سوپرانوها یک مجموعه تلویزیونی درام جنایی آمریکایی است که توسط دیوید چیس ساخته شده است . این سریال حول محور تونی سوپرانو ( جیمز گاندولفینی )، یک تبهکار ایتالیایی-آمریکایی ساکن نیوجرسی می‌چرخد که تلاش می‌کند بین زندگی خانوادگی‌اش و نقشش به‌عنوان رهبر یک سازمان جنایی تعادل برقرار کند، و او با اکراه در طول جلسات درمانی با روانپزشک جنیفر ملفی به بررسی آن می‌پردازد . لورن براکو ). این مجموعه همچنین شامل اعضای مختلف خانواده تونی، همکاران مافیایی و رقبای او در نقش‌های برجسته می‌شود - از جمله مهم‌ترین آنها همسرش کارملا ( ادی فالکو ) و شاگرد و پسر عموی دور او کریستوفر مولتیسانتی ( مایکل ایمپریولی ).
این سریال با چراغ سبز در سال 1997، از 10 ژانویه 1999 تا 10 ژوئن 2007 از HBO پخش شد و در شش فصل و 86 قسمت پخش شد . کانال پخش در ایالات متحده و در سطح بین المللی دنبال شد. [5] سوپرانوها توسط HBO، Chase Films، و Brad Gray Television تولید شد. این فیلم عمدتاً در استودیو Silvercup در شهر نیویورک فیلمبرداری شد و برخی فیلمبرداری‌ها در محل در نیوجرسی انجام شد. تهیه کنندگان اجرایی در طول نمایش عبارت بودند از چیس، براد گری ، رابین گرین ، میچل برگس ، ایلین اس. لندرس ، ترنس وینتر و متیو وینر .
به طور گسترده به عنوان یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین سریال های تلویزیونی در تمام دوران در نظر گرفته می شود، [6] [7] [8] [9] [10] [11] سوپرانوها با شروع دومین عصر طلایی تلویزیون اعتبار دارند . [12] این سریال جوایز متعددی از جمله جوایز Peabody برای دو فصل اول، 21 جایزه Primetime Emmy و پنج جایزه گلدن گلوب را به دست آورد . این موضوع مورد تحلیل انتقادی، مجادله و تقلید قرار گرفته است. همچنین کتاب‌ها، [13] یک بازی ویدیویی ، [14] آلبوم‌های موسیقی متن، پادکست‌ها و کالاها را تولید کرده است. [15] چندین نفر از بازیگران و خدمه نمایش در زمان شروع آن تا حد زیادی برای عموم ناشناخته بودند، اما از آن زمان تاکنون حرفه های موفقی داشته اند. [16] [17] [18] [19] در سال 2013، انجمن نویسندگان آمریکا، سوپرانوها را به عنوان بهترین سریال تلویزیونی نوشته شده در تمام دوران‌ها معرفی کرد ، [20] در حالی که TV Guide آن را به عنوان بهترین سریال تلویزیونی تمام دوران معرفی کرد. [21] در سال‌های 2016 و 2022، این سریال در رتبه اول فهرست 100 بهترین برنامه تلویزیونی تاریخ رولینگ استون قرار گرفت. [9] [22]
در مارس 2018، New Line Cinema اعلام کرد که فیلمی را خریداری کرده است که داستان پس‌زمینه نمایش را که در دهه‌های 1960 و 1970 در جریان شورش‌های نیوآرک و پس از آن اتفاق می‌افتد، توضیح می‌دهد . فیلم The Many Saints of Newark (2021) توسط چیس و لارنس کنر نوشته شده و آلن تیلور آن را کارگردانی کرده است . [23] [24] در این فیلم، پسر گاندولفینی، مایکل گاندولفینی در نقش تونی سوپرانوی جوان بازی کرد. [25]
این سریال درباره تونی سوپرانو ، یک مافیای ایتالیایی-آمریکایی ساکن شمال جرسی است که سعی می‌کند زندگی خانوادگی خود را با نقشش به عنوان رئیس خانواده سوپرانو متعادل کند . او که از حملات پانیک ناشی از اضطراب رنج می برد ، با اکراه در جلسات درمانی با روانپزشک جنیفر ملفی در طول سریال شرکت می کند. او زندگی خود را در موارد متعدد به خطر می اندازد و خود را در تقابل با عمویش جونیور ، همسرش کارملا ، دیگر اعضای مافیا و جنایتکاران غیر مافیایی و خانواده لوپرتازی شهر نیویورک می بیند .
دیوید چیس قبل از خلق سوپرانوها بیش از 20 سال به عنوان نویسنده و تهیه کننده تلویزیونی کار کرده بود . [26] [27] او به‌عنوان نویسنده یا تهیه‌کننده برای چندین مجموعه تلویزیونی، از جمله کلچاک: The Night Stalker ، Switch ، The Rockford Files ، I'll Fly Away ، و Northern Exposure به کار گرفته شده بود . [ 28 ] او همچنین در سال 1988 سریال تقریباً بزرگ شده را ساخت . او همچنین اپیزودهای تقریبا بزرگ شده و من پرواز می کنم را به ترتیب در سال های 1988 و 1992 کارگردانی کرد. او در سال 1996 فیلم تلویزیونی The Rockford Files: Punishment and Crime را نوشت و کارگردانی کرد . او در دهه 1990 به عنوان مجری برنامه های I'll Fly Away و Northern Exposure خدمت کرد. چیس اولین جایزه امی خود را در سال 1978 برای کارش در پرونده های راکفورد (به اشتراک گذاشته شده با تهیه کنندگان دیگر) و دومین جایزه خود را برای نوشتن فیلم تلویزیونی Off the Minnesota Strip در سال 1980 دریافت کرد . [31] [32] تا سال 1996، او یک مجری برنامه های جذاب بود. [33]
من می خواهم داستانی در مورد این مرد خاص بگویم. من می‌خواهم داستانی را در مورد واقعیت اوباش بودن بگویم - یا آنچه به نظر من واقعیت زندگی در جنایات سازمان‌یافته است. آنها هر روز به یکدیگر تیراندازی نمی کنند. آنها دور هم می نشینند و زیتی پخته می خورند و شرط بندی می کنند و می فهمند چه کسی به چه کسی پول بدهکار است. گاهی اوقات، خشونت رخ می دهد - شاید بیشتر از دنیای بانکی.
- دیوید چیس، خالق و مجری سوپرانوها [34]
داستان سوپرانوها در ابتدا به عنوان یک فیلم داستانی درباره "یک اوباش در حال درمان که با مادرش مشکل دارد" تصور شد. [29] چیس از مدیر خود، لوید براون، اطلاعاتی دریافت کرد و تصمیم گرفت آن را در یک سریال تلویزیونی اقتباس کند. [29] او در سال 1995 قرارداد توسعه ای را با شرکت تولید بریلشتاین-گری امضا کرد و فیلمنامه آزمایشی اصلی را نوشت. [27] [31] [35] او به شدت از زندگی شخصی و تجربیات خود در رشد در یک خانواده ایتالیایی-آمریکایی در نیوجرسی اقتباس کرده است، و اظهار داشته است که سعی کرده است "پویایی خانواده" خود را در مورد اوباش اعمال کند. [34] به عنوان مثال، رابطه پر سر و صدا بین قهرمان سریال تونی سوپرانو و مادرش لیویا تا حدی بر اساس رابطه چیس با مادرش است. [34] او همچنین در آن زمان در روان درمانی بود و شخصیت جنیفر ملفی را از روانپزشک خود الگوبرداری کرد. [36]
چیس از سنین پایین مجذوب جنایات سازمان یافته و مافیا شده بود و شاهد بزرگ شدن چنین افرادی بود. او همچنین در فیلم‌های گانگستری کلاسیک مانند The Public Enemy و سریال جنایی The Untouchables بزرگ شد . این سریال تا حدی الهام گرفته از خانواده ریچارد بویاردو ، یک خانواده جرایم سازمان‌یافته برجسته نیوجرسی در دوران رشد چیس، و تا حدودی از خانواده DeCavalcante نیوجرسی است . [37] او از نمایشنامه نویسان آمریکایی آرتور میلر و تنسی ویلیامز به عنوان تأثیرگذار بر نویسندگی سریال و کارگردان ایتالیایی فدریکو فلینی به عنوان تأثیر مهم بر سبک سینمایی نمایش یاد کرده است . [33] [38] [39] این مجموعه به نام دوستان دبیرستانی او نامگذاری شد. [26] [36]
با خودم گفتم، این نمایش درباره پسری است که 40 ساله می شود. او تجارتی را از پدرش به ارث برده است. او در تلاش است تا آن را وارد عصر مدرن کند. او تمام مسئولیت هایی را که همراه با آن است، بر عهده دارد. او مادری سرسخت دارد که هنوز هم سعی می کند از زیر آن بیرون بیاید. اگرچه او همسرش را دوست دارد، اما رابطه نامشروع داشته است. او دو بچه نوجوان دارد، و با واقعیت‌هایی که وجود دارد سر و کار دارد. او مضطرب است. او افسرده است. او شروع به دیدن یک درمانگر می کند زیرا در جستجوی معنای زندگی خود است. فکر کردم: تنها تفاوت او با همه کسانی که می شناسم این است که او دان نیوجرسی است.
- کریس آلبرشت ، رئیس برنامه نویسی اصلی HBO، 1995-2002. [27] [40]
چیس و تهیه کننده براد گری، سوپرانوها را در چندین شبکه پخش کردند . فاکس علاقه نشان داد اما پس از اینکه چیس فیلمنامه آزمایشی را به آنها ارائه داد، آن را به آنها منتقل کرد. [35] آنها در نهایت نمایش را به کریس آلبرشت ، رئیس برنامه نویسی اصلی HBO، که تصمیم به تامین مالی یک قسمت آزمایشی [27] [31] که در سال 1997 فیلمبرداری شد، ارائه کردند. [41] [42] چیس خودش آن را کارگردانی کرد. آنها برنامه آزمایشی را تمام کردند و آن را به مدیران HBO نشان دادند، اما نمایش برای چند ماه متوقف شد. [27]
در طول این مدت، چیس که برای مدت طولانی به دلیل ناتوانی در خارج شدن از ژانر تلویزیونی و ورود به فیلم، ناامیدی را تجربه کرده بود، [27] در نظر گرفت که از HBO بودجه بیشتری برای فیلمبرداری 45 دقیقه دیگر فیلم بخواهد و فیلم The Sopranos را به عنوان یک فیلم منتشر کند. فیلم بلند در دسامبر 1997، HBO تصمیم به تولید سریال گرفت و 12 قسمت دیگر را برای یک فصل 13 قسمتی سفارش داد. [27] [31] [43] نمایش اولین بار در HBO در 10 ژانویه 1999، با خلبان، سوپرانوها .
