stringtranslate.com

وندی دونیگر

Wendy Doniger O'Flaherty (زاده 20 نوامبر 1940) یک هند شناس آمریکایی است که فعالیت حرفه ای او پنج دهه بوده است. یکی از محققان سنت‌های متنی سانسکریت و هند، آثار اصلی او عبارتند از : هندوها: تاریخ جایگزین . زهد و اروتیسم در اساطیر سیوا ; اسطوره های هندو: کتاب منبع خاستگاه شیطان در اساطیر هندو . زنان، آندروژن ها و سایر جانوران افسانه ای ؛ و ریگ ودا: گلچین، 108 سرود ترجمه شده از سانسکریت . [ 2] او استاد خدمات برجسته تاریخ ادیان در دانشگاه شیکاگو میرچا الیاده است و از سال 1978 در آنجا تدریس کرده است .

بیوگرافی

وندی دانیگر در شهر نیویورک از پدر و مادری یهودی مهاجر و غیر متعهد به دنیا آمد و در گریت نک نیویورک بزرگ شد، جایی که پدرش، لستر ال. او در دوران دبیرستان زیر نظر جورج بالانچین و مارتا گراهام رقص آموخت . [4]

او در سال 1962 در رشته سانسکریت و مطالعات هندی از کالج رادکلیف فارغ التحصیل شد ، [4] و فوق لیسانس خود را از دانشکده هنر و علوم هاروارد در ژوئن 1963 دریافت کرد. سپس در سال 1963-1964 در هند با یک دانشجوی 12 ماهه تحصیل کرد. کمک هزینه تحصیلی از موسسه آمریکایی مطالعات هندی . او مدرک دکتری گرفت. از دانشگاه هاروارد در ژوئن 1968، با پایان نامه ای در مورد زهد و جنسیت در اسطوره شناسی سیوا ، با راهنمایی دانیل اچ. اچ. اینگالز، پدر . در شرق‌شناسی از دانشگاه آکسفورد ، در فوریه 1973، با پایان‌نامه‌ای درباره ریشه‌های بدعت در اساطیر هندو ، به راهنمایی رابرت چارلز زاینر .

دانیگر دارای کرسی استاد خدمات ممتاز Mircea Eliade در تاریخ ادیان در دانشگاه شیکاگو است. [4] [5] او سردبیر مجله علمی History of Religions است ، [6] که از سال 1979 در هیئت تحریریه آن خدمت کرده است و ده ها نشریه دیگر را در حرفه خود ویرایش کرده است. در سال 1985، او به عنوان رئیس آکادمی دین آمریکا ، [7] و در سال 1997 رئیس انجمن مطالعات آسیایی انتخاب شد . [3] او در هیئت تحریریه بین المللی دایره المعارف بریتانیکا خدمت می کند .

از او دعوت شد تا در سال 2010 سخنرانی رئیس موسسه هنری شیکاگو در جشنواره علوم انسانی شیکاگو را ارائه دهد که عنوان آن، " Lingam Made Flesh: Split-Level Symbolism in Hindu Arts" بود. [8]

پذیرایی

شناخت

دونیگر از زمانی که در دهه 1960 شروع به نوشتن کرد، به عنوان "یکی از دانشمندان بزرگ آمریکا در علوم انسانی" شهرت پیدا کرد. [9] با ارزیابی مجموعه کارهای دونیگر، KM Shrimali، استاد تاریخ هند باستان در دانشگاه دهلی ، می نویسد:

... آن (1973) همچنین سالی بود که اولین اثر مهم او در تاریخ مذهبی اولیه هند، یعنی سیوا، زاهد وابسته به عشق شهوانی منتشر شد و فوراً تبدیل به نقطه صحبتی شد برای اینکه اثری راهگشا باشد. من هنوز آن را به عنوان ضروری ترین مطالعه برای دانشجویان کارشناسی ارشدم در دانشگاه دهلی تجویز می کنم، جایی که در حدود چهار دهه گذشته دوره اجباری "تکامل ادیان هندی" را تدریس کرده ام. این آغاز مجموعه ای از برخوردهای بسیار مثمر ثمر و تحریک آمیز با بورس تحصیلی مهیب وندی دونیگر بود. [10]

