پولشوک ها

گروه قومی اسلاوی شرقی

گروه قومی

لهستانی ها ، ^[1] همچنین به لهستانی ها ( اوکراینی : поліщуки ، رومی شده :  Polishchuky ، بلاروسی : палешукі ، رومی شده :  paleshuki ، روسی : полещуки ، رومی :  poleshchuki ، لهستانی : Poleszucy ) از جمعیت بومی لهستانی هستند . و پولیسیا ). ^[1] گفتار بومی آنها یک پیوستار گویش بین زبان های اوکراینی و بلاروسی را تشکیل می دهد و شامل لهستانی غربی که اخیراً مدون شده است ، و همچنین بسیاری از گونه های محلی و گویش های فرعی است. ^[4]

تاریخچه

Polesia (سبز تیره)، مرزهای فعلی

از زمان میان‌بلوم ، پولشوک‌ها تحت تأثیر سیاست‌های قومی جمهوری دوم لهستان در داخل وویودی Polesie شروع به ایجاد حس هویت کردند . ^[5] این منطقه به دلیل شرایط نامساعد اقلیمی و کشاورزی (خاک) از کم جمعیت ترین و در میان پایین ترین سطح رفاه برخوردار بود. یک سند آماری لهستانی در سال 1923 گفت که 38.600 نفر از 880.900 نفر از جمعیت Voivodeship Polesie (حدود 4٪) به عنوان Polezhuks شناخته می شوند که در سرشماری قومیت خود را به عنوان tutejszy ("محلی") معرفی کرده اند. در این سند اشاره شده است که آنها از لهجه های اسلاوی شرقی استفاده می کردند که بین اوکراینی و بلاروسی انتقالی است و گاهی اوقات به عنوان یک زبان لهستانی جداگانه شناخته می شود. در سرشماری لهستان در سال 1931 سوال در مورد قومیت با سوال در مورد زبان مادری جایگزین شد . در نتیجه، 62.5٪ از جمعیت زبان خود را به عنوان tutejszy ("محلی") شناسایی کردند. (14.5٪ زبان لهستانی و 10.0٪ ییدیش یا عبری را به عنوان زبان مادری اعلام کردند.) اینکه برخی از پاسخ دهندگان زبان خود را بلاروسی یا اوکراینی اعلام کردند به عنوان شکل گیری آگاهی قومی مربوطه در منطقه تفسیر شد. ^[6] در حال حاضر گروه قومی پولشوک‌ها یکی از هویت‌های فرهنگی و قومی متمایز در این منطقه محسوب می‌شود، در حالی که بیشتر جمعیت بخش‌های بلاروس، لهستانی و اوکراینی منطقه پولسیه با ملل مربوطه همسان شده‌اند. مانند قومیت روسی. ^[1]

زبان "توتژی" (پلشوک) در سرشماری لهستان در سال 1931

ساختار زبانی و مذهبی Voivodeship Polesie در 1931

در پایان دهه 1980، یک کمپین کوچک در بلاروس شوروی برای ایجاد یک زبان نوشتاری استاندارد برای این گویش بر اساس لهجه‌های پولسیا انجام شد که توسط نویسنده بلاروسی ، نیکولای شلیاگوویچ و همکارانش به عنوان بخشی از فعالیت‌هایش برای به رسمیت شناختن این گویش راه‌اندازی شد. پولشوک ها به عنوان یک قومیت جداگانه و برای خودمختاری آنها. با این حال، آنها تقریباً هیچ حمایتی دریافت نکردند و کمپین در نهایت از بین رفت. ^[7]

• 
  فضای داخلی خانه، Sieńkavičy، قبل از سال 1939
• 
  Poleshuks، قبل از 1939
• 
  چوپانان در نزدیکی سییک، در حدود 1936
• 
  مرداب نظامی پولشوکس، 1937

همچنین ببینید

• پولخ ها
• پودلاشوکس
• توتیسزی

مراجع

1. کریستوفر لرد; اولگا استریتسکا-ایلینا (2001). فرهنگ های موازی: روابط اکثریت/اقلیت در کشورهای بلوک شرق سابق. اشگیت. "Poleshuks"؛ ص 197-198، 202. شابک 0754616169. رهبران پولشوک تاکید کردند که بهترین آرایش ممکن سرزمینی و سیاسی دولت اوکراین برای پولشوک ها، فدراسیونی با درجه بالایی از تمرکززدایی خواهد بود.
2. گروه‌بندی‌های Etnographіchnі: поліщуки (از українською самосвідомістю) Державний комітет статистики України.
3. Население по национальности и родному языку جمعیت بر اساس ملیت و زبان مادری
4. Marek Jan Chodakiewicz (2012). Intermarium: سرزمین بین دریای سیاه و بالتیک. ناشران تراکنش. ص 493. شابک 978-1412847742. بازبینی شده در 10 اکتبر 2015 .
5. Majecki Henryk، "Problem samookreślenia narodowego Poleszuków w Polsce okresu międzywojennego"، در: Загароддзе--3: . , Беласток (آنلاین در دسترس بود: مشکل samookreślenia narodowego Poleszuków w Polsce okresu międzywojennego، مشاهده شده در 21 ژوئیه 2007 بایگانی شده در 15 ژوئیه 2012، در archive.today )
6. Vadzim Pauliuczuk، Wychodźstwo z województwa poleskiego za ocean. Zarys problematyki, Białostockie Teki Historyczne , vol. 13، 2015، صفحات 193-212 doi :10.15290/bth.2015.13.08
7. Цадко О. Полесье и опыт национального конструирования (1988–1995)، Палітычная сфера. Гісторыя і нацыя، شماره 24 (1)، 2016، ص 78-93.