اول دریافت کرده بود، بیش از هر نامه دیگری به جز The Monkees . [25] هنگامی که در اواخر سال 1967 شایعاتی منتشر شد مبنی بر اینکه پیشتازان فضا در خطر لغو است، رودنبری مخفیانه تلاش بیو تریمبل ، همسرش جان، و دیگر طرفداران را برای متقاعد کردن ده‌ها هزار بیننده برای نوشتن نامه‌های حمایتی برای نجات، آغاز کرد و هزینه کرد. برنامه [46] [48] : 377–394 [49] با استفاده از 4000 نام در یک لیست پستی برای یک همایش علمی تخیلی، Trimbles از طرفداران خواست که به NBC نامه بنویسند و از 10 نفر دیگر نیز بخواهند که این کار را انجام دهند. [50] : 128 NBC تقریباً 116000 نامه برای نمایش بین دسامبر 1967 تا مارس 1968 دریافت کرد که بیش از 52000 نامه فقط در ماه فوریه بود. [51] [52] [25] به گفته یکی از مدیران NBC، این شبکه بیش از یک میلیون قطعه نامه دریافت کرد اما تنها رقم 116000 را فاش کرد. [46] ستون نویسان روزنامه خوانندگان را تشویق به نوشتن نامه برای کمک به نجات آنچه که یکی از آنها "بهترین نمایش علمی-تخیلی روی آنتن" نامیده می شود، تشویق کردند. [53] بیش از 200 دانشجوی کلتک در ژانویه 1968 برای حمایت از Star Trek به استودیوی NBC در بربنک، کالیفرنیا راهپیمایی کردند و تابلوهایی مانند " Draft Spock" و " Vulcan Power " را حمل کردند. [54] دانشجویان برکلی و MIT تظاهرات مشابهی را در سانفرانسیسکو و شهر نیویورک سازماندهی کردند. [53]
نامه‌های حمایت از پیشتازان فضا ، که نویسندگان آن شامل فرماندار ایالت نیویورک، نلسون راکفلر ، [55] بود ، از نظر کمیت و کیفیت با اکثر ایمیل‌هایی که شبکه‌های تلویزیونی دریافت می‌کردند متفاوت بود:
این نمایش با توجه به 6000 نامه ای که در هفته می کشد (بیشتر از هر نامه دیگری در تلویزیون)، توسط دانشمندان، متصدیان موزه، روانپزشکان، پزشکان، اساتید دانشگاه و دیگر افراد برجسته تماشا می شود. مؤسسه اسمیتسونیان برای آرشیو خود، تنها نمایشی که چنین افتخاری داشت، درخواست چاپی از نمایش کرد. [53]
علاوه بر این:
بیشتر نامه‌ها از سوی پزشکان، دانشمندان، معلمان و دیگر افراد حرفهای می‌آمد و در بیشتر موارد باسواد بودند – و روی لوازم التحریر خوب نوشته می‌شدند. و اگر چیزی وجود داشته باشد که یک شبکه تقریباً به اندازه رتبه‌بندی بالای نیلسن می‌خواهد، این اعتبار یک نمایش است که برای طبقه متوسط رو به بالا و مخاطبان پیشرو جذاب است. [43]
و اکنون یک اطلاعیه مورد علاقه همه بینندگان Star Trek . ما خوشحالیم که به شما بگوییم که Star Trek همچنان در تلویزیون NBC دیده می شود. ما می دانیم که شما مشتاقانه منتظر دیدن ماجراجویی هفتگی در فضا در Star Trek خواهید بود .
- گوینده NBC، 1 مارس 1968 [51] [55] [32]
NBC - که از چنین حکایاتی در بیشتر تبلیغات خود برای نمایش استفاده می کرد - تصمیم غیرمعمولی گرفت که پس از قسمت " شکوه امگا " در 1 مارس 1968 در تلویزیون اعلام کرد که سریال تمدید شده است. [39] : 116-117 [55] این اعلامیه حاکی از درخواست برای توقف نوشتن بود - سیاست NBC در پاسخ به هر ایمیل بیننده به این معنی بود که این کمپین میلیون ها دلار هزینه برای شبکه داشت [46] - اما در عوض باعث شد طرفداران نامه های تشکر ارسال کنند. در تعداد مشابه [56]
NBC در ابتدا قصد داشت که Star Trek را برای فصل سوم سریال به دوشنبه‌ها منتقل کند، احتمالاً به این امید که پس از کمپین نامه‌های عظیمی که شبکه را غافلگیر کرد، مخاطبان خود را افزایش دهد. [32] در مارس 1968; با این حال، NBC در عوض نمایش را به ساعت 22:00 جمعه شب منتقل کرد ، ساعتی که برای مخاطبان جوانترش نامطلوب بود، [49] [57] تا با سریال بسیار موفق Rowan & Martin's Laugh-In در عصر دوشنبه تضاد نداشته باشد، [58] جورج شلاتر، تهیه‌کننده Laugh-In ، از زمان او، با عصبانیت خواستار عدم برنامه ریزی مجدد آن شده بود. علاوه بر زمان نامطلوب، Star Trek اکنون تنها در 181 از 210 شرکت وابسته NBC دیده می‌شود. [59]
رودنبری ناامید شد و شکایت کرد: "اگر شبکه بخواهد ما را بکشد، نمی تواند حرکت بهتری انجام دهد." [49] او تلاش کرد NBC را متقاعد کند که روز و ساعت بهتری به Star Trek بدهد ، اما موفق نشد. در نتیجه این فرسودگی و خستگی روزافزون خود، او تصمیم گرفت از استرس تولید روزانه Star Trek کناره گیری کند ، هر چند که اسماً به عنوان "تهیه کننده اجرایی" آن باقی ماند. [60] رودنبری مشارکت مستقیم خود در پیشتازان فضا را قبل از شروع فصل تلویزیونی 1968-1969 کاهش داد و فرد فرایبرگر به عنوان تهیه کننده مجموعه تلویزیونی جایگزین او شد. آرتور اچ. سینگر ویراستار داستان بود. NBC بعداً بودجه Star Trek را از 185000 دلار به ازای هر قسمت در فصل 2 (190000 دلار در هر قسمت در فصل 1) به 175000 دلار در هر قسمت در فصل 3 کاهش داد (زیرا قیمت تجاری هر دقیقه از 39000 دلار به 36000 دلار در مقایسه با فصل دوم کاهش یافته بود. شکاف زمانی). [61] این امر باعث شد که برخی به عنوان کاهش کیفیت برای فصل 1968-1969 تصور کنند، اگرچه از آنجایی که فناوری جلوه‌های ویژه در طول زمان بهبود یافته بود، کاهش هزینه‌های تولید کاهش یافت. در فصل 3 ویلیام شاتنر احساس کرد که شخصیت‌های اصلی در معرض خطر یا اغراق قرار گرفته‌اند و خطوط داستانی غیرمحتمل‌تر شده‌اند. [62] لئونارد نیموی احساس کرد که نگرانی های مالی غالب است. [63] دستیار تهیه کننده باب جاستمن، که در طول فصل سوم آن را ترک کرد، گفت که کاهش بودجه باعث شد گروه در نوع فیلمبرداری که می تواند انجام شود، مانند کار در فضای باز، [64] تنها با یک اپیزود محدود شود. سندرم بهشت»، عمدتاً در فضای باز فیلمبرداری شده است. نیکل نیکولز کاهش بودجه در سال آخر را به عنوان تلاشی عمدی برای از بین بردن Star Trek توصیف کرد :
در حالی که NBC به افزایش مخاطبان Star Trek کمک کرد ، [اکنون] بودجه تولید ما را کاهش داد تا اینکه در واقع 10٪ کمتر از فصل اول ما بود ... به همین دلیل است که در فصل سوم شما کمتر در فضای باز دیدید. به عنوان مثال، عکس های مکان. نویسندگان برتر، ستاره های مهمان برتر، هر چیزی که نیاز داشتید سخت تر بود. بنابراین، مرگ ستاره پیشتازان تبدیل به یک پیش‌گویی خودساز شد. و من می توانم به شما اطمینان دهم که دقیقاً همان چیزی است که قرار بود باشد. [65]
آخرین روز فیلمبرداری برای Star Trek 9 ژانویه 1969 بود [25] و پس از 79 قسمت [66] NBC برنامه را در فوریه لغو کرد، علیرغم تلاش طرفداران برای یک کمپین نامه نگاری دیگر. [32] یک ستون نویس روزنامه به یک بیننده معترض توصیه کرد:
شما طرفداران Star Trek با "مبارزه خوب" مبارزه کرده اید، اما نمایش لغو شده است و اکنون کاری برای انجام دادن وجود ندارد. [67]
در سال 2011، تصمیم به لغو Star Trek توسط NBC در رده چهارم ویژه شبکه راهنمای تلویزیون ، 25 بزرگترین اشتباهات تلویزیونی 2 قرار گرفت . [68]
با کمال تعجب، یک برنامه دیگر توسط یک شبکه برنامه‌ریزی نمی‌شود، بلکه به ایستگاه‌های تلویزیونی محلی ( پیشتازان فضا ) پخش می‌شود، گاهی اوقات در میان پنج مورد علاقه برتر در مناطقی که نمایش پخش می‌شود ظاهر می‌شود.