رابرت بائر، دادستان نورث جرسی و قاضی شهرداری، شکایتی را علیه چیس در دادگاه فدرال ترنتون، نیوجرسی ، نقض قرارداد ، با این ادعا که او به ساخت نمایش کمک کرده است. بائر کت و شلوار را از دست داد، اما او حکمی را به دست آورد که هیئت منصفه باید تصمیم بگیرد که برای خدمات به عنوان پیشاهنگ مکان، محقق و مشاور داستان چقدر باید دستمزد دریافت کند. بائر استدلال کرد که او چیس را به تونی اسپیریتو، رستوران‌دار و قمارباز با ارتباط با اوباش و توماس کوکزور، کارآگاه قتل در اداره پلیس الیزابت، نیوجرسی معرفی کرده است . چیس مصاحبه ها و تورهایی با هر دو انجام داده بود که به شدت الهام بخش برخی از شخصیت ها، محیط ها و خطوط داستانی به تصویر کشیده شده در سوپرانوها بود . [44] [45] در 19 دسامبر 2007، هیئت منصفه فدرال علیه بائر، همه ادعاهای او را رد کرد. [46]
بسیاری از بازیگران سوپرانوها ، مانند شخصیت هایی که به تصویر می کشند، آمریکایی آمریکایی ایتالیایی از کلانشهر نیویورک هستند ، و بسیاری قبل از پیوستن به بازیگران سوپرانوها، در فیلم ها و سریال های تلویزیونی با هم ظاهر شدند . این سریال دارای 27 بازیگر مشترک با فیلم گانگستری مارتین اسکورسیزی محصول 1990 Goodfellas است ، از جمله بازیگران اصلی Lorraine Bracco ، Michael Imperioli و Tony Sirico . [47]
کارگردانان بازیگران جورجین واکن و شیلا جافه بودند . [48] [49] بازیگران اصلی از طریق یک فرآیند استماع و خواندن گرد هم آمدند. بازیگران اغلب نمی دانستند که آیا چیس بازی آنها را دوست دارد یا نه. [27] مایکل ایمپریولی چندین بازیگر را برای نقش کریستوفر مولتیسانتی شکست داد . او گفت که چیس "چهره پوکری داشت، بنابراین فکر کردم که او به من علاقه ای ندارد، و او مدام به من یادداشت می کرد و از من می خواست دوباره آن را امتحان کنم، که اغلب نشانه این است که شما آن را درست انجام نمی دهید." چیس گفت که امپریولی را به خاطر بازی اش در Goodfellas می خواهد. [27]
جیمز گاندولفینی پس از اینکه سوزان فیتزجرالد، کارگردان بازیگر، کلیپ کوتاهی از بازی او در فیلم عاشقانه واقعی در سال 1993 دید ، به تست بازیگری برای نقش تونی سوپرانو دعوت شد . [27] لورین براکو نقش همسر اوباش کارن هیل را در Goodfellas بازی کرد و در ابتدا از او خواسته شد که نقش کارملا سوپرانو را بازی کند . او در عوض نقش دکتر جنیفر ملفی را بر عهده گرفت زیرا می‌خواست چیز متفاوتی را امتحان کند و احساس می‌کرد که نقش دکتر ملفی با تحصیلات عالی برای او چالش‌برانگیزتر خواهد بود. [50] تونی سیریکو سابقه جنایی داشت، [51] و تا زمانی که شخصیت او یک " موش " نباشد، برای بازی در نقش Paulie Walnuts قرارداد امضا کرد . [52] سیریکو در ابتدا برای نقش عمو جونیور با فرانک وینسنت تست بازیگری داده بود ، اما دومینیک چیانیز این نقش را دریافت کرد. [53]
.jpg/1280px-Dominic_Chianese,_Lorraine_Bracco_and_Tony_Sirico,_May_2000_(2).jpg)
چیس تحت تأثیر ظاهر و حضور طنز آمیز استیون ون زاندت قرار گرفت ، پس از اینکه او راسکال ها را به تالار مشاهیر راک اند رول در سال 1997 وارد کرد و او را برای تست بازیگری دعوت کرد. [54] Van Zandt، یک گیتاریست در گروه E Street Band بروس اسپرینگستین ، پیش از این هرگز بازی نکرده بود. او برای نقش تونی سوپرانو تست داد، اما HBO احساس کرد که این نقش باید به یک بازیگر باتجربه برسد، بنابراین چیس قسمت جدیدی را برای او نوشت. [50] [54] ون زانت در نهایت موافقت کرد که در این نمایش به عنوان مشاور سیلویو دانته بازی کند و همسر واقعی او مورین به عنوان همسر روی صفحه نمایش او گابریلا انتخاب شد . [55] [56] [57]
بازیگران فصل اول سریال متشکل از بازیگران ناشناخته بودند، به استثنای براکو، چیانی، و نانسی مارچند ، اما بسیاری از بازیگران به دلیل توانایی بازیگری‌شان مورد توجه قرار گرفتند و به خاطر بازی‌هایشان مورد توجه جریان اصلی قرار گرفتند. [27] [58] در فصول بعدی، جو پانتولیانو ، رابرت لوژیا ، استیو بوشمی ، و فرانک وینسنت [59] به همراه بازیگران مشهوری در نقش‌های تکرارشونده مانند پیتر بوگدانوویچ ، جان هرد ، [60 ] به بازیگران مشهور پیوستند. ] رابرت پاتریک ، [61] پیتر ریگرت ، [62] آنابلا اسکیورا ، [59] و دیوید استراتایرن . [63]
بازیگران مشهور متعددی در یک یا دو قسمت ظاهر شدند، مانند لورن باکال ، دنیل بالدوین ، آنت بنینگ ، پولی برگن ، ساندرا برنهارد ، پل دانو ، چارلز اس داتون ، [64] جان فاورو ، جین گاروفالو ، هال هولبروک ، تیم. کانگ ، الیاس کوتاس ، بن کینگزلی ، لیندا لاوین ، کن لیونگ ، [65] جولیانا مارگولیس ، سیدنی پولاک ، ویلمر والدراما ، آلیشیا ویت ، و برت یانگ . [66] ری لیوتا ، که در نهایت به عنوان دو برادر مولتیسانتی در پیش درآمد فیلم The Many Saints of Newark انتخاب شد ، در یک نقطه توسط چیس تماس گرفت تا در فصل سوم یا چهارم سریال ظاهر شود، اما این طرح انجام نشد. کار کردن [67]
خالق سریال و تهیه کننده اجرایی دیوید چیس به عنوان مجری برنامه و نویسنده اصلی برای تولید هر شش فصل سریال خدمت کرد. او عمیقاً درگیر تولید کلی هر قسمت بود و به خاطر تهیه‌کننده‌ای بسیار کنترل‌کننده، خواستار و خاص شناخته می‌شود. [26] [32] او بین دو تا هفت اپیزود در هر فصل می‌نوشت یا با هم همکاری می‌کرد و بر تمامی ویرایش‌ها نظارت می‌کرد، با کارگردانان اپیزود مشورت می‌کرد، به بازیگران انگیزه می‌داد، انتخاب بازیگران و طراحی صحنه را تأیید می‌کرد، و بازنویسی‌های گسترده اما بدون اعتبار را انجام می‌داد. قسمت هایی که دیگران نوشته اند [58] [68] [69] برد گری به عنوان تهیه کننده اجرایی در کنار چیس خدمت کرد اما هیچ ورودی خلاقانه ای در نمایش نداشت. [70] بسیاری از اعضای تیم خلاق پشت سوپرانوها توسط چیس انتخاب شدند که برخی از دوستان و همکاران قدیمی او بودند. بقیه پس از مصاحبه های انجام شده توسط تهیه کنندگان نمایش انتخاب شدند. [27] [59]
بسیاری از نویسندگان سریال قبل از پیوستن به گروه نویسندگی سوپرانوها در تلویزیون کار کرده بودند . تیم نویسندگی و زوج متاهل رابین گرین و میچل برگس به عنوان نویسنده و تهیه کننده از فصل اول تا پنجم روی سریال کار کردند. آنها قبلاً با Chase در North Exposure کار کرده بودند . [71] ترنس وینتر در طول تولید فصل دوم به گروه نویسندگی پیوست و از فصل پنجم به بعد به عنوان تهیه کننده اجرایی خدمت کرد. او قبل از اینکه تصمیم گرفت به عنوان یک فیلمنامه نویس حرفه ای را دنبال کند به مدت دو سال وکالت کرد و از طریق نویسنده فرانک رنزولی توجه چیس را به خود جلب کرد . [33] [72]
متیو وینر به عنوان نویسنده و تهیه کننده در فصل پنجم و ششم سریال خدمت کرد. او در سال 2000 فیلمنامه‌ای برای سریال Mad Men نوشت که به چیس منتقل شد و او به قدری تحت تأثیر قرار گرفت که بلافاصله به واینر به عنوان نویسنده برای سوپرانوها پیشنهاد داد . [73] بازیگران مایکل ایمپریولی و تونی کلم به ترتیب کریستوفر مولتیسانتی و انجی بون پنسیرو را به تصویر می کشند و آنها همچنین قسمت هایی را برای نمایش نوشتند. امپریولی پنج قسمت از فصل دوم تا پنجم را نوشت و کلم یک قسمت از فصل پنجم را نوشت. [74] [75]
نویسندگان دیگر عبارتند از فرانک رنزولی، تاد آ. کسلر (همکار خالق Damages )، تیم نویسندگی دایان فرولوف و اندرو اشنایدر که با چیس در نوردرن اکسپوزر کار می‌کردند ، و لارنس کونر ، که در سال 1988 تقریبا رشد کرده بود. در مجموع. 20 نویسنده یا تیم نویسندگی در نوشتن قسمت های سوپرانوها اعتبار دارند . از این تعداد، تیم ون پتن و ماریا لورینو یک اعتبار تک داستانی دریافت کردند و هشت نفر دیگر به عنوان نویسندگی یک اپیزود شناخته شدند. پرکارترین نویسندگان این مجموعه عبارتند از چیس (30 قسمت اعتباری شامل تیتراژ داستان)، زمستان (25 قسمت)، گرین و برگس (22 قسمت)، وینر (12 قسمت)، و رنزولی (9 قسمت).
