لیسیماخوس ( / l ɪ ˈ s ɪ m ə k ə s / ؛ یونانی : Λυσίμαχος , Lysimachos ؛ حدود 360 قبل از میلاد - 281 ق . از تراکیه و آسیای صغیر و مقدونیه .
,_copia_augustea_(23_ac-14_dc)_da_orig._del_II_sec_ac._6141.JPG/1280px-Lisimaco_(c.d.),_copia_augustea_(23_ac-14_dc)_da_orig._del_II_sec_ac._6141.JPG)
لیسیماخوس در حدود سال 360 قبل از میلاد در خانواده ای اهل تسالیایی به دنیا آمد اما آنها شهروند پلا در مقدونیه بودند . [3] [4] او دومین پسر آگاتوکلس [5] و همسرش بود. در منابع تاریخی نشانه هایی وجود دارد که احتمالاً نام این همسر آرسینو بوده و جد پدری لیسیماخوس احتمالاً آلسیماخوس نامیده می شده است. پدرش نجیب زاده ای بود که از دوستان صمیمی فیلیپ دوم مقدونیه بود که در مجالس فیلیپ دوم شرکت داشت و در دربار ارگاد مورد علاقه بود . [6] لیسیماخوس و برادرانش با مقام مقدونی بزرگ شدند. همه این برادران نزد لیسیماخوس از موقعیت های برجسته ای در حلقه اسکندر برخوردار بودند [6] و مانند او در دربار مقدونی در پلا تحصیل کردند . [7] [8]
پاوسانیاس و مورخ ژوستین هر دو داستانی را نقل می کنند که اسکندر لیسیماکوس را به عنوان مجازات به سوی شیر پرتاب کرد. به گفته جاستین، این به این دلیل بود که لیسیماخوس برای شخصی که اسکندر به مرگ آهسته محکوم کرده بود، سم قاچاق کرده بود. هم پاوسانیاس و هم ژوستین گزارش می دهند که لیسیماخوس با دستان خالی بر شیر غلبه کرد و متعاقباً به یکی از افراد مورد علاقه اسکندر تبدیل شد. [9] [10] برخی از سکه های صادر شده در زمان انتصاب لیزیماخوس تصویر او را در یک طرف و یک شیر در سمت دیگر داشتند.
او احتمالاً در زمان سلطنت فیلیپ دوم به عنوان سوماتوفیلاکس منصوب شد . [7] در طول لشکرکشی‌های اسکندر به ایرانی ، در سال 328 قبل از میلاد، او یکی از محافظان فوری او بود. [11] در سال 324 قبل از میلاد، در شوش ، به پاس اقداماتش در هند ، تاج تشریفاتی به او اعطا شد . [12] پس از مرگ اسکندر در سال 323 قبل از میلاد، او به عنوان استراتژیست [13] به دولت تراکیه منصوب شد، اگرچه او با مشکلاتی از سوی سئوث ، پادشاه تراکیا مواجه شد . [11]
در سال 315 قبل از میلاد، لیسیماخوس به کاساندر ، بطلمیوس و سلوکوس علیه آنتیگونوس ملحق شد ، اما با برانگیختن قبایل تراسیایی و سکایی علیه خود، توجه او را منحرف کرد. [14] با این حال، او توانست قدرت خود را در شرق قلمروهای خود تثبیت کند و شورش شهرهای ساحل دریای سیاه را سرکوب کند . [11]
در سال 309 قبل از میلاد، لیسیماکیا را در موقعیتی فرماندهی در گردنه ای که کرسونس را به سرزمین اصلی متصل می کرد، تأسیس کرد، [14] که سنگری را در برابر اودریسی ها تشکیل می داد .
در سال 306/305 قبل از میلاد، لیسیماخوس از آنتیگونوس پیروی کرد و عنوان سلطنتی را به خود اختصاص داد . [15]
در سال 302 قبل از میلاد، زمانی که دومین اتحاد بین کاساندر، بطلمیوس و سلوکوس انجام شد، لیسیماخوس با نیروهای کاساندر تقویت شد، وارد آسیای صغیر شد و در آنجا با مقاومت کمی روبرو شد. با نزدیک شدن به آنتیگونوس او به محله های زمستانی نزدیک هراکلیا بازنشسته شد و با ملکه بیوه آن آمستریس ، شاهزاده خانم ایرانی ازدواج کرد. سلوکوس در سال 301 قبل از میلاد به او پیوست و در نبرد ایپسوس آنتیگونوس شکست خورد و کشته شد. سلطه آنتیگونوس بین پیروزمندان تقسیم شد. سهم لیسیماخوس لیدیا ، یونیا ، فریجیا و سواحل شمالی آسیای صغیر بود. [16]
لیسیماخوس که احساس می کرد سلوکوس به طرز خطرناکی قدرتمند می شود، اکنون با بطلمیوس متحد شد و با دخترش آرسینوی دوم مصر ازدواج کرد. آمستریس که خود را از او طلاق داده بود به هراکلیا بازگشت. هنگامی که پسر آنتیگونوس، دمتریوس اول جنگ را تجدید کرد (297 قبل از میلاد)، در زمان غیبت او در یونان، لیسیماخوس شهرهایش را در آسیای صغیر تصرف کرد، اما در 294 قبل از میلاد صلحی منعقد کرد که به موجب آن دمتریوس به عنوان حاکم مقدونیه شناخته شد. او سعی کرد قدرت خود را فراتر از رود دانوب حمل کند ، اما شکست خورد و توسط پادشاه Getae درومیکیتس ( یا درومیهته ) اسیر شد، اما در 292 قبل از میلاد او را با شرایطی دوستانه در ازای تسلیم لیسیماکوس سرزمین های دانوبی که تصرف کرده بود آزاد کرد. . [11] دمتریوس متعاقباً تراکیه را تهدید کرد، اما به دلیل قیام ناگهانی در بوئوتیا و حمله پیروس پادشاه اپیروس مجبور به بازنشستگی شد . [14]
در سال 287 قبل از میلاد، لیسیماخوس و پیرهوس به نوبه خود به مقدونیه حمله کردند و دمتریوس را از کشور بیرون کردند. لیسیماکوس حدود هفت ماه قبل از حمله لیسیماخوس، پیرهوس را با عنوان پادشاه در اختیار مقدونیه گذاشت. [14] برای مدت کوتاهی این دو به طور مشترک حکومت کردند، اما در 285 قبل از میلاد لیسیماخوس پیرهوس را اخراج کرد و کنترل کامل خود را به دست گرفت. [17]
مشکلات خانگی سال های آخر زندگی لیسیماکوس را تلخ کرد. آمستریس توسط دو پسرش به قتل رسیده بود. لیزیماخوس آنها را خائنانه به قتل رساند. پس از بازگشت، آرسینوی دوم از هراکلیا هدیه خواست و او با اینکه قول داده بود شهر را آزاد کند، درخواست او را پذیرفت. در سال 284 قبل از میلاد، آرسینو، که می‌خواست جانشینی پسرانش را به جای اولین فرزند لیسیماخوس، آگاتوکلس ، به دست آورد، با کمک بطلمیوس کرانوس ، برادر ناتنی آرسینو، علیه او شیطنت کرد . آنها او را به توطئه با سلوکوس برای تصرف تاج و تخت متهم کردند و آگاتوکلس به قتل رسید. [14]
این عمل ظالمانه لیسیماخوس خشم زیادی را برانگیخت. بسیاری از شهرهای آسیای صغیر قیام کردند و مورد اعتمادترین دوستانش او را ترک کردند. بیوه آگاتوکلس و فرزندانشان به سوی سلوکوس گریختند که بلافاصله به قلمرو لیسیماکوس در آسیای صغیر حمله کرد. در سال 281 قبل از میلاد، لیسیماخوس از هلسپونت عبور کرد و به لیدیا رفت و در نبرد سرنوشت ساز کوروپدیوم کشته شد. پس از چند روز جسد او در مزرعه پیدا شد که سگ وفادارش از پرندگان شکاری محافظت کرده بود. [18] جسد لیسیماکوس به پسر دیگری به نام اسکندر داده شد و توسط او در لیسیماکیا دفن شد . [14]
لیسیماخوس سه بار ازدواج کرد و همسران او عبارت بودند از:
نیکیه به احتمال زیاد در سال 302 قبل از میلاد درگذشت.
از یک صیغه اودریسی پسری به دنیا آورد که اسکندر نام داشت . [23]
لیسیماکوس، 323–281 قبل از میلاد (یکی از برجسته‌ترین جانشینان اسکندر، لیسیماکوس اهل تسالیایی بود و محافظ پادشاه بزرگ مقدونی بود.
لیسیماخوس شهروند پلا در مقدونیه بود، اگرچه گفته می شود پدرش یونانی اهل تسالی بود.