دونیگر محقق سنت های متنی سانسکریت و هندی است. [2] با توصیف خود او،

من خودم هم با خلق و خوی و هم از نظر تربیتی به متون گرایش دارم. من نه باستان شناس هستم و نه مورخ هنر. من یک سانسکریت هستم، در واقع یک مستشرق در حال بهبود، از نسلی که مطالعه خود را در مورد سانسکریت با زبان لاتین و یونانی به جای اردو یا تامیل تنظیم کرد. من هرگز چیزی از زمین بیرون نیاورده ام یا تاریخ مجسمه را تعیین نکرده ام. من تمام زندگی بزرگسالی ام را در شالیزارهای سانسکریت کار کرده ام، ... [11]

کتاب‌های او چه در هندوئیسم و ​​چه در زمینه‌های دیگر توسط محقق هندی ویجایا ناگاراجان [12] و محقق هندو آمریکایی، لیندسی بی. هارلان، مورد بررسی مثبت قرار گرفته‌اند، که به عنوان بخشی از یک بررسی مثبت اشاره کرد که «دستور کار دانیگر تمایل او برای نجات مقایسه‌ای است. پروژه از آرواره برخی از طرفداران پست مدرنیسم ". [13] ریچارد گومبریچ هندوشناس درباره اسطوره‌های هندوی خود : کتاب منبع ترجمه شده از سانسکریت نوشت: «از نظر فکری، این یک پیروزی است...» [14] کتاب دانیگر (در آن زمان اوفلاهرتی) در سال 1973، زهد و اروتیسم در اساطیر. شیوا نقدی بود بر «سنت بزرگ شیواپوراناس و تنشی که بین فعالیت‌های زاهدانه و شهوانی شیوا به وجود می‌آید». [15] ریچارد گومبریچ آن را "یادگرفته شده و هیجان انگیز" نامید. [14] با این حال، جان اچ. مار از اینکه «منطقه گرایی» تا این حد مشخصه متون در کتاب دانیگر وجود ندارد، ناامید شد و متعجب شد که چرا بحث اینقدر طولانی شد. [15] [16] Rigveda دانیگر ، ترجمه‌ای از 108 سرود انتخاب شده از کانون، توسط مورخ دین، Ioan P. Culianu ، یکی از معتبرترین سرودها تلقی شد . [17] با این حال، در یک پیام ایمیل، مایکل ویتزل آن را "بی نظیر و غیر قابل اعتماد درست مانند ترجمه های Jaiminiya Brahmana یا Manu (دوباره) او نامید. [18]

نقد

از اوایل دهه 2000، برخی از هندوهای مهاجر محافظه کار شروع به این سوال کردند که آیا دانیگر به درستی سنت های هندو را توصیف کرده است یا خیر . [19] او به همراه برخی از همکارانش مورد انتقاد راجیو مالهوترا ، سخنران فعال راستگرای هندو ، [20] به دلیل استفاده از مفاهیم روانکاوانه برای تفسیر موضوعات غیرغربی قرار گرفت. آدیتی بانرجی ، یکی از نویسندگان مالهوترا، از وندی دونیگر انتقاد کرد که به شدت متن والمیکی رامایانا را اشتباه نقل کرده است . [21]

کریستین لی نووتزکه ، دانشیار مطالعات آسیای جنوبی در دانشگاه واشنگتن ، این مناقشه را به شرح زیر خلاصه می کند:

وندی دونیگر، محقق برجسته اندیشه و تاریخ دینی هند که از طریق منابع سانسکریت بیان شده است، مرتباً از سوی کسانی که کار او را بی‌احترامی به هندوئیسم می‌دانند، مواجه شده است. [22]

نووتزکه استفاده دونیگر از "نظریه روانکاوی" را به عنوان مثال ذکر می کند

... نوعی میله برق آسا برای انتقادی که این محققان از منتقدان مستقل و سازمان های "سگ نگهبان" دریافت می کنند که ادعا می کنند احساسات هندوها را نمایندگی می کنند. [22]