بسیاری از کارگردانان پیش از این در سریال های تلویزیونی و فیلم های مستقل کار کرده بودند. [59] بیشترین کارگردانان سریال تیم ون پتن (20 قسمت)، جان پترسون (13 قسمت)، آلن کولتر (12 قسمت)، و آلن تیلور (9 قسمت) بودند که همه آنها سابقه تلویزیونی دارند. [59] بازیگران تکرارشونده استیو بوشمی و پیتر بوگدانوویچ نیز اپیزودهای سریال را به طور متناوب کارگردانی کردند. [76] [77] چیس قسمت آزمایشی و قسمت پایانی سریال را کارگردانی کرد . [78] هر دو قسمت توسط مدیر اصلی فیلمبرداری سریال، آلیک ساخاروف ، که بعداً قسمت‌ها را با فیل آبراهام تغییر داد، عکاسی شد . [79] عکاسی و کارگردانی نمایش به دلیل کیفیت فیلم بلند آن مورد توجه قرار گرفته است. [80] [81] این نگاه توسط چیس با همکاری ساخاروف به دست آمد. از خلبان، ما با کل فیلمنامه می‌نشینیم و صحنه‌ها را به پلان‌ها تقسیم می‌کنیم. این کاری است که شما با فیلم‌های بلند انجام می‌دهید.» [79]
سوپرانوها به دلیل انتخاب های موسیقی التقاطی خود مورد توجه قرار گرفته اند و به دلیل استفاده موثر از آهنگ های ضبط شده قبلی مورد توجه انتقادی قابل توجهی قرار گرفته اند. [82] [83] [84] [85] چیس شخصاً تمام موسیقی نمایش را با تهیه‌کننده مارتین بروستل و ویرایشگر موسیقی کاترین دایاک انتخاب کرد و گاهی اوقات نیز با استیون ون زاندت مشورت می‌کرد . [۸۲] موسیقی معمولاً پس از تکمیل تولید و ویرایش یک قسمت انتخاب می‌شد، اما گاهی اوقات سکانس‌هایی برای مطابقت با قطعات موسیقی از پیش انتخاب شده فیلمبرداری می‌شد. [68]
موضوع آغازین نمایش « این صبح از خواب بیدار شدم » (میکس انتخاب شده) است که توسط گروه بریتانیایی آلاباما 3 نوشته، ریمیکس و اجرا شده است . [86] به جز چند استثنا، آهنگ متفاوتی در تیتراژ پایانی هر قسمت پخش می‌شود. [84] بسیاری از آهنگ‌ها چندین بار در یک قسمت تکرار می‌شوند، مانند " Living on a Thin Line " توسط The Kinks در فصل سوم اپیزود " University " و "Glad Tidings" توسط ون موریسون در پایان فصل پنجم " همه احترام. ". [84] آهنگ های دیگر چندین بار در طول سریال شنیده می شوند. یک مثال قابل توجه " Conte partirò " است که توسط خواننده ایتالیایی آندره آ بوچلی اجرا شده است ، [87] که چندین بار در رابطه با شخصیت کارملا سوپرانو بازی می کند . در حالی که نمایش از انبوهی از موسیقی‌های ضبط شده قبلی استفاده می‌کند، در مقایسه با سایر برنامه‌های تلویزیونی به دلیل فقدان موسیقی تصادفی اصلی آن نیز قابل توجه است . [88]
دو آلبوم موسیقی متن حاوی موسیقی از این مجموعه منتشر شده است. اولین آن با عنوان The Sopranos: Music from the Original Series HBO در سال 1999 منتشر شد. این مجموعه شامل منتخبی از دو فصل اول سریال است و به رتبه 54 در بیلبورد 200 ایالات متحده رسید . [89] [90] دومین مجموعه موسیقی متن فیلم The Sopranos – Peppers & Eggs: Music from the HBO Series در سال 2001 منتشر شد. این آلبوم دارای دو دیسک شامل آهنگ ها و دیالوگ های انتخاب شده از سه فصل اول نمایش است. [91] به شماره 38 بیلبورد 200 ایالات متحده رسید. [92]
پایان نمایش توجه ها را به خود جلب کرده و جنجال برانگیخته است. آهنگ Don't Stop Believin از Journey در پایان قسمت پایانی سریال پخش می شود. در حالی که Journey حق استفاده از آهنگ را در پایان سریال اعطا کرد، یک درخواست آنها این بود که صحنه حاوی هیچ گونه خشونت یا مرگ نباشد. [93] [94]
اکثر صحنه‌های بیرونی در نیوجرسی و در محل فیلمبرداری شده‌اند، اکثر نماهای داخلی در استودیو سیلورکاپ در شهر نیویورک فیلمبرداری شده‌اند، از جمله بیشتر نماهای داخلی اقامتگاه سوپرانو، اتاق پشتی باشگاه استریپ بادا. بینگ! ، و مطب دکتر ملفی . [58] فروشگاه گوشت خوک در قسمت آزمایشی، یک قصابی واقعی در الیزابت، نیوجرسی ، بازار گوشت سنتانی نام داشت . [95] پس از اینکه سریال توسط HBO انتخاب شد، سازندگان ساختمانی با ویترین فروشگاه در Kearny، نیوجرسی [95] اجاره کردند که به عنوان محل فیلمبرداری برای صحنه های بیرونی و داخلی برای باقی مانده تولید عمل می کرد. به فروشگاه خوک Satriale تغییر نام داد . [95] پس از پایان سریال، ساختمان تخریب شد. [96]
باشگاه استریپ بادا بینگ! در این نمایش متعلق به سیلویو دانته و اداره می شد و یک باشگاه استریپ استریپ واقعی در مسیر 17 در لودی، نیوجرسی است . [95] نماهای بیرونی و داخلی در محل به جز اتاق پشتی فیلمبرداری شدند. [95] این باشگاه عروسک‌های ساتن نام دارد و قبل از شروع نمایش یک تجارت موجود بود. [97] این باشگاه در طول هشت سالی که نمایش در آنجا فیلمبرداری شد به فعالیت خود ادامه داد و یک توافق تجاری با مالک انجام شد. [97] مدیر مکان‌ها، مارک کامین به یاد می‌آورد که مالک «بسیار مهربان» بود تا زمانی که تیراندازی «با زمان کاری او در تضاد نبود». [97]
صحنه‌هایی که در رستوران Vesuvio، متعلق به و در سریال توسط شخصیت Artie Bucco اجرا می‌شود ، در رستورانی به نام Manolo's واقع در الیزابت برای قسمت اول فیلمبرداری شد. پس از نابودی Vesuvio در چارچوب مجموعه، Artie یک رستوران جدید به نام Nuovo Vesuvio افتتاح کرد. صحنه های بیرونی در آنجا در یک رستوران ایتالیایی به نام Punta Dura واقع در شهر لانگ آیلند فیلمبرداری شده است . [95] تمام نماهای بیرونی و داخلی اقامتگاه سوپرانو در محل اقامتگاه خصوصی در شمال کالدول، نیوجرسی فیلمبرداری شد . [95]
تونی سوپرانو در حال بیرون آمدن از تونل لینکلن از منهتن و عبور از محل عوارضی برای نیوجرسی Turnpike دیده می شود . مکان‌های دیدنی متعددی در نیوآرک و اطراف آن و جرسی سیتی، نیوجرسی ، در حال عبور از کنار دوربین نشان داده می‌شوند که تونی در حال رانندگی در بزرگراه است. [98] این سکانس با تونی به پایان می رسد که به داخل راهروی خانه در حومه شهر خود می کشد. چیس گفته است که هدف از سکانس عنوان این بود که نشان دهد این نمایش مافیایی خاص در مورد نیوجرسی بود ، برخلاف نیویورک، جایی که بیشتر درام های مشابه در آن جریان دارد. [99]
در سه فصل اول، بین خروج تونی از تونل و عبور از محل عوارض، سکانس عنوان شامل عکسی از برج‌های مرکز تجارت جهانی در آینه سمت راست بود. پس از حملات 11 سپتامبر ، با شروع فصل چهارم سریال، این نما حذف شد و با نمای کلی تر جایگزین شد.
در یک شماره از راهنمای تلویزیون در سال 2010 ، سکانس عنوان آغازین نمایش در فهرست 10 سکانس تیتراژ برتر تلویزیون که توسط خوانندگان انتخاب شده بود، رتبه 10 را به خود اختصاص داد. [100]
تقلید از سکانس آغازین در یک قسمت از سیمپسون ها استفاده شد . در " Poppa's Got a Brand New Badge "، از تغییری در سکانس استفاده شده است، با چربی تونی که یک تونل اسپرینگفیلد را به جای تونی ترک می کند. Fat Tony سپس به رانندگی در اسپرینگفیلد ادامه می دهد تا به همان موسیقی متن اصلی برسد.
سوپرانوها دارای تعداد زیادی از شخصیت‌ها هستند که بسیاری از آنها به میزان قابل توجهی از شخصیت‌پردازی می‌کنند. برخی فقط در فصل های خاصی ظاهر می شوند، در حالی که برخی دیگر (به صورت پراکنده یا دائمی) در کل سریال ظاهر می شوند. همه شخصیت‌ها توسط دیوید چیس خلق شده‌اند، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد.
تونی سوپرانو ( جیمز گاندولفینی ) قهرمان سریال است . تونی یکی از کاپوهای خانواده جنایی DiMeo مستقر در نیوجرسی در ابتدای سریال است. او در نهایت رئیس بلامنازع آن می شود. او همچنین پدرسالار خانواده سوپرانو است. در طول سریال، تونی تلاش می‌کند تا بین نیازهای متضاد خانواده‌اش و خانواده مافیایی که تحت کنترلش است، تعادل برقرار کند. [101] از آنجا که او مستعد حملات بالینی افسردگی و سنکوپ رفلکس است ، پس از یک طلسم غش (که توسط یک حمله پانیک آغاز شده است )، پزشک تونی او را برای درمان توسط روانپزشک دکتر جنیفر ملفی ( لورین براکو ) در قسمت اول سریال ارجاع می دهد . [102]
او با تونی به بهترین شکل ممکن رفتار می کند، حتی زمانی که تونی با طغیان های خشن و خشمگین مواجه می شود. ملفی معمولاً متفکر، منطقی و انسانی است که کاملاً در تضاد با شخصیت تونی است. تونی، یک زن زن سریال، گاهی اوقات جذابیت جنسی خود را برای دکتر ملفی فاش می کند. ملفی تا حدودی برای تونی جذابیت دارد، اما به ندرت آن را می پذیرد و هرگز به آن عمل نمی کند. ملفی به چالش کمک به چنین مشتری غیرعادی کشیده می شود و ساده لوحانه فرض می کند که رابطه پزشک و بیمار آنها به هیچ وجه بر زندگی شخصی او تأثیر نخواهد گذاشت. [102]
به زندگی پیچیده تونی، رابطه او با همسرش کارملا ( ادی فالکو ) [103] است که به دلیل خیانت مداوم او و تلاش او برای آشتی دادن واقعیت تجارت تونی، که او اغلب آن را انکار می کند، با سبک زندگی مرفه دچار تنش می شود. و موقعیت اجتماعی بالاتری را برای او به ارمغان می آورد. تونی و کارملا در هنگام تربیت خود به خشم، انتقاد و داد و فریاد می پردازند، و به همین ترتیب روابط چالش برانگیزی با دو فرزند خود دارند: میدو باهوش، اما سرکش، ( جیمی -لین سیگلر ) [104] و آنتونی جونیور ("ای جی") ناتوان. ( رابرت ایلر )، [105] که مسائل روزمره نوجوانی او به دلیل آگاهی نهایی آنها از فعالیت های جنایتکارانه و شهرت پدرشان پیچیده تر می شود.
بازیگران اصلی شامل اعضای خانواده بزرگ تونی، از جمله مادر خودشیفته، ناپسند و دستکاری او، لیویا ( نانسی مارچند )، [106] خواهر بزرگتر بی هدف و تاریخی او جنیس ( آیدا تورتورو )، [107] عموی حیله گر و پدری او ، کورادو. سوپرانوی جونیور ( دومینیک چینی ) که پس از مرگ رئیس وقت جکی آپریل پدر ( مایکل ریسپولی )، [108] کریستوفر مولتیسانتی ( مایکل ایمپریولی ) [109] نابالغ و سر گرم او رئیس اسمی خانواده جنایتکار است. پسر عمو و تحت الحمایه [110] و پسر عموی مادری او تونی بلوندتو ( استیو بوشمی ). [111]
هم لیویا و هم جانیس، دستکاری‌کنندگان زیرک خیانتکار هستند و مسائل روان‌شناختی عمده‌ای دارند. عمو جونیور جاه‌طلب تنها به‌دلیل اینکه رئیس خانواده DiMeo نشده است، علیرغم اینکه سنت‌های اوباش قدیمی به او اجازه می‌دهد از نظر ارشدیت به او این موقعیت را بدهد، به‌طور مزمن ناامید است. او احساس می‌کند که اقتدارش دائماً تحت تأثیر نفوذ بیشتر تونی در سازمان تضعیف می‌شود و به سختی می‌تواند حسادت شدید خود را به خاطر تماشای برادر کوچک‌ترش (پدر تونی) و حالا تونی در سازمان ببیند. وقتی تنش‌های حرفه‌ای آنها بالا می‌رود، عمو جونیور از اقدامات ناامیدکننده‌ای پشت صحنه برای حل مشکلاتش با تونی استفاده می‌کند که هنوز عمویش را بت می‌داند و می‌خواهد محبت و تایید جونیور را حفظ کند.
عمو جونیور و کریستوفر در خانواده واقعی تونی و همچنین خانواده جنایتکار او ثابت هستند، بنابراین اقدامات آنها در یک قلمرو اغلب درگیری های بیشتری را در قلمرو دیگر ایجاد می کند. کریستوفر، یکی از شرکای ناامن و مستحق DiMeo که به همان اندازه جاه طلب و نافرمان و بی کفایت است، همچنین یک سوء مصرف کننده مزمن مواد است. تونی بلوندتو یک سرباز مورد احترام خانواده DiMeo است که پس از اتمام یک محکومیت طولانی مدت زندان بازمی گردد. او زندان را متعهد به «مستقیم رفتن» ترک می‌کند (در کمال تاسف تونی)، اما همچنین یک رگه‌ی خشونت‌آمیز شدید دارد.