-"دانشجویان به تلویزیون امتیاز می دهند"، 1971 [69]
اگرچه برخی از قسمت‌های فصل سوم با کیفیت پایین‌تری در نظر گرفته می‌شدند، اما قسمت‌های کافی برای پخش تلویزیونی به Star Trek داد . [70] بیشتر نمایش‌ها حداقل به چهار فصل برای پخش نیاز دارند، زیرا در غیر این صورت قسمت‌های کافی برای پخش روزانه در دسترس نیستند . با این حال، پخش Kaiser ، حقوق سندیکای Star Trek را در طول فصل اول برای ایستگاه های خود در چندین شهر بزرگ خریداری کرد. این شرکت این معامله غیرعادی را ترتیب داد، زیرا این نمایش را ضدبرنامه مؤثری در برابر برنامه های خبری عصر 6 عصر سه شبکه بزرگ می دانست . [71] : 138 [25] پارامونت در مارس 1969 شروع به تبلیغ تکرارها در مطبوعات تجاری کرد. [72] از آنجایی که رتبه‌بندی Kaiser خوب بود، ایستگاه‌های دیگر، مانند WPIX در شهر نیویورک و WKBS در فیلادلفیا، قسمت‌ها را نیز خریداری کردند [73] : 91-92 برای برنامه‌ریزی‌های مشابه. [39] : 121
از طریق سندیکاسیون، پیشتازان فضا مخاطبان بیشتری نسبت به NBC پیدا کرد و به یک کلاسیک کالت تبدیل شد. [74] [71] : 138-139 پخش برنامه در اواخر بعد از ظهر یا اوایل شب بینندگان زیادی را جذب کرد که اغلب جوان بودند. [75] تا سال 1970، تبلیغات تجاری پارامونت ادعا کرد که این نمایش به طور قابل توجهی رتبه بندی ایستگاه های خود را بهبود بخشیده است، [72] و لس آنجلس تایمز در مورد توانایی Star Trek برای "کسب رشک برانگیزترین رتبه ها در زمینه سندیکایی" اظهار نظر کرد. [39] : 121 تا سال 1972، آنچه که آسوشیتدپرس به عنوان «نمایش نمی‌میرد» در بیش از 100 شهر آمریکا و 60 کشور دیگر پخش شد. و بیش از 3000 طرفدار در اولین همایش Star Trek در شهر نیویورک در ژانویه 1972 شرکت کردند. [76] [75]
از آن روز تاریک در سال 1969 که NBC چکش برنامه نویسی را در Star Trek به زمین زد ، احتمالاً یک دوره 24 ساعته نبوده است که برنامه اصلی، یکی از قسمت های اصلی، در جایی پخش نشده باشد.
- شیکاگو تریبون ، 1987 [77]
طرفداران این نمایش به طور فزاینده ای سازماندهی شدند و در کنوانسیون ها برای تجارت کالا، ملاقات با بازیگران سریال و تماشای نمایش قسمت های قدیمی گرد آمدند. چنین طرفدارانی به عنوان " Tekkies " شناخته شدند ، [74] که به دلیل ارادت شدیدشان به نمایش و دانش دایره المعارفی آنها از هر قسمت مورد توجه قرار گرفتند (و اغلب مورد تمسخر قرار گرفتند). [78] از آنجایی که طرفداران بارها از تماشای مجدد هر قسمت لذت می‌بردند، قیمت‌های Star Trek در طول زمان افزایش یافت، به‌جای کاهش مانند سایر تکرارهای سندیکایی. [39] : 122 [79] [80] [74] [81] مجله People در سال 1977 اظهار داشت که نمایش "تهدید می‌کند تا زمانی که جهان به سیاهچاله کوچک خود بازگردد، دوباره اجرا شود". [82] تا سال 1986، 17 سال پس از ورود به سندیکا، پیشتازان فضا محبوب ترین سریال سندیکایی بود. [83] تا سال 1987، پارامونت از هر قسمت 1 میلیون دلار درآمد داشت. [25] و تا سال 1994، بازپخش همچنان در 94 درصد از ایالات متحده پخش شد. [84]
از 1 سپتامبر تا 24 دسامبر 1998، کانال علمی تخیلی یک "نسخه ویژه" از تمام قسمت های سریال اصلی را در قالب 90 دقیقه ای گسترده به میزبانی ویلیام شاتنر پخش کرد. این برنامه‌ها با عنوان پیشتازان فضا: سری اصلی ، صحنه‌هایی را که از قسمت‌های سندیکایی ویرایش شده بودند، بازسازی کردند. [3] علاوه بر تفسیر مقدماتی و پس از اپیزود توسط شاتنر، این قسمت‌ها شامل مصاحبه‌هایی با اعضای تیم تولید معمولی و بازیگران، نویسندگان، ستاره‌های مهمان و منتقدان بود (با عنوان « بینش‌های پیشتازان فضا »). اپیزودها در سکانس پخش اصلی پخش شدند و به دنبال آن «قفس» پخش شد که یک قسمت کامل 105 دقیقه ای به آن اختصاص داشت. (برای جزئیات بیشتر در مورد تاریخ پخش اصلی هر قسمت، به لیست قسمت های Star Trek: The Original Series مراجعه کنید ). قبل از تکمیل ناگهان لغو شد. [ نیاز به استناد ] [ تحقیق اصلی؟ ]
برای جشن گرفتن چهلمین سالگرد سریال در سپتامبر 2006، تلویزیون داخلی CBS (که اکنون به عنوان CBS Media Ventures شناخته می شود ، دارندگان حقوق فعلی امتیازات تلویزیونی Star Trek ) شروع به پخش نسخه پیشرفته Star Trek: The Original Series با کیفیت بالا کرد . جلوه های بصری جدید CGI . [85]
به سرپرستی دیوید روسی، تهیه‌کننده پیشتازان فضا ، که با مایک و دنیس اوکودا مشورت کرد، جلوه‌های بصری و ویژه بازسازی شد تا به Star Trek: The Original Series ظاهر مدرن‌تری بدهد. توجه ویژه ای به عناصری مانند Enterprise ، سیارات بیگانه و تصاویر آنها از فضا، سیارات دیده شده از مدار، فضاپیماهای بیگانه و فناوری هایی مانند بازخوانی رایانه، تصاویر صفحه نمایش، و پرتوهای فازر داده شد. [ نیازمند منبع ]
ترمیم و بهبود توسط CBS Digital انجام شد . تمام فیلم های لایو اکشن با وضوح بالا از عناصر فیلم 35 میلی متری نسل اول آن اسکن شده است. در حالی که امکان روتوش و بازسازی برخی از جلوه‌های بصری وجود داشت، تمام عکس‌های جدید از کشتی، فضا و سیاره‌ها تحت نظارت نیل رای بازسازی شدند. [86]
"نگاتیوهای اصلی دوربین" برای همه فیلم‌های لایو اکشن استفاده شد، اما برای عکس‌های خارجی از کشتی و سیارات استفاده نشد. تغییرات قابل توجه شامل عکس‌های فضایی جدید با CGI Enterprise و سایر مدل‌های جدید (به عنوان مثال، یک کشتی Gorn در " آرنا " نشان داده شده است)، عکس‌های پس‌زمینه مات مجدد ، و سایر لمس‌های جزئی مانند مرتب کردن صفحه‌نمایش. [ نیازمند منبع ]
تعداد کمی از صحنه‌ها نیز بازسازی می‌شدند و گاهی بازیگران جدید در پس‌زمینه نماها قرار می‌گرفتند. [87] موسیقی تم آغازین نیز در استریو دیجیتال دوباره ضبط شد.
