stringtranslate.com

غیر طبیعی شدن

یهودیان غیرطبیعی لهستانی که در اکتبر 1938 از نورنبرگ اخراج شدند

غیر طبیعی شدن از دست دادن تابعیت بر خلاف میل شخص مربوطه است . غیرطبیعی سازی اغلب در مورد اقلیت های قومی و ناراضیان سیاسی اعمال می شود. غیرطبیعی شدن می تواند مجازاتی برای اعمالی باشد که توسط دولت مجرمانه تلقی می شود، اغلب فقط برای اشتباهات در فرآیند طبیعی سازی مانند تقلب. از زمان حملات 11 سپتامبر ، غیرطبیعی شدن افراد متهم به تروریسم افزایش یافته است [ نیاز به منبع ] . به دلیل حق ملیت که توسط معاهدات بین المللی متعدد از جمله ماده 15 اعلامیه جهانی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده است ، غیرطبیعی شدن اغلب نقض حقوق بشر تلقی می شود .

تعریف

غیرطبیعی شدن حالتی است که در آن تابعیت یا تابعیت توسط دولت بر خلاف میل شهروند لغو می شود. در عمل، ممکن است تمایز واضحی بین ابطال غیر توافقی و ترک تابعیت وجود نداشته باشد . برخی منابع، غیرطبیعی‌سازی را به‌عنوان معکوس کردن تابعیت ، از غیر ملی‌سازی، به‌عنوان لغو تابعیت به‌طور کلی‌تر متمایز می‌کنند. [1] [2]

تاریخچه

غیرطبیعی شدن را می توان شکل جدیدی از رسم باستانی تبعید دانست که پس از تأسیس زندانها و کاهش قلمروی که terra nullius تلقی می شد، از کاربرد آن کاسته شد . [3] شیوه حمل و نقل کیفری بریتانیا منجر به تبعید 380000 نفر در سایر نقاط امپراتوری در اواسط قرن نوزدهم شد. [4] عمل مدرن غیر طبیعی سازی در اواخر قرن نوزدهم همزمان با کنترل مهاجرت توسعه یافت. [5] به دنبال رشد دولت رفاه ، مهاجرت و غیرطبیعی شدن توسط بسیاری از کشورها به دلایل عمل گرایانه به منظور اجتناب از حمایت از عودت کنندگان فقیر قانونی شد. [6] امپراتوری آلمان تمام مهاجرانی را که به مدت ده سال در خارج از کشور بودند غیرطبیعی کرد تا از بازگشت مهاجران ناموفق جلوگیری شود. [7] [8] شهروندان دارای تابعیت که به کشور مبدأ خود بازگشتند نیز با از دست دادن ملیت جدید خود مواجه شدند زیرا به نظر می‌رسید که روابط خود را با آن کشور قطع کرده‌اند. در قانون ملیت کانادا ، این رویه تا سال 1974 ادامه یافت. [9] قانون فرانسه از اواخر قرن نوزدهم اجازه غیرطبیعی شدن را داد، اما به ندرت قبل از جنگ جهانی اول استفاده می شد. [10]

بر اساس سیستم دولتی مدرن، دولت ها وظیفه دارند اتباع خود را بپذیرند و ممکن است افراد غیر اتباع را اخراج کنند. [11] در سراسر جهان غرب ، قوانین غیرطبیعی سازی در اوایل قرن بیستم تصویب شد، از جمله قانون تابعیت 1906 در ایالات متحده، قوانین فرانسه در 1915 و 1927، و قانون ملیت و وضعیت بیگانگان بریتانیا در سال 1914 و 1918. [12] جنگ جهانی اول بررسی دقیق وفاداری شهروندان تابعیت شده را افزایش داد که منجر به افزایش غیرطبیعی شدن شد. [13] تقریباً همه متخاصمان از غیرطبیعی سازی استفاده کردند. [14] در بسیاری از موارد، مخالفت‌های سیاسی (به ویژه باورهای کمونیستی) یا مشکوک به همدردی با کشور دشمن دلیل غیرطبیعی‌سازی بود، اگرچه در عمل غیرطبیعی‌سازی عمدتاً مردم را بر اساس زادگاهشان هدف قرار می‌داد. [11] [14] قوانین ملی‌سازی که به عنوان یک اقدام اضطراری در طول جنگ به تصویب رسید، پس از آن نیز ادامه یافت. [14]

اوج غیر طبیعی شدن در نیمه اول قرن بیستم بود. [15] دیوید اسکات فیتزجرالد، جامعه‌شناس، می‌گوید: «ملی‌زدایی‌های نژادی با اخراج‌ها و انتقال جمعیت در مقیاس وسیع پس از بازسازی دولت‌های ملت در دو جنگ جهانی همراه بود». [ 16] دو میلیون شهروند سابق امپراتوری روسیه ، " مهاجران سفیدپوست "، در سال 1921 توسط اتحاد جماهیر شوروی غیرطبیعی و بی تابعیت شدند . II . [12] تلاش‌ها برای غیرطبیعی‌کردن دسته جمعی ژاپنی‌های آمریکایی و ژاپنی‌های کانادایی پس از جنگ به دلیل احکام نامطلوب دادگاه و تغییرات در افکار عمومی شکست خورد. [18] [19] احکام دادگاه در فرانسه و ایالات متحده قدرت اختیاری غیرطبیعی سازی را محدود می کند. [12] [20] یکی از استدلال‌هایی که برای کاهش غیرطبیعی‌سازی مطرح می‌شود، افزایش هنجارهای حقوق بشر و افزایش حمایت قانونی در برابر بی تابعیتی است. [ 21] بریتانیا که نرخ بالایی از غیرطبیعی شدن در قرن بیست و یکم دارد، بین سال‌های 1973 تا 2002 هیچ‌کس را غیرطبیعی نکرد . از طریق یک فرآیند بازنگری مستقل قبل از اعمال غیرطبیعی‌سازی. پس از تغییر قانون، تعداد غیر طبیعی‌سازی‌ها افزایش یافت. [23]