کسانی که در نزدیکترین حلقه تونی در خانواده جنایتکار DiMeo قرار دارند عبارتند از: سیلویو دانته ( استیون ون زاند )، مشاور تونی و بهترین دوست تونی که دفتر مرکزی کلوپ استریپ خانواده و سایر مشاغل را اداره می کند، [112] Paulie "Walnuts" Gualtieri ( تونی سیریکو )، یک مرد سختگیر. ، سربازی کوتاه مزاج و سالخورده که به شدت به تونی وفادار است، [113] و سالواتوره «بیگ بزرگ» بونپنسیرو ( وینسنت پاستور )، یک گانگستر کهنه کار که یک مغازه بدنسازی اتومبیل را اداره می کند . Paulie "Walnuts" و "Big Pussy" (که اغلب فقط "Pussy" نامیده می شود) با تونی و پدرش کار کرده اند. [114] همچنین در سازمان جنایتکاران تونی، پتسی پاریسی ( دن گریمالدی )، یک سرباز نرم و لطیف با سر چهره، [115] و فوریو گیونتا ( فدریکو کاستلوچیو )، [116] یک تبعه ایتالیایی که بعداً به خانواده می پیوندد، هستند. این سریال که به عنوان مجری خشونت آمیز و محافظ تونی عمل می کند.
از دیگر شخصیت‌های مهم خانواده DiMeo می‌توان به Bobby "Bacala" Baccalieri ( Steven R. Schirripa ) اشاره کرد. [117] ریچی آپریل ( دیوید پروال )؛ [118] رالف سیفارتو ( جو پانتولیانو )؛ [119] یوجین پونتکوروو ( رابرت فونارو )؛ [120] و ویتو اسپاتافور ( Joseph R. Gannascoli ). [121] بابی یکی از زیردستان عمو جونیور است که تونی در ابتدا او را قلدری می‌کند، اما بعداً او را به حلقه درونی خود می‌پذیرد. رالف فردی باهوش و بلندپرواز است، اما گرایش‌های متکبر، نفرت‌انگیز، بی‌احترامی، و غیرقابل پیش‌بینی خشونت‌آمیز او تونی را عصبانی می‌کند. ریچی آپریل در فصل دوم از زندان آزاد می شود و به سرعت موج می زند. پونتکوروو یک سرباز جوان است که در کنار کریستوفر تبدیل به یک مرد "ساخته" می شود. اسپاتافور از طریق رتبه‌ها به بالاترین درآمد خدمه Aprile تبدیل می‌شود، اما مخفیانه همجنسگرا است.
از دوستان خانواده سوپرانو می توان به هرمان "هش" رابکین ( جری آدلر ) اشاره کرد. [122] آدریانا لا سرووا ( دریا د ماتئو )؛ [123] روزالی آپریل ( شارون آنجلا )؛ [124] آنجی بون پنسیرو ( تونی کالم )، همراه با آرتی ( جان ونتیمیلیا ) [125] و چارمین بوکو ( کاترین ناردوچی ). [126] هش مشاور و دوست ارزشمندی برای تونی است، همانطور که در زمان اداره امور توسط پدر تونی بود. آدریانا دوست دختر وفادار و رنج کشیده کریستوفر است. این دو رابطه ناپایدار دارند اما به نظر می رسد که قرار است با هم بمانند. کریستوفر اغلب توصیه های آدریانا را نادیده می گیرد و از آن پشیمان می شود. روزالی بیوه رئیس قبلی DiMeo، جکی آپریل پدر و دوست بسیار نزدیک کارملا است. آنجی همسر سالواتوره بونپنسیرو است. او بعداً برای خودش وارد "کسب و کار" می شود و کاملاً با موفقیت.
آرتی و شارمین دوستان دوران کودکی سوپرانوها و صاحبان رستوران محبوب Vesuvio هستند. شارمین مایل است با تونی و خدمه اش هیچ ارتباطی نداشته باشد زیرا می ترسد که روش های جنایتکارانه تونی در نهایت همه چیزهایی را که او و آرتی به دست آورده اند خراب کند. با این حال، آرتی - مردی قانونمند و سخت کوش - به سبک زندگی پر زرق و برق دوست دوران کودکی خود تونی کشیده شده است که به ظاهر بی دغدغه است. شارمین به شدت از تمایل مزمن آرتی به نادیده گرفتن خواسته هایش در حین پذیرایی از تونی ناراحت است. ازدواج آنها در نتیجه به شدت آسیب می بیند. شارمین همچنین زمانی که هر چهار نفر نوجوان بودند، با تونی (زمانی که او و کارملا موقتاً از هم جدا شدند) رابطه جنسی کوتاهی داشت.
جان «جانی ساک» ساکرامونی ( وینس کوراتولا )، [127] فیل لئوتاردو ( فرانک وینسنت ) [128] و «کوچولو» کارمین لوپرتازی جونیور ( ری آبروزو ) [129] همگی شخصیت‌های مهمی از لوپرتازی مستقر در نیویورک هستند . خانواده جنایی که بخش خوبی از تجارت خود را با سازمان سوپرانو به اشتراک می گذارد. اگرچه منافع لوپرتازی ها و دی میوس اغلب در تضاد است، تونی رابطه ای صمیمانه و تجاری با "جانی ساک" حفظ می کند و ترجیح می دهد معاملات دوجانبه سودمند انجام دهد، نه جنگ. فیل لئوتاردو، نفر دوم جانی ساک و جانشین نهایی جانی ساک، برای تونی رفتار دوستانه کمتری دارد و تجارت با او دشوارتر است. کارمین کوچولو پسر اولین رئیس خانواده است و برای قدرت با دیگر اعضای آن رقابت می کند.
هنگامی که تونی سوپرانو پس از تحمل یک حمله پانیک از بین می رود ، درمان را با دکتر جنیفر ملفی آغاز می کند . جزئیات تربیت تونی - با تأثیر پدرش در پیشرفت او به عنوان یک گانگستر، بیشتر از مادر تونی، لیویا ، که انتقام‌جو، خودشیفته و احتمالاً روان‌پریش است - فاش می‌شود. رابطه پیچیده او با همسرش کارملا و همچنین احساسات او در مورد روابط کوزا نوسترا شوهرش مورد بررسی قرار گرفته است . میدو و آنتونی جونیور ، فرزندان تونی، دانش روزافزونی از معاملات اوباش پدرشان به دست می آورند. بعداً به دلیل صحبت شخصی در سازمانش با FBI ، کیفرخواست های فدرال مطرح می شود .
عموی تونی، کورادو "جونیور" سوپرانو ، که خدمه خود را کنترل می کند، دستور قتل برندان فیلونه و اعدام ساختگی کریستوفر مولتیسانتی ، همکاران تونی، را به عنوان تلافی برای ربودن مکرر کامیون ها تحت حمایت کورادو صادر می کند. تونی با اجازه دادن به عمویش به عنوان رئیس خانواده (پس از مرگ رئیس قبلی جکی آپریل بر اثر سرطان) وضعیت را خنثی می کند، در حالی که تونی کنترل واقعی بیشتر معاملات را از پشت صحنه حفظ می کند. کورادو پس از صحبت با لیویا و گرفتار شدن در مورد دستکاری ظریف او، مزاحم را کشف می کند و دستور می دهد تا به جان تونی تلاش کنند. ترور شکست خورده است و تونی با خشونت پاسخ می دهد، قبل از اینکه با مادرش به خاطر نقش او در برنامه ریزی سقوط او روبرو شود. به نظر می رسد که در نتیجه او دچار سکته مغزی شده است. جونیور توسط اف‌بی‌آی به اتهامات مربوط به کیفرخواست‌های فدرال دستگیر می‌شود، قبل از اینکه تونی فرصتی پیدا کند که او را به قتل برساند.
برادر جکی، ریچی آپریل از زندان آزاد شد. او ثابت می کند که در عرصه تجارت غیرقابل کنترل است و بیشتر از جونیور جانبداری می کند تا تونی، علیرغم اینکه تونی پس از دستگیری جونیور رئیس موقت خانواده است. ریچی با جنیس ، خواهر تونی، که از سیاتل آمده تا از مادرشان مراقبت کند، رابطه برقرار می کند . «بیگ بزرگ» پس از یک غیبت آشکار به نیوجرسی باز می گردد.
کریستوفر مولتیسانتی با دوست دخترش آدریانا لاسروا ، علیرغم آزار گذشته، نامزد می کند. متیو بیویلاکوا و شان گیسمونته ، دو همکار سطح پایین که از عدم موفقیت خود در خدمه سوپرانو ناراضی هستند، سعی می کنند با تلاش برای کشتن کریستوفر به عنوان لطفی به ریچی، نامی برای خود دست و پا کنند، حتی اگر او از آنها نخواسته باشد. نقشه آنها شکست می خورد و کریستوفر شان را می کشد، اما کریستوفر به شدت زخمی می شود. او پس از جراحی موفق به بهبودی می شود. تونی و بیگ پوسی مکان متیو را پیدا کرده و او را می کشند. یکی از شاهدان قتل به اف بی آی می رود و تونی را شناسایی می کند، اما بعداً اظهارات خود را پس می گیرد.
جونیور در انتظار محاکمه در بازداشت خانگی قرار می گیرد. ریچی که از اقتدار تونی بر او ناامید شده است، از جونیور می خواهد که تونی را بکشد. جونیور وانمود می‌کند که علاقه دارد، سپس تونی را از نیات ریچی مطلع می‌کند و تونی را با مشکل دیگری مواجه می‌کند. با این حال، هنگامی که جانیس ریچی را در یک مشاجره خشونت آمیز می کشد، وضعیت به طور غیر منتظره ای خنثی می شود. تونی و افرادش تمام شواهد قتل را پنهان می کنند و جنیس به سیاتل باز می گردد.
پس از یک حادثه مسمومیت غذایی که باعث رویاهای واضح می شود، تونی در نهایت با سوء ظن خود کنار می آید که بیگ پوسی ممکن است یک خبرچین FBI باشد. او موفق می شود به بهانه های واهی اتاق خواب پوسی را جستجو کند و شواهدی را کشف کند. تونی پوسی را در یک قایق (با کمک سیلویو دانته و پائولی گوالتیری ) می کشد و جسد او را در دریا دور می زند.
پس از «ناپدید شدن» ریچی آپریل ، بازگشت رالف سیفارتو جاه‌طلب ، با گذراندن یک دوره طولانی اوقات فراغت در میامی ، فصل سوم را نشان می‌دهد . او رابطه خود را با روزالی آپریل ، بیوه جکی آپریل پدر، تجدید می کند . با فرض اینکه ریچی به برنامه حفاظت از شاهدان ملحق شده است، رالف به طور غیررسمی کنترل خدمه آپریل را غصب می کند، و ثابت می کند که فردی فوق العاده ماهر است. در حالی که شایستگی رقابتی رالف ظاهراً او را در ردیف بعدی برای صعود به کاپو قرار می دهد، نافرمانی او باعث می شود تا تونی او را ارتقاء ندهد و در عوض او ترفیع را به جیجی سستون کمتر واجد شرایط اما شایسته می دهد و باعث رنجش و تنش زیادی بین او و رالف می شود.
رالف در نهایت وقتی با عصبانیت ناشی از کوکائین، با دوست دختر باردارش تریس درگیر می شود و او را تا حد مرگ کتک می زند، از مرز عبور می کند. این امر تونی را که برای مراقبت از دختر آمده بود خشمگین می کند تا جایی که او با کتک زدن رالف در مقابل چشمان تمام خانواده قوانین سنتی مافیا را زیر پا می گذارد. خون بد به طور موقت بین این دو ظاهر می شود، اما مدت کوتاهی پس از عذرخواهی رالف برطرف می شود. سستون دچار یک حمله قلبی مرگبار می شود و در نتیجه تونی را مجبور می کند تا با اکراه رالف را به عنوان کاپو تبلیغ کند.
لیویا پس از دستگیری در فرودگاه به دلیل دزدیده شدن بلیط هواپیما که تونی به او داده بود، قرار است علیه او در دادگاه شهادت دهد. قبل از اینکه این اتفاق بیفتد، لیویا بر اثر سکته مغزی می میرد و تونی باید با احساسات پیچیده خود در رابطه با آنها کنار بیاید. جونیور به سرطان معده مبتلا شده است . پس از جراحی و شیمی درمانی، بهبود می یابد.