فیلسوف مارتا نوسبام ، با هم عقیده نووتزکه، اضافه می‌کند که در حالی که دستور کار کسانی در جامعه هندوهای آمریکا که از دونیگر انتقاد می‌کنند، شبیه دستور کار راست‌گرایان هندو در هند به نظر می‌رسد ، اما کاملاً یکسان نیست زیرا «ارتباط آشکاری با هویت ملی»، و این که با توجه به اخلاق حاکم بر احترام قومی، در میان دانشمندان آمریکایی احساس گناه ایجاد کرده است که ممکن است به مردم از فرهنگ دیگری توهین کنند. [23]

در حالی که دونیگر پذیرفته است که هندی‌ها دلایل زیادی برای رد سلطه پسااستعماری دارند ، او ادعا می‌کند که آثار او تنها یک دیدگاه واحد هستند که هویت خود هندی را تابع نمی‌دانند. [24]

تألیف او در بخش توصیف مذهب هندو در دایره المعارف Encarta مایکروسافت به دلیل انگیزه سیاسی و تحریف مورد انتقاد قرار گرفت. پس از بررسی، مقاله پس گرفته شد. [25] پاتاک کومار اشاره می‌کند که دونیگر «نقد سکولار بی‌رحمانه‌ای» از هندوئیسم ارائه کرده است، که با پاسخ‌های دفاعی دانشمندان هندی مانند Varadaraja V. Raman ، که «دانشگاه سالم» دانیگر را تصدیق کرد، اما خواستار «قدردانی و قدردانی» شد. حساسیت» هنگام «تجزیه و تحلیل آثاری که توسط تعداد زیادی از مردم مقدس تلقی می شوند». [26]

هندوها

کتاب تجاری دونیگر، هندوها: تاریخ جایگزین در سال 2009 توسط وایکینگ/پنگوئن منتشر شد. به گزارش هندوستان تایمز ، هندوها در هفته 15 اکتبر 2009 در دسته بندی غیرداستانی خود در رتبه اول پرفروش ترین کتاب ها قرار گرفت . دونیگر به دلیل مطالعه متنی اش، هم از تاریخ نگاری ضعیف دونیگر و هم عدم تمرکز او انتقاد کرد. [28] [29] در مطبوعات محبوب، این کتاب نقدهای مثبت بسیاری دریافت کرده است، به عنوان مثال از مجله کتابخانه ، [30] ضمیمه ادبی تایمز ، [ 31] نقد کتاب نیویورک ، [32] نیویورک. تایمز ، [33] و هندو . [34] در ژانویه 2010، حلقه ملی منتقدان کتاب ، هندوها را به عنوان فینالیست جوایز کتاب سال 2009 خود معرفی کرد . [35] بنیاد هندو آمریکایی با ادعای نادرستی و جانبداری در کتاب به این تصمیم اعتراض کرد. [36]

در سال 2011، شکایتی علیه کتاب‌های دونیگر و پنگوئن توسط دینانات باترا به این دلیل که این کتاب عمداً احساسات مذهبی هندوها را توهین کرده یا خشمگین کرده است، تنظیم شد، اقدامی که طبق بخش 295A قانون مجازات هند مجازات کیفری دارد . [37] در سال 2014، به عنوان بخشی از توافق حل و فصل با شاکی، هندوها توسط پنگوئن هند فراخوانده شدند . [38] [39] [40] نویسندگان هندی مانند Arundhati Roy ، Partha Chatterjee ، Jeet Thayil ، و Namwar Singh علیه تصمیم ناشر اعتراض کردند. [41] [42] این کتاب از آن زمان در هند توسط Speaking Tiger Books منتشر شده است. [43]

شناخت

کار می کند

دانیگر 16 کتاب نوشته است، ترجمه شده (عمدتاً از سانسکریت به انگلیسی) با تفسیر 9 جلد دیگر، در بسیاری از متون ویرایش شده مشارکت داشته و صدها مقاله در مجلات، مجلات و روزنامه ها نوشته است. اینها عبارتند از نیویورک تایمز ، نقد کتاب لندن ، ضمیمه ادبی تایمز ، تایمز ، واشنگتن پست ، گزارش اخبار و جهان ، اینترنشنال هرالد تریبون ، پارابولا ، کرونیکل آموزش عالی ، ددالوس ، ملت ، و مجله مطالعات آسیایی . [ نیازمند منبع ]