حملات 11 سپتامبر باعث افزایش ترس از تروریسم شد . دولت ها سعی کردند هر گونه مانع قانونی را برای اعمال نامحدود قدرت اجرایی که برای مبارزه با تهدید تروریستی ضروری تشخیص داده می شد، کاهش دهند. [24] قانون مهاجرت به عنوان ابزاری قدرتمند برای حذف آن دسته از افرادی که تهدیدی برای امنیت ملی تلقی می‌شوند تلقی می‌شد، اما فقط می‌توان آن را علیه افراد غیرشهروند اعمال کرد. از این رو، معرفی یا گسترش غیر طبیعی سازی. [25] کشورهایی که قوانین غیرطبیعی سازی را معرفی، گسترش دادند، احیا کردند یا در نظر گرفتند عبارتند از کانادا، فرانسه، اتریش، آلمان، نروژ، هلند، استرالیا، مصر و کشورهای خلیج. [26]

عواقب

غیرطبیعی شدن لزوماً منجر به از دست دادن حق اقامت قانونی در کشوری که تابعیت وی را سلب می کند، از دست نمی دهد، اما اغلب چنین می شود. [27] افراد غیرطبیعی اغلب مجبور می شوند به کشورهایی بازگردند که با آنها پیوندهای کمی دارند که پیامدهای گسترده ای برای زندگی و رفاه خانوادگی، شغلی و اجتماعی آنها دارد. [28] [29] اخراج شهروندان غیرقانونی ممکن است بسته به مورد نیاز به مراحل قانونی طولانی داشته باشد و کشوری که آنها به آن اخراج خواهند شد ممکن است از پذیرش آنها امتناع ورزد، برای مثال اگر آنها را به عنوان شهروند به رسمیت نشناسد. [30] غیر طبیعی شدن افرادی که در خارج از کشور هستند معمولاً از بازگشت آنها به کشور جلوگیری می کند. [31] وقتی برای کل گروه‌های قومی اعمال می‌شود، غیرطبیعی‌سازی اغلب به عنوان بخشی از تلاش برای تشویق مردم به ترک کشور استفاده می‌شود. [32] در گذشته، بی تابعیتی بیشتر به دلیل غیرطبیعی‌سازی بود. [33]

این بحث وجود دارد که آیا غیرطبیعی شدن در واقع یک مجازات کیفری، غیرکیفری امنیت ملی یا چیز دیگری است. [34] اگرچه دیدگاه اکثریت این است که غیرطبیعی‌سازی را مجازات می‌دانند، میلنا تریپکوویچ جرم‌شناس استدلال می‌کند که غیرطبیعی‌شدن «یک تحریم خاص است که به دنبال تسکین سیاست اعضایی است که در برآوردن الزامات اساسی شهروندی ناکام هستند». [35]

غیر طبیعی شدن عملاً از دست دادن مؤثر شهروندی در صورت عدم خروج رسمی است. به عنوان مثال، احکام محرومیت موقتی است که برخی کشورها به منظور جلوگیری از ورود اتباع خود صادر می کنند، [36] یا لغو گذرنامه که به همین منظور استفاده می شود. [37] صدها شهروند کشورهای مختلف اروپایی، از سال 2021 ، در خاورمیانه سرگردان هستند، زیرا دولت آنها از بازگرداندن آنها در غیاب غیر طبیعی سازی رسمی خودداری می کند. [38] متناوباً، برخی کشورها عملاً مسئولیت شهروندان خود را که در بازداشت نامحدود در خلیج گوانتانامو نگهداری می‌شوند، کنار گذاشته‌اند . [36] در بسیاری از کشورهای آفریقایی و جاهای دیگر، از جمله جمهوری دومینیکن و تگزاس ، مقامات عمداً مدارک مورد نیاز را برای افراد دارای حق شهروندی رد می‌کنند، که می‌تواند عواقبی مشابه غیرطبیعی شدن داشته باشد. سایر کودکان به دلایل لجستیکی در هنگام تولد ثبت نام نمی کنند. [39]

اهداف غیر طبیعی سازی

غیر طبیعی شدن اغلب به دلایلی مانند: شهروندی به عنوان امتیازی که می تواند در هر زمان توسط دولت لغو شود، توجیه می شود. [40] [41] "کسانی که اقداماتشان نشان دهنده بی وفایی است، از طریق این اقدامات شهروندی خود را از دست می دهند؛ تروریست ها مستحق شهروندی نیستند؛ شهروندی زمانی که افراد نالایق تابعیت داشته باشند بی ارزش می شود و ارزش آن با سلب شهروندی از شهروندان نالایق افزایش می یابد." [42] بنابراین غیرطبیعی شدن با گفتمان اوراق بهادار سازی و این باور که تهدیدات امنیت از خارج از کشور می آید، همراه است. اهداف غیرطبیعی شدن حتی زمانی که در کشوری که تابعیت آنها را سلب کرده به دنیا آمده و بزرگ شده اند، به عنوان خارجی معرفی می شوند. [43]