یک شب بعد از کار، دکتر ملفی توسط یک غریبه در یک مجتمع پارکینگ مورد تجاوز قرار می گیرد. پس از رسیدگی نادرست پلیس به شواهد، مظنون بدون اینکه اتهامی به او وارد شود از بازداشت آزاد می شود. دکتر ملفی با عواقب حمله و این تصور که می‌تواند از تونی بخواهد عدالت خود را انجام دهد، دست و پنجه نرم می‌کند، که در نهایت با آن مخالفت می‌کند. در همین حین، تونی با گلوریا تریلو ، که او نیز از بیماران دکتر ملفی است، رابطه عاشقانه ای را آغاز می کند . رابطه آنها کوتاه و پر فراز و نشیب است.
پسر روزالی، جکی آپریل جونیور، با میدو درگیر می‌شود و سپس وارد یک مارپیچ رو به پایین از بی‌احتیاطی، مواد مخدر و جنایت می‌شود. تونی در ابتدا سعی می کند به عنوان مربی جکی عمل کند و او را تشویق می کند که در مدرسه بماند، اما او به طور فزاینده ای نسبت به رفتار نادرست جکی بی تاب می شود، به خصوص که رابطه جکی با میدو شروع به جدی شدن می کند. جکی و دوستانش دینو زریلی و کارلو رنتزی با الهام از داستانی از رالف در مورد چگونگی پیدایش تونی، جکی پدر و سیلویو دانته ، حرکتی مشابه انجام می‌دهند و تلاش می‌کنند تا بازی ورق‌های شنبه شب یوجین پونتکوروو را غارت کنند تا بتوانند به رسمیت شناخته شوند. از خانواده
وقتی جکی وحشت می‌کند و فروشنده کارت را می‌کشد و باعث تیراندازی می‌شود، نقشه بدتر می‌شود. دینو و کارلو کشته می شوند، اما جکی موفق به فرار می شود. تونی تصمیم می گیرد به رالف اجازه دهد تصمیم در مورد مجازات جکی جونیور را به عهده بگیرد، اما او به شدت به این موضوع اشاره می کند که فکر می کند رالف باید جکی را بکشد. رالف علیرغم نقش یک پدر جانشین، تصمیم می گیرد که جکی جونیور را بکشد، زمانی که دیگر اعضای خدمه نشان می دهند که جکی چقدر به او بی احترامی کرده است.
ای جی همچنان در مدرسه با مشکل مواجه می شود - با وجود موفقیت در تیم فوتبال - که با اخراج او و تصمیم والدینش برای فرستادن او به مدرسه نظامی به اوج می رسد. وقتی او دچار یک حمله پانیک می شود، دومین حمله بعد از حمله ای که مدرسه قدیمی اش گزارش نداد، تونی متوجه می شود که ای جی نمی تواند در مدرسه نظامی شرکت کند و خودش را سرزنش می کند. میدو از مرگ جکی جونیور ضربه سختی می زند، به نوشیدن متوسل می شود و سپس از مراسم تشییع جنازه خود خارج می شود.
جانی ساک ، رئیس نیویورک، پس از اینکه فهمید رالف سیفارتو درباره وزن همسرش شوخی کرده است، عصبانی می شود . او به دنبال اجازه از رئیس کارمین لوپرتازی می‌شود تا رالف را قطع کند، اما از او رد می‌شود. به هر حال جانی دستور ضربه را می دهد. تونی از کارمین اوکی دریافت می کند تا جانی را به دلیل نافرمانی بزند. سوپرانوی جونیور به تونی توصیه می کند که از لباس قدیمی در پراویدنس برای کار استفاده کند. جانی ساک بعد از اینکه همسرش را در حال خوردن مخفیانه شیرینی به جای پیروی از رژیم غذایی خود گرفتار می کند، با او صحبت می کند و سپس ضربه رالف را لغو می کند و از خونریزی جلوگیری می کند.
تونی و رالف روی اسب مسابقه ای به نام Pie-O-My سرمایه گذاری می کنند که در چندین مسابقه برنده می شود و هر دو پول زیادی به دست می آورند تا اینکه اسب در آتش سوزی می میرد. وقتی جاستین پسر 12 ساله رالف در یک تصادف تیراندازی با کمان به شدت مجروح می شود، تونی به این باور می رسد که رالف خودش آتش اصطبل را شروع کرده است تا 200000 دلار پول بیمه جمع کند. تونی با رالف روبرو می شود و رالف آتش زدن را انکار می کند. این دو درگیر یک نزاع خشونت آمیز می شوند که در نهایت تونی رالف را خفه می کند و می کشد. تونی و کریستوفر جسد را از بین می برند و به بقیه خدمه می گویند که مقصر احتمالی ناپدید شدن رالف جانی ساک است.
جونیور در حالی که دادگاه را ترک می کند، با میکروفون بوم به سرش ضربه می زند و از چند پله به پایین می افتد. تونی به او توصیه می کند که از فرصت استفاده کند، از نظر ذهنی ناتوان عمل کند و آن را به عنوان یک حیله برای ادامه ندادن محاکمه به کار گیرد. وقتی این کار شکست می خورد، یوجین پونتکوروو یک هیئت منصفه را مرعوب می کند و در نتیجه یک هیئت منصفه به بن بست می رسد و قاضی را مجبور می کند تا یک محاکمه نامشروع را اعلام کند.
پس از مرگ همسر بابی باکالیری ، جنیس رابطه عاشقانه ای را با او دنبال می کند. بابی در ابتدا تمایلی به ادامه کار ندارد، اما پس از اتفاقی که با بچه‌هایش و آنتونی جونیور در تلاش برای احضار روح همسر متوفی‌اش بود، بیشتر پذیرای پیشرفت‌های جانیس می‌شود.
اعتیاد کریستوفر به هروئین عمیق‌تر می‌شود و همکاران و خانواده‌اش را وادار می‌کند تا مداخله‌ای ترتیب دهند و پس از آن او وارد یک مرکز بازپروری مواد مخدر می‌شود . دوست آدریانا، دانیل سیکولا، یک مامور مخفی اف بی آی به نام دبورا سیسرون والدروپ است که به آدریانا می گوید که تنها راه او برای بیرون ماندن از زندان برای توزیع کوکائین در بارش این است که یک خبرچین شود. آدریانا با اکراه موافقت می کند و شروع به به اشتراک گذاری اطلاعات با FBI می کند.
کارملا که رابطه اش با تونی به دلیل نگرانی های مالی و خیانت های تونی پرتنش است، شیفتگی متقابلی به فوریو گیونتا پیدا می کند . فوریو که قادر به شکستن قوانین اخلاقی شخصی خود و مافیای ناپل نیست، به طور مخفیانه به خانه خود به ایتالیا باز می گردد. بعد از اینکه معشوقه سابق تونی با خانه آنها تماس می گیرد، کارملا تونی را بیرون می اندازد. در نتیجه، نقشه آنها برای خرید یک خانه ساحلی از بین می رود و تونی مالک را تا زمانی که سپرده خود را پس می گیرد آزار می دهد.
آنتونی جونیور شروع به تحصیل در دبیرستان جدید می‌کند، با تونی پیشنهاد می‌کند که برای وارد کردن او باید طناب‌هایی بکشد. ای‌جی دوست دختر پیدا می‌کند اما از ثروت خانواده‌اش می‌ترساند. میدو در ابتدا با مرگ دوست پسر سابقش دست و پنجه نرم می کند . در حالی که او در نظر دارد یک سال فاصله داشته باشد یا مدرسه را تغییر دهد، به یک درمانگر که دکتر ملفی توصیه کرده است مراجعه می کند. در نهایت، میدو با داوطلب شدن در یک مرکز حقوقی، دلیل ارزشمندی پیدا می کند. او با چند هم اتاقی آپارتمانی می گیرد و دوباره شروع به قرار می کند. رابطه او با کارملا پس از چندین مشاجره تیره می شود. هر دو بچه جدایی پدر و مادرشان را سخت می گیرند و ای جی از او می خواهد که به جای مادرش با پدرش زندگی کند.
تونی تصمیم می گیرد که درمان را ترک کند، زیرا فکر می کند پیشرفتی ندارد. او از دکتر ملفی برای همه کمک هایش تشکر می کند و آنها دوستانه از هم جدا می شوند. جانی ساک که در بن بست بر سر معامله با خانواده لوپرتازی گیر کرده است، با پیشنهادی برای قتل کارمین به سراغ تونی می رود. او حتی پس از رسیدن به توافق با کارمین، آن را در نظر می گیرد، اما بعداً به نیت جانی مشکوک می شود و او را رد می کند.
مجموعه‌ای از شخصیت‌های جدید معرفی می‌شوند، از جمله پسر عموی تونی، تونی بلوندتو ، که همزمان با دیگر مافیوس‌ها، از زندان آزاد می‌شود. در میان افراد دیگر آزاد شده می توان به کاپوی سابق خانواده جنایی DiMeo، Michele "Feech" La Manna ، کاپو خانواده Lupertazzi، Phil Leotardo ، و مشاور نیمه بازنشسته Lupertazzi، Angelo Garepe اشاره کرد . تونی به تونی بی پیشنهاد شغل می دهد، اما او با احترام این کار را رد می کند، زیرا مصمم است زندگی مستقیمی داشته باشد. او در ابتدا شروع به گذراندن دوره هایی برای دریافت مدرک ماساژ درمانی می کند و آرزو دارد یک سالن ماساژ باز کند. پس از مرگ کارمین لوپرتازی بر اثر سکته مغزی، مرگ او جای خالی رئیس خانواده لوپرتازی را ایجاد می کند که به زودی توسط جانی ساک و پسر کارمین، کارمین لوپرتازی جونیور، بر سر آن مبارزه خواهند کرد . پس از اینکه فیچ ثابت کرد حضوری سرکش است، تونی ترتیبی می دهد که او را با قرار دادن اموال مسروقه و نقض آزادی مشروط او به زندان بازگردانند.
جنگ بین جانی ساک و کارمین جونیور زمانی شروع می‌شود که جانی از فیل می‌خواهد «لیدی شایلاک» لورین کالوزو را بکشد . تلاش تونی بی برای مستقیم ماندن زمانی به نتیجه می رسد که او با کارفرمایش درگیر می شود. آنجلو، که دوست خوبی برای تونی بی در زندان بود، و لوپرتازی کاپو، Rusty Millio، به تونی بی پیشنهاد می‌کنند که جوی پیپس را به تلافی مرگ لورین بیرون بکشد. تونی بی در ابتدا رد می‌کند، اما به‌دلیل ناامیدی از کسب درآمد، کار را می‌پذیرد. او جوی را بیرون یک بوردلو می گیرد، به او شلیک می کند و به سرعت از صحنه فرار می کند. جانی معتقد است که تونی بی درگیر است و با کشتن آنجلو، فیل و برادرش بیلی لئوتاردو را تلافی می‌کند . تونی بی برادران لئوتاردو را پیدا می کند و تیراندازی می کند و بیلی را می کشد و فیل را زخمی می کند.
تونی که از کارملا جدا شده در خانه پدر و مادرش زندگی می کند. کارملا، تنها شخصیت مرجع در خانه، ناامید می شود زیرا قوانین او باعث می شود که AJ از او رنجیده شود و به او اجازه می دهد با پدرش زندگی کند. او رابطه کوتاهی با رابرت وگلر، مشاور راهنمایی ای جی دارد. او به طور ناگهانی آن را قطع می کند زمانی که او مشکوک است که او در حال دستکاری او برای بهبود نمرات AJ است. تونی و کارملا آشتی کردند. تونی قول می‌دهد وفادارتر باشد و موافقت می‌کند که برای بخشی از املاکی که کارملا می‌خواهد توسعه دهد، بپردازد.