آثار تفسیری

منتشر شده با نام وندی دونیگر اوفلاهرتی:

منتشر شده با نام وندی دونیگر:

ترجمه ها

منتشر شده با نام وندی دونیگر اوفلاهرتی:

منتشر شده با نام وندی دونیگر:

جلدهای ویرایش شده

منتشر شده با نام وندی دونیگر اوفلاهرتی:

منتشر شده با نام وندی دونیگر:

همچنین ببینید

یادداشت ها

  1. ^ رزومه، uchicago.edu; مشاهده شده در 16 ژوئن 2016.
  2. ^ abc Shrimali 2010, p. 67.
  3. ↑ اب «هیئت مدیره: روسای قبلی». انجمن مطالعات آسیایی انجمن مطالعات آسیایی، Inc. بازبینی شده در 22 مارس 2017 .
  4. ↑ abc کمیته فکر اجتماعی جان یو.نف، نمایه وندی دونیگر، socialthought.uchicago.edu؛ دسترسی به ۲۲ فوریه ۲۰۱۴
  5. ↑ پرسش و پاسخ با وندی دونیگر، استاد برجسته خدمات Mircea Eliade و نویسنده هندوها، news.uchicago.edu، 5 نوامبر 2009. مشاهده شده در 22 فوریه 2014.
  6. ↑ هیئت تحریریه تاریخ ادیان، press.uchicago.edu; مشاهده شده در 22 فوریه 2014.
  7. ↑ «رؤسای جمهور گذشته: روسای جمهور گذشته AAR». aarweb.org . آکادمی دین آمریکا . بازبینی شده در 22 فوریه 2014 .
  8. ^ سخنرانی رئیس موسسه هنر شیکاگو [ پیوند مرده دائمی ] , chicagohumanities.org; مشاهده شده در 14 فوریه 2015.
  9. ↑ مارتا کریون نوسبام ، برخورد درون: دموکراسی، خشونت مذهبی، و آینده هند، انتشارات دانشگاه هاروارد، 2007، ص249.
  10. ^ شرمالی 2010، ص. 68.
  11. ↑ دونیگر، وندی، هندوها: تاریخ جایگزین ، وایکینگ-پنگوئن، ص. 35
  12. ↑ ناگاراجان، ویجایا (آوریل 2004). "[بررسی کتاب: The Bedtrick: Tales of Sex and Masquerade]". مجله دین . 84 (2): 332-333. doi :10.1086/421829. JSTOR  421829.
  13. ↑ هارلان، لیندزی (28 ژوئیه 2009). "عنکبوت ضمنی: سیاست و الهیات در اسطوره. توسط وندی دونیگر. سخنرانی های آمریکایی در تاریخ ادیان 16. نیویورک: انتشارات دانشگاه کلمبیا، 1998. xii + 200 ص. 26.95 دلار پارچه". تاریخ کلیسا . 68 (2): 529. doi :10.2307/3170935. JSTOR  3170935. S2CID  154582655.
  14. ^ ab Richard Gombrich، اسطوره های هندو: کتاب منبع ترجمه شده از سانسکریت توسط Wendy Doniger O'Flaherty Religious Studies , Vol. 14، شماره 2 (ژوئن 1978)، صفحات 273-274
  15. ^ ab Marr 1976، صفحات 718-719.
  16. ↑ کاکار، سودیر (آوریل 1990). "بررسی کتاب: افسانه های دیگران: غار پژواک وندی دونیگر اوفلاهرتی". مجله دین . 70 (2): 293. doi :10.1086/488386. JSTOR  1203930.
  17. ↑ Ioan P. Culianu، "از خود در دل خود بپرسید..." تاریخ ادیان، جلد. 22، شماره 3 (فوریه 1983)، صفحات 284-286

    به همین دلیل است که به استثنای ترجمه آلمانی گلدنر، معتبرترین ترجمه های مدرن Rgveda-W. O'Flaherty یکی از آنهاست - فقط جزئی هستند. با این حال، W. O'Flaherty در ترجمه کنونی خود، دامنه وسیع تری نسبت به سایر محققان دارد - برای مثال، لویی رنو ، که گمانه زنی های سرود او مدلی از دقت است - که ترجیح می دهند انتخاب خود را به یک مجموعه موضوعی از سرودها محدود کنند. .

  18. ^ تیلور 2011، ص. 160.
  19. ^ تعبیر خدایان
  20. ↑ شعیب دانیال (2015)، ردیف سرقت ادبی: چگونه راجیو مالهوترا به آین رند اینترنت هندوتوا تبدیل شد، Scroll.in
  21. ↑ «کاذب وندی دونیگر».
  22. ↑ ab Christian Lee Novetzke، "مطالعه ادیان هندی در آکادمی ایالات متحده"، India Review 5.1 (مه 2006)، 113–114 doi:10.1080/14736480600742668
  23. ↑ مارتا سی. نوسبام، برخورد درون: دموکراسی، خشونت مذهبی، و آینده هند ، (کمبریج، کارشناسی ارشد: انتشارات دانشگاه هاروارد، 2009)، ص. 248
  24. ↑ «احساس نمی‌کنم با نوشتن یا تفسیر متون هندی آنها را کم کنم. کتاب‌های من حق دارند در کنار کتاب‌های دیگر وجود داشته باشند». امی ام. برورمن. "تفسیر خدایان"، magazine.uchicago.edu ( مجله دانشگاه شیکاگو ، 97.2)، دسامبر 2004; مشاهده شده در 14 فوریه 2015.
  25. ↑ Sankrant Sanu (2002). "آیا مطالعات هندوئیسم تعصب دارند؟"
  26. ↑ پراتاپ کومار، «بررسی رویکردهای جدید به مطالعه دین در هند»، رویکردهای جدید به مطالعه دین: رویکردهای منطقه‌ای، انتقادی و تاریخی ، 2004، ص. 132.
  27. ↑ «نویسندگان برتر این هفته» سرویس خبری هندوستان-آسیایی هندوستان تایمز دهلی نو، 15 اکتبر 2009
  28. ^ شرمالی 2010، ص. 80: «مسائل متعددی وجود دارد که به جای فرمول‌بندی‌های مستقیم که در هندوها می‌خوانیم، به تحلیل‌های دقیق‌تر و ظریف‌تری نیاز دارند . گفت‌وگوی پیچیده بین‌ادیانی که فقط در چارچوب آواتارهای ویسنو دیده می‌شود، و نگاه کردن به تانتراها صرفاً از نظر جنسیت و قدرت سیاسی، به ندرت از سطح داستان‌گویی بالاتر می‌رود دانشجویان تاریخ هند، و نه برای کسانی که نگاه انتقادی به «تاریخ دینی» هند دارند، و نه در واقع تاریخ جایگزین واقعی «هندوها» است.
  29. ↑ روچر 2012، ص. 303: "او به خصوص دوست دارد داستان‌های باستانی را با مقایسه با موقعیت‌هایی که مخاطب با آن آشنا است به تصویر بکشد: دانیگر مجموعه‌ای باورنکردنی گسترده از مطالب مشابه، اغلب، البته نه همیشه، از فرهنگ عامه آمریکایی را سفارش می‌دهد. دانیگر اذعان می‌کند که این کتاب نبوده است. به این معنا بود که تا زمانی که معلوم شد، "اما لقمه بین دندانهایش قرار گرفت و از دست من فرار کرد" (ص. 1) واقعاً چندین صفحه پر از "داستانهای خوب" هستند که فقط برخی از آنها به صورت آزاد هستند بسیار ضعیف، مربوط به تاریخچه دین هندو است به ویژه در تاریخ حقوقی در دوره استعماری، عباراتی وجود دارد که می تواند باعث ایجاد ... ابرو ... تاریخ قانون هندو پیچیده تر از آن بود که در این جلد ارائه شده است. تفسیر بریتانیایی ترجمه جونز از مانو ."
  30. ↑ جیمز اف. دیروش، مجله کتابخانه ، 15/02/2009