اولین قسمتی که برای سندیکا منتشر شد " Bance of Terror " در آخر هفته 16 سپتامبر 2006 بود. اپیزودها با نرخ حدوداً یک در هفته منتشر می شدند و با نسبت تصویر 4:3 پخش می شدند. با وجود بازسازی HD ، CBS بسته پخش پخش را با کیفیت استاندارد (SD TV) ارائه کرد . قالب HD به صورت تجاری از طریق Blu-ray یا با پخش جریانی و بارگیری در دسترس قرار گرفت. [88]
در حالی که نماهای CGI با نسبت تصویر 16:9 برای کاربردهای بعدی تسلط یافتند، در ابتدا در ایالات متحده و کانادا - همراه با فیلم لایو اکشن - در نسبت تصویر 4: 3 برای احترام به ترکیب اصلی نمایش پخش شدند.
در 26 ژوئیه 2007، CBS Home Entertainment (با توزیع توسط Paramount Home Entertainment) اعلام کرد که قسمت های بازسازی شده TOS با فرمت هیبریدی HD DVD /DVD منتشر خواهد شد . فصل اول در 20 نوامبر 2007 منتشر شد. فصل دوم برای انتشار در تابستان 2008 برنامه ریزی شده بود، اما زمانی که توشیبا (که به تامین مالی بازسازی سریال کمک می کرد) از تجارت HD DVD خارج شد، لغو شد. [89] در 5 آگوست 2008، فصل دوم بازسازی شده تنها بر روی DVD منتشر شد. [90] فصل 3 بر روی DVD در 18 نوامبر 2008 منتشر شد. [91] در 17 فوریه 2009، پارامونت فصل اول TOS را در دیسک بلوری برای انتشار در ماه مه اعلام کرد تا همزمان با فیلم بلند جدید پارامونت باشد. . [92] فصل دوم در 22 سپتامبر 2009 به صورت هفت دیسک در Blu-ray در ایالات متحده منتشر شد. [93] فصل سوم در 15 دسامبر در Blu-ray در ایالات متحده منتشر شد. [94] با انتشار مجموعه جعبه «واقعیت‌های جایگزین»، قسمت‌های بازسازی‌شده سری اصلی برای اولین بار در مجموعه‌ای چند سری گنجانده شد. [95]
جین رودنبری در حالی که هنوز نقش‌ها را انتخاب می‌کرد، موظف بود که Bones McCoy و Spock مرد باشند. به گفته نیکل نیکولز، "آنها یک فیلمنامه سه صفحه ای به من دادند تا از روی آن بخوانم که دارای سه شخصیت به نام های استخوان، کرک و شخصی به نام اسپاک بود، و از من پرسیدند که آیا برای نقش اسپاک می خوانم یا نه. وقتی به این بزرگ نگاه کردم. متن، با خودم گفتم، "من هر کدام از این نقش ها را می پذیرم"، اما شخصیت اسپاک را بسیار جالب دیدم و از آنها خواستم به من بگویند که او [اسپاک] چگونه بود." سپس به نیکولز گفتند که این نقش قبلاً به لئونارد نیموی پیشنهاد شده بود. [96]
قرار بود که نقش سولو در فصل دوم گسترش یابد، اما به دلیل بازی تاکی در فیلم کلاه‌های سبز جان وین ، او تنها در نیمی از فصل ظاهر شد و والتر کونیگ نقش او را به‌عنوان دریانورد روسی نسبتاً جوان و سرآمد پر کرد. پرچمدار پاول چکوف وقتی تاکی برگشت، آن دو مجبور شدند در یک اتاق رختکن مشترک باشند. [97] این دو با هم در سکان اینترپرایز برای بقیه سری ظاهر شدند. ممکن است حقیقتی در این داستان غیررسمی وجود داشته باشد که روزنامه اتحاد جماهیر شوروی پراودا شکایت کرد که در میان شخصیت‌های متنوع فرهنگی، هیچ روسی وجود ندارد، زیرا از آنجایی که یوری گاگارین روسی اتحاد جماهیر شوروی اولین کسی بود که این کشور را ساخت. یک پرواز فضایی Gene Roddenberry در پاسخ گفت: "موضوع چکوف یک اشتباه بزرگ از سوی ما بود، و من هنوز از این حقیقت خجالت می کشم که ما از ابتدا یک روسی را وارد نکردیم." [11] با این حال، اسناد Desilu نشان می‌دهد که قصد معرفی شخصیتی به Star Trek با جذابیت جنسی بیشتر برای دختران نوجوان بوده است. [11] والتر کونیگ در سال 2006 در ویژه چهلمین سالگرد Star Trek: The Original Series اشاره کرد که در مورد شایعه پراودا تردید داشت ، زیرا پیشتازان فضا هرگز در تلویزیون شوروی نمایش داده نشده بود. همچنین ادعا شده است که دیوی جونز ، عضو سابق The Monkees ، الگوی آقای چکوف بوده است. [98]
علاوه بر این، این سریال اغلب شامل شخصیت هایی (معمولاً پرسنل امنیتی با لباس قرمز) بود که بلافاصله پس از معرفی کشته یا مجروح می شوند. این ابزار داستانی آنقدر رایج بود که اصطلاح " پیراهن قرمز " را برای نشان دادن یک شخصیت سهامی که تنها هدفش مرگ خشونت آمیز است به منظور نشان دادن خطری که شخصیت های اصلی با آن روبرو هستند را الهام بخشید.
پیشتازان فضا از بازیگران تا حد زیادی ناشناخته خود افراد مشهوری را ایجاد کرد. کلی در بسیاری از فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی ظاهر شده بود، اما بیشتر در نقش‌های کوچک‌تری که او را به‌عنوان یک شخصیت شرور نشان می‌دادند. نیموی قبلاً تجربه تلویزیونی و سینمایی را نیز داشت اما چندان شناخته شده نبود. نیموی قبلاً با شاتنر در اپیزودی از مردی از عمو در سال 1964 ، "مسئله پروژه استریگاس" و کلی (به عنوان پزشک) در اپیزود "مرد خشونت" در سال 1963 از ویرجینیایی ، هر دو بیش از دو سال همکاری کرده بود. قبل از اولین پخش Star Trek . قبل از پیشتازان فضا ، شاتنر در این تجارت به خوبی شناخته شده بود، زیرا در چندین فیلم برجسته ظاهر شد، در برادوی نقش سیرانو د برژراک را بازی کرد و حتی نقش دکتر کیلدر را رد کرد . با این حال، زمانی که نقش‌ها پراکنده شدند، پس از تمدید نشدن قرارداد جفری هانتر، کار معمولی را انتخاب کرد.
پس از پایان سریال اصلی، اعضای بازیگر به دلیل نقش‌های تعیین‌کننده‌شان در نمایش، خود را تایپ‌کننده پیدا کردند. ( مایکل دورن، بازیگر Star Trek: The Next Generation در سال 1991 اظهار داشت: "اگر اتفاقی که برای بازیگران اول افتاد، تایپ‌نویسی نامیده می‌شود، پس من می‌خواهم تایپ‌تست شوم. البته، آنها پس از Trek این شغل را پیدا نکردند . آنها در حال ساختن ششمین فیلم خود هستند.