در کشورهای لیبرال دموکرات ، غیرطبیعی شدن همیشه نادر بوده است، در مقایسه با تعداد شهروندان یا حتی بیشتر از آن تعداد شهروندان. [44]

اقلیت های قومی

یهودیانی که در جریان هولوکاست از آلمان تبعید شده بودند، غیرطبیعی شدند. در تصویر، تبعید یهودیان از وورتسبورگ ، باواریا ، در 25 آوریل 1942
اردوگاه پناهندگان روهینگیا در بنگلادش. غیرطبیعی شدن روهینگیاها توسط میانمار و اخراج بعدی آنها باعث شد که آنها پناهنده شوند. [45]

یهودیان رومانیایی بین سال‌های 1864 و 1879 در جریان روند مناقشه‌آمیز رهایی یهودیان در رومانی، غیرطبیعی شدند، که منجر به اعتراض بین‌المللی و حمایت‌های خاص از یهودیان رومانی در معاهده 1878 برلین شد . [46] [47] در اتریش-مجارستان، مردم رومانی اغلب با محرومیت خودسرانه از شهروندی هدف قرار می گرفتند. [48]

فروپاشی امپراتوری های اتریش-مجارستان ، روسیه و عثمانی پس از جنگ جهانی اول و جایگزینی آنها با دولت-ملت ها منجر به "آمیختگی مردم" (فرآیند "تجزیه" قومی و ملی) شد که شامل اخراج دسته جمعی، عملا غیرطبیعی شدن، و تنزل دادن اقلیت های قومی به شهروندی درجه دوم . [49] پس از نسل کشی ارامنه ، ترکیه سیاست همگن سازی قومی را در آناتولی با غیرطبیعی کردن ارامنه، آشوری ها یا سریانی ها ، یونانی ها و یهودیان خارج از کشور و گاه کسانی که در این کشور باقی مانده بودند ادامه داد. [50] [51] همه افرادی که در جریان تبادل جمعیت یونان و ترکیه پاکسازی قومی شدند ملیت اصلی خود را از دست دادند. [52] غیرطبیعی‌سازی اقلیت‌های قومی توسط ترک‌ها با مجموعه‌ای از احکام در دهه‌های 1920 و 1930 رسمیت یافت، [53] و تا جنگ جهانی دوم ادامه یافت. تا سال 1943، 93 درصد از افرادی که غیرطبیعی شده بودند، یهودیان ترک بودند که آنها را در معرض خطر مرگ در طی هولوکاست قرار می داد . [ 54] دومین جمهوری چکسلواکی یهودیانی را که از سودتنلند فرار یا اخراج شده بودند، غیرطبیعی کرد ، که در سال 1938 به آلمان ضمیمه شده بود . یهودیان لهستانی مقیم خارج از کشور [56] [57]

در ایالات متحده، شهروندی مدت‌ها به سفیدپوستان آزاد و آفریقایی‌تبار محدود شده بود. تعدادی از مهاجران هندی در اوایل قرن بیستم با واجد شرایط بودن به عنوان سفیدپوست تابعیت آمریکا را به دست آوردند . با این حال، پرونده دادگاه عالی ایالات متحده در سال 1923 علیه باگات سینگ تیند نشان داد که هندی ها از نظر قانونی غیر سفیدپوست هستند و نمی توانند شهروند آنها در نظر گرفته شوند. [58] [59] در نتیجه، دولت ایالات متحده اقدام به سلب تابعیت هندی-آمریکایی های تابعیت شده با این استدلال کرد که "غیرقانونی تهیه شده است." تعدادی از پرونده های غیرطبیعی سازی، از جمله علیه وکیل Thind ، یک کالیفرنیایی به نام Sakharam Ganesh Pandit مطرح شد . با این حال، پاندیت با موفقیت استدلال کرد که به طور منطقی به تابعیت آمریکایی خود تکیه کرده است و با حذف آن به ناعادلانه آسیب می بیند و پرونده خود را در دادگاه پیروز می کند. [60] متعاقباً دولت فدرال پرونده‌های غیرطبیعی‌سازی خود را علیه سایر آمریکایی‌های هندی تبار کنار گذاشت. [61]

قانون غیرطبیعی سازی آلمان در سال 1933  [de] در ابتدا غیرطبیعی شدن چند ناراضی سیاسی ساکن خارج از کشور را پیش بینی کرد. [1] [62] همه یهودیان آلمانی حقوق شهروندی خود را در سال 1935 از دست دادند [1] و کسانی که مهاجرت کردند به طور دسته جمعی غیر طبیعی شدند ، اغلب برای تسهیل مصادره اموالشان . [63] اکثر معاصران موافق بودند که استفاده آلمان نازی از غیرطبیعی سازی با قوانین بین المللی مغایرت ندارد. [64] در سال 1941، تمامی مهاجران یهودی و یهودیان آلمانی که به گتوها یا اردوگاه های کار اجباری نازی ها تبعید شده بودند نیز غیر طبیعی شدند. [65] [66] در اروپای تحت اشغال آلمان ، یهودیانی که تابعیت خود را در یک کشور بی‌طرف یا محور حفظ می‌کردند ، اغلب از تبعید و مرگ محافظت می‌شدند، در حالی که کسانی که بدون تابعیت بودند در معرض خطر بیشتری بودند. [67] ویشی فرانسه 15000 نفر از جمله 6000 یهودی را غیرطبیعی کرد تا "جامعه ملی" را پاکسازی کند. 1000 نفر از این یهودیان غیرطبیعی به قتل رسیدند. [68] [69] قانون غیرطبیعی سازی ویشی پس از پایان جنگ لغو شد. [70] یهودیان مجارستان، رومانی، الجزایر فرانسه و ایتالیا نیز تابعیت خود را سلب کردند. [66]