تونی دوست پسر میدو، فین دی ترولیو، تابستانی را در یک سایت ساختمانی، که توسط کاپو خدمه Aprile، ویتو اسپاتافور اداره می شود، استخدام می کند . فین یک روز صبح زود می آید و ویتو را در حال اجرای فلاتیو روی یک نگهبان امنیتی می گیرد. ویتو سعی می کند با فین دوست شود تا او ساکت بماند، اما فین به زودی از ترس کار را رها می کند.
پس از پنهان کردن قتلی که در The Crazy Horse رخ داده است، آدریانا دستگیر می شود و توسط FBI تحت فشار قرار می گیرد تا اطلاعات مربوط به خانواده را به اشتراک بگذارد تا از متهم شدن به عنوان شریک جرم جلوگیری کند. آدریانا به جای ریسک پوشیدن سیم، به کریستوفر اعتراف می کند و سعی می کند او را متقاعد کند تا علیه تونی همکاری کند و به یک خبرچین تبدیل شود. کریستوفر غمگین به جای آن به تونی اطلاع می‌دهد که سیلویو را مجبور می‌کند آدریانا را به بهانه بردن او به بیمارستان برای دیدن کریستوفر پس از اینکه ظاهراً اقدام به خودکشی کرده است، بردارد، اما سیلویو در عوض او را به جنگل می‌راند و او را اعدام می‌کند. خیانت آدریانا و اعدام بعدی برای کریستوفر بسیار زیاد است و او برای مدت کوتاهی برای مقابله با درد دوباره به مصرف مواد مخدر روی می آورد.
فیل لئوتاردو و یارانش بنی فازیو را در حالی که تلاش می کردند محل اختفای تونی بی را بدست آورند، شکست دادند. فیل همچنین تهدید می کند که اگر مکان تونی بی به زودی افشا نشود، کریستوفر را بیرون خواهد برد. تونی برای آرام کردن نیویورک و مرگ بدون درد پسر عمویش، تونی بی را به مزرعه عمو پتشان تعقیب می کند و او را اعدام می کند. فیل از اینکه خودش فرصت انجام این کار را پیدا نکرده عصبانی است. تونی و جانی در خانه جانی به شیوه ای آشتی با هم ملاقات می کنند، اما جانی توسط ماموران فدرال دستگیر می شود، در حالی که تونی فرار می کند.
یک عمو جونیور پیر و گیج یک شب در خانه اش به تونی شلیک می کند. تونی که به کما رفته، خواب می بیند که در یک سفر کاری فروشنده است که به اشتباه کیف و مدارک خود را با مردی به نام کوین فینرتی مبادله می کند. بهبودی تونی پس از تیراندازی دیدگاه او را تغییر می دهد و او سعی می کند راه خود را اصلاح کند. با این حال او با مشکلات بیشتری در زندگی تجاری و شخصی خود مواجه است.
هنگامی که تونی از بیمارستان خارج می شود، دختر جانی ساک در شرف ازدواج است و خانواده سوپرانو در مراسم عروسی شرکت می کنند. جانی موافقت می کند که برای شرکت در این مراسم شش ساعت زندان را ترک کند، اما با پرداخت هزینه فلزیاب ها و حضور مارشال های آمریکایی در مراسم تحقیر شده است. از آنجایی که دخترش در شرف فرار با شوهرش است، زمان جانی به پایان می رسد و مارشال ها او را به طور علنی به زندان بازمی گردانند. در یک لحظه ضعف و ناامیدی، جانی در حالی که دستبند به او بسته می شود، اشک می ریزد و احترام باقی مانده او و خدمه تونی برای او را از بین می برد.
ویتو اسپاتافور پس از برخورد با دوستی که در یک کلوپ شبانه همجنس‌بازان در نیویورک مجموعه‌هایی می‌سازد، به عنوان همجنسگرا شناخته می‌شود . این شایعه به سرعت پخش می شود و هنگامی که اخباری به گوش میدو می رسد که همه می دانند، او به تونی و کارملا در مورد اتفاق بین فین و ویتو می گوید. فین مجبور می شود به تمام خدمه تونی بگوید که با ویتو و نگهبان در محل ساخت و ساز چه اتفاقی افتاده است و شک آنها را در مورد تمایلات جنسی ویتو تقویت می کند. فیل لئوتاردو به شدت همجنسگرا هراس که اکنون رئیس بازیگر نیویورک است و پسر عمویش با ویتو ازدواج کرده است از تونی خواسته می شود تا با این مشکل مقابله کند.
هنگامی که ویتو با سایر اعضای خدمه روبرو می شود، به شهری در نیوهمپشایر می گریزد، جایی که به عنوان یک نویسنده ظاهر می شود و یک رابطه عاشقانه با یک آشپز مرد در یک غذاخوری محلی آغاز می کند. ویتو علیرغم اینکه بالاخره یک زندگی واقعی داشت، مزایایی را که شغل قدیمی‌اش برایش فراهم می‌کرد از دست می‌دهد، بنابراین در نهایت به نیوجرسی باز می‌گردد. او از تونی می‌خواهد که به او اجازه دهد تا به سر کار بازگردد، و این موضوع را مطرح می‌کند که می‌تواند پول زیادی در آتلانتیک سیتی به ارمغان بیاورد. ویتو با همسر و فرزندانش ملاقات می کند و همچنان می گوید که همجنس گرا نیست.
تونی در مورد تصمیم به بازگشت او به خدمه و همچنین اجازه زنده ماندن او فکر می کند. وقتی تونی موفق نمی شود، فیل مداخله می کند و ویتو را به طرز وحشیانه ای اعدام می کند. هنگامی که یکی از اعضای خانواده نیویورک، Fat Dom Gamiello ، به دفتر جرسی می رود و از شوخی در مورد ویتو و مرگ او دست نمی کشد، سیلویو دانته و کارلو گرواسی از خشم به خاطر بی احترامی او، Fat Dom را می کشند. یک بار دیگر، به نظر می رسد که خانواده ها در آستانه یک جنگ همه جانبه هستند.
در نیمه اول فصل، کریستوفر و کارمین کوچولو در تلاشی ناموفق به لس آنجلس می روند تا با بن کینگزلی برای فیلمی اسلشری به نام Cleaver که ترکیبی از The Godfather و Saw است، قرارداد ببندند . زمانی که کریس در لس آنجلس است، برای مدت کوتاهی به نوشیدن و استفاده از کوکائین برمی‌گردد و بازیگر معروف لورن باکال را سرقت می‌کند . وقتی کلیور بیرون می آید، کارملا از اینکه رئیس که بر اساس تونی ساخته شده است، با دوست دختر زیر دستش که به نظر بر اساس آدریانا سابق کریستوفر است، می خوابد، ناراحت است. نقش منفی تونی در فیلم رابطه او با کریستوفر را بیشتر تیره می کند، همراه با این واقعیت که کریستوفر با جولیانا اسکیف ، مشاور املاک ، زنی که تونی عاشقانه به آن علاقه مند بود رابطه داشته است . وقتی دوست دختر جدید کریستوفر، کلی لومباردو به طور تصادفی باردار می شود، آنها تصمیم به ازدواج می گیرند. در آتلانتیک سیتی بعداً به یک دختر بچه خوش آمد می گویند.
تونی به کشتن چند تن از همکارانش به دلیل تخلفات نسبتاً جزئی، از جمله پائولی گوالتیری فکر می کند . کریستوفر به دلیل اعتیادش قادر به پیشرفت در تجارت نیست، مشکلات خود را با عود کردن و کشتن دوستش از معتادان گمنام و یکی از نویسندگان کلیور ، جی تی دولان ، منحرف می کند . او سپس در حین رانندگی تحت تاثیر مواد مخدر در یک تصادف رانندگی به شدت مجروح می شود. تونی، تنها مسافر، سرانجام با شکست های کریستوفر صبرش را از دست می دهد و او را خفه می کند. او بعداً سعی می‌کند اعمال خود را با بالا آوردن صندلی ماشین نوزاد که توسط شاخه‌ای در تصادف به چوب بسته شده بود، توجیه کند و به این مفهوم اشاره کرد که کریستوفر برای دخترش خطرناک است.
ای جی توسط نامزدش رها می‌شود و او به افسردگی فرو می‌رود که در نهایت در استخر حیاط خلوت اقدام به خودکشی می‌کند . پس از گذراندن مدتی در یک آسایشگاه روانی، او به خانه بازمی گردد، اما همچنان درگیر سوالات وجودی است و در نهایت تصمیم می گیرد به ارتش بپیوندد. تونی و کارملا برای اینکه او را از نام نویسی بازدارند، یک فیلمبرداری کار می کنند و تونی قول می دهد که روزی بودجه کلوپ شبانه AJ را تامین کند. دکتر ملفی توسط همکاران متقاعد شده است که تونی هیچ پیشرفتی ندارد و حتی ممکن است از گفتار درمانی برای توجیه اعمال خود و به عنوان تمرین رفتارهای دستکاری استفاده کند. او را به عنوان یک بیمار رها می کند و او به طور کامل درمان را ترک می کند.
جانی در حین زندان بر اثر سرطان ریه می میرد و فیل پس از کشته شدن رقبای خود رسماً سرپرستی خانواده لوپرتازی را بر عهده می گیرد. فیل اختلافات گذشته خود را با تونی تجدید می کند و از سازش با نیوجرسی در مورد یک معامله زباله امتناع می ورزد. وقتی تونی به یک سرباز لوپرتازی به دلیل آزار و اذیت میدو در زمانی که او در یک قرار بود حمله می کند، فیل جنگ آشکاری را علیه خدمه سوپرانو آغاز می کند. او دستور اعدام بابی باکالیری را می دهد که به ضرب گلوله کشته می شود. سیلویو دانته که در نهایت به کما می‌رود. و تونی که مخفی می شود. از آنجایی که فیل تا زمانی که تونی اعدام نشود، عقب نشینی نمی کند، در نهایت معامله ای انجام می شود که به موجب آن بقیه اعضای خانواده لوپرتازی موافقت می کنند که ضربه تونی را نادیده بگیرند و به او اجازه می دهند بدون ترس از عواقب به دنبال فیل برود. دوایت هریس ، مامور اف‌بی‌آی ، مکان فیل را به تونی اطلاع می‌دهد و به تونی اجازه می‌دهد او را بکشد.
تونی شروع به مشکوک شدن می کند که کارلو گرواسی ، یک کاپو از نیوجرسی، در تلاش برای کمک به پسرش که اخیراً به دلیل فروش اکستازی دستگیر شده است، به یک خبرچین تبدیل شده است. تونی با وکیل خود ملاقات می کند و به او اطلاع می دهد که احضاریه ها به طور یکسان به خدمه نیوجرسی و نیویورک تحویل داده می شود. تونی برای اولین بار از زمان تیراندازی به عمو جونیور می‌رود و اگرچه او را نمی‌بخشد، اما به میزان کامل زوال عقل او پی می‌برد و اینکه عمویش احتمالاً قصد کشتن او را نداشته است.
تونی قصد دارد یک شام آرام در یک غذاخوری با خانواده اش بخورد. همانطور که Meadow به در می رسد، دوربین به تونی می رسد. صدای زنگ باز شدن در را نشان می دهد، تونی به بالا نگاه می کند و نمایش به رنگ سیاه در می آید . پس از چند ثانیه، اعتبارات در سکوت می چرخند.