سه شخصیت اصلی کرک، اسپاک و مک‌کوی بودند و نویسندگان اغلب شخصیت‌های متفاوتی را از یکدیگر بازی می‌کردند: کرک پرشور و اغلب تهاجمی بود، اما با حس شوخ طبعی. اسپاک خیلی منطقی بود. و مک کوی طعنه آمیز، احساساتی و غیرمنطقی بود، اما همیشه دلسوز بود. در بسیاری از داستان‌ها، این سه نفر با هم درگیر شدند، کرک مجبور شد تصمیم سختی بگیرد، در حالی که اسپاک از مسیر منطقی اما گاه بی‌حمایت دفاع می‌کرد و مک‌کوی (یا «استخوان‌ها»، همانطور که کرک به او ملقب بود) اصرار داشت که هر کاری را انجام دهد که کمترین آسیب را به همراه داشته باشد. مک‌کوی و اسپاک رابطه‌ای جنگی داشتند که محبت و احترام واقعی آنها را به یکدیگر پنهان می‌کرد و مشاجره‌های دائمی آنها بین بینندگان محبوب شد. [99] : 153-154 نمایش به قدری بر دیالوگ تاکید داشت که نویسنده و کارگردان نیکلاس مایر (درگیر فیلم های Star Trek ) آن را یک درام رادیویی نامید و یک قسمت را برای یک کلاس فیلم بدون ویدئو پخش کرد تا ثابت کند که طرح هنوز قابل درک است. [70]
شخصیت اسپاک در ابتدا توسط مدیران شبکه طرد شد، آنها نگران بودند که ظاهر مبهم "شیطانی" او (با گوش های نوک تیز و ابروها) ممکن است برای برخی از بینندگان ناراحت کننده باشد، و (به گفته لئونارد نیموی) آنها بارها از رودنبری خواستند که "شما را رها کند." مریخی". رودنبری همچنین از کشف اینکه بخش تبلیغات NBC عمداً گوش‌های نوک تیز و ابروهای اسپاک را از عکس‌های تبلیغاتی اولیه ارسال شده به شرکت‌های وابسته به شبکه حذف کرده بود، ناامید شد، زیرا آنها می‌ترسیدند که ظاهر "اهریمنی" او ممکن است خریداران بالقوه را در ایالت‌های جنوبی محافظه‌کار مذهبی آزار دهد. با این حال، اسپاک به یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های سریال تبدیل شد، همانطور که شخصیت پرشور پزشک کانتری مک‌کوی. اسپاک، در واقع، به نوعی نماد جنسی [100] تبدیل شد - چیزی که هیچ کس در ارتباط با نمایش انتظارش را نداشت. لئونارد نیموی خاطرنشان کرد که سوال جذابیت خارق‌العاده اسپاک مطرح می‌شود: «تقریباً هر زمان که با کسی در مطبوعات صحبت می‌کردم ... هرگز فکر نمی‌کنم ... سعی کنم با سؤال آقای اسپاک به‌عنوان نماد جنسی برخورد کنم. احمقانه است." [101]
دنباله سری اصلی، پیشتازان فضا: نسل بعدی ، که در سال 1987 نمایش داده شد، حدود 100 سال پس از رویدادهای TOS اتفاق می‌افتد . با پیشرفت آن نمایش و اسپین آف های آن، چندین بازیگر TOS ظاهر شدند و شخصیت های اصلی خود را تکرار کردند:
علاوه بر نمونه‌های فوق، رمان‌های غیرقانونی و کتاب‌های کمیک متعددی در طول سال‌ها منتشر شده‌اند که در آنها خدمه دوره سری اصلی در دوره نسل بعدی ، چه از طریق سفر در زمان و چه از راه‌های دیگر، به تصویر کشیده شده‌اند . علاوه بر این، بسیاری از بازیگرانی که در سریال اصلی ظاهر شدند ، بعداً به عنوان شخصیت‌های مختلف در سریال‌های بعدی به عنوان شخصیت‌های مختلف ظاهر شدند، از جمله ماجل بارت ، که نه تنها صدای اکثر رایانه‌های Starfleet را در قسمت‌های هر سریال اسپین‌آف (از جمله یک حضور واحد) ارائه کرد. در Star Trek: Enterprise ، جایی که رایانه‌ها معمولاً اصلاً صحبت نمی‌کردند)، اما همچنین نقش تکرارشونده Lwaxana Troi را در The Next Generation و Deep Space Nine داشت . دایانا مولدور ، ستاره مهمان در قسمت‌های « بازگشت به فردا » و « آیا در حقیقت هیچ زیبایی وجود ندارد؟ » از مجموعه اصلی Star Trek ، در فصل دوم سریال Star Trek: The Next Generation نقش دکتر کاترین پولاسکی را بازی کرد .
نقش های مهمان در این سریال بازیگرانی مانند:
پیشتازان فضا به عنوان یکی از اولین مجموعه های تلویزیونی علمی-تخیلی که از خدمات نویسندگان برجسته علمی تخیلی معاصر مانند رابرت بلوخ ، نورمن اسپینراد ، هارلان الیسون و تئودور استورجن و همچنین نویسندگان تلویزیونی شناخته شده استفاده می کند، قابل توجه است. .
رودنبری اغلب از فضای یک کشتی فضایی استفاده می‌کرد که سال‌ها در آینده تنظیم می‌شد تا درباره مسائل اجتماعی دهه 1960 آمریکا از جمله تبعیض جنسی، نژادپرستی، ملی‌گرایی و جنگ جهانی اظهارنظر کند. [49] در نوامبر 1968، تنها چند ماه پس از اولین تماس بین نژادی تلویزیونی ، اپیزود " فرزندان ناتنی افلاطون " به اشتباه در تاریخ ثبت شد [103] به عنوان اولین نمایش تلویزیونی آمریکایی که یک بوسه بین نژادی بین شخصیت ها را به نمایش گذاشت (سروان کرک). و ستوان اوهورا)، اگرچه بوسه فقط تقلید شده بود (در پشت سر یک شخصیت پنهان شده بود) و غیرارادی به تصویر کشیده شد. [104] با این حال، اختلافاتی وجود دارد که این اولین بوسه بین نژادی این مجموعه است، زیرا قسمت 1967 " Space Seed " - که خان شرور ( ریکاردو مونتالبان ) را معرفی می کند - باعث می شود او ستوان مارلا مک گیورز ( مدلین رو ) را به عنوان او اغوا کند و ببوسد . بخشی از دسیسه های مخرب او " بگذار آخرین میدان جنگ تو باشد " تمثیلی مستقیم از غیرمنطقی و بیهودگی نژادپرستی ارائه می دهد. مضامین ضد جنگ در قسمت‌هایی مانند « ماشین روز قیامت » ظاهر می‌شود که یک سلاح ویرانگر سیاره را به عنوان قیاسی با سلاح‌های هسته‌ای به کار گرفته شده بر اساس اصل تخریب متقابل تضمین شده ، و « طعم آرماگدون » درباره جامعه‌ای که «متمدن» به تصویر می‌کشد، ظاهر می‌شود. "جنگ به حدی است که آنها دیگر آن را چیزی برای اجتناب نمی دانند.
اپیزودهایی مانند « سیب »، « چه کسی برای آدونایس سوگوار است؟ »، « مارک گیدئون » و « بازگشت آرکون‌ها » مضامین ظریف ضد مذهبی (که عمدتاً به دلیل انسان‌گرایی سکولار خود رودنبری است ) و ضد تشکیلات است. « نان و سیرک » و « شکوه امگا » مضامینی دارند که بیشتر طرفدار مسیحیت یا میهن پرستانه هستند. [ تحقیق اصلی؟ ]
نمایش تداخل شبکه و/یا حامیان مالی، تا سانسور عمده فیلمنامه ها و فیلم های سینمایی را تجربه کرد. این یک اتفاق معمولی در دهه 1960 بود و پیشتازان فضا از سهم نسبتاً دستکاری خود رنج می برد. اسکریپت‌ها به طور معمول توسط کارکنان بخش استانداردهای پخش NBC بررسی و سانسور می‌شد، که به‌طور فراوانی هر فیلمنامهای را با درخواست‌هایی برای برش‌ها یا تغییرات حاشیه‌نویسی می‌کردند (مثلاً «صفحه 4: لطفاً حرفهای توهین‌آمیز مک‌کوی، «خداوند خوب » را حذف کنید یا «صفحه 43: احتیاط در مورد در آغوش گرفتن، از بوسه با دهان باز خودداری کنید. [105]
این سریال به خاطر حس شوخ طبعی اش، مانند دعوای نوک تیز و در عین حال دوستانه اسپاک و مک کوی مورد توجه قرار گرفت. اپیزودهای خاصی از جمله « مشکل‌ها »، « من، ماد » و «قطعه‌ای از عمل» به صورت کمدی با عناصر دراماتیک نوشته و روی صحنه رفتند. بیشتر قسمت‌ها به‌عنوان درام‌های اکشن/ماجراجویی، اغلب شامل نبردهای فضایی یا مشت‌ها بین خدمه کشتی و آنتاگونیست‌های مهمان ارائه می‌شدند.
چندین قسمت از مفهوم سیارات در حال توسعه به موازات زمین استفاده کردند که امکان استفاده مجدد از وسایل، لباس‌ها و دکورها را فراهم می‌کرد. «نان و سیرک»، « میری » و «شکوه امگا» چنین جهان‌هایی را به تصویر می‌کشند. «قطعه ای از اقدام»، «الگوهای نیرو» و «فرزندان ناتنی افلاطون» بر اساس سیارات بیگانه ای هستند که فرهنگ های دوره ای زمین را پذیرفته اند (به ترتیب شیکاگو، آلمان نازی و یونان باستان دوران ممنوعیت). دو قسمت سفر در زمان (" فردا دیروز است " و " تکلیف: زمین ") به راحتی Enterprise را در مدار بالای زمین دهه 1960 قرار می دهد. سومی (" شهر در لبه همیشه ") اعضای خدمه را روی زمین دهه 1930 قرار می دهد.