حداقل هشت میلیون آلمانی پس از جنگ جهانی دوم اخراج و غیرطبیعی شدند . [66] در طول تأسیس کشور اسرائیل در سال 1948، صدها هزار فلسطینی عملاً غیر طبیعی شدند و پناهنده شدند . [71] در سال 1949، سریلانکا تامیل های هندی سریلانکا را غیرطبیعی کرد و سعی کرد آنها را به هند تبعید کند. [32] در آپارتاید آفریقای جنوبی ، میلیون‌ها سیاه‌پوست آفریقای جنوبی تابعیت آفریقای جنوبی خود را از دست دادند و شهروند به اصطلاح « بانتوستان » شدند. [72] یونان مقدونی‌های اسلاو و ترک‌های یونان را تشویق به مهاجرت کرده و در صورت ترک کشور، تابعیت آنها را لغو کرده است. [73] غیرطبیعی شدن روهینگیاها ، یک گروه قومی در میانمار ، بر اساس قانون شهروندی برمه در سال 1982 ، آنها را بدون تابعیت رها کرد و به عنوان عنصر سازنده نسل کشی روهینگیا ذکر شد . [45] چندین کشور پسا کمونیستی مردمی را که به گروه قومی غالب تعلق نداشتند در طول فروپاشی بلوک شرق غیرطبیعی کردند . در اسلوونی، این افراد به عنوان " پاک شده " شناخته می شوند. غیرطبیعی‌کردن روس‌های قومی توسط لتونی و استونی، یک سوم جمعیت را از تابعیت محروم کرد. [74] [75]

در قرن بیست و یکم، غیرطبیعی‌سازی به دلایل نژادی به شدت مورد انگ شد. از آغاز سال 2013، تخمین زده می‌شود که 200000 شهروند دومینیکن با تبار هائیتی به طور عطف به ماسبق غیرطبیعی شده‌اند، اقدامی که با انتقاد بین‌المللی مواجه شد، زیرا انگیزه آن کاهش تعداد سیاه‌پوستان هائیتی در این کشور بود. [76] در سال 2019، نزدیک به 2 میلیون نفر، که 6 درصد از جمعیت آسام را تشکیل می‌دهند، از فهرست ملی شهروندان هند حذف شدند . بسیاری از افرادی که باید حق شهروندی هند را داشته باشند فاقد مدارک لازم هستند زیرا ثبت نام تولد ناقص است و قوانین هند بار اثبات تابعیت خود را بر عهده افراد می گذارد. مسلمانان بنگالی ، که بسیاری از آنها بی سواد هستند، در معرض بیشترین خطر غیرطبیعی شدن قرار دارند. افرادی که غیر شهروند تلقی می شوند در معرض خطر بازداشت نامحدود هستند. [77] [78]

ناراضیان سیاسی

به‌ویژه در اوایل و اواسط قرن بیستم، ایالات متحده اغلب از غیرطبیعی‌سازی علیه مهاجران چپ‌گرا، مانند آنارشیست‌ها و اعضای حزب کمونیست ایالات متحده آمریکا استفاده می‌کرد . [79] [80] نمونه ای از این سیاست، غیر طبیعی کردن اما گلدمن آنارشیست بود . [ 81] او در سال 1920 در میان گروهی متشکل از 200 "بیگانه" به فنلاند تبعید شد - به مقصد اتحاد جماهیر شوروی . ، تداعی ها و بیان از طریق اخراج یا تهدید به اخراج». [83] این اقدام تلافی جویانه دولت در برابر رفتارهای محافظت شده توسط متمم اول مورد انتقاد قرار گرفت و به عنوان خلاف قانون اساسی مورد انتقاد قرار گرفت و منجر به چالش های دادگاه شد. [84]

استفاده از غیرطبیعی‌سازی توسط دموکراسی‌های لیبرال توسط دولت‌های استبدادی که غیرطبیعی‌سازی را به عنوان ابزاری برای سرکوب سیاسی به کار می‌گیرند، ذکر می‌شود . [26]

تروریست ها و جنگجویان خارجی

غیرطبیعی سازی گاهی اوقات علیه افرادی که متهم به تروریسم هستند یا از طرف یک کشور دیگر سلاح به دست می گیرند، استفاده می شود. به عنوان مثال می توان به برخی از داوطلبان بین المللی در جنگ داخلی اسپانیا و شهروندان برخی از کشورهای عربی، از جمله اسامه بن لادن ، که در جنگ شوروی و افغانستان جنگید، اشاره کرد . [85] غیرطبیعی‌سازی بر این اساس در اوایل قرن بیست و یکم به دلیل افزایش حملات تروریستی در اروپا و پدیده سفر مردم به خاورمیانه برای جنگیدن برای گروه دولت اسلامی گسترش یافت . توجیهات غیرطبیعی سازی و انکار بازگشت شامل امنیت ملی و این باور است که پیوستن به یک گروه تروریستی یک عمل بی وفایی است که شایسته غیر طبیعی شدن است. [86] در برخی از کشورها، غیرطبیعی شدن می تواند تنها پس از محکومیت برای یک جنایت مرتبط با تروریسم صورت گیرد. در سایر حوزه‌های قضایی، محکومیت لازم نیست و تعداد کمی از افراد غیرقانونی شده به جرمی محکوم شده‌اند. [87]