سوپرانوها علیرغم پخش در شبکه کابلی پریمیوم HBO که در خانه‌های آمریکایی بسیار کمتری نسبت به شبکه‌های معمولی در دسترس بود، در تمام مدت اجرای خود موفقیت بزرگی در رتبه‌بندی داشت. این نمایش اغلب مخاطبان مساوی یا بزرگتری را نسبت به اکثر برنامه های شبکه های محبوب آن زمان جذب می کرد. [130] رتبه‌بندی‌های نیلسن برای چهار فصل اول کاملاً دقیق نیستند، زیرا Nielsen اعداد مجموع شبکه‌های کابلی را قبل از ژانویه 2004 گزارش کرده است، به این معنی که افرادی که در برآورد رتبه‌بندی گنجانده شده‌اند در واقع کانال‌های HBO غیر از کانال اصلی را تماشا می‌کنند. که سوپرانوها پخش کردند. [131]
سوپرانوها توسط بسیاری از منتقدان به عنوان بهترین و پیشگامانه ترین سریال تلویزیونی در تمام دوران مورد استقبال قرار گرفته است. [الف] نویسندگی، بازیگری و کارگردانی اغلب برای ستایش مورد توجه قرار گرفته است. این نمایش همچنین به دلیل شایستگی فنی، انتخاب موسیقی، فیلمبرداری و تمایل به پرداختن به موضوعات دشوار و بحث برانگیز از جمله جنایت، خانواده، نقش های جنسیتی، بیماری روانی، و فرهنگ آمریکایی و ایتالیایی-آمریکایی مورد توجه منتقدان و روزنامه نگاران قرار گرفته است . [81] [153] [154]
سوپرانوها به خاطر ایجاد دوره جدیدی در ژانر مافیایی با انحراف از تصویر سنتی دراماتیزه شده گانگستر به نفع بازتاب ساده تر و دقیق تر زندگی روزمره اوباش در حومه شهر، اعتبار دارند. [157] این سریال از طریق به تصویر کشیدن رابطه پر سر و صدای تونی با مادرش، پویایی خانواده ایتالیایی را روشن می کند. [158] شخصیت ادی فالکو، کارملا سوپرانو، در مقاله کریستین گورتن "چرا کارملا سوپرانو را دوست دارم" به دلیل به چالش کشیدن نقش های جنسیتی ایتالیایی-آمریکایی تحسین شده است. [159] دیوید رمنیک ، سردبیر نیویورکر، سوپرانوها را آینه‌ای از «تجارت و مصرف بی‌معنا» آمریکای مدرن توصیف کرد . [160] این سری امتیاز کلی 92 درصد در Rotten Tomatoes، [161] و 94 از 100 در متاکریتیک دارد. [162]
سوپرانوها توسط پیتر بیسکیند، یکی از همکاران Vanity Fair، "شاید بزرگترین شاهکار فرهنگ پاپ زمان خود" نامیده شده است . [27] رمنیک این نمایش را "غنی ترین دستاورد در تاریخ تلویزیون" نامید. [160] در سال 2002، راهنمای تلویزیون، سوپرانوها را در فهرست "50 برنامه تلویزیونی برتر تمام دوران" در رتبه پنجم قرار داد ، [163] در حالی که سریال تنها در فصل چهارم خود بود. در سال 2007، کانال 4 (بریتانیا) سوپرانوها را به عنوان بهترین سریال تلویزیونی تمام دوران معرفی کرد. [164]
فصل اول این سریال نقدهای مثبتی دریافت کرد. [138] پس از پخش اولیه آن در سال 1999، نیویورک تایمز اظهار داشت: "[ سوپرانوها ] ممکن است بزرگترین اثر فرهنگ عامه آمریکا در ربع قرن گذشته باشد." [31] در سال 2007، راجر هالند از پاپ ماترز نوشت: «فصل اول سوپرانوها همچنان بهترین دستاورد تلویزیون آمریکاست.» [165]
اندرو جانستون از نیویورک تایم اوت تمجیدهای زیادی از این سریال داشت و اظهار داشت: «چیز و نویسندگان دیگرش (از جمله ترنس وینتر و خالق «مدین‌ها» متیو وینر) با هم رمان بزرگ آمریکایی افسانه‌ای را تولید کردند و ۸۶ قسمت دارد. [166] جانستون برتری سوپرانوها را در مقابل The Wire و Deadwood در مناظره ای با منتقدان تلویزیونی آلن سپین وال و مت زولر سیتز بیان کرد ، [167] که هر دو بعداً سوپرانوها را در کتاب سال 2016 خود با عنوان تلویزیون (کتاب) وارد کردند. ) به عنوان دومین سریال تلویزیونی آمریکایی تمام دوران، تنها پشت سر سیمپسون ها و جلوتر از وایر ، با سیتس پایان سریال را بهترین پایان برای هر برنامه تلویزیونی می داند. [168]
در نوامبر و دسامبر 2009، بسیاری از منتقدان تلویزیونی، سوپرانوها را به عنوان بهترین سریال دهه و تمام دوران در مقاله‌هایی که خلاصه‌ای از این دهه در تلویزیون ارائه می‌کردند، معرفی کردند. در فهرست‌های شماره‌دار بهترین برنامه‌های تلویزیونی، سوپرانوها اغلب در رتبه‌های اول یا دوم قرار می‌گرفتند و تقریباً همیشه با The Wire رقابت می‌کردند . [154] در سال 2013، TV Guide The Sopranos را در فهرست 60 درام برتر تمام دوران در رتبه دوم قرار داد ، [169] در همان سال انجمن نویسندگان آمریکا آن را به عنوان بهترین سریال تلویزیونی نوشته شده در تمام دوران معرفی کرد. [170] و راهنمای تلویزیون آن را به عنوان بهترین نمایش تمام دوران رتبه بندی کردند. [21]
نظرسنجی هالیوود ریپورتر در سال 2015 از 2800 بازیگر، تهیه کننده، کارگردان و دیگر افراد صنعت، سوپرانوها را به عنوان نمایش شماره 6 مورد علاقه خود نام بردند. [171] در سال‌های 2016 و 2022، رولینگ استون آن را در فهرست 100 بهترین برنامه تلویزیونی تمام دوران مجله در رتبه اول قرار داد. [9] [22] در سپتامبر 2019، گاردین این برنامه را در فهرست 100 بهترین برنامه تلویزیونی قرن بیست و یکم رتبه‌بندی کرد و بیان کرد که این برنامه «تغییر تلویزیون به رسانه‌ای را تسریع کرد که در آن هوش، آزمایش و عمق ارزشمند بود» و آن را به عنوان "چیزی برای آرزو" برای هر کسی که در حال حاضر تلویزیون می سازد توصیف می کند. [172] در سال 2021، Empire سوپرانوها را در رتبه سوم در لیست 100 بهترین برنامه تلویزیونی تمام دوران قرار داد . [173] در سال 2023، Variety The Sopranos را در فهرست خود از 100 بهترین برنامه تلویزیونی تمام دوران رتبه 3 قرار داد . [11]
برخی از قسمت‌های سریال اغلب توسط منتقدان به عنوان بهترین قسمت‌های سریال معرفی شده‌اند. اینها عبارتند از خلبان، با عنوان " سوپرانوها "، " کالج " و " خواب جین کوزامانو " فصل اول. " شوالیه با زره ساتن سفید " و " Funhouse " دومی. « کارمند ماه »، « پایین بارنز » و « عمور فو » سوم; " هر کس این کار را کرد " و " کلاه سفید " از چهارم. " نامنظم در اطراف حاشیه " و " پارکینگ طولانی مدت " پنجمین و " فقط اعضا "، " پیوستن به باشگاه "، " کندی و هایدی "، " دومین آمدن "، " دنباله دار آبی " و " ساخت آمریکا " از فصل ششم [174] [175] [176] [177] [178] [179] [180]
تصمیم چیس برای پایان ناگهانی قسمت آخر فقط با یک صفحه سیاه بحث برانگیز بود. در حالی که چیس اصرار داشت که قصد او برانگیختن جنجال نبوده است، ابهام در پایان و این سوال که آیا تونی به قتل رسیده است یا نه، برای سال‌ها پس از پخش اصلی پایانی ادامه داشت و وب‌سایت‌های متعددی را ایجاد کرد که به منظور واقعی او اختصاص داده شده‌اند. [181] [182] [183]
سوپرانوها در طول پخش اصلی خود برنده شد و نامزد جوایز بسیاری شد. این سریال در هر سالی که واجد شرایط بود نامزد جایزه Primetime Emmy برای سریال‌های درام برجسته شد و اولین سریال تلویزیونی کابلی است که نامزد دریافت این جایزه شده است. سوپرانوها پس از نامزد شدن و از دست دادن این جایزه در سال های 1999، 2000، 2001 و 2003 (اولین بار را به The Practice و سه بار آخر را به The West Wing باختند )، در سال 2004 و دوباره در سال 2007 این جایزه را دریافت کردند. برد، The Sopranos را به اولین سریال شبکه کابلی تبدیل کرد که برنده این جایزه شد، [184] در حالی که برد آن در سال 2007، سریال را به اولین سریال درام پس از طبقه بالا، طبقه پایین در سال 1977 تبدیل کرد که پس از پایان پخش برنده جایزه شد. [185] نمایش 21 نامزدی برای نویسندگی برجسته برای یک سریال درام به دست آورد و شش بار برنده این جایزه شد، با خالق دیوید چیس سه جایزه دریافت کرد. [186] سوپرانوها در سال 2001 برنده جایزه بهترین سریال درام سال موسسه فیلم آمریکا شد . [187]
سوپرانوها در هر سال واجد شرایط، به جز 2006 و 2007، حداقل یک جایزه امی برای بازیگری دریافت کردند. جیمز گاندولفینی و ادی فالکو هر کدام به ترتیب شش بار نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد و زن شدند که هر دو در مجموع سه جایزه را از آن خود کردند. جو پانتولیانو در سال 2003 برنده جایزه امی برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد و مایکل ایمپریولی و دریا د ماتئو نیز در سال 2004 برای نقش های مکمل در این سریال برنده جایزه امی شدند. از دیگر بازیگرانی که برای این سریال نامزدی امی دریافت کرده‌اند، می‌توان به لورین براکو (در دسته‌های بازیگر نقش اول زن و نقش مکمل زن )، دومینیک چیانیز ، نانسی مارچند، آیدا تورتورو، تیم دالی ، جان هرد ، آنابلا اسکیورا و استیو بوشمی اشاره کرد که همچنین نامزد دریافت این سریال شد. کارگردانی قسمت " Pine Barrens ". [186]
در سال‌های 1999 و 2000، سوپرانوها دو جایزه پیبادی جورج فاستر را دریافت کردند . [188] [189] تنها دو سریال دیگر در سال های متوالی برنده این جایزه شده اند: نوردهی شمالی (1991 و 1992) و بال غربی (1999 و 2000). [190] نمایش همچنین نامزدهای متعددی در جوایز گلدن گلوب (برنده جایزه بهترین سریال درام در سال 2000) [191] و جوایز اصلی انجمن ( کارگردانان ، [192] تهیه کنندگان ، [193] نویسندگان ، [194] و بازیگران ). [195]
در سال 2001، انجمن روانکاوی آمریکا جایزه ای را برای «تصویر هنری روانکاوی و روانکاوی روانکاوی» به تهیه کنندگان و نویسندگان اهدا کرد و همچنین جایزه ای به لورین براکو برای خلق «معتبرترین روانکاوی که تا به حال در سینما یا تلویزیون ظاهر شده است» اهدا کرد. " [196]
سوپرانوها توسط منتقدان به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین آثار هنری دهه 2000 شناخته می‌شوند و از آن به عنوان کمک به تبدیل تلویزیون سریال به شکل هنری مشروع در همان سطح با فیلم‌های بلند، ادبیات و تئاتر یاد می‌شود. [80] [153] [197] سردبیر مجله تایم جیمز پونیوزیک در سال 2007 نوشت: "این حماسه مافیایی نشان داد که داستان سرایی تلویزیونی چقدر پیچیده و درگیر می تواند باشد و الهام بخش انفجاری از درام های بلندپروازانه در کابل و خارج شود." [153]