چندین نشریه ده قسمت برتر Star Trek را رتبه بندی کرده اند :
از بیست و یک اپیزود مختلف ذکر شده در بالا، سیزده قسمت - «جایی که پیش از این هیچ کس نرفته است»، «دشمن درون»، «زمان برهنه»، «تعادل وحشت»، «هفت گالیله»، «آرنا»، Space Seed، «این سوی بهشت»، «شیطان در تاریکی»، «مزه ای از آرماگدون»، «مانور کوربومیت»، «تله انسان» و «شهری در لبه ابدیت» – هستند. از فصل اول و شش فصل - «آموک تایم»، «ماشین قیامت»، «آینه، آینه»، «دردسر با مشکلات»، «قطعه ای از عمل» و «سفر به بابل» از فصل دوم هستند. فصل فقط دو مورد - "حادثه سازمانی" و "بگذارید آخرین میدان نبرد شما باشد" - از فصل سوم گرفته شده اند.
تنها دو قسمت، «شهر در لبه همیشه» و «بذر فضایی» در هر پنج لیست ظاهر می‌شوند.
در سال 1983، لئونارد نیموی یک برنامه ویژه یک ساعته را با فیلم Star Trek III: The Search for Spock میزبانی کرد که در آن خاطرات خود را از کار بر روی سریال اصلی بازگو کرد و منشأ چیزهایی مانند نیشگون گرفتن عصب ولکان و سلام ولکان ، و همچنین پخش مجدد قسمت TOS " Space Seed ". [111]
آهنگ تم سریال توسط الکساندر کوریج نوشته شده است و در چندین قسمت اسپین آف Star Trek و فیلم های سینمایی به نمایش درآمده است . Gene Roddenberry متعاقباً مجموعه ای از اشعار همراه را نوشت، حتی اگر این اشعار هرگز در این مجموعه استفاده نشد، و Roddenberry نیز هرگز چنین قصدی نداشت. این به او اجازه داد تا اعتبار آهنگساز مشترک و در نتیجه 50 درصد از حق امتیاز اجرای تم را دریافت کند. شجاعت، اقدامات رودنبری را در حالی که کاملا قانونی بود، غیراخلاقی می دانست. [112] تهیه کننده سریال رابرت جاستمن در کتاب Inside Star Trek: The Real Story اشاره کرد که کار روی فیلم Doctor Dolittle باعث شد تا Courage روی بیش از دو قسمت از فصل اول کار نکند. با این حال، جاستمن همچنین معتقد بود که Courage اشتیاق خود را برای سریال از دست داده است، زیرا موضوع "حقوق" است. [48] : 185 شجاعت هیچ قسمتی از فصل دوم را ثبت نکرد. با این حال، او در 16 ژوئن 1967 یک جلسه ضبط به مدت 30 دقیقه از "سرنخ های کتابخانه" برای فصل دوم انجام داد .
قسمت‌های بعدی از ضبط‌های موجود در کارهای قبلی Courage استفاده کردند. مینارد فرگوسن، نوازنده ترومپت جاز، در اواخر دهه 1970، نسخه تلفیقی جاز از این آهنگ را با گروه خود ضبط کرد و نیکل نیکولز این آهنگ را به صورت زنده همراه با اشعار اجرا کرد.
متن آهنگ به شرح زیر است:
فراتر از حاشیه نور ستارگان
عشق من در پرواز ستاره سرگردان است
می دانم که او را
در ستاره های خوشه ای پیدا خواهد کرد
عشق، عشق عجیب
یک ستاره زن می آموزد
می دانم سفر او هرگز به پایان نمی رسد
سفر ستاره ای او برای همیشه ادامه خواهد داشت
اما به او بگو در حالی که
او سرگردان است دریای پر ستاره مرا
به خاطر بسپار [114]
به دلایل بودجه ای، این سریال از موسیقی «ردیابی شده» یا موسیقی نوشته شده برای قسمت های دیگر استفاده کرد که در قسمت های بعدی دوباره استفاده شد. از 79 قسمتی که پخش شد، فقط 31 قسمت آندراماتیک اصلی کامل یا جزئی داشت که به طور خاص برای آنها ساخته شده بود. باقی‌مانده موسیقی در هر قسمت از قسمت‌های دیگر و از نشانه‌های ضبط‌شده برای کتابخانه موسیقی ردیابی می‌شد. اینکه کدام قسمت‌ها دارای موسیقی جدید خواهند بود، بیشتر تصمیم رابرت اچ. جاستمن، تهیه‌کننده وابسته در دو فصل اول بود.
تیتراژ صفحه نمایش آهنگسازان بر اساس میزان موسیقی ساخته شده یا آهنگسازی و استفاده مجدد در آن قسمت داده شد. برخی از این تیتراژهای پایانی موسیقی گاهی نادرست بودند.
فراتر از آثار کوتاه موسیقی «منبع» (موسیقی که منبع آن روی صفحه نمایش داده می‌شود یا تأیید می‌شود) که برای قسمت‌های خاص ساخته شده‌اند، هشت آهنگساز برای ایجاد زیر خط اصلی دراماتیک در طول سریال قرارداد بسته شدند: الکساندر کوریج ، جرج دانینگ ، جری فیلدینگ ، جرالد فرید ، سول کاپلان ، ساموئل ماتلوفسکی، جوزف مولندور و فرد اشتاینر . آهنگسازان موسیقی خود را رهبری کردند. از میان این آهنگسازان، اشتاینر موسیقی اصلی را برای سیزده قسمت ساخت و این تنظیم ابزاری او از تم اصلی الکساندر کوریج است که در بسیاری از تیتراژهای عنوان پایانی سریال شنیده می شود.
زیر اسکورهای ردیابی شده توسط ویراستاران موسیقی که رابرت راف (بیشتر فصل اول)، جیم هنریکسون (فصل اول و دوم) و ریچارد لافام (فصل سوم) را بر عهده داشتند، انتخاب و برای قسمت ویرایش شدند. [115]
برخی از ضبط‌های اصلی موسیقی در ایالات متحده به صورت تجاری در لیبل GNP Crescendo Record Co. منتشر شد . موسیقی تعدادی از قسمت ها توسط فرد اشتاینر و ارکستر فیلارمونیک سلطنتی برای لیبل Varèse Sarabande دوباره ضبط شد . و توسط تونی برمنر با فیلارمونیک سلطنتی برای لیبل X. سرانجام در دسامبر 2012، ضبط‌های اصلی کامل توسط La-La Land Records در قالب یک جعبه 15 سی‌دی با نت‌های خطی توسط جف باند منتشر شد. [116]
به ترتیب تولید ذکر شده است. قسمت هایی که فقط قسمتی از آنها نمره گذاری شده اند به صورت مورب هستند. [117]
فصل 1 :
فصل 2 :
فصل 3 :
نکته : اگرچه «راه به عدن» موسیقی اصلی نداشت، اما این قسمت دارای مواد موسیقایی ویژه ای از آرتور هاینمان (نویسنده اپیزود)، ستاره مهمان چارلز ناپیر و کریگ رابرتسون بود. "مرثیه ای برای متوشالح" حاوی تفسیر یوهانس برامس توسط ایوان دیتمارس است.
اگرچه این سریال هرگز جایزه امی دریافت نکرد، اما پیشتازان فضا نامزد جوایز امی زیر شد :
هشت قسمت از آن نامزد یکی از برترین جوایز علمی-تخیلی، جایزه هوگو ، در بخش "بهترین نمایش دراماتیک" شد. در سال 1967، قسمت‌های نامزد شده عبارت بودند از: « زمان برهنه »، « مانور کوربومیت » و « مناجری ». در سال 1968، همه نامزدها قسمت‌های « پیشتازان فضا » بودند: « تایم آموک »، « آینه، آینه »، « ماشین روز رستاخیز »، « مشکل با عیب‌ها » و « شهر در لبه همیشه ». پیشتازان فضا هر دو سال را برای اپیزودهای "The Menagerie" و "The City on the Edge of Forever" برد. در سال 1968، Star Trek برنده جایزه ویژه هوگو برای نمایش دراماتیک شد. هیچ قسمتی نامگذاری نشد. این سومین جایزه هوگو و نهمین نامزدی هوگو بود.
در سال 1967، Star Trek همچنین یکی از اولین برنامه های تلویزیونی بود که جایزه تصویر NAACP را دریافت کرد .
در سال 1968، تحسین‌شده‌ترین قسمت « پیشتازان فضا » ، «شهری در لبه همیشه»، نوشته هارلن الیسون ، جایزه معتبر انجمن نویسندگان آمریکا را برای بهترین نمایش تله‌بازی اورجینال دریافت کرد، اگرچه این برای فیلمنامه پیش‌نویس اصلی الیسون بود. نه برای فیلمنامه اپیزود که پخش شد.