در ادبیات علمی، این بحث وجود دارد که غیرطبیعی‌سازی یک تاکتیک مؤثر ضد تروریسم است . [88] منتقدان استدلال می کنند که می تواند منجر به به حاشیه راندن بیشتر و رادیکال شدن بیشتر فرد آسیب دیده یا جامعه آنها شود. [88] [89] به گفته دیوید مالت، محقق ضد تروریسم، "اسامه بن لادن نشان الف است از حماقت سلب تابعیت یک جنگجوی خارجی و سپس شستن دست ها و فرض اینکه فرد دیگر مشکل شما نیست." [90] یکی دیگر از پیامدهای غیر طبیعی شدن، بدتر شدن روابط با کشورهای ثالث است که آن را تلاشی نامشروع برای صدور خطرات تروریسم می دانند. [91] در عراق، شبه نظامیان مظنون دولت اسلامی (از جمله جنگجویان خارجی) اغلب در معرض محاکمه های ده دقیقه ای قرار می گیرند که اغلب منجر به مجازات اعدام می شود . ترکیه میزبانی از جنگجویان خارجی غیرطبیعی شده توسط کشورهای اروپایی را رد کرده است و موفق شده است اروپایی های غیرطبیعی شده را به کشورهای مبدا اخراج کند. [92]

در سال 2019، وزارت امنیت داخلی ایالات متحده از نرم افزار ATLAS استفاده کرده است که بر روی Amazon Cloud اجرا می شود . بیش از 16.5 میلیون پرونده آمریکایی های تابعیت شده را اسکن کرد و تقریباً 124000 مورد از آنها را برای تجزیه و تحلیل دستی و بررسی توسط افسران USCIS در مورد غیرطبیعی شدن علامت گذاری کرد. [93] [94] برخی از داده های اسکن شده از پایگاه داده غربالگری تروریست ها و مرکز ملی اطلاعات جرایم آمده است . الگوریتم و معیارهای الگوریتم مخفی بود. این اطلاعات از طریق تلاش های ابتکار عدالت جامعه باز و مدافعان مسلمان، یک سازمان خواهر انجمن ملی وکلای مسلمان فاش شد .

تابعیت متقلبانه

بسیاری از کشورها در مواردی که متقاضی شهروندی در طول فرآیند تابعیت مرتکب تقلب شده است، غیرطبیعی شدن را مجاز می‌دانند . [95] [80] به گفته آدری مکلین، محقق حقوقی ، "منطق لغو تابعیت برای تقلب یا ارائه نادرست این است که اثر رفتار گمراه‌کننده را از بین می‌برد و وضعیتی را که در صورت افشای حقیقت به دست می‌آمد، باز می‌گرداند." [18] غیرطبیعی‌سازی برای تقلب، کمترین بحث‌برانگیزترین شکل غیرطبیعی‌سازی است، حتی زمانی که نتیجه آن بی تابعیتی باشد. [96] [80] موارد غیرطبیعی شدن آمریکایی‌های تابعیت شده [97] [98] [99] و کانادایی‌هایی که در طول جنگ جهانی دوم مرتکب جنایات جنگی شده بودند و در درخواست‌های خود برای تابعیت دروغ می‌گفتند، توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد، اما نسبتاً نادر بود. [18]

از دست دادن کراوات

از سال 2014 ، بیش از 12 کشور اتحادیه اروپا در صورتی که یک شهروند برای مدت طولانی در خارج از کشور اقامت داشته باشد، غیرطبیعی شدن را در نظر گرفته اند. [95] برخی از کشورها برای از دست دادن خودکار تابعیت در صورتی که فردی به یک ارتش یا خدمات کشوری خارجی بپیوندد یا در کشور دیگری دارای مناصب دولتی باشد، پیش بینی می شود. [100] کشورهای دیگر اتباع خود را از داشتن تابعیت چندگانه منع می کنند ، بنابراین اگر شخصی تابعیت کشور دیگری را به دست آورد، به طور خودکار غیرقانونی می شود. [101]

تا سال 1918، اکثر کشورها زنانی را که با خارجی ها ازدواج می کردند غیرطبیعی می کردند. [9] [102] در دهه پس از جنگ جهانی اول، هجده کشور به از دست دادن اجباری تابعیت برای زنان متاهل پایان دادند. [102] برخی کشورها به غیر طبیعی کردن زنانی که با خارجی ها ازدواج می کنند ادامه می دهند، که می تواند منجر به بی تابعیتی شود. [103]

به طور مشابه، کانادا افرادی را که در خارج از کشور از والدین کانادایی متولد شده اند پس از سن 28 سالگی غیرطبیعی می کند. قبل از اینکه 28 ساله شوند، افرادی که خارج از کانادا متولد شده اند می توانند شهروندی خود را مجدداً تأیید کنند تا از غیر طبیعی شدن جلوگیری شود. این ماده کمتر شناخته شده است، اما منجر به بسیاری از " کانادایی های گمشده "، از جمله افرادی که در کانادا زندگی می کنند، شهروندی خود را از دست می دهند. این افراد همچنین نمی توانند تابعیت خود را به فرزندان خود منتقل کنند که می تواند منجر به بی تابعیتی در بدو تولد شود. [104]

