پروست یک مدیر ارشد دانشگاهی است . در بسیاری از مؤسسات آموزش عالی ، استاد، مدیر ارشد دانشگاهی است، نقشی که ممکن است با معاونت مدیر ارشد اجرایی ترکیب شود. آنها همچنین ممکن است مدیر اجرایی یک دانشگاه، پردیس شعبه یک دانشگاه یا یک کالج در یک دانشگاه باشند.
وظایف و حوزه‌های مسئولیت ویژه یک استاد به‌عنوان مدیر ارشد دانشگاهی از مؤسسه‌ای به مؤسسه دیگر متفاوت است، اما معمولاً شامل نظارت و نظارت بر امور درسی ، آموزشی و پژوهشی است.
بخشی از گزارش اعتباربخشی مجدد هاروارد در سال 1997 برای کمیسیون کالج‌ها و مدارس نیوانگلند این استاد را شرح می‌دهد:
پروست در هاروارد به عنوان امتداد رئیس جمهور عمل می کند. او دومین افسر دانشگاهی پس از رئیس جمهور است که در کل دانشگاه در اختیار دارد. پروست مسئولیت ویژه ای برای تقویت تعاملات فکری در سراسر دانشگاه، از جمله پنج ابتکار بین دانشکده (محیط زیست، اخلاق و حرفه، مدرسه و کودکان، ذهن/مغز/رفتار، و خط مشی سلامت) دارد. پروست همچنین برای کمک به بهبود کیفیت و کارایی خدمات مرکزی سازماندهی شده در هاروارد تحت حمایت معاونان رئیس جمهور عمل می کند.
امپریال کالج لندن، اولین دانشگاه در بریتانیا که الگوی رهبری دوگانه با رئیس و استاد را اتخاذ کرد، نقش استاد را شرح می دهد: [1]
پروست مدیر ارشد آکادمیک است. مانند رئیس جمهور، پروست یک دانشگاهی برجسته است که از استانداردهای بسیار بالای امپریال برای مأموریت اصلی دانشگاهی حمایت می کند. مسئولیت مستقیم واحدهای دانشگاهی اصلی (از طریق روسای دانشکده) و مأموریت آموزشی و پژوهشی از طریق معاونت (آموزش و پژوهش و نوآوری) را بر عهده دارد. Provost همچنین مسئولیت منابع انسانی – و همچنین فکری – را بر عهده دارد و مسئولیت ارتقای جامعه کارکنان و دانشجویان فراگیر و عالی را بر عهده دارد.
روسای مختلف مدارس، کالج‌ها یا دانشکده‌های یک دانشگاه معمولاً به استاد، یا مشترکاً به آنها و مدیر اجرایی مؤسسه گزارش می‌دهند - که ممکن است رئیس ، رئیس ، معاون یا رئیس دانشگاه نامیده شود . به همین ترتیب، روسای واحدهای بین‌رشته‌ای مختلف و بخش‌های پشتیبانی دانشگاهی (مانند کتابخانه‌ها ، خدمات دانشجویی، ثبت‌نام ، پذیرش و فناوری اطلاعات ) معمولاً در آنجا گزارش می‌دهند. پروست، به نوبه خود، مسئولیت نظارت بر کلیه امور و فعالیت های آموزشی، از جمله پرسنل پژوهشی و دانشگاهی، به عهده مدیر اجرایی مؤسسه و هیئت مدیره یا هیأت های مدیریتی (که به طور متفرقه متولیان آن ، نایب السلطنه ها ، فرمانداران یا شرکت نامیده می شوند ) است.
در بسیاری از مؤسسات آمریکای شمالی، اما نه همه آنها، پروست یا معادل آن افسر رتبه دوم در سلسله مراتب اداری است. غالباً استاد ممکن است در خلال یک جای خالی در آن دفتر یا زمانی که مدیر فعلی برای مدت طولانی از دانشگاه غیبت می کند، به عنوان سرپرست مدیر اجرایی عمل کند. در این موسسات، گاهی عنوان پروست با عنوان معاون ارشد ، معاون اجرایی ، معاون اجرایی و یا موارد مشابه ترکیب می‌شود تا نشان دهنده جایگاه بالای آن افسر باشد. [ نیازمند منبع ]
پروست ها اغلب پشتیبانی کارکنان را دریافت می کنند یا مسئولیت های خطی را برای برخی وظایف اداری به یک یا چند زیردستان که به آنها پروست ، [2] دستیار پروست ، معاون پروست ، معاون پروست ، یا معاون پروست می گویند، محول می کنند . نایب رئیس غالباً دست راست پروست است که در غیاب پروست مسئولیت های او را بر عهده می گیرد.
استادان اغلب توسط یک کمیته جستجو متشکل از اعضای هیئت علمی انتخاب می شوند و تقریباً همیشه از " هیئت علمی مستقر " یا "مدیران حرفه ای" با اعتبار علمی، چه در موسسه یا از سایر موسسات، انتخاب می شوند.
