نام آلبانیایی

نام های آلبانیایی نام هایی هستند که توسط آلبانیایی ها در آلبانی ، کوزوو ، مقدونیه شمالی ، مونته نگرو یا دیاسپورا استفاده می شود . در آلبانی، نام کامل معمولاً از یک نام مشخص تشکیل شده است ( آلبانیایی : emri ). نام داده شده پدر فرد ( آلبانیایی : atësia )، که به ندرت جز در اسناد رسمی ذکر شده است. و نام خانوادگی یا نام خانوادگی (معمولاً پدری ) ( آلبانیایی : mbiemri ). آنها همیشه به ترتیب نام های غربی آورده می شوند ، و نام داده شده با نام خانوادگی دنبال می شود.

نام‌های آلبانیایی به طور سنتی نام‌های اصلی آلبانیایی یا نام‌های مذهبی ( اسلامی یا مسیحی ) هستند.

نام‌های آلبانیایی به‌طور چشمگیری تغییر کرده‌اند و در زمان‌های اخیر بیشتر از نام‌های سنتی بالکان، نام‌های خارجی، انگلیسی یا رمانتیک را انتخاب کرده‌اند.

اسامی داده شده

در حالی که در کوزوو، مونته نگرو و مقدونیه شمالی، اسامی آلبانیایی (" ایلیری ") و مذهبی کاملا رایج است، در آلبانی نام های آلبانیایی یا مسلمان به ندرت ذکر می شود. این نتیجه نرخ خالص بالای مهاجرت آلبانی و تمایل اکثر مهاجران آلبانیایی برای جذب در سطح بین المللی است. عامل دیگر، سکولاریزاسیونی است که در دوران حکومت کمونیستی رخ داد، که به صراحت نام‌های مسیحی یا مسلمان را دلسرد کرد. در سال 2014، در میان 20 نام پرکاربرد برای کودکان تازه متولد شده در آلبانی، یک نام آلبانیایی وجود نداشت. در عوض، نام های «بین المللی» (مسیحی یا انگلیسی) بیشترین محبوبیت را داشتند. ^[1]

به طور سنتی، اکثر نام‌هایی که در آلبانی داده می‌شد، ریشه آلبانیایی نداشتند، زیرا نام‌های مذهبی، مسیحی یا اسلامی بودند. در طول آلبانی کمونیستی ، خاستگاه ایلیاتی آلبانیایی ها (بدون انکار « ریشه های پلازژی »، ^[2] نظریه ای که امروزه احیا شده است ^[3] ) همچنان نقش مهمی در ناسیونالیسم آلبانیایی ایفا می کرد و منجر به احیای نام های ذکر شده ظاهراً شد. منشأ ایلیاتی، به قیمت نام‌هایی که با مسیحیت یا اسلام مرتبط است. این گرایش از قرن نوزدهم Rilindja سرچشمه گرفت ، اما پس از سال 1944، زمانی که سیاست دولت مبنی بر منع شدید نام‌های مذهبی بود، رایج‌تر شد. اسامی قابل قبول از نظر ایدئولوژیک در فهرست من مردمیش (1982) ذکر شده است. آنها می توانند کلمات بومی آلبانیایی مانند Flutur ("پروانه")، از نظر ایدئولوژیک کمونیستی مانند Marenglen ( مارکس - انگلس - لنین ) یا "ایلیری" گردآوری شده از کتیبه: از گورستان در دیرهاچیون که در سال 1958 تا 1960 حفاری شده است ^.

نام خانوادگی

بسیاری از نام های خانوادگی در آلبانی ریشه های اسلامی و مسیحی دارند. ^[5]

پایان‌های نام خانوادگی رایج شامل -aj و همچنین پایان‌های مفرد اسمی معین آلبانیایی می‌شود: از این رو -i برای نام‌های خانوادگی در اصل مذکر به جز نام‌هایی که قبلاً به k، g، h یا i ختم می‌شوند، که -u را اضافه می‌کنند. که برای نام های مؤنث با -a/-ja جایگزین می شود. آخر نام فامیلی -aj نام پدری است زیرا -aj به معنای "پسر" نامی است که قبل از پسوند گذاشته شده است (مثلاً لوکاج (پسر لوکا)، گلوشاج (پسر گلوش)، حسناج (پسر حسن)).