دیگر

بر اساس قانون مهاجرت، پناهندگی و تابعیت 2006 ، وزیر کشور می تواند تابعیت بریتانیا را لغو کند در صورتی که "وزیر امور خارجه راضی باشد که چنین محرومیتی به نفع عمومی است". [24] [105] گستردگی این ماده مورد انتقاد گسترده عمومی قرار گرفته است، [106] و استفاده از آن در مواردی که فرد به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی مطرح می شود، محدود نیست. [107] مکلین بیان می کند که قانون "در مواردی که ایالت فاقد مبنای ماهوی یا شواهدی برای پیگرد قانونی فرد به دلیل ارتکاب هر جنایتی باشد، ابطال را امکان پذیر می کند". [108]

حقوق بشر

فیلسوف هانا آرنت در کتاب خود با عنوان ریشه های توتالیتاریسم (1951) ملیت را به «حق داشتن حقوق» مرتبط می کند. [109] در سال 1955، او استدلال کرد که "هیچ دولتی، مهم نیست که قوانین آن چقدر سختگیرانه باشد، نباید حق سلب تابعیت را داشته باشد." [110] دانشمند علوم سیاسی پاتریک ویل و محقق حقوقی نیکلاس هندلر می نویسند که "حق داشتن امنیت در شهروندی یک سنگ بنای نظم سیاسی لیبرال اروپا پس از جنگ بوده است". [111] از آنجایی که با حق تابعیت که توسط معاهدات بین المللی متعدد به رسمیت شناخته شده تداخل دارد، غیرطبیعی شدن یک موضوع جدی حقوق بشر است. برخی استدلال کرده اند که غیرطبیعی سازی که منجر به بی تابعیتی می شود هرگز با قوانین بین المللی حقوق بشر سازگار نیست . [109]

سلب تابعیت که منجر به بی تابعیتی می شود مغایر با کنوانسیون 1961 در مورد کاهش بی تابعیتی است ، مگر اینکه تابعیت از طریق کلاهبرداری به دست آمده باشد یا دولت در زمان تصویب اعلامیه ای ارائه کرده باشد که در آن قوانین موجود غیرطبیعی را برای ارائه خدمات برای دیگری تجویز کرده یا از آن وجه دریافت کرده است. دولت یا رفتاری که به طور جدی به منافع حیاتی آن دولت لطمه وارد می کند. [112] ممنوعیت بی تابعیتی منجر به این می‌شود که اکثریت غیرطبیعی‌سازی، دارندگان تابعیت چندگانه را هدف قرار می‌دهد . [113] [114] یک استثنا قانون بریتانیا است، که از سال 2014 اجازه می دهد تا شهروندان انگلیسی تابعیت شده را که فاقد هر گونه تابعیت دیگری هستند، در صورتی که وزیر کشور معتقد است می توانند تابعیت کشور دیگری را کسب کنند، غیرطبیعی شدن آنها را مجاز می کند. [113] [24] مکلین بیان می کند، "به ویژه، اعتقاد وزیر کشور لازم نیست صحیح باشد، فقط معقول باشد." [24] برخی از کشورها فقط اجازه غیرطبیعی شدن شهروندان طبیعی را می دهند و کسانی را که شهروند هستند از تولد معاف می کنند. [26] غیرطبیعی‌سازی در خارج از کشور، در حالی که برای جلوگیری از بازگشت انجام می‌شود، بر حق کشور ثالث برای بازگرداندن فرد به حالت غیر ملی‌سازی تأثیری نمی‌گذارد. [115] [116]

از دیگر حقوق بشری که در نتیجه غیرطبیعی‌سازی می‌توان نقض کرد، می‌توان به عدم بازگشت مجدد و ne bis in idem اشاره کرد . [117] محرومیت زمانی که شخص در خارج از کشور است، مسائل دیگری را در مورد حق امنیت شخصی و سلب عملاً از حق تجدیدنظرخواهی در مورد تصمیم ایجاد می کند. [118] [108] این روش توسط دولت بریتانیا ترجیح داده می شود زیرا مسئولیت پذیری را به حداقل می رساند و در بیشتر موارد در حذف دائمی شخص از قلمرو بریتانیا موفق است. [24]

«اصول سلب تابعیت به عنوان یک اقدام امنیت ملی» [119] بیان می کند که به طور کلی، «دولت ها نباید به منظور حفظ امنیت ملی، افراد را از تابعیت محروم کنند». [109] استثنا فقط در صورتی می تواند وجود داشته باشد که شخص به جرمی مرتبط با امنیت ملی محکوم شده باشد و تهدیدی جدی باشد و سایر تعهدات حقوق بین الملل از جمله ممنوعیت بی تابعیتی، عدم تبعیض، حق محاکمه عادلانه رعایت شود. و تناسب . [120] پائولوسن استدلال می کند که، در زمینه امنیت ملی، «محرومیت از تابعیت هرگز نمی تواند به عنوان کمترین مداخله در دسترس تلقی شود و ضروری و متناسب باشد». [121] دیگرانی که مرتکب همان جرم می شوند اما هیچ ارتباطی با یک کشور خارجی ندارند، نمی توانند غیرطبیعی شوند، به این معنی که در عمل افراد بر اساس منشاء ملی خود هدف غیرطبیعی سازی قرار می گیرند و اصل عدم تبعیض را نقض می کنند و سلسله مراتبی از شهروندی ایجاد می کنند. . [121]