در برخی از دانشگاه‌های تحقیقاتی آمریکای شمالی و کالج‌های هنرهای لیبرال ، عناوین دیگری ممکن است به جای استاد یا در ترکیب با آنها استفاده شود، مانند مدیر ارشد علمی یا معاون رئیس‌جمهور در امور دانشگاهی (یا به ندرت، معاون علمی، معاون علمی، یا معاون آموزشی). در کالج‌های مستقل کوچک‌تر هنرهای لیبرال، مدیر ارشد دانشگاهی ممکن است علاوه بر یا به جای استاد، عنوان «رئیس کالج» یا «رئیس دانشکده» را نیز داشته باشد . به عنوان مثال، در کالج ترینیتی در هارتفورد، کانکتیکات، رئیس دانشکده همچنین معاون امور دانشگاهی است و دومین مدیر عالی است، مستقیماً زیر رئیس.
در برخی از دانشگاه ها، مدیر ارشد اداری یک بخش بزرگ دانشگاهی ممکن است تحریک کننده باشد. در نهایت، در برخی از کالج ها و دانشگاه ها، عنوان استاد (و وظیفه معاون رئیس جمهور یا رئیس دانشگاه) ممکن است جدا از وظیفه مدیر ارشد علمی باشد.
دانشگاه هایی که از استادان در عنوان مدیر اجرایی خود استفاده می کنند عبارتند از دانشگاه کالج لندن [3] و کالج ترینیتی، دوبلین . [4] این عنوان همچنین برای روسای کالج‌های Oriel ، [5] Queen [6] و Worcester [7] در دانشگاه آکسفورد استفاده می‌شود . کینگز کالج، کمبریج ؛ [8] کالج سنت لئونارد، سنت اندروز ; [9] همه کالج های مسکونی دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو . [10] و تمام کالج های مسکونی دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کروز . [11] پروست ایتون رئیس فرمانداران کالج ایتون است .
بسیاری از دانشگاه ها نیز از پروست به عنوان عنوان مدیران ارشد پردیس های شعبه بین المللی خود استفاده می کنند . [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] برخی از این دانشگاه‌ها همچنین از پروست (اغلب در ترکیب به عنوان "استاد و معاون معاون آموزشی" یا مشابه) برای رئیس خود استفاده می‌کنند. افسر دانشگاهی [20] [21] کالج گلاسکو کالدونین نیویورک ترکیبی از این را با سیستم ایالات متحده نشان می دهد: رئیس کالج، رئیس و معاون دانشگاه گلاسکو کالدونین مستقر در گلاسکو است، و معاون رئیس جمهور مستقر در نیویورک را ترک می کند و پروست به عنوان مقام ارشد در پردیس. [22]
عنوان "پروست" (لاتین: praepositus ) در انگلستان از قرون وسطی برای رئیس کالج هایی مانند کالج اوریل، آکسفورد [23] و کالج ایتون استفاده می شد . [24] کالج‌های اخیر همین کاربرد را اتخاذ کرده‌اند، به عنوان مثال، مدیر کالج دانشگاه لندن در سال 1906 به عنوان استاد دانشگاه انتخاب شد، [25] و دانشگاه دورهام عنوان کالج دانشگاه استاکتون را در سال 1999 انتخاب کرد (تا زمانی که به دو کالج جدید تقسیم شد. در سال 2001). [26] [27]
به دنبال استفاده از آن برای روسای کالج ها، برخی از سیستم های دانشگاه ایالتی چند پردیس در ایالات متحده از استاد به عنوان رئیس پردیس شعبه استفاده کرده اند. برای مثال، رؤسای پردیس‌های نیوآرک و کمدن دانشگاه راتگرز در نیوجرسی قبلاً به عنوان پروست شناخته می‌شدند. [28] رویه مشابهی در اوایل قرن بیست و یکم در بریتانیا با تأسیس پردیس‌های شعبه بین‌المللی که بسیاری از آنها توسط پروست‌ها اداره می‌شدند، پدید آمد. [12] [13] [14] [15] [20] [17] [18] [19]
تأسیس استادان به عنوان مدیران ارشد دانشگاه‌ها در ایالات متحده در نیمه اول قرن بیستم آغاز شد. اولین استفاده از این عنوان در آموزش عالی آمریکا در سال 1754 در دانشگاه (در آن زمان کالج) پنسیلوانیا بود . این پست در زمان بنجامین فرانکلین به عنوان رئیس هیئت امنا ایجاد شد و زمانی که فرانکلین در این سمت بود، به شدت در کالج مشارکت داشت. با این حال، پس از بازنشستگی فرانکلین در سال 1755، استاد وظیفه معمول تر (در آن زمان) ریاست کالج را بر عهده گرفت، که تا زمان استقرار مجدد ریاست دانشگاه در سال 1930 حفظ شد. [29] در دانشگاه کلمبیا ، هیئت امناء در سال 1811 به عنوان یک سازش سیاسی، دفتر استاد را تأسیس کرد. پنج سال بعد با رفتن دارنده آن لغو شد. متولیان و رئیس دانشگاه مجدداً در سال 1912 دفتر استادی را به عنوان مدیر ارشد آکادمیک تأسیس کردند که «در بررسی و نظارت بر امور عمومی دانشگاه و در آن با رئیس و دبیر دانشگاه همراه بود آماده سازی امور عمومی دانشگاه برای بررسی توسط هیئت امناء، شورای دانشگاه یا دانشکده مربوطه.» بین سال‌های 1926 و 1937 دوباره خالی شد، اما پس از بازسازی، به عنوان دومین افسر در دولت، تنها پس از رئیس‌جمهور در نظر گرفته شد. [30]