در سال 1997، "شهری در لبه همیشه" در 100 بهترین قسمت تمام دوران توسط راهنمای تلویزیون در رتبه 92 قرار گرفت . [118]
در سال‌های 2004 و 2007، TV Guide ، Star Trek را به‌عنوان بزرگترین نمایش فرقه‌ای تا کنون معرفی کرد . [119] [120]
در سال 2013، راهنمای تلویزیونی، پیشتازان فضا را به عنوان بهترین برنامه علمی تخیلی (همراه با پیشتازان فضا: نسل بعدی ) [121] و شماره 12 بهترین نمایش تمام دوران، [122] رتبه بندی کرد ، در حالی که انجمن نویسندگان آمریکا آن را در رتبه # رتبه بندی کرد. 33 در لیست 101 بهترین سریال تلویزیونی نوشته شده آنها. [123]
قسمت‌های سری اصلی جزو اولین مجموعه‌های تلویزیونی بودند که با فرمت‌های VHS و دیسک لیزری در آمریکای شمالی منتشر شدند. اولین قسمت در VHS برای فروش عمومی، Space Seed بود که در ژوئن 1982 (به مناسبت اکران دومین فیلم پیشتازان فضا، خشم خان) با قیمت 29.95 دلار منتشر شد، زیرا قبل از این عناوین فقط برای اجاره بودند. [124] در سال 1985، 10 قسمت اول به صورت ویدیویی با قیمت 14.95 دلار به همراه دسته های 10 تایی دیگر در طول سال های 1985 و 1986 به فروش رفت و این اولین سریال تلویزیونی طولانی مدتی بود که به طور کامل به صورت ویدیوی خانگی منتشر شد . 125] با تمام قسمت ها در نهایت در هر دو فرمت منتشر شد. تا سال 1986، فروش به 1 میلیون دستگاه رسید. [126] با ظهور DVD در اواسط دهه 1990، دی‌وی‌دی‌های تکی که هر کدام دارای دو قسمت به ترتیب تولید بودند، منتشر شدند. در اوایل دهه 2000، پارامونت ویدیوی خانگی این مجموعه را به صورت دی وی دی در مجموعه ای از سه باکس فصل لوکس با ویژگی ها و مستندهای اضافه شده دوباره منتشر کرد. در فوریه 2009 CBS و Paramount اعلام کردند که سری اصلی را به صورت Blu-ray منتشر خواهند کرد. فصل اول، دوم و سوم به ترتیب در 28 آوریل، 22 سپتامبر و 15 دسامبر منتشر شد. نسخه‌های Blu-ray به کاربر این امکان را می‌دهند که بین «افکت‌های پیشرفته» یا «اثرات اصلی» از طریق تکنیکی به نام چند زاویه انتخاب کند . [127]
تمام 79 قسمت این مجموعه توسط CBS Home Entertainment (توزیع شده توسط Paramount ) به صورت دیجیتالی بازسازی شده و از آن زمان بر روی DVD منتشر شده است. CBS Home Entertainment فصل اول سری اصلی را در Blu-ray در 28 آوریل 2009 منتشر کرد. نسخه Blu-ray شامل هر دو قسمت اصلی و Remastered با شاخه‌های بدون درز است .
CBS Interactive هر 3 فصل سریال را از طریق برنامه آیفون tv.com ارائه می دهد . قسمت‌های کامل، بدون CGI جدید، اما به صورت دیجیتالی برای حذف مصنوعات سلولوئید اصلی پردازش شده‌اند، بدون پرداخت هزینه اما با تبلیغات جاسازی شده در دسترس کاربران ایالات متحده هستند. کلیپ های کوتاه از نمایش ها نیز در وب سایت آنها قابل مشاهده است. [128] این شرکت اخیراً تمام 3 فصل سریال را از طریق سرویس پخش پریمیوم Paramount+ خود ارائه کرده است. مانند برنامه tv.com دارای تمام قسمت‌های کامل، بدون CGI جدید است و با اشتراک بدون وقفه تبلیغاتی در دسترس کاربران ایالات متحده است.
در ژانویه 2007، فصل اول Star Trek: The Original Series برای دانلود از فروشگاه iTunes اپل در دسترس قرار گرفت . اگرچه بررسی‌های مصرف‌کننده نشان می‌دهد که برخی از قسمت‌های iTunes نسخه‌های جدید «ریمستر شده» هستند، ویرایشگران iTunes چنین چیزی را نشان نداده‌اند، و اگر چنین است، کدام یک هستند. تمام قسمت های فصل اول که بازسازی و پخش شده بودند از iTunes در دسترس بودند، به جز « Where No Man Has Gone Before » که به شکل اصلی خود باقی مانده است. در 20 مارس 2007، فصل اول دوباره به فروشگاه iTunes اضافه شد، با دانلودهای جداگانه برای نسخه های اصلی و بازسازی شده نمایش، اگرچه طبق نظرات مشتریان، نسخه اصلی شامل اصلاحات جزئی مانند بهبود جلوه های ویژه است. [ نیازمند منبع ]
نتفلیکس پخش آنلاین پنج سریال از شش مجموعه تلویزیونی Star Trek را در 1 ژوئیه 2011 آغاز کرد. Deep Space Nine در 1 اکتبر 2011 دنبال شد. [129]
فیلم های سری اصلی
خالق پیشتازان فضا، Gene Roddenberry برای اولین بار ایده یک فیلم Star Trek را در سال 1969 پیشنهاد کرد . [130] هنگامی که سریال تلویزیونی اصلی لغو شد، او برای ادامه فرنچایز از طریق یک فیلم لابی کرد. موفقیت این سریال در سندیکا، استودیو را متقاعد کرد که کار روی یک فیلم سینمایی را در سال 1975 آغاز کند. [131] مجموعه‌ای از نویسندگان تلاش کردند فیلمنامهای حماسی مناسب بسازند، اما تلاش‌ها پارامونت را راضی نکرد، بنابراین استودیو پروژه را در سال 1975 کنار گذاشت. 1977. پارامونت در عوض قصد داشت فرنچایز را با یک مجموعه تلویزیونی جدید ( فاز دوم ) به ریشه های خود بازگرداند. موفقیت عظیم جنگ ستارگان در سراسر جهان در باکس آفیس در اواسط سال 1977 استودیوهای هالیوود را در جستجوی ویژگی های علمی تخیلی مشابهی که می توانند اقتباس یا دوباره به نمایش درآورند، به خزانه های خود فرستاد. پس از افتتاحیه عظیم « برخورد نزدیک از نوع سوم» کلمبیا در اواخر دسامبر 1977، تولید فاز دوم به نفع ساخت یک فیلم Star Trek لغو شد . [132] که با Star Trek: The Motion Picture در سال 1979 شروع شد، پنج دنباله دنبال شد، Star Trek II: The Wrath of Khan (1982)، Star Trek III: The Search for Spock (1984)، Star Trek IV: The Voyage Home (1986)، Star Trek V: The Final Frontier (1989) و Star Trek VI: The Undiscovered Country (1991). لئونارد نیموی فیلم های Star Trek s III و IV را کارگردانی کرد و ویلیام شاتنر کارگردانی Star Trek V را بر عهده داشت.
فیلم‌های راه‌اندازی مجدد (خط زمانی کلوین)
پس از استقبال ضعیف از آخرین فیلم نسل بعدی Nemesis و لغو سریال تلویزیونی Enterprise ، ریک برمن تهیه کننده اجرایی فرنچایز و اریک جندرسن فیلمنامه نویس شروع به ساخت فیلم جدیدی کردند، [133] با عنوان Star Trek: The Beginning که اتفاق می افتد. بعد از Enterprise اما قبل از The Original Series . [134] در فوریه 2007، جی جی آبرامز پیشنهاد پارامونت برای کارگردانی فیلم جدید را پذیرفت، زیرا قبلاً به عنوان تهیه کننده به آن پیوسته بود. [135] روبرتو اورسی و الکس کورتزمن فیلمنامهای نوشتند که آبرامز را تحت تأثیر قرار داد و بازیگران جدیدی در آن نقش‌آفرینی می‌کردند. اینترپرایز ، فضای داخلی آن و یونیفرم های اصلی دوباره طراحی شدند.