مراجع

  1. ^ abc Zalc 2021، ص. 30.
  2. ↑ گیبنی 2017، صفحات 361–362.
  3. ^ مکلین 2021، صفحات 427-428.
  4. ^ تروی 2019، ص. 308.
  5. ↑ گیبنی 2017، صفحات 364–365.
  6. ^ لوهر 2012، ص. 90.
  7. ^ لوهر 2012، ص. 103.
  8. ^ کالیوتی 2017، ص. 511.
  9. ^ اب مکلین 2021، ص. 427.
  10. ^ زالک 2021، ص 20-21.
  11. ^ اب مکلین 2021، ص. 428.
  12. ^ abc Weil & Handler 2018, p. 296.
  13. ^ زلک 2021، ص. 21.
  14. ^ abcd Caglioti 2017, p. 519.
  15. ^ ab Gibney 2017، ص. 365.
  16. ↑ فیتزجرالد 2017، ص. 131.
  17. ^ زلک 2021، ص. 29.
  18. ^ abc Maclin 2021, p. 429.
  19. ↑ گیبنی 2017، صفحات 365–366.
  20. ↑ گیبنی 2017، ص. 366.
  21. ^ Weil & Handler 2018، ص. 297.
  22. ↑ Weil & Handler 2018، صفحات 296، 308.
  23. ^ Weil & Handler 2018، صفحات 297-298.
  24. ^ abcde Maclin 2021، ص. 430.
  25. ^ مکلین 2021، صفحات 431-432.
  26. ^ abc Maclin 2021, p. 434.
  27. ↑ Bolhuis & van Wijk 2020، ص. 351.
  28. ↑ Bolhuis & van Wijk 2020، ص. 352.
  29. ^ زدنر 2016، ص. 230.
  30. ↑ Bolhuis & van Wijk 2020، صفحات 354–356.
  31. ↑ Bolhuis & van Wijk 2020، ص. 358.
  32. ^ ab McGarry 2010, p. 43.
  33. ↑ بلتون 2017، صفحات 28-29.
  34. ^ پائولوسن 2021، ص. 608.
  35. ↑ Tripkovic 2021، ص. 1044.
  36. ^ ab Gibney 2017، ص. 378.
  37. ↑ Said 2021، صفحات 1814–1815.
  38. ↑ Said 2021، صفحات 1815–1816.
  39. ↑ بلتون 2017، ص 34، 36-38.
  40. ^ مکلین 2014، صفحات 9، 53-54.
  41. ^ Weil & Handler 2018، ص. 305.
  42. ^ مکلین 2021، ص. 438.
  43. ^ مکلین 2021، صفحات 438-439.
  44. ↑ گیبنی 2017، ص. 360.
  45. ↑ اب فارمنر، مارک (2 نوامبر 2018). "میانمار 2020 - شهروندی روهینگیا: اکنون یا هرگز؟". مدرسه اقتصاد لندن . بازبینی شده در 7 فوریه 2022 .
  46. ^ Iordachi 2019، ص. 266.
  47. ^ سیگلبرگ 2019، ص. 33.
  48. ↑ زهرا، ۱۳۹۶، ص. 716.
  49. ↑ FitzGerald 2017، صفحات 141-142.
  50. ↑ Liebisch-Gümüş 2020، صفحات 230، 241.
  51. ^ بینر 2011، ص. 371.
  52. ^ شارما 2020، ص. 100.
  53. ↑ می 2020، صفحات 187–188.
  54. ↑ زالک ۲۰۲۱، صفحات ۲۲۶–۲۲۷.
  55. ^ فرانکل 2014، ص. 551.
  56. ↑ زهرا ۱۳۹۶، ص ۷۲۲، ۷۲۴–۷۲۵.
  57. ↑ مک گاری 1998، ص 622، 630.
  58. ^ چاکراورتی، سانجوی. یک درصد دیگر: سرخپوستان در آمریکا. کپور، دیوش; سینگ، نیروکار. نیویورک، نیویورک شابک 978-0-19-064874-9. OCLC  965470087.
  59. ↑ کولسون، داگ، 1969-. نژاد، ملت و پناهگاه: لفاظی نژاد در پرونده های شهروندی آسیایی آمریکایی آلبانی. شابک 978-1-4384-6662-0. OCLC  962141092.{{cite book}}: CS1 maint: نام های متعدد: لیست نویسندگان ( پیوند ) CS1 maint: نام های عددی: لیست نویسندگان ( پیوند )
  60. ^ تاریخ و فرهنگ آمریکایی آسیایی. جلد اول و دوم: دایره المعارف. لینگ، هوپینگ؛ آستین، آلن دبلیو. آداچی، نوبوکو. لندن [انگلیس]. صص 76-84. شابک 978-1-315-70630-6. OCLC  908047319.{{cite book}}: CS1 maint: others ( لینک )
  61. ↑ رنگاسوامی، پادما (2007). سرخپوستان آمریکایی جانستون، رابرت دی. نیویورک: خانه چلسی. ص 27. شابک 978-1-4381-0712-7. OCLC  228654847.
  62. ^ سیگلبرگ 2019، ص. 139.
  63. ↑ دین 2002، صفحات 233-234.
  64. ↑ سیگلبرگ 2019، صفحات 140–141.
  65. ^ سورکین 2019، ص. 294.
  66. ^ abc FitzGerald 2017, p. 142.