سایر دانشگاه‌ها و کالج‌های آمریکایی در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن به‌عنوان رؤسای امور آکادمیک، اساتیدی را به وجود آوردند ، زمانی که افزایش چشمگیر ثبت‌نام در مقطع کارشناسی (به دلیل لایحه GI ) و افزایش پیچیدگی مدیریت آموزش عالی، بسیاری از مدیران ارشد اجرایی را بر آن داشت تا از یک شرکت بیشتر استفاده کنند. ساختار حاکم در دهه 1960، بسیاری از دانشگاه‌های تحقیقاتی خصوصی، اساتیدی را به عنوان مدیران ارشد دانشگاهی خود منصوب کردند، از جمله براون (1949)، [31] شیکاگو (1963)، [32] کورنل (1931)، [33] دارتموث (1955؛ معوق 1972-1972). 79)، [34] دوک (1960)، [35] جانز هاپکینز (1924)، [36] MIT (1949)، [37] پرینستون (1966)، [38] رایس (1954)، [39] استنفورد (1952) )، [40] تافتس (1951)، [41] ویک فارست (1967) [42] و ییل (1919). [43] هاروارد جایگاه قابل توجهی داشت: یک استاد در سال 1933 منصوب شده بود، اما فقط با اختیار بر دانشکده هنر و علوم، و این موقعیت در سال 1953 حذف شد. تا سال 1995 بود که هاروارد یک دانشگاه در سطح وسیع منصوب کرد. تحریک کننده [44] [45]
استفاده از پروست به عنوان عنوان مدیر ارشد علمی یک دانشگاه (برخلاف استفاده تاریخی آن برای رئیس یک کالج) در بریتانیا نسبتاً اخیراً وجود دارد. یکی از اولین ها ، امپریال کالج لندن بود ، جایی که اولین استاد دانشگاه در سال 2012 منصوب شد و نقش مدیر ارشد آکادمیک را که پیش از این توسط رئیس (مدیر اجرایی) دانشگاه پس از بررسی حکومتی انجام می شد، جدا کرد. [46] معاون (مدیر اجرایی) دانشگاه دورهام این ترتیب را در سال 2014 پس از بررسی حاکمیتی که آن را در آن دانشگاه توصیه کرد، ستایش کرد و گفت: «نقش معاون آموزشی در دانشگاه بین‌المللی مانند این چیزی است که نمی‌توان انجام داد. انجام شده توسط یک نفر با تمام کارهای خارجی و داخلی که باید انجام دهید در آمریکا همیشه یک رئیس جمهور و یک رئیس داشته اند کمتر وظایف بیرونی و داخلی را تقسیم می‌کند. من فکر می‌کنم این کاری است که ما باید انجام دهیم تا جایگاه خود را به عنوان یک دانشگاه بین‌المللی حفظ کنیم.» [47] دورهام پست معاونت معاونت را گسترش داد (که در سال 2011 ایجاد شد) تا زمانی که در سال 2016 خالی شد، به عنوان معاون معاون و استاد دانشگاه انتخاب شد. [48] [49]
از دسامبر 2022، [به روز رسانی]اکثر اعضای گروه راسل از دانشگاه های پژوهش فشرده در بریتانیا یک افسر ارشد با مسئولیت علمی جدا از مدیر اجرایی خود منصوب کرده بودند. برخی از اینها به تنهایی از عنوان استاد استفاده می‌کردند، [46] [50] [51] [52] برخی دیگر از پروست در ترکیب با عنوان دیگری استفاده می‌کردند که نشان می‌داد آنها معاون مدیر اجرایی بودند، [20] [21] [ 49] [53] [54] [55] در حالی که هم کینگز کالج لندن و هم ساوتهمپتون از عنوان استاد به نفع معاون ارشد (آکادمیک) [56] [57] و گلاسکو از معاون ارشد و معاون معاون آموزشی (آکادمیک) استفاده کردند . ) . [58] مدرسه اقتصاد لندن در سال 2013 یک استاد و معاون مدیر را منصوب کرد ، اما پس از خروج دارنده در سال 2015، دیگر موقعیتی در ساختار مدیریتی خود نداشت. [59] [60] با این حال، تنها تعداد کمی از دانشگاه‌های گروه راسل با استادان (از جمله امپریال، [1] دورهام، [49] ادینبورگ [52] و بریستول [55] ) به صراحت استاد را به عنوان مدیر ارشد دانشگاهی معرفی کردند. و اکستر [61] و شفیلد [62] به صراحتاً مدیر ارشد اجرایی را به عنوان مدیر ارشد آکادمیک معرفی کردند.