این احیای فرنچایز اغلب به عنوان یک راه‌اندازی مجدد در نظر گرفته می‌شود ، اما همچنین ادامه فرنچایز است و نیموی نقش اسپاک مسن را تکرار می‌کند. این مسیر برای رهایی فیلم‌های جدید از محدودیت‌های تداوم تثبیت‌شده بدون کنار گذاشتن کامل آن، که نویسندگان احساس می‌کردند «بی‌احترامی» بود، طی شد. این واقعیت جدید به‌طور غیررسمی با نامهای متعددی از جمله «آبرام‌اسورس»، «جی‌جی ترک» و «نوترک» یاد می‌شد، پیش از آنکه «خط زمانی کلوین» (در مقابل «خط زمانی اصلی» مجموعه‌ها و فیلم‌های اصلی) نامگذاری شود. مایکل و دنیس اوکودا برای استفاده در راهنماها و دایره المعارف های مرجع رسمی Star Trek . نام کلوین از USS Kelvin گرفته شده است ، یک کشتی فضایی درگیر در رویدادی که واقعیت جدیدی را در Star Trek (2009) ایجاد می کند. [136] آبرامز این کشتی فضایی را به افتخار پدربزرگش هنری کلوین نامگذاری کرد، که او همچنین در بایگانی یادبود کلوین در تاریکی به او ادای احترام می کند. [136] [137]
سه فیلم در جدول زمانی کلوین عبارتند از پیشتازان فضا (2009)، پیشتازان فضا در تاریکی (2013) و پیشتازان فضا فراتر از (2016). آخرین آن به نیموی، که در سال 2015 درگذشت و آنتون یلچین ، که در تابستان در یک تصادف رانندگی جان باخت، تقدیم شد.
Star Trek: The Original Series الهام‌بخش بسیاری از محصولات تجاری از جمله اسباب‌بازی‌ها، کتاب‌های کمیک و بسیاری مواد دیگر است. کمیک ها به طور کلی غیر متعارف در نظر گرفته می شوند .
در اوایل دهه 1970، شرکت مگو مجوز تولید اکشن فیگورهای Star Trek را به دست آورد که این شرکت با موفقیت از سال 1974 تا 1976 آن را به بازار عرضه کرد. در این دوره، شرکت خطی از فیگورهای 8 اینچی با کاپیتان کرک ، آقای اسپاک ، لئونارد مک کوی تولید کرد. آقای اسکات ، ستوان اوهورا ، "بیگانه ها" (یک کلینگون ، یک نپتونی ، یک حافظ ، یک گورن ، یک چرون ، یک رومولان ، یک تالوسیان ، یک اندوریایی و یک موگاتو ) و مجموعه های بازی متعدد (مگو نیز تولید شده است یک تری‌کورد اسباب‌بازی در اندازه واقعی .)
در اواسط دهه 2000، پل "دکتر مگو" کلارک و جو سنا EMCE Toys (با تلفظ "MC") را تاسیس کردند تا اسباب بازی های Mego را به بازار بازگردانند. (Mego در سال 1983 از کار افتاد.) [138] کار با Diamond Select Toys ، دارندگان فعلی مجوز پیشتازان فضا ، این ارقام در فروشگاه‌های کمیک به فروش می‌رسند. شخصیت های جدید در حال حاضر [ چه زمانی؟ ] در حال تولید است که مگو در اصل آن را نساخته است، مانند ستوان سولو ، پرچمدار چکوف ، و شرور « Space Seed »، خان نونین سینگ . گورنی که مگو تولید کرد ، سر مارمولک قهوه‌ای (مشابه شخصیت شرور مارول کامیکس) روی بدنی قهوه‌ای با لباس کلینگون داشت . طرفداران پیشتازان فضا اغلب آرزو می کردند که ای کاش مگو یک گورن «دقیق تلویزیونی» ساخته بود. EMCE Toys و DST یک Gorn سبز جدید را بر اساس قسمت تلویزیونی " Arena " تولید کردند. [ نیاز به نقل از ] EMCE Toys هنرمند بسته بندی اصلی Mego، هارولد شول را برای به تصویر کشیدن آثار هنری جدید برای سولو، چکوف، خان و گورن استخدام کرد. [ نیاز به نقل از ] EMCE Toys به احیای Mego با تولید چهره‌های Star Trek از جمله Captain Pike و Salt Vampire ادامه می‌دهد . [ نیازمند منبع ]
اولین کمیک های Star Trek بین سال های 1967 و 1978 توسط Gold Key Comics منتشر شد. بیشتر خطوط داستانی مورد استفاده در مجموعه کلید طلایی دارای شخصیت‌ها و مفاهیم اصلی بودند، اگرچه شماره‌های بعدی شامل دنباله‌های قسمت‌های اصلی سریال « شهر در لبه همیشه »، « مگردونه » و « من، ماد » بود. نویسندگان شامل جورج کاشدان، آرنولد دریک و لن وین بودند . در اصل آنها توسط آلبرتو جولیتی ، هنرمند ایتالیایی که هرگز سریال را ندیده بود و فقط عکس های تبلیغاتی برای استفاده به عنوان مرجع داشت، تصویرسازی شدند . از آنجایی که جولیتی عکسی تبلیغاتی از جیمز دوهان نداشت ، شماره‌های اولیه سریال باعث شد که آقای اسکات متفاوت طراحی شود. شماره های اصلی، که اکثر آنها دارای جلدهای عکاسی بودند که تصاویری از این مجموعه را نشان می دادند، بسیار قابل جمع آوری هستند. طرفداران آنها را با علاقه به یاد می آورند، و یک سری از تجدید چاپ ها ("مجموعه کلید") از این عناوین اصلی در سال 2004 ظاهر شد که توسط چکر منتشر شد. مجموعه Gold Key دارای 61 شماره بود. Gold Key مجوز Star Trek را به Marvel Comics در سال 1979 از دست داد (اگرچه مجوز Marvel از پارامونت آنها را از استفاده از مفاهیم معرفی شده در سری اصلی منع کرد). [139]
از سال 1969 تا 1973، مجموعه ای از کمیک استریپ های هفتگی Star Trek در مجله کمیک بریتانیا منتشر شد که در نهایت به عنوان TV Century 21 شناخته شد . در مجموع 258 شماره و همچنین سالانه ها و ویژه نامه های مختلف تولید شد. همه داستان های اصلی بودند. دو سالانه دیگر، تحت عنوان Mighty TV Comic ، مواد اولیه Star Trek را نیز تولید کردند . علاوه بر این، تلویزیون طنز هفتگی نسخه‌های سریالی کمیک طلای کلید ایالات متحده را تجدید چاپ کرد. [140]
در سال‌های 1977-1978، قبل از اینکه ویدیوی خانگی به طور گسترده در دسترس قرار گیرد، Mandala Productions و Bantam Books FotoNovels of TOS را منتشر کردند که شامل اقتباس‌های مستقیم از فریم‌های اپیزود تلویزیونی رنگی (با بادکنک‌های کلمه ) در قالب کمیک بود.
از فوریه 1984 تا فوریه 1996، دی سی کامیکس مجوز انتشار کتاب های کمیک بر اساس فرنچایز Star Trek ، از جمله Star Trek: The Original Series را داشت . عنوان اصلی DC Comics Star Trek در دو سری منتشر شد که شامل 136 شماره، 9 سالانه، و تعدادی شماره ویژه بود، به علاوه چند سری مینی که TOS و سری بعدی Star Trek: The Next Generation ( TNG ) را به هم مرتبط می‌کردند.
مارول کامیکس بار دیگر مجوز پیشتازان فضا را در سال 1996 دریافت کرد. مارول (تحت عنوان "کامیکس مارول/پارامونت") چندین تک شات و مجموعه فصلی Star Trek Unlimited را منتشر کرد که TOS و همچنین TNG را پوشش می داد . [141] آنها همچنین سری جدید Star Trek: Early Voyages را معرفی کردند که به ماجراهای کریستوفر پایک به عنوان کاپیتان اینترپرایز می پرداخت (همانطور که در خلبان TOS رد شده " The Cage " نشان داده شده است. استقبال طرفداران از این کمیک‌ها زمانی شروع شد که انتشار افتتاحیه خط جدید Star Trek توسط مارول یک تلاقی بین TOS و تیم ابرقهرمانی محبوب مارول، X-Men بود . با این حال، این سریال نسبتاً محبوب بود و فروش بالایی را به ثبت رساند.