  67. ↑ زالک ۲۰۲۱، صفحات ۲۲۶–۲۲۷، ۲۳۷.
  68. ↑ زالک ۲۰۲۱، ص ۱۶، ۳۰۲.
  69. ^ بروبیکر 1998، ص. 215.
  70. ^ سورکین 2019، ص. 310.
  71. ↑ اکرم 2021، ص. 209.
  72. ↑ فیتزجرالد 2017، ص. 143.
  73. ↑ مک گاری 1998، صفحات 622-623.
  74. ↑ بلتون 2017، ص 30، 32.
  75. ↑ Rangelov 2014، ص. 27.
  76. ↑ FitzGerald 2017، صفحات 143-144.
  77. ↑ راج، واتسال (10-08-2020). "ثبت نام ملی شهروندان و کسری تعهد هند به قوانین بین المللی". وبلاگ های LSE بازیابی شده در 09-02-2022 .
  78. ↑ شهید، رودابه. پاتل، چمپا (19 مارس 2020). "درک بحث شهروندی هند". شورای آتلانتیک بازبینی شده در 9 فوریه 2022 .
  79. ↑ Kraut 2020، ص. ?.
  80. ^ abc Gibney 2017، ص. 363.
  81. ↑ «با اخراج مبارزه خواهم کرد». نیویورک تایمز . 1 دسامبر 1919 . بازبینی شده در 4 مه 2022 .
  82. ↑ «کشتی شوروی سرخ‌هایش را در فنلاند فرود می‌آورد». نیویورک تایمز . 18 ژانویه 1920 . بازبینی شده در 4 مه 2022 .
  83. ↑ Kraut 2020، ص. 6.
  84. ↑ Kraut 2020، صفحات 6-7.
  85. ↑ Paulussen 2021، صفحات 606-607.
  86. ↑ Bolhuis & van Wijk 2020، ص. 339.
  87. ↑ Bolhuis & van Wijk 2020، ص. 349.
  88. ^ ab Bolhuis & van Wijk 2020، ص. 340.
  89. ^ پائولوسن 2021، ص. 612.
  90. ^ پائولوسن، کریستوف؛ ون واس، لورا. "پست وبلاگ: "معارض بودن محرومیت از تابعیت به عنوان یک اقدام امنیت ملی". موسسه TMC Asser . بازبینی شده در 7 فوریه 2022 .
  91. ↑ Bolhuis & van Wijk 2020، ص. 365.
  92. ↑ Bolhuis & van Wijk 2020، ص. 362.
  93. ↑ بیدل، سام بیدلمریم صالح سام; صالح 25 آگوست 2021، مریم. "نرم افزار فدرال کمی شناخته شده می تواند باعث لغو شهروندی شود". رهگیری . بازبینی شده در 21 سپتامبر 2021 .{{cite news}}: CS1 maint: نام های عددی: فهرست نویسندگان ( پیوند )
  94. ↑ «کوچینلی دستاوردها و تلاش‌های USCIS در سال مالی ۲۰۱۹ را برای اجرای اهداف پرزیدنت ترامپ اعلام کرد | USCIS». www.uscis.gov . 16 اکتبر 2019 . بازبینی شده در 21 سپتامبر 2021 .
  95. ^ اب مکلین 2014، ص. 4.
  96. ^ Mantu 2015، ص. 329.
  97. ^ بریتمن 2005، ص. 229.
  98. ↑ «گزارش وزارت دادگستری مخفی جزئیات نحوه کمک ایالات متحده به نازی‌های سابق را نشان می‌دهد». نیویورک تایمز .
  99. ^ فیگین 2006، ص. 579.
  100. ^ سیگلبرگ 2019، ص. 133.
  101. ↑ گیبنی 2017، ص. 362.
  102. ^ ab Siegelberg 2019، ص. 134.
  103. ^ بلتون 2017، ص. 36.
  104. ↑ پاولز، کارن (25 سپتامبر 2022). آیا قانون جدید می تواند به یافتن دوباره «کانادایی های گمشده» کمک کند؟». اخبار سی بی سی بازبینی شده در 25 سپتامبر 2022 .
  105. ^ زدنر 2016، ص. 229.
  106. ↑ زدنر 2016، صفحات 229-230.
  107. ^ تروی 2019، ص. 316.
  108. ^ اب مکلین 2021، ص. 441.
  109. ^ abc Paulussen 2021, p. 609.
  110. ^ سیگلبرگ 2019، ص. 207.
  111. ^ Weil & Handler 2018، ص. 295.
  112. ↑ Bücken & de Groot 2018، ص. 38.
  113. ^ ab Zedner 2016، ص. 233.
  114. ^ مکلین 2021، صفحات 432-433.
  115. ↑ زدنر 2016، صفحات 237-238.
  116. ^ بلتون 2017، ص. 43.
  117. ↑ Bolhuis & van Wijk 2020، ص. 363.
  118. ↑ Bolhuis & van Wijk 2020، صفحات 358–359، 363–364.
  119. ↑ موسسه بی تابعیتی و شمولیت (ISI) 2020.
  120. ↑ Paulussen 2021، صفحات 609-610.
  121. ^ ab Paulussen 2021, p. 611.

منابع

کتاب ها

مقالات مجله

گزارش ها