مورین رایان از PopMatters The Sopranos را تاثیرگذارترین درام تلویزیونی تاریخ توصیف کرد. «هیچ سریال درام یک ساعته تأثیر بزرگتری بر نحوه روایت داستان‌ها بر روی صفحه‌نمایش کوچک نداشته است، یا تأثیر بیشتری بر نوع کرایه‌ای که مجموعه‌ای از شبکه‌های تلویزیونی در حال رشد به ما ارائه می‌دهند، نداشته است». [80]
هال بویدکر در سال 2007 در PopMatters اظهار داشت که این سریال "به طور گسترده ای برای فاش کردن این موضوع که کابل سریال های پیچیده درباره شخصیت های تاریک را در خود جای می دهد، تاثیرگذار بود. سوپرانوها فیلم های Six Feet Under ، The Shield ، Rescue Me و Big Love را آغاز کردند ." [197] وینس گیلیگان، خالق بریکینگ بد ، در سال 2013 اندکی پس از مرگ گاندولفینی گفت: "بدون تونی سوپرانو، والتر وایت وجود نداشت ." [198]
واینر گفت که وقتی بعد از نوشتن خلبان دیوانه‌ها نویسنده سوپرانوها شد ، "هر چیزی که من قصد داشتم [ مردان دیوانه ] باشم... بعد از اینکه دیدم دیوید چیس چقدر رفتار انسانی را جدی می‌گرفت، بسیار متفاوت بود. رفتار واقعی انسانی." به عنوان مثال ، " Maidenform " و اینکه چگونه کودک پگی اولسون بر او تأثیر می گذارد. [199]
این سریال به ایجاد HBO به عنوان تهیه‌کننده سریال‌های تلویزیونی اصلی تحسین‌شده و تجاری موفق کمک کرد. مایکل فلاهرتی از هالیوود ریپورتر بیان کرده است که سوپرانوها "به راه اندازی شهرت [HBO] به عنوان مقصدی برای استعدادهایی که به دنبال آثار جدید سریال اصلی هستند، کمک کردند." [42]
این نمایش اغلب به تداوم کلیشه های منفی در مورد آمریکایی های ایتالیایی متهم شده است . چندین سازمان بزرگ ابراز نگرانی کرده‌اند که سوپرانوها کلیشه‌ای بسیار تحریف‌شده و مضر از آمریکایی‌های ایتالیایی و ارزش‌های فرهنگی آنها را ارائه می‌دهند، از جمله بنیاد ملی ایتالیایی آمریکایی، Order Sons of Italy in America ، Unico National ، و مؤسسه ایتالیایی آمریکا. [200] [201] [202]
این سریال دارای بازیگران زن قوی و بیان فمینیسم در طول شش فصل بود. سازندگان نقش های جنسیتی سنتی در جامعه را به چالش می کشند. در حوالی فصل سوم سریال، سازندگان خشونت علیه زنان در فصل سوم سریال را تحت فشار قرار دادند و تأثیر این سریال بر بینندگان و بحث‌های جاری پیرامون نمایش آن از مسائل فمینیستی را برجسته کردند. این نمایش از قسمت تجاوز جنسی دکتر ملفی برای نشان دادن قدرت درونی دیدگاه زنانه در سریال استفاده می‌کند و از تونی کمک نمی‌خواهد تا انتقام بگیرد. [203]
در سال 2000، مقامات در شهرستان اسکس، نیوجرسی ، به تهیه کنندگان اجازه فیلمبرداری صحنه‌هایی را در South Mountain Reservation، که دارایی متعلق به شهرستان است، توسط جیمز ترفینگر ، مدیر اجرایی نیوجرسی ، رد کردند. مد کلیشه ای». [204] در سال 2002، سازمان‌دهندگان رژه روز کلمبوس شهر نیویورک برنده حکمی شدند که شهردار مایکل بلومبرگ را از دعوت از بازیگران سوپرانوها برای شرکت در رژه منع می‌کرد. [205]
PublicMind دانشگاه Fairleigh Dickinson یک نظرسنجی ملی در آگوست 2001 انجام داد که از 800 نفر نظرسنجی کرد که از این تعداد 37٪ گفتند که به طور منظم برنامه را تماشا می کنند و 65٪ از این گروه (192 نفر یا 24٪ از کل) با این نظر مخالف بودند. این نمایش آمریکایی‌های ایتالیایی را به‌طور منفی به تصویر می‌کشد. پروفسور ویلیام رابرتز، که با این نظرسنجی مرتبط بود، گفت که "تصویر متورم نمایش از جنایات سازمان یافته، هم بر ایالت [نیوجرسی] و هم بر جامعه ایتالیایی آمریکایی آن سایه افکنده است." [206]
وی در ادامه اظهار داشت: "این نمایش به تداوم یکی از تصویرهای مشکل سازتر و کلیشه ای آمریکایی های ایتالیایی کمک کرد. هر دو فرهنگ ایتالیایی و ایتالیایی آمریکایی دارای میراث های بسیار متنوع تر و جالب تر از آنچه عموم مردم آمریکا می دانند." [207] استاد علوم انسانی، کامیل پاگلیا ، که خود یک ایتالیایی آمریکایی است، در مورد سوپرانوها منفی صحبت کرده است و استدلال می‌کند که تصویر آمریکایی‌های ایتالیایی نادرست، غیر معتبر و قدیمی است. [208]
چیس از نمایش خود دفاع کرده و گفته است که "مقصود آن کلیشه سازی همه آمریکایی های ایتالیایی نیست، فقط به تصویر کشیدن یک خرده فرهنگ جنایتکار کوچک". [209]
بازیگران سوپرانو در رسانه‌های مختلف دیگر نقش‌های خود را تکرار کرده‌اند، یا حداقل نقش‌های خود را تقلید کرده‌اند. تونی سیریکو و استیو شیریپا در دو فیلم ویژه کریسمس مرتبط با ماپت ها ظاهر می شوند، A Muppets Christmas: Letters to Santa and Elmo's Christmas Countdown ، و نقش های خود را در The Sopranos تقلید می کنند . سیریکو همچنین در یک سری از آگهی‌های تبلیغاتی برای شخصیت دنی در نقش پائولی گوالتیری ظاهر شد که اشاره‌ای به اشاره رستوران‌های زنجیره‌ای در « Pine Barrens » بود. [210] جیمز گاندولفینی در به روز رسانی آخر هفته به عنوان "ساکن نیوجرسی" در 2 اکتبر 2004، قسمت شنبه شب زنده ظاهر شد تا در مورد استعفای اخیر فرماندار نیوجرسی جیم مک گریوی اظهار نظر کند . شخصیت گاندولفینی نامش فاش نشد، و تینا فی و امی پولر مجریان برنامه در نتیجه گیری قسمت اصرار داشتند که او "ناشناس" است، اما مشخصاً قرار بود این شخصیت تونی سوپرانو باشد. [211]
جیمی لین سیگلر و رابرت ایلر نقش خود را در نقش میدو و ای جی سوپرانو در یک تبلیغ تلویزیونی شورلت که ابتدا در سال 2022 در جریان Super Bowl LVI پخش شد، ایفا کردند . دیوید چیس این تبلیغ را کارگردانی کرد و آن را ادامه داستان سوپرانوها دانست . به اصرار چیس، فیل آبراهام، مدیر سابق عکاسی سوپرانو ، فیلمبرداری را انجام داد. [212] این تبلیغ دنباله عنوان ابتدایی سوپرانوها را بازسازی می کند ، با Meadow رانندگی یک خودروی برقی سیلورادو (برخلاف شورولت سابربن تونی ) و ملاقات با AJ در بارز لندینگ، که در The Many Saints of Newark نمایش داده می شود . در طول راه، او از برخی مکان های دیدنی سوپرانو از جمله Satriale عبور می کند . چیس می‌خواست آگهی بازرگانی به فتنه‌ای پیرامون پایان سوپرانوها ادامه دهد : علاوه بر کنایه بصری به اپیزود با پارکینگ میدو، چیس عمداً دلیل حضور Meadow و AJ را در رستوران و چه کسی می‌توانستند آنجا ملاقات کنند، باز گذاشت. [212]
چهار فصل اول The Sopranos در VHS در مجموعه‌های جعبه‌ای پنج جلدی منتشر شد که فاقد مواد اضافی بودند. [213] [214] [215]
تمام شش فصل سوپرانو به صورت مجموعه دی وی دی باکس منتشر شد و فصل ششم در دو قسمت منتشر شد. مجموعه کامل باکس سری در سال 2008 منتشر شد.
فصل ششم در سال 2006 و 2007 بر روی دیسک بلوری و دی وی دی HD منتشر شد . فصل اول در سال 2009 به صورت بلوری منتشر شد .
سه کتاب همراه، نوشته آلن راکر ، در جریان اجرای سوپرانوها منتشر شد :
در 17 سپتامبر 2020، مایکل ایمپریولی و استیو شیریپا قراردادی را با چاپ کتاب هارپرکالینز ویلیام مورو و شرکت امضا کردند تا تاریخ شفاهی نمایش را بنویسند. [230] کتاب، با عنوان Wake Up This Morning: The Definitive Oral History of The Sopranos ، در 2 نوامبر 2021 منتشر شد. [231]
دو مجموعه موسیقی متن رسمی شامل موسیقی مورد استفاده در The Sopranos منتشر شد :
یک بازی ویدیویی بر اساس این سری با عنوان The Sopranos: Road to Respect توسط 7 Studios توسعه یافت و توسط THQ برای پلی استیشن 2 در نوامبر 2006 منتشر شد . [234]
در سال 2005 استرن پین بال دستگاه پین بال سوپرانوس طراحی شده توسط جورج گومز را عرضه کرد . [235] [236]
تعدادی از بازیگران سریال The Sopranos پادکست هایی را در مورد این سریال شروع کرده اند . مایکل ایمپریولی و استیو شیریپا در 6 آوریل 2020 میزبانی پادکستی به نام سوپرانوهای سخنگو را آغاز کردند ، جایی که این دو با دنبال کردن اپیزود به اپیزود سریال سوپرانو و مصاحبه با بازیگران و خدمه سریال، اطلاعات داخلی را ارائه کردند. [237] [238] تا سپتامبر 2020، پادکست به بیش از پنج میلیون بارگیری رسیده بود. [230] در ماه مه 2021، پادکست برنده جایزه وببی برای بهترین پادکست تلویزیونی و فیلم با روش "برنده صدای مردم" شد. [239]
Drea de Matteo و Chris Kushner در 13 مارس 2020 میزبانی یک پادکست را با نام Made Women آغاز کردند . [240] در ماه ژوئیه، پادکست دوباره ابزار شد و به گانگستر Goddess Broad-Cast تغییر نام داد . [241]
در مارس 2018، New Line Cinema اعلام کرد که فیلمی را خریداری کرده است که جزئیات داستان پس‌زمینه سوپرانوها را که در دهه‌های 1960 و 1970 در جریان شورش‌های نیوآرک و پس از آن اتفاق می‌افتد، خریداری کرده است . فیلم 2021، The Many Saints of Newark توسط دیوید چیس و لارنس کنر نوشته شده و آلن تیلور کارگردانی آن را بر عهده داشته است . [23] [24] الساندرو نیوولا در این فیلم در نقش دیکی پدر کریستوفر مولتیسانتی و مایکل گاندولفینی ، پسر جیمز گاندولفینی، به عنوان نسخه جوان‌تر تونی سوپرانو انتخاب شدند . [25] [242] ورا فارمیگا ، جان برنتال ، ری لیوتا ، کوری استول ، بیلی مگنوسن و جان ماگارو دیگر بازیگران هستند. [243] [244] [245]
در ابتدا قرار بود این فیلم در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۰ اکران شود، [۲۴۶] اما اکران فیلم چندین بار به دلیل همه‌گیری COVID-19 در ایالات متحده به تعویق افتاد . در تاریخ 1 اکتبر 2021 در سینماها و در HBO Max اکران شد . [247]
چیس برای ساخت دنباله‌ای برای The Many Saints of Newark که به دنبال تونی سوپرانو در دهه 20 زندگی‌اش است، ابراز علاقه کرده است، به شرطی که بتواند با ترنس وینتر نویسنده سابق سوپرانوها همکاری کند . [248] با شنیدن این موضوع، وینتر پاسخ داد که این کار را "با ضربان قلب انجام می دهد. کاملا". [249]
رسانه از Commons
نقل قول از ویکی نقل قول
داده ها از ویکی داده