بسیاری از نام‌های خانوادگی در اصل نام خانوادگی بودند، بسیاری از آنها یا مسلمان (احمتی، رجپی و غیره)، بکتاشی (خود بکتاشی به عنوان نام خانوادگی، درویشی، شحو و غیره) یا مسیحی (کریستو (جا)، اوانگلی و غیره) بودند. ، اما تعداد زیادی از آنها نه صرفاً از نامهای قدیمی سکولار آلبانیایی (Zogolli، Dushku، Shkoza و غیره) آمده اند. آلبانیایی‌ها غالباً نام‌هایی دارند که با هویت مذهبی واقعی آنها مطابقت ندارد، اغلب به دلیل سکولاریزاسیون اخیر، ازدواج‌های متقابل مذهبی، تغییر دین نسبتاً اخیر در اواخر دوره عثمانی (بسیاری از مسلمانان به همین دلیل نام‌های مسیحی دارند و پس از سقوط کمونیسم، برخی آلبانیایی‌ها مسلمان هستند. اجداد به مسیحیان عملی تبدیل شده اند و بالعکس) یا رویه مسیحیان عثمانی که به دلیل تسلط مسلمانان بر جامعه در آن دوران، اسامی مسلمانان را به خود می گرفتند. نام‌هایی که با پاپا- شروع می‌شوند معمولاً ریشه مسیحی را نشان می‌دهند، اما مواردی وجود دارد که با یک عنصر مسلمان دنبال می‌شوند (یعنی پاپازیسی، نامی که آلبانیایی‌هایی با میراث مسیحی و مسلمان دارند).

یکی دیگر از منابع اصلی نام‌های خانوادگی آلبانیایی، نام‌های مکان است - آلبانیایی‌ها گاهی شهر خود را به عنوان نام خانوادگی انتخاب می‌کردند، ^[6] و به‌ویژه زمانی که خانواده‌ای به مکان دیگری نقل مکان می‌کردند، اغلب محل سکونت قبلی خود را به عنوان نام خانوادگی می‌گرفتند که منجر به نام‌های خانوادگی تا حدودی معروف می‌شد. به عنوان Frashëri، Permeti، Shkodra، Kelmendi، Shkreli، Delvina، Prishtina و غیره). در شمال و در کوزوو، اسامی قبیله‌ها نیز بسیار برجسته است، که مهم‌ترین آنها نام قبیله‌های گسترده‌ای مانند کراسنیقی، بریشی و گاشی است. نام‌های خانوادگی Gega، Gegprifti، Gegaj و غیره احتمالاً نشان‌دهنده ریشه‌های شمالی (غگی) هستند، همانطور که Toska و Toskaj برای جنوبی‌ها انجام می‌دهند. علاوه بر این، بسیاری از اسامی، حتی اگر به طور صریح نباشند، به شدت با مناطق خاصی مشخص می شوند و آلبانیایی ها اغلب می توانند منشا منطقه ای آلبانیایی دیگری را از نام خانوادگی خود تشخیص دهند. نام‌های خانوادگی بر اساس شغل کمتر از کشورهای دیگر رایج است، اما با این وجود نام‌های خانوادگی هوجا (ملا، بکتاشی یا سنی) و پریفتی (کشیش، که توسط کاتولیک‌ها و ارتدکس‌ها استفاده می‌شود) بسیار رایج است.

نام‌های خانوادگی آروانیتی و آلبانیایی ماقبل مدرن نیز رایج است. بسیاری از نام‌های خانوادگی آروانی در آلبانی به شکل آلبانیایی امروزی یافت می‌شوند. به عنوان مثال، کلمه در Arvanitika (آربریشت) برای "شجاع" یا "pallikari" (در یونانی) "çanavar" (ترکی canavar به معنی "هیولا") یا شکل کوتاه شده آن "çavar" "tzanavar" یا "tzavar" تلفظ می شد. تولد نام‌های خانوادگی آروانیتی مانند «تزاواراس» و/یا «تزاواراس». این یک پیوند بین نام آلبانیایی و یونانی است. نام خانوادگی آروانی "Κριεζής" ( Kriezis ) یک نام خانوادگی آلبانیایی بسیار رایج است . " Krezi " در زبان آلبانیایی به معنای "سر سیاه" است (از این رو همان معنی در Arbërisht / Arvanitika ).

نام‌های مسیحی ارتدکس به شدت یونانی هستند، از جمله نام‌های خانوادگی که مشابه‌هایی در زبان یونانی دارند.