با شروع سال 2006، توکیوپاپ دو پروژه را بر اساس سری اصلی منتشر کرد. مجموعه‌های کمیک جدید که توسط جاشوا اورتگا تهیه شده است، هر سال در سپتامبر 2006 ( Shinsei Shinsei ) و 2007 ( Kakan ni Shinkou ) منتشر شد . پنج هنرمند و تیم نویسنده پنج داستان جدید، در هر جلد، بر اساس مجموعه اصلی ارائه کردند. [142]
سریال اصلی بارها در سریال های تلویزیونی دیگر تقلید شده است. برنامه Saturday Night Live دو طرح معروف را با تقلید از سری اصلی تولید کرد ، "آخرین سفر شرکت Starship " در سال 1976 [143] و طرح خود ویلیام شاتنر " Get a life " در سال 1986 (که پیروان "Trekkie" نمایش را تقلید کرد). "آخرین سفر شرکت کشتی ستاره ای " یک طرح دوازده دقیقه ای است که توسط مایکل اودوناگو نوشته شده است . توسط TrekMovie.com به عنوان «یکی از بهترین طرح‌های تقلید آمیز پیشتازان فضا » در تمام دوران توصیف شد . [143] TVSquad طرح "Get a Life" شاتنر را در کنار "آخرین سفر ..." به عنوان یکی از معروف ترین تقلیدهای نمایشی رتبه بندی کرد. [144]
دو کمدی کانادایی وین و شوستر در اواخر دهه 1970 در نقش Star Schtick به تقلید از Star Trek پرداختند. کل یک سریال طنز آمیز فنلاندی Star Wreck از سال 1992 تولید شد که با Star Wreck: In the Pirkinning در سال 2005 به اوج رسید و همه به صورت قانونی در وب قابل دانلود هستند. [145]
این سریال همچنین در سیمپسون‌ها ، [144] Family Guy و به‌ویژه در قسمت Futurama " Where No Fan Has Gone Before "، که توسط مجله Wired به عنوان "سنگ محک" برای طرفداران توصیف شد، تقلید شده است . [146] فیلم کهکشان کوئست محصول 1999 زندگی یک خدمه درام فضایی تلویزیونی را به تصویر می‌کشد که زمانی توسط بیگانگان واقعی ربوده شده‌اند که سریال تخیلی را با واقعیت اشتباه گرفته‌اند. [147] [148] شخصیت های اصلی تقلید از شخصیت های Star Trek هستند ، و بسیاری از عناصر داستان به آداب و رسوم سریال های تلویزیونی محبوب دهه 1960 اشاره دارند یا تقلید می کنند. [149] در برنامه زنده Adult Swim 's FishCenter ، یک تقلید از USS Enterprise به نام "USS FishCenterprise NCC-1065" نمایش داده شد. [150]
این سریال همچنین به عنوان "Star Blecch" در شماره دسامبر 1967 مجله Mad (شماره 115) تقلید شد. [151]
رمان Redshirts نوشته جان اسکالزی ، برنده جایزه هوگو برای بهترین رمان در سال 2013، از مضمون افسران ناوگان ستاره با پیراهن قرمز به عنوان خوراک توپ استفاده می کند .
(T)raumschiff Surprise – Periode 1 (2004) فیلمی به کارگردانی مایکل هربیگ است که به تقلید از Star Trek و Star Wars می پردازد .
پیشتازان فضا الهام بخش بسیاری از طرفداران برای تولید داستان هایی برای توزیع رایگان اینترنتی شده است. بسیاری از اینها در زمان سریال اصلی اتفاق می‌افتند ، از جمله Star Trek: Phase II که نامزد دریافت جایزه هوگو شد و از حمایت بازیگران و نویسندگانی که با The Original Series درگیر بودند، دریافت کرد .
" Star Trek: Continues " آخرین سال سفر 5 ساله The Enterprise را روایت می کند. پسر جین رودنبری، "راد"، پس از نمایش در سال 2014 اعلام کرد که این سریال از سوی پدرش به عنوان یک سریال معمولی در نظر گرفته می شد. [152] شامل 11 قسمت کامل و مواد اضافی متعدد، Star Trek: Continues از سال 2013 تا 2017 تولید شد و توسط یک کیک استارتر تامین مالی شد.
پیشتازان فضا در سال 1973 و پس از آن با نمایش های بیشتری در همان جهان مشترک دنبال شد . سری های بعدی عبارتند از:
راد سرلینگ در مورد این سریال گفت که " پیشتازان فضا باز هم یک نمایش بسیار ناسازگار بود که گاهی با نبوغ واقعی و رویکردهای علمی تخیلی خالص می درخشید. در مواقع دیگر بیشتر شبیه کارناوال بود و بسیار بیشتر مخلوق تلویزیون بود تا موجود. از یک فرم ادبی مشروع." [153]
آیزاک آسیموف و خالق پیشتازان فضا، جین رودنبری، در طول اجرای اولیه Star Trek در اواخر دهه 1960، یک رابطه منحصر به فرد ایجاد کردند . آسیموف یک مقاله انتقادی در مورد دقت علمی Star Trek برای مجله TV Guide نوشت. رودنبری با نامهای شخصی که محدودیت‌های دقت را هنگام نوشتن یک سریال هفتگی توضیح می‌داد، با احترام پاسخ داد. آسیموف خود را با مقاله‌ای ادامه داد تا با وجود نادرستی‌های آن ادعا کند که پیشتازان فضا یک برنامه تلویزیونی علمی تخیلی تازه و چالش‌برانگیز بود. این دو دوست باقی ماندند تا جایی که آسیموف حتی به عنوان مشاور در تعدادی از پروژه های Star Trek خدمت کرد . [154]
در جمع‌آوری بازبینی Rotten Tomatoes ، فصل 1 بر اساس 24 بررسی، با میانگین امتیاز 9/10، 92% را تایید کرد. اجماع انتقادی چنین می‌گوید: « پیشتازان فضا ، قصیده‌ای خوش‌بینانه برای بشریت، ممکن است قدیمی به نظر برسد، اما ابزار و داستان‌گویی قوی آن جایگاه آن را به عنوان یکی از ماندگارترین فرنچایزهای فرهنگ پاپ تثبیت می‌کند». [155] فصل 2 بر اساس 6 بررسی، با میانگین امتیاز 7.33/10، امتیاز تأیید 100٪ را دریافت کرد. [156] فصل 3 بر اساس 10 بررسی، با میانگین امتیاز 5.5/10، 50 درصد تاییدیه را دریافت کرد. اجماع انتقادی چنین می‌گوید: «کاهش بودجه ستاره‌های Star Trek را در میان مجموعه‌های نامرغوب و نوشته‌های درهم و برهم رها می‌کند – اگرچه حتی در بدترین حالت، طرفداران آن ممکن است همچنان از لذت‌های کمپینگ آن لذت ببرند». [157]
در سال 2016، در فهرستی که شامل هر فیلم و مجموعه تلویزیونی Star Trek با هم بود، این سریال توسط LA Times در رتبه اول قرار گرفت ، پیش از فیلم Star Trek II: The Wrath of Khan در سال 1982 و Star Trek: Deep Space Nine در رتبه سوم قرار گرفت. محل [158]
در سال 2017، Vulture سریال Star Trek را به عنوان سومین برنامه تلویزیونی لایو اکشن Star Trek رتبه بندی کرد ، در حالی که در همان زمان آن را به دلیل "تشکیل پایه ها" تحسین کرد. [159]
در سال 2018، IndieWire سری اصلی Star Trek را به عنوان هشتمین نمایش برتر علمی تخیلی فضایی در فضای خارج از جو، شامل 18 نمایش کلی از این ژانر، رتبه بندی کرد . [160]
در سال 2018، Io9 / Gizmodo طراحی فضاپیمای خیالی نشان داده شده در این مجموعه تلویزیونی، Enterprise را به عنوان بهترین نسخه شماره یک کشتی فضایی Enterprise از مجموعه Star Trek رتبه بندی کرد . [161] آنها احساس می کردند که طرح اصلی هنوز نسبت به ده ها نسخه مختلف بعدی برتری دارد. [161]
در سال 2019، Nerdist سریال اصلی شماره یک را از بین هفت مجموعه تلویزیونی فرنچایز Star Trek ، از جمله تا فصل دوم Star Trek: Discovery ، بهترین رتبه بندی کرد . [162]
در سال 2019، Popular Mechanics، Star Trek را در رده ششم بهترین برنامه تلویزیونی علمی تخیلی قرار داد . [163]
در سال 2021، مجله امپایر آن را در رده سی و ششمین نمایش برتر تلویزیونی قرار داد. [164]
(اشتراوس:) ... با تشکر ... از کانال علمی تخیلی ... که سریال اصلی را سه شنبه شب به تلویزیون بازگرداند. با دوبله «Star Trek: The Original Series»، صحنه‌هایی که از قسمت‌هایی که به صورت سندیکایی پخش می‌شد حذف شده‌اند، بازسازی شده‌اند، و نمایش‌ها به صورت دیجیتالی بازسازی شده و رنگ‌های تصحیح شده‌اند.
{{cite book}}: CS1 maint: چندین نام: فهرست نویسندگان ( پیوند )شماره 4 - NBC فیلم Star Trek را لغو کرد
{{cite book}}: |last=دارای نام عمومی ( راهنما )
رسانه از Commons
نقل قول از ویکی نقل قول
داده ها از ویکی داده