  31. ^ دیوید آرنولد. «سر بریدن هندوها و دیگر جنبه‌های جایگزین تاریخ اسطوره‌شناسی وندی دونیگر»، ضمیمه ادبی تایمز ، 29 ژوئیه 2009
  32. ↑ دیوید دین شولمن ، «شور برای اسطوره‌های هندو»، در نیویورک ریویو آو بوکز ، ۱۹ نوامبر ۲۰۰۹، صفحات ۵۱–۵۳.
  33. ↑ پانکاج میشرا ، "یک تجسم دیگر"، nytimes.com، 24 آوریل 2009.
  34. ↑ AR Venkatachalapathy ، "درک هندوئیسم" هندو 30 مارس 2010
  35. ↑ «فینالیست‌های حلقه ملی منتقدان کتاب معرفی شدند»، blogs.nytimes.com، ۲۳ ژانویه ۲۰۱۰.
  36. ↑ HAF اصرار دارد که NBCC به آخرین کتاب دونیگر احترام نگذارد، بایگانی شده در ۲۳ فوریه ۲۰۱۴، در Wayback Machine ، همانطور که در Los Angeles Times، The New Yorker و Sify تجدید چاپ شده است.
  37. ↑ کاپور، راتنا (۱۵ فوریه ۲۰۱۴). "تجمیع تاریخ، خاموش کردن مخالفان". هندو . بازبینی شده در 15 فوریه 2014 .
  38. ↑ «پنگوئن برای نابود کردن نسخه‌های کتاب «هندوها» وندی دونیگر» تایمز هند
  39. ↑ «پنگوئن برای یادآوری کتاب دونیگر درباره هندوها» هندو
  40. ↑ «چگونه «هندوها» که اکنون به یاد دونیگر به یاد می‌آیند، پرهای هندوتوا را درهم می‌کند» firstpost.com
  41. ↑ «آکادمیسین ها، نویسندگان، لغو کتاب دونیگر، هندوها توسط پنگوئن را محکوم می کنند»، timesofindia.indiatimes.com; مشاهده شده در 14 فوریه 2015.
  42. ↑ بانکوم، اندرو. «آرونداتی روی از پنگوئن به خاطر خمیر کردن هندوها: تاریخ جایگزین انتقاد می‌کند». مستقل . دهلی . بازبینی شده در 14 فوریه 2015 .
  43. ↑ بی ماهش (۸ دسامبر ۲۰۱۰). هندوهای دانیگر 20 ماه پس از عقب نشینی بازمی گردند. آینه پونا . بازبینی شده در 16 دسامبر 2015 .
  44. ↑ «وندی دونیگر». آکادمی هنر و علوم آمریکا بازبینی شده در 16 دسامبر 2021 .
  45. ↑ «سابقه اعضای APS». search.amphilsoc.org . بازبینی شده در 16 دسامبر 2021 .
  46. ↑ برندگان جایزه PEN Oakland: جایزه جوزفین مایلز در 4 ژانویه 2013 در archive.today بایگانی شد . بازدید در 22 فوریه 2014.
  47. ↑ آکادمی بریتانیا برای علوم انسانی و اجتماعی. "جایزه رز مری کراشی 2002 که به پروفسور وندی دونیگر اعطا شد"، britac.ac.uk; مشاهده شده در 22 فوریه 2014.
  48. ↑ آکادمی دین آمریکا جایزه درک عمومی دین مارتین ای. مارتی - برندگان فعلی و گذشته، aarweb.org; بازیابی شده در 22 فوریه 2014.
  49. ↑ «Wendy Doniger Named 2015 Prize Haskins Lecture»، ACLS News، 22 اکتبر 2013. مشاهده شده در 22 فوریه 2013. "یک زندگی یادگیری" توسط وندی دونیگر (همراه با ویدئو؛ سخنرانی 8 مه 2015 در فیلادلفیا، PA) acls.com . بازیابی شده در 2015-08-19.

مراجع

لینک های خارجی

ویکی نقل قول‌هایی درباره وندی دونیگر دارد .