تاریخچه

آلبانی دوران کمونیست

طبق فرمانی که در سال 1966 صادر شد، مسلمانان آلبانی باید نام خود را به نام آلبانیایی تغییر می‌دادند و آلبانیایی‌های تازه متولد شده باید نام‌های غیر مذهبی دریافت می‌کردند. ^[7] در فرمانی در نوامبر 1975، تمام شهروندان آلبانی که نام آنها توسط حزب کمونیست آلبانی قابل اعتراض بود ، دستور داده شد تا نام خود را تا پایان سال به «نام آلبانیایی خالص» تغییر دهند. ^{[8] [9]}

دیاسپورا

آلبانیایی ها بزرگترین گروه مهاجر در یونان و دومین گروه بزرگ مهاجر در ایتالیا را تشکیل می دهند. ^[10] بنابراین بسیاری از نام‌های مدرن یونانی یا ایتالیایی هستند. ^{[10] [ نیاز به نقل قول برای تأیید ]} در یونان و به همین ترتیب در ایتالیا، بسیاری از تازه واردان آلبانیایی نام آلبانیایی خود را به یونانی یا ایتالیایی و دین خود را، اگر اسلام ، به مسیحیت تغییر می دهند . ^[10]

مراجع

1. «شوق به نام های خارجی، میهن پرستان آلبانیایی را هشدار می دهد» . بازیابی شده در 2017-10-31 .
2. استفانی شواندنر سیورز، برند یورگن فیشر ، هویت‌های آلبانیایی: اسطوره و تاریخ، انتشارات دانشگاه ایندیانا، 2002، ISBN 978-0-253-34189-1 ، صفحه 96، «اما زمانی که انور خوجه اعلام کرد که منشأ آنها ایلیاتی است. با انکار ریشه های پلازژی خود، هیچ کس جرأت شرکت در بحث بیشتر درباره این پرسش را نداشت. 
3. مجله انسان‌شناسی فرهنگ‌های اروپایی، 2009، ژیل دی رپر.
4. ISBN 960-210-279-9 میراندا ویکرز، آلبانیایی ها فصل 9. «آلبانیایی خود را منزوی می کند» صفحه 196، «دولت هر از گاهی فهرست هایی با نام های بت پرست، فرضی ایلیاتی یا تازه ساخته منتشر می کرد که مناسب برای نسل جدید انقلابیون». 
5. کارمایکل، کتی (27 اوت 2003). پاکسازی قومی در بالکان: ناسیونالیسم و ​​تخریب سنت. راتلج. ص 58. شابک 978-1-134-47953-5.
6. دی للیو، آنا (2009). "نبرد کوزوو 1389." حماسه آلبانیایی. لندن: IB Tauris. ص 26-27. شابک 9781848850941."رسم گرفتن نام روستاهای بومی خود به عنوان نام خانوادگی در بین آلبانیایی ها رایج بوده و هست..."
7. وااردنبورگ، ژاک (1 ژانویه 2003). مسلمانان و دیگران: روابط در زمینه. والتر دو گروتر. ص 387. شابک 978-3-11-020095-9. از اواخر دهه 1960، آلبانیایی‌های تازه متولد شده از هر دینی باید نام‌های غیر مذهبی دریافت می‌کردند و مسلمانان اینجا باید نام‌های خود را به نام‌های آلبانیایی تغییر می‌دادند.
8. پریفتی، پیتر آر. (1978). آلبانی سوسیالیستی از سال 1944: تحولات داخلی و خارجی. مطبوعات MIT. ص 164. شابک 978-0-262-16070-4. ... فرمانی به تاریخ 23 سپتامبر 1975 و در روزنامه رسمی روزنامه تهران در 11 نوامبر 1975 منتشر شد.
9. جیاناریس، نیکلاس وی (1996). تغییرات ژئوپلیتیک و اقتصادی در کشورهای بالکان. گروه انتشارات گرین وود. ص 4. ISBN 978-0-275-95541-0. با این حال، دولت دستور تغییر نام برای شهروندان و روستاها (فرمان اداری 5339، 1975، و سایر احکام) را به "نام آلبانیایی خالص" داد.
10. Armand Feka (2013-07-16). "Griechenlands verborgene Albaner". وینر سایتونگ بایگانی شده از نسخه اصلی در 2016-03-04 . بازیابی شده در 2016-03-02 . Er lächelt und antwortet in einwandfreiem Griechisch: ‚Ich bin eigentlich auch ein albaner.'

در ادامه مطلب

• کاستلاری، آندروکلی (1361). واژه نامه من امرا مردمیش. Shtëpia Botuese "8 Nëntori".
• دوجا، آلبرت (2006). «آداب نامگذاری و افشاگری: معنا و دلالت در یک نام». اونوما: مجله شورای بین المللی علوم شناسی . 41 : 237-270. doi :10.2143/ONO.41.0.